Berichten

Happy hour: fotograferen tijdens het blauwe uur

Blauw uur - Oh Marie!
Vlak voor de zon opkomt of ondergaat, ontstaat er een tijdslot dat in de fotografie ‘het blauwe uur’ wordt genoemd. In tegenstelling tot het gouden uur (het moment nadat de zon is opgekomen en voordat deze weer ondergaat) neemt de lucht tijdens het blauwe uur een diepblauwe kleur aan. Een kleur blauw die zich geweldig laat vastleggen door een camera.

Een goed (of nog beter: geschikt) blauw uur hangt af van locatie, datum en weersomstandigheden. In Nederland zit je goed: bij ons duurt het blauwe uur relatief lang. Laat je echter niet misleiden door de naam, want het blauwe uur duurt niet langer dan een kwartier. Maar ja, ‘het blauwe kwartier’ klinkt dan weer zo lullig. De datum bepaalt verder wanneer de zon op- of ondergaat en het is ook fijn als het weer meewerkt: het blauwe uur is het best zichtbaar als er geen of weinig bewolking is.

Persoonlijk vind ik het blauwe uur zelfs bij uitstek een fotografiemoment voor de winter. Zeker als het gesneeuwd heeft, geeft het wit van de sneeuw tussen de bomen foto’s iets magisch. Al wil het dit jaar niet erg winteren, toch had ik een paar weken geleden geluk: het vroor, het was helder en er lag zowaar zelfs wat sneeuw!

Blauw uur - Oh Marie!
Blauw uur - Oh Marie!
Hierboven fase 1 van het blauwe uur: de blauwe lucht die ontstaat nadat de zon onder is gegaan geeft een heel duidelijk contrast tussen onderwerp en achtergrond. Eerst wordt hij paars, om over te gaan in een perfect verloop: het ombré effect.

Wat verder handig is om te weten: de richting die je op fotografeert is vanzelfsprekend van invloed op de kleur blauw. Aan de kant waar de zon ondergaat, is de lucht lichter (zie onder).

Blauw uur - Oh Marie!
Blauw uur - Oh Marie!
Het blauwe uur wordt vaak benut voor het fotograferen van landschappen maar ook voor architectuurfotografie. Kijk maar eens naar de bovenste foto in deze blogpost. Omdat de lucht nog niet helemaal donker is, blijft het silhouet van een gebouw zichtbaar. Er ontstaat een mooi contrast tussen lucht en object. In de winter is veel binnenverlichting al vroeg aan, wat fotograferen na zonsondergang ook nog een extra gaaf (licht)effect aan je foto’s kan geven. (Dit gaat natuurlijk niet op als je een lucky basterd bent die op een kantoor werkt waar om 16.00u het licht al wordt uitgedaan. In dat geval wil ik graag weten waar je werkt en of ze er nog vacatures hebben. En of ze een beetje goede arbeidsvoorwaarden hebben natuurlijk.)

Blauw uur - Oh Marie!
Blauw uur - Oh Marie!
Langzaam maar zeker wordt de lucht egaal blauw voordat het helemaal overgaat in zwart.

Ik schoot deze foto’s vanuit de hand, maar als je wil voorkomen dat je sluitertijd heel lang wordt, of je ISO waarde de pan uitrijst, dan is een statief geen overbodige luxe. Check voordat je op stap gaat hoe laat de zon onder gaat en zorg ervoor dat je vlak vóór dat moment op de plek bent die je wil fotograferen. Zo kan je de rap veranderende lucht goed vastleggen. Ik vond deze handige tabel met de tijden van de zonsondergang van 2016. Nu nog even wachten op een heldere avond. En als we heel, heel veel geluk hebben, sneeuw. Ik ga een sneeuwdans voorbereiden, jij veel plezier gewenst!

Blauw uur - Oh Marie!

Moominland Midwinter

Moominland Midwinter - Planet Fur
Moominland Midwinter - Planet Fur
“The sky was almost black, but the snow shone a bright blue in the moonlight. The sea lay asleep under the ice, and deep down among the roots of the earth all small beasts were sleeping and dreaming of spring. But spring was quite a bit away because the year had only just got a little past New Year.”

Een week geleden (rondom het film-breekmoment) maakte ik (gelukkig!) ook foto’s met mijn digitale camera van het besneeuwde wonderland dat Nederland voor even was. Tijdens onze wandeling moest ik steeds denken aan het boekje ‘Moominland midwinter’ van Tove Jansson dat ik momenteel lees. Aan het einde van ieder paadje verwachtte ik de Moominvallei met het Moominhuis aan te treffen. (Dat dus echt bestaat, kijk maar eens hier! Zou de eigenaar het willen verkopen?) Ik realiseerde me ineens waarom ik zo graag boeken lees of films zie die over werelden gaan die niet bestaan. Ze voeren je niet alleen naar een plek waar alles Anders is, ze maken een wandeling door een gemiddeld bos op een bepaalde manier ook magisch. En dat vind ik, als volwassen mens, nog net zo leuk als toen ik 8 was.

A week ago I shot these photos of our temporary Dutch Winter Wonderland. The forest reminded me of the book Moominland midwinter (by Tove Jansson) that I’m currently reading. At each corner I secretly expected to walk into the Moomin Valley. It made me realise why I love stories about worlds that do not exist so much. The memory of those tales make a walk through an average forest magical. Whether I’m 8 or 80, I will always love that feeling.

Moominland Midwinter - Planet Fur
Moominland Midwinter - Planet Fur
Moominland Midwinter - Planet Fur