Berichten

Let’s run amok

Let's run amok - Planet Fur
Simultaneously, I experienced this very true understanding – this epiphany – of the oh-so-trivial nature of life, and yet, despite the trivialities, a life that is so full, so chock-full, of an almost infinite promise. You see?

– Wildwood Imperium

Deze prachttekst uit het laatste deel van de Wildwood Chronicles had ik oorspronkelijk gepland op de oude prent die ik bij de kringloop vond. Maar ik was bang dat het effect door de lengte van de tekst een beetje weg zou vallen. Dus werd het ‘Let’s run amok’. Als mooie tegenstelling tegen het rustieke berglandschap. Sowieso vind ik ‘amok maken’ echt een geweldige uitdrukking en vind ik het erg grappig dat het in het Engels hetzelfde klinkt en betekent. Onze baby maakt ondertussen weinig amok. Behalve dan dat ze bezig is een extra balkon aan te bouwen (zo voelt het tenminste grote delen van de dag – in die zin is ze nu al een amokmaker), maakt ze nog geen aanstalten om haar all-inclusive hotel te verlaten.

These beautiful lines come from the third book from the Wildwood Chronicles and I originally planned to write them on this thrifted print. I was a bit afraid the sentence would turn out too long for this purpose though, so instead I decided to go for ‘Let’s run amok’ as a nice contrast to the rustic mountainscape. I like the term ‘running amok’, also since it sounds and means the same in English and Dutch. Our baby isn’t running any amok whatsoever by the way. Although she’s building some kind of extra balcony to the all-inclusive hotel she’s resides (at least, that’s how it feels large parts of the day), there’s no sign she’s planning to check out any time soon.

Paper, please

Paper, please
Paper, please
Misschien omdat ik een digitaal magazine uitgeef en een blog schrijf, heb ik een onverwoestbare liefde voor papier. Begrijp me niet verkeerd, digitaal is voor iemand als ik, die zó een carrière als opruimgoeroe zou kunnen beginnen, de hemel (het hele concept ‘paperless office’- die fancy uitdrukking voor het digitaliseren van archieven – had uit mijn koker kunnen komen). Maar na een (werk)dag naar schermen staren verlang ik ontzettend naar papier. Papier schijnt niet in je gezicht, het heeft geen batterij die leeg kan lopen, het heeft iets knus, je kan erin knippen, het verwerken (op een andere plek dan achter een bureau), mooi neerzetten… en zo zijn er nog een heleboel voordelen aan te noemen. Mijn Lief is om die reden ontzettend blij met de e-reader die hij mij cadeau deed voor mijn verjaardag afgelopen jaar. Hij heeft er denk ik al zo’n 10 boeken op gelezen. (Ik verdenk hem ervan dat hij die e-reader stiekem voor zichzelf kocht trouwens.) Ironisch genoeg kreeg ik op mijn verjaardag ook een paar analoge boeken cadeau, die ik met heel veel liefde lees en rondzeul (Het Puttertje van Donna Tartt bijvoorbeeld weegt toch op z’n minst een kilo). Een boek als Wildwood (ik ontving afgelopen weekend het derde deel..oh yeah!!) ga je gewoon echt niet op een e-reader lezen. Dat is vloeken in de kerk.

Bij SissyBoy Homeland ruimen ze momenteel de halve (papier)collectie van de Noodolls op en als die-hard fan (ik kocht er zelfs een knuffel van voor onze baby), kon ik daar natuurlijk niet vanaf blijven. (Overigens ook niet van de opwind-zeehond op de bovenste foto…zulke poppetjes halen nog steeds een kinderlijk plezier in mij naar boven.) Nog zo’n voordeel aan papierwaren: het fotografeert zo lekker. Moet je je voorstellen dat je alleen nog maar e-readers zou kunnen fotograferen! Ik mag hopen dat de digitale revolutie voor die tijd door de papierliefhebbers onder ons tot een halt geroepen is.

About my love for paper, despite (or maybe because) of the fact that I publish an online magazine, blog and love the whole concept of a paperless office (since I’m also a bit of a neat-freak). Paper is just so photogenic, doesn’t have that flashing glare of pixels, nor does it cause a reduce in my attention span like my tablet and phone do. And did you already know the newest part of the Wildwood Chronicles is out? Who would want to read those gorgeous books on an e-reader? I reckon: nobody.