Berichten

Kleur bekennen

/1 Reactie/in , , /door


Afgelopen zomer bezocht ik het museum Kunsten in Aalborg, Denemarken. Ik weet niet of het lag aan het feit dat ik die dag alleen op stap was, of omdat het museum in een prachtig pand gesitueerd is (ontworpen door Alvar Aalto), maar toen ik daar de grote zaal in liep waar alleen maar kunstwerken in felle kleuren tentoongesteld werden, overviel me een gevoel van groot geluk. (De cynici onder jullie denken nu natuurlijk “goh zeg, wat leuk, aardig, fijn, tof dat je dat voelt als je man en kinderen er niet bij zijn!”. Klopt, maarrr ik heb dat gevoel ook regelmatig met die mensen erbij.) Die prachtige ruimte in combinatie met die kleuren, raakte me zoals een muziekstuk je kan raken. En laat ik ook eerlijk zijn: het is soms heel fijn om te genieten van iets zonder dat er iemand op de achtergrond roept dat hij dorst heeft/moet plassen/dat je naar een minuscuul korstje moet komen kijken dat ineens vre-se-lijke pijn doet.)

Ik hou dus van kleur. (Jaja, Captain Obvious dat weten we nu wel.) Ik kan avonden vullen met het vinden van de perfecte kleur blauw voor een kastje. Of, zoals in dit geval, voor een muur en wandkast. En omdat dit proces zo leuk is en echt niet eng (als ik sommige mensen moet geloven ben ik een ontzettende waaghals met al die kleuren in huis), zal ik in deze blogpost uitleggen hoe ik tot het palet van de nieuwe kleuren in de hal kwam.


Allereerst mag een kleurcombinatie, net als een interieur, best een beetje schuren van mij. Ik kan een lamp op Marktplaats tegenkomen in een kleur die feitelijk nergens op mijn favoriete kleurenlijstje voorkomt (een appelgroene FrauMaier), hem kopen (omdat hij zo scherp geprijsd is), hem ophalen (en opnieuw vaststellen dat die kleur wel erg 1998 is), hem in de woonkamer zetten (tussen de paarse en bordeauxrode bank) en het resultaat geweldig vinden. Omdat dat groen dus een beetje schuurt. Natuurlijk had ik voor een paarse of roze lamp kunnen kiezen. Dat zou prima passen bij de rest van de zithoek. Maar juist dat contrast van dat groen met dat paars, doet het hem voor mij.

Voor dit verfproject vroeg Flexa mij om aan de slag te gaan met verf uit hun Creations collectie. Die collectie bestaat uit 54 kleuren, wat de opties voor een nieuw palet weliswaar inkadert maar ook overzichtelijker maakt. (Want laten we wel wezen, zo’n wand met kleurstalen in een bouwmarkt is zó intimiderend qua keuzemogelijkheden, dat kiezen uit 54 kleuren echt prima is.)


Omdat er niet veel licht in onze hal valt in de winter, wilde ik allereerst lichtere kleuren op de muur en wandkast hebben, waarmee een aantal donkere kleuren direct afvielen. (Je kan hier zien hoe de hal er eerst uit zag.) Daarna volgt bij mij altijd het grote Wikken en Wegen, waarbij ik ieder uur het gekozen palet van het uur ervoor weer overboord gooi. Ik bekijk producties uit tijdschriften die ik heb bewaard omdat ik ze mooi vind, Pinterestbeelden, flyers die ik heb bewaard om hun mooie palet en zelfs voorwerpen in huis met een goede kleurcombinatie.

Zo kwam ik via een productie van vtwonen (styling Marianne Luning en foto Stan Koolen) en een beeld van een deli in Berlijn op Pinterest op de kleurcombinatie Sweet Desire (een roze in de verte neigend naar lila), Fresh Fruit (een oranje-achtig rood) en Frosted Sky (zachtblauw voor het nodige onverwachte contrast). Omdat de muur in de hal niet heel groot is, liet ik het blauw uiteindelijk vallen om dat te laten terugkomen in de styling op het kastje. Dit werd íets subtieler dan gepland, omdat een zeker 4-jarig huisgenootje de in de planning staande blauwe vaas (hier nog te zien op archiefbeeld) van het kastje tikte. Die arme stakker had bijna, maar gelukkig net niet helemaal, écht een klagenswaardige wond aan haar vinger.



Om de kleuren die je bij elkaar hebt bedacht ook daadwerkelijk naast elkaar te zien, heeft Flexa de visualizer app ontwikkeld. In de app kan je een project aanmaken waarin je de Flexa kleuren die je wil gebruiken naast elkaar kunt bekijken én kunt visualiseren op de muur waar je het op wil verven. Let er bij dat laatste wel op dat de app een kleur het beste toont op een voorbeeldfoto van een witte muur. In het geval van onze hal projecteert hij Sweet Desire over het oorspronkelijke Heart Wood heen en dat levert geen representatief resultaat op. De kleurstalen in de app benaderen de realiteit echter ook al heel goed en omdat een telefoonscherm altijd dezelfde kleur heeft, vind ik die app zelfs prettiger werken dan kleurstalen van papier. Dat is echter ook heel persoonlijk (want hier komt mijn waaghalzerige kant om de hoek kijken) want…

…ikzelf knal een kleur daarna plat gezegd gewoon op de muur. Misschien dat mensen dat bedoelen als ze me een waaghals noemen. Kleuren veranderen met het draaien van de zon, maar ook per seizoen, dus als je echt voor de volle 100% wil weten hoe een kleur er uitziet, zou je hem 365 dagen van het jaar moeten testen voor je hem definitief op de muur smeert. Daar ben ik te ongeduldig voor. Een andere karaktertrek die me weleens verweten wordt.


Wil jij wel eerst zien hoe een kleur op een muur staat, wat voor effect het licht in die ruimte op die kleur heeft, dan kan je de kleine kleurtesters gebruiken die Flexa daarvoor ontwikkeld heeft. Scheelt de aanschaf van een grote emmer dure verf en een eventuele teleurstelling als de kleur toch niet uitpakt zoals je had gehoopt.

Maar onder de streep denk ik dat je soms gewoon even een waaghals moet zijn. Ik vind kleur kiezen voor in huis minder spannend dan het Spookslot in de Efteling. Dus als je zonder te verblikken of verblozen in Het Schip, De Python of De Baron (ik ben bijna gestorven van ellende in De Baron) stapt, dan is een muur in een kleur verven feitelijk een makkie! Succes!

Ik dacht: weer eens wat anders.

/5 Reacties/in , /door


Er is een hele oude ijs reclame over een kantine dame die de euvele moed heeft om tijdens de lunch vlaflip te serveren in plaats van het ijs dat het bedrijf waar ze werkt produceert. Als de directeur daarop reageert met: “Vlaflip?!”, dan zegt die dame: “Ja! Ik dacht weer eens iets anders.” Waarop ze ‘gepromoveerd’ wordt tot wc-juffrouw. Nou ja, het is allemaal heel zielig en ook bijzonder grappig en ik moet steeds aan die ene zin denken als ik nu langs deze muur in de hal loop. 

De muur in de hal is echt heel erg lang mintgroen geweest, dezelfde kleur die op de muur in de kamer van Jet zit. Ik combineerde hem in 2015 met kleur van het jaar okergoud van Flexa, waarmee de hal er min of meer uit kwam te zien als een ijssalon. Ik hou van ijs (en niet eens door die bewuste reclame!), dus kwam dat even mooi uit. Na ruim twee jaar ijssalon was het echter weer eens tijd voor iets nieuws. En viel dat even goed samen met de bekendmaking van de kleur van het jaar door Flexa. Die kleur heet Heart Wood en is – laat ik daar ook eerlijk over zijn – net zo ongrijpbaar als okergoud. Het is geen roze, geen paars, geen taupe…het houdt meer het midden tussen al die kleuren.


Flexa heeft, om je te helpen visualiseren hoe een bepaalde kleur op een muur werkt, de Flexa Visualizer app ontwikkeld. De app projecteert de kleuren uit hun collectie op je beeldscherm waarmee je kunt zien wat het effect ervan zou kunnen zijn. Ik zeg ‘kunnen zijn’, want ook dit effect is weer geheel afhankelijk van de lichtomstandigheden waaronder je dit doet. Onze hal is, afhankelijk van het seizoen en het moment van de dag, donker, licht of – tijdens de zomer – extreem licht, dit geldt dus óók voor de wijze waarop de kleur op die muur uitpakt. De app kan je dus helpen, maar test ook hier op verschillende momenten van de dag. Die app maakt een verfproject hoe dan ook minder zenuwslopend en de kans op verfgeluk groter dan wanneer je maar gewoon op de bonnefooi een muur verft en kijkt hoe het uitpakt.


Maar, Heart Wood dus. Ik ben het laatste jaar ontzettend van het bordeaux/taupe/roze-achtige palet gaan houden, zéker gecombineerd met pastels en die andere liefde van mij: donkergroen. Ik wilde Heart Wood dus combineren met een groen, het liefst een hele donkere (kleurnummer M4.28.19 uit de ColourFutures 2018 collectie). Vind je het nu moeilijk om kleuren te combineren (ik vind dat ook nog altijd lastig), kijk dan eens in tijdschriften of koop een mooie kaart met een kleurencombinatie die je mooi vindt. Ik gebruikte als uitgangspunt voor het palet van onze hal een flyer die ik van het laatste Snor Festival meenam. Je kan ook beeld van internet gebruiken, hou er alleen wel rekening mee dat kleuren enorm verschillen per beeldscherm. Op de kleuren van drukwerk kun je wat gemakkelijker vertrouwen. En anders zijn er altijd nog die oude vertrouwde kleurstalen van de bouwmarkt (als je bestand bent tegen keuzestress) én heeft Flexa van een aantal kleuren uit de collectie kleurtesters (zie foto boven) ontwikkeld.


Hoeveel ik ook van mijn ijssalonnetje hield, die muur oogt prettig rustig. Ik vind het resultaat daarbij fijn anders. Dat is blijkbaar iets waar ik aan toe was, iets rustigs anders-dan-anders. Jammer alleen dat de verf tijdens het verven tussen de tape is gelopen, dus de randjes van het verfwerk zijn nu net zo scheef als het kastje dat ervoor hangt. Daar moesten ze nu ook eens iets voor bedenken (niet voor scheve kastjes, daarvoor hebben ze immers waterpassen uitgevonden die blijkbaar zoek was ten tijde van het ophangen). Die scheve randjes ga ik gewoon lekker negeren. Geluk is namelijk nooit compleet. Ook verfgeluk niet. Al komt het er wel in de buurt!

DIY – in een oogwenk

/0 Reacties/in , , /door

DIY - in een oogwenk - Oh Marie!
Oh nee, schrijf je dit echt, Marlous? Een zelfmaker met ogen met als titel ‘in een oogwenk’? Dat is net zo erg als die buschauffeur die me ooit eens met mijn vrienden naar Spanje reed en door de intercom riep: “Goeiesmorgens dametjes en heertjes, mijn naam is Van de Heuvel, maar in Oostenrijk Van de Berg!” Ja, soms is de inspiratie al op na de zelfmaker en dan moet de tekst nog geschreven worden.

Een hele gemakkelijke zelfmaker vandaag en dan ook nog eens eentje die ik schaamteloos heb gerecycled. Dan doel ik niet op het stoeltje dat je hier op de foto ziet, omdat die in feite ook gerecycled is. Ik vond hem bij de kringloop. Zulke vondsten hebben een hoog instinkgehalte omdat je altijd denkt: “Aaach, een stoeltje voor mijn kindje. Dat is leuk zeg.” En je tegelijkertijd voor het gemak even vergeet dat je er al tien op zolder had staan. Ach, dan kan ik altijd nog een privéschool beginnen. Aan ambities geen gebrek hier in huize Marie! Aan opslagruimte inmiddels wel, maar dat komt goed als ik die school ga aanschaffen.

Waar was ik? O ja, ik had het over een zelfmaker met ogen. Ik gebruikte het idee al een keer voor het blockprinten van een tafelkleed en besloot de ogen nu toe te voegen aan mijn gekringloopte stoeltje. Dit overigens volledig naar dit idee van deze foto van Lucky Boy Sunday (ere wie ere toekomt!).

Hoe ga je te werk?

Ontvet eerst goed de ondergrond waarop je verven wil. Ik heb de oude roze verflaag niet geschuurd, maar wel afgenomen met ammonia. Daarna knipte ik de patroondelen uit en trok met potlood eerst het ‘oogwit’ over op het hout. Ik gebruikte daar witte verf voor die geschikt is voor hout. Trek als je gaat schilderen eerst het potloodlijntje over met een klein kwastje en kleur daarna de rest in met witte verf. Ik heb vier dunne lagen aangebracht voor het goed dekte. Als de witte laag droog is, kan je de pupil op dezelfde wijze overtrekken met potlood en inkleuren met verf. Ook deze laag verfde ik vier keer over voor een mooi dekkend resultaat.

Je moet trouwens wél tegen het gevoel van steeds bekeken worden kunnen. Maar ach, vreemde ogen dwingen. Wie weet hoe goed dit systeem werkt op school!