Berichten

Geen spektakel, toch verrassend. De vt wonen&design beurs van 2016

vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!
Jaren geleden, toen de vt wonen&design beurs nog gewoon de Woonbeurs heette, kon je gerust een hele dag uittrekken voor een bezoek. In mijn herinnering nam de beurs in die tijd wel 8 zalen in beslag, maar waarschijnlijk is dat getal met het verstrijken van de jaren wel wat groter geworden. Hoe dan ook, mijn punt is: die tijden zijn voorgoed voorbij.

De vt wonen&design beurs is compacter en soberder geworden. Wat niet wegneemt dat het nog altijd leuk is om er een bezoek aan te brengen, al is dat bezoek wat korter. Vandaag een traditiegetrouw rondje langs mijn favorieten!

vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!
Het vtwonenhuis was het stralende en grootste middelpunt van de beurs dit jaar. Mijn grote favoriet was de enorme tuinkamer met mini-jungle. Ik ben gek op groen en een tuinkamer zoals die in het vtwonenhuis staat samen met een landje, een – reeds volledig gerenoveerde – boerderij voor 5 euro, Falabella’s, Kune-Kune varkentjes en meer irrationele wensen hoog op mijn verlanglijstje. Grote gebaren horen nu eenmaal op een beurs thuis. Al is het maar om je te verrassen en dat deed het zéker.

vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!
Hieronder: details van de woonkamer, kinderkamer en bovenverdieping van het vtwonenhuis. Stijlvast en een tikje moody, zoals je van vtwonen gewend bent. Wil je meer (overzichts)foto’s van het vtwonenhuis zien? Kijk dan even op het blog van Souraya, zij maakte er prachtige foto’s van!

vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!
Nu ik het toch over Souraya heb, zij richtte net als Marij van My Attic en Wimke Tolsma een stijlkamer voor Flexa in waarin zij kleur van het jaar 2017 Denim Drift op verschillende manieren presenteerden. Een erg leuk initiatief en een mooi voorbeeld van een inspirerende samenwerking met de blogwereld.

vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!
Onder: een van de nieuwe posters in de Plint collectie, ontworpen door mijn favoriete illustrator Ruth Hengeveld.

vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!
En dan de échte verrassing van deze woonbeurseditie. Waar vorig jaar het Ariadne at Home huis nogal teleurstelde (ook door de fantastische editie van het jaar daar weer voor – volg je me nog?), richtten ze dit jaar een super klein, maar fijn beurshuis in. Een klein feestje van zachte, lichte kleuren, verweerde materialen, veel bloemen en planten en een vleugje romantiek. Een echt huis, waar je zo in zou willen trekken. Fijn dat ze niet van het toneel zijn verdwenen, want ik had dit huis niet willen missen.

Zo zie je maar dat zelfs een beurs die je niet direct uit je sokken blaast, nog altijd wél verrassen kan!

vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!
vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!
vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!
A tour along my favourite spots at last week’s vt wonen&design fair.

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Dutch Design Week 2015

Studio PS - DDW 2015 - Oh Marie!
Gisteren bezocht ik met Anki en Lonneke de Dutch Design Week in Eindhoven. Op uitnodiging van Willemijn en Ulrike bezochten we de highlights van het evenement en ontmoetten we de mensen achter een aantal van de vele prachtige designlabels. Het mag misschien gek klinken, maar als ik de porseleinen kleurstalen van Studio PS (boven) mag bekijken of met Lenneke Wispelwey mag praten over haar collectie en hoe zij het creatieve ondernemerschap ervaart, dan kan je me creatief gezien niet gelukkiger maken. En er is niets fijners om dat gevoel vervolgens ook weer te delen met gelijkgestemde blogvrienden.

Klinkt dit klef? Misschien wel. Maar Dutch Design Week vind ik hét evenement om te bezoeken als je, zoals veel van jullie, al bijzonder goed op de hoogte bent van al het moois dat er op woon- interieur- en designgebied te halen valt. Op Dutch Design Week vind je niet ‘gewoon maar’ mooie spullen of beelden. Integendeel, er zitten ook vreselijk lelijke installaties en producten tussen. Maar dat maakt het evenement nu juist zo interessant. Gewoon mooi beeld is leuk, maar Dutch Design Week vraagt meer van je. Het vraagt je verder te kijken dan je neus lang is. Ik schreef hier vorig jaar al een stukje over en eerlijk gezegd kan ik het nog steeds niet beter samenvatten. Als je wil dat er weer even een andere wind door het creatieve deel van je brein gaat waaien, dan moet je naar Eindhoven afreizen. Het goede nieuws is dat dat nog het hele komende weekend kan!

DDW 2015 - Oh Marie!
Van boven naar beneden: keramiek en kleurstalen van Studio PS. Daaronder een wachthuisje op het terrein van Circus of Life (dat ik ook best in mijn tuin zou willen hebben).

Circus of life - DDW 2015 - Oh Marie!Vershal Het Veem - DDW 2015 - Oh Marie!
TAC - DDW 2015 - Oh Marie!
Van boven naar beneden: Circus of Life, Vershal Het Veem (in het dagelijks leven een echte vershal, maar tijdens DDW ook de plek waar je onder andere Lenneke Wispelwey’s prachtige stand kan bezoeken). Daaronder: jassen van wollen dekens in het Temporary Art Centre (TAC). Niet op de foto, maar wel een dikke lunchtip: eet bij Onder de Leidingstraat op Strijp-S (Leidingstraat 45) een broodje ei met doperwtenpesto. Fantastisch ;D

Onder: groen speelt de hoofdrol in Lenneke Wispelwey’s nieuwe collectie (ze werkt – hoe kan het ook anders – aan een heel gaaf nieuw project, daarover later meer!) en een overzicht van het Strijp-S terrein. Floris Hovers exposeert zijn werk in de Steentjeskerk en het trappenhuis van de Design Academy. Laatste foto: het blauwe uur op Strijp-S.

Lenneke Wispelwey - DDW 2015 - Oh Marie!
Strijp S - DDW 2015 - Oh Marie!
Floris Hovers en Design Academy - DDW 2015 - Oh Marie!
Onder: niet zo’n beste foto, maar deze Popcorn Monsoon van Jolene Carlier bij Design Academy moet er gewoon bij staan. Jolene benadert haar ontwerpen op speelse wijze, een die focust op kleur en vorm. Dit mondde uit in deze popcornmachine die er niet alleen geweldig uit ziet, maar ook helemaal operatief is. (Ik had de machine toevallig al in een productie met als thema The Memphis Group in Linda.Wonen gezien, heel gaaf om hem in het echt te zien! Je kan hier in een filmpje zien hoe hij werkt. Alleen de naam is al goed, ja toch!)

Jolene Carlier - DDW 2015 - Oh Marie!Strijp S - DDW 2015 - Oh Marie!

Een huis bedekt met bloemen

The manor blooms - Oh Marie!
In mijn vorige blogbericht schreef ik over het naar binnen halen van de natuur door middel van kringloopvondsten. Een tijdje geleden maakte ik foto’s op een locatie waar de natuur letterlijk naar binnen werd verplaatst. Samen met Anne bezocht ik het evenement The Manor Blooms in Amsterdam, waar couturier Edwin Oudshoorn in samenwerking met Bloemenbureau Holland en The Wunderkammer een huis volledig in bloemen hulde.

The manor blooms - Oh Marie!
The manor blooms - Oh Marie!
The manor blooms - Oh Marie!
Bij het lezen van de naam The Wunderkammer op de uitnodiging ging ons hart iets sneller kloppen. The Wunderkammer was onder meer betrokken bij tentoonstelling Royal Showpieces (waarbij Paleis Het Loo en Dutch Design op prachtige wijze werden samengebracht) en bij de spectaculaire lancering van online magazine The Green Gallery in het Rijksmuseum. Als je dus, kort door de bocht, zin hebt in spektakel en bloemen, dan moet je bij deze bloemisten zijn. Genoeg reden voor ons om naar Amsterdam af te reizen.

The Manor Blooms vond plaats in een particuliere woning. Zeven kamers van het huis werden ingericht als tableau vivant (respect voor de modellen die de hele avond omhangen met bloemen in die warme ruimten fris, fruitig & vrolijk wisten te blijven) waarbij bloemen letterlijk van plafond tot vloer de hoofdrol speelden.

Het huis vormde een prachtige achtergrond voor de verschillende stijlkamers. Vanzelfsprekend sprak de ene kamer ons meer aan dan de ander: zo vonden Anne en ik elkaar in onze afkeer van Anthurium (derde foto van onderen). Mocht iemand de euvele moed hebben om Calla’s of Anthurium op mijn graf te leggen, dan garandeer ik je dat ik hoogstpersoonlijk uit het hiernamaals zal terugkeren om ze van mijn graf te verwijderen. (Waarop mijn Lief altijd zegt: “O, maar als ik je daarmee terugkrijg, ga ik dat zéker doen. Aaaaw.)

The manor blooms - Oh Marie!The manor blooms - Oh Marie!The manor blooms - Oh Marie!
Om eerlijk te zijn (en dat zijn we): The Manor Blooms was bijzonder qua opzet en uitvoering. Maar qua sfeer ook iets te mondain en donker om lekker binnen ons huidige thema te passen. Deze aspecten mogen de pret echter niet drukken: mijn camera kan gelukkig een hoge ISO waarde aan (12.800 – een persoonlijk record). Én het posten van dit verslag biedt ons de gelegenheid om nog een tweetal andere gave bloem-geïnspireerde initiatieven te noemen. Ik noemde The Green Gallery al, een nieuw online magazine met een leuke tone-of-voice (en fijn beeld!) dat helemaal over bloemen en planten gaat. Het eerste nummer kan je hier bekijken.

Daarnaast vonden we tijdens onze zwerftochten op het internet nog een huis-gehuld-in-bloemen initiatief. In Detroit, Amerika, vindt een evenement plaats met de naam Flower House, waarbij een verlaten huis van top tot teen bekleed wordt met bloemen. Letterlijk. Van de door de bewoners achtergelaten keukenkasten tot de wc-pot. (Mijn hart brak een beetje van dit bord: “Must see to appreciate”.) Als urbex liefhebbers klinkt deze combinatie van Abandoned Place meet The Manor Blooms zowel bizar als fantastisch. Jammer dat we geen familie (of correspondent) in Detroit hebben.

Dus mochten Edwin Oudshoorn en The Wunderkammer nog eens samen willen werken… Wij zeggen: zoek een verlaten manor en knock yourself out. Maar dan wel graag zonder Anthuriums. Of Calla’s.

The manor blooms - Oh Marie!
The manor blooms - Oh Marie!
The manor blooms - Oh Marie!

En dan nog even dit: verslag van de VT wonen&design beurs

VT wonen&design beurs - Oh Marie!
Hier op het hoofdkwartier van Oh Marie! zitten wij met het zweet op de rug al die fijne woon- en boekhappenings van deze week te verwerken. Nu klinkt ‘verwerken’ alsof we een fabriek zijn en dat zijn we geenszins. Geen lopendebandwerk voor ons, maar liefde in alles wat er op deze website komt. Dat komt ons stresslevel dan wel niet helemaal ten goede, maar jou als lezer wel, want vandaag bieden we zowaar twee gloednieuwe blogposts op Oh Marie! aan. 

Daarbij: de VT wonen&designbeurs (voorheen Woonbeurs) duurt nog het hele komende weekend en het is misschien fijn om aan de hand van onze foto’s al dan niet te besluiten naar Amsterdam af te reizen. Óf om ervoor te kiezen lekker thuis te blijven en een filmmarathon te organiseren met Anne’s filmguide. Of allebei. It’s totally up to you!

Tekst en foto’s: Marlous Snijder

VT wonen&design beurs - Oh Marie!
Anki en ik bezetten afgelopen woensdag de bloggershoek in de tuin van het VT wonenhuis. We ontmoetten daar bloglezers en Anki bracht chocolade mee. (Die pas gretig aftrek vond als ze erbij noemde dat het uit Brabant kwam. Die meid weet ook exact hoe je iets goed aan de man brengen kan. ;)) Er bleef gelukkig ook nog wat tijd over om de beurs over te gaan, om te lunchen met leuke mensen en om koffie te drinken met Mireille en Arno die samen met Wij Marcus een stand bemannen. (Vraag als je ze bezoekt even naar de ‘ouwe taart’ en kijk hoe ze reageren. *Cliffhanger!*)

Als je dacht dat het thema van de voorgaande edities van de woonbeurs ‘groen’ was, dan is de editie van 2015 ‘groen on steroids’. We zagen zoveel groen dat we er bijna over struikelden. Bijna, maar gelukkig niet helemaal, dat groen bestaat toch veelal uit cactussen. Het was trouwens nu ook weer niet zo erg dat we dachten in de lokale Intratuin beland te zijn, hoor. Overdrijven is ook een vak.

Wat direct opvalt is aan de VT wonen&designbeurs is niet alleen de naamsverandering, maar ook dat het tegenwoordig nog ‘maar’ drie vloeren beslaat. Als jouw glas halfvol is dan kan je een bezoek dus perfect combineren met een uitstapje naar het centrum van Amsterdam. Is hij halfvol, dan kan je ook lekker de tijd nemen om alles op je gemak te bekijken. (Ja, dat was een instinker.) Met de naamsverandering lijkt er een nieuwe frisse wind over de beurs te waaien, het was er dan ook opvallend druk voor een woensdag .

VT wonen&design beurs - Oh Marie!
VT wonen&design beurs - Oh Marie!
Ik ben niet het type dat in het verleden blijft hangen, maar eerlijk ben ik wel. Wat opviel: het gat dat 101 Woonideeën achterliet is ook op de beurs voelbaar. Helaas moet ik ook rapporteren dat het nog door niemand is opgevuld. Daar is het misschien ook nog wel wat vroeg voor. Kortom: 101 wordt nog steeds gemist. Dat ik het maar even gezegd heb.

Nu ik toch zo eerlijk bezig ben: waar het Ariadne at Home huis tijdens de voorgaande edities enorm verraste, viel het dit jaar nogal tegen. De inrichting lijkt wat verloren in de grote ruimte die het huis beslaat. Er ontbrak iets en dat was in ieder geval de zsa-zsa-zu van de voorgaande edities. Het Eigen Huis & Interieur huis verraste daarentegen wél. In wat in eerste instantie een blokkendoos van alleen gekleurde muren en losse wanden lijkt te zijn, liggen stijlruimtes in gecolourblockte paletten verscholen. De gastheer van het huis, in prachtig indigoblauw pak met dito bril, maakte met zijn enthousiasme het geheel af. Schoonheid (en perfectie) zitten ook in dit soort details.

Het prachtige label OntwerpDuo presenteerde haar nieuwe Novecento collectie, gebaseerd op interieurontwerpen uit vervlogen Hollandse tijden. Op zulke momenten gloei ik van trots over het feit dat ons land zulk groot talent voortbrengt.

En laten we de vaandrager van de beurs niet vergeten: het VT wonenhuis. Als enorme kleurliefhebber ben ik bij VT wonen aan het verkeerde adres, maar dat betekent niet dat het huis niet inspirerend is. Ik heb bewondering voor de wijze waarop er ieder jaar een typisch herkenbaar VT wonen concept wordt neergezet dat toch iedere keer weer totaal anders is. Geweldig vond ik de enorme koolplanten die door het huis gebruikt worden in combinatie met donkere kleuren zoals donkerblauw en zwart. Mijn huidige blauwobsessie komt trouwens niet uit de lucht vallen: kobalt- en indigoblauw zijn rap aan een opkomst bezig. Het donkere palet van het VT wonenhuis is sowieso een prettige tegenhanger van de pasteltrend en springt in op het slow-living of back-to-basics gevoel. VT wonen neemt met haar huis al een klein voorschotje op de onvermijdelijke naderende Nederlandse donkere dagen. Uitgevoerd in VT stijl kan je daar simpelweg geen winterdepressie van krijgen.

VT wonen&design beurs - Oh Marie!
VT wonen&design beurs - Oh Marie!
VT wonen&design beurs - Oh Marie!
Je kunt de VT wonen&design beurs nog bezoeken tot en met zondag. Elke dag zijn er bloggers te vinden in de tuin van het VT wonen huis, je kan hier lezen wie er het weekend is. Fijn weekend!

Foto’s van boven naar beneden:
In de keuken en woonkamer van het VT wonen huis
Plantenwand in de VT wonen tuin
Mooi gedekte tafels in de VT wonen tuin
De Novecento collectie van OntwerpDuo
Mireille en Arno van The Holy Kauw Company
Colourblocking in het Eigen Huis en Interieur huis
Goed behang – geen idee waar genomen (tja..) en de stand van Bloomon

Niet live van uw verslaggever: een festival met een Snor

Snor Festival 2015 - Oh Marie!
Ik heb helemaal niets met festivals. Als ik moest kiezen tussen het gebruiken van een Dixi of ter plekke harakiri plegen, dan is nog helemaal niet zo zeker dat ik voor de eerste kies. Ik heb weleens op een craftfair gestaan waar ze alleen maar Dixi’s hadden. Ik heb die dag bijna het wereldrecord van langste-toiletonthouding-ooit gekraakt.

Je zou om die reden kunnen denken dat het Snor Festival niets voor mij is. Maar dat is nu juist zo mooi aan het Snor Festival: het duurt één dag (of je een weekend lang wil creperen in een tent op het terrein is optioneel – en laat ik nu gek zijn op het soort opties waar ik geen deel aan hoef te nemen). Er is modder, maar niet zoveel dat je zwart als een hangbuikzwijntje thuiskomt (daarbij kan je kiezen of je er doorheen wil stampen of niet, want er zijn ook gewoon verharde paden. Door de modder stampen is énig, mits je de keus hebt. En je laarzen niet lek zijn). Je hoeft niet tegenover je vrienden te veinzen dat je de muziek van die ene obscure band ook super goed vindt (en van armoede de tekst maar fonetisch meezingt)…kortom, het Snor Festival is ook een festival voor mensen met smet-, toilet- modder- en kampeervrees in het algemeen zoals ik.

Snor Festival 2015 - Oh Marie!
Snor Festival 2015 - Oh Marie!
Tijdens de tweede editie van het Snor Festival afgelopen zondag mocht ik samen met de leukste bloggers van Nederland het festival verslaan. We hadden stinkende mazzel met het weer: van bewolkt gingen we naar een gouden, zonovergoten middag. De sfeer was fijn, er waren een heleboel leuke mensen, er werden workshops georganiseerd (die ik allemaal heb gemist door al die leuke mensen – ja en ik ben ook gewoon een enorme ouwehoer hoor, als er banken hadden gestaan hadden mensen zich er vast achter verstopt als ze me aan zagen komen – misschien een dikke tip voor de 3e editie), er was muziek én we vierden dat Anki en Casper van Zilverblauw hun snoepje van een fotoboek ‘Shoot!’ lanceerden. Een boek zo mooi dat je er een hap uit zou willen nemen. (Daarover later meer. Over het boek, niet dat ik het opgegeten heb.)

Snor Festival 2015 - Oh Marie!
Snor Festival 2015 - Oh Marie!
We werden ontvangen in de yurt van Kirsten (de held die camperen wél leuk vindt en een vaste plek op De Lievelinge (waar het festival wordt gegeven) heeft). Mme Charlotte verzorgde een heerlijke lunch, die zo gezellig was dat we bijna niet toe kwamen aan hetgeen waarvoor we kwamen: het festival verslaan.

Snor Festival 2015 - Oh Marie!
Snor Festival 2015 - Oh Marie!
Snor Festival 2015 - Oh Marie!
Snor Festival 2015 - Oh Marie!
Wat me bij de pointe van mijn verhaal brengt: als je een kniesoor zoals ik kan veranderen in een festival bezoeker, dan doe je iets goed. Het Snor Festival is zoals de boeken van Uitgeverij Snor: vrolijk en anders dan anders. Je moet niks, behalve plezier hebben. En ze hebben er gewone toiletten. Best fijn om nu eens niet tegen wil en dank een gooi naar een wereldrecord te hoeven doen. En dan vergeet ik nog te noemen dat er Kune-Kune varkentjes rondlopen op het terrein. Dat is het kleinste varkenras ter wereld. Ze zeggen om de zoveel seconden ‘knor’ en zijn bijna nog schattiger dan het nieuwe kitten van mijn vriendin Martine (klik). (De officiële winnaar van deze battle der schattigheid zal gekozen worden tijdens onze volgende Oh Marie! redactievergadering.)

Snor Festival 2015 - Oh Marie!
Ben jij zoals ik een verstokte festivalhater en heb ik je niet kunnen overtuigen? Dan kunnen mijn blogcollega’s dat misschien wel. Anki verzamelt alle verslagen over het Snor Festival in deze blogpost!

Tekst en foto’s: Marlous Snijder