Berichten

This is where the magic happens

This is where the magic happens - Planet Fur
De programma’s van MTV blijken een eindeloze bron van blogtitels te bevatten, zoveel is wel duidelijk. Zenden ze Cribs eigenlijk nog uit, daar? Want ik ben niet meer zo hip dat ik nog naar die zender kijk (voor mijn gevoel hebben ze alleen nog maar programma’s waarin irritante figuren in één huis moeten leven en de godganse dag ruzie met elkaar maken..maar dat kan ik mis hebben). Maar MTV Cribs dus. Dat programma waarin bekende Amerikanen (of sellebrieties, haha) MTV rondleiden in hun kast-van-een-huis. Die huizen met koelkasten van het formaat studentenkamer en met keukens die zó aangeveegd zijn dat je één ding rustig kan concluderen: dat ze nog nooit een ingrediënt van dichtbij gezien hebben. Sowieso zagen die huizen er altijd uit alsof er niet in gewoond werd. En waarom stonden die koelkasten altijd vol met liters vruchtensap? Zoveel vragen!

Ook in Cribs zat in het einde mijn favoriete scène. Die waarin de slaapkamer werd geshowd. En waarbij de gastheer of -vrouw bij het openen van de slaapkamerdeur, met schalkse (schalks? Echt? Mijn vocabulaire stamt echt uit 1950) blik zei: “This is where the magic happens”.

Nou, dit is dus waar onze magic happens. In ons geval is magic een klein meisje dat op bed met een knuffelflamingo ligt te spelen terwijl ik foto’s maak. Waar ik boeken lees. Waar we een heleboel meuk onder ons bed bewaren (een hoog bed: moet je doen. Weet je hoeveel rotzooi je eronder kwijt kan?). Waar stapels notitieboekjes de tafel naast mijn bed bevolken. Waar het kleurenpalet zo rustig mogelijk is, omdat mijn brein anders zijn kop niet wil houden ’s nachts. En waar, oké dan, die orchidee normaal gesproken niet dáar staat. Want daar ga je dan natuurlijk met je slaapdronken hoofd iedere ochtend op staan, op deze manier.

This is where the magic happens - Planet Fur
This is where the magic happens - Planet Fur
This is our bedroom. The room where, according to MTV Cribs, ’the magic happens’. The magic that happens in our bedroom is a little girl that’s playing with a flamingo plushie while I shoot photos of the room. Where there are a ton of notebooks on my nightstand. Where I read my Moomin books. Where the colour palette is soft toned, since my brain has a hard time to shut down at the end of the day. And – let’s be honest – where that orchid isn’t standing over there normally. ‘Cause I would step on it every morning with my sleepy head.

Our Alpine cabin

All of a sudden, I feel strangely attracted to the so called Alpine theme. I ran across this old print in a thriftshop and it already sorta conquered a place next to my bedstand. Don’t it’s colours match perfectly with the Studio Ditte wallpaper? Also, I never feel comfortable with hanging pictures half across wallpaper, but I don’t find that a huge problem with this fellow. Overall, I think this one’s a keeper. :-)

Because I’m so happy with my Alpine themed print, my Love wondered if I already had thought of a name for the stag on the picture. I had to come up with something (quickly!) and so I gave the stag the most goofy name that popped up in my head that same moment: Bert. (If you say “Bert het Hert” in Dutch, it even sounds more silly. And don’t ask why Bert was the first name that came up…I already feel sorry for our future children ;-)). Being the couple that has the most fun about the most silly things, Bert has become a recurring character in our jokes now: “I think Bert will not be happy with this” and “Be quit, Bert is trying to get some sleep”. Aah, the silly joy a 1 € find can bring!