Berichten

Clean slate

/0 Reacties/in , , , /door


Ik hou van kerst, maar decoraties en stillevens hebben voor mij een maximale houdbaarheidsdatum. Na 25 dagen ben ik ze spuugzat. No rest for the wicked. Ik hou van ons januari huis: opgeruimd en leeg.

We schoven Jet’s bedje uit (wist je dat het vinden van de juiste maat dekbed nog helemaal geen sinecure is?), ze slaapt nu letterlijk en figuurlijk onder een berg Nijntjes en onder haar eigen maan. Want hoe geweldig is het dat je, als fan van de maan, nu ook een eigen maan op je kamer hebt?

Ik installeerde de Bulbo lamp die ik voor mijn verjaardag kreeg (wat een geniaal concept), we hingen een Pivot op in de keuken en ik shuffelde zoals vanouds de stillevens in huis.

Januari begint voor mij de zondag van het jaar te worden: naarmate ik ouder word, ga ik die maand steeds meer waarderen. Er is weer wat ruimte in de agenda, lucht in mijn hoofd en huis. Tijd om soms zowaar eens even niets te doen. Om gewoon thuis te zijn zonder verplichtingen of ellenlange to do lijstjes. Happy days!


Januari at last. All the Christmas decor is back in the attic, we start with a clean slate. I love our empty and clean Januari home. Now that I’m getting older I start to love January in general, when my schedule is less crazy, when there’s sometimes even time to do nothing in particular. We extended our little girl’s bed and installed her Zilverblauw moon (she loves the real moon and her ‘own moon’ as she calls it). I also installed my birthday present: a Bulbo light. We mounted a Pivot in our kitchen and I shuffled around some still lives. All is well. 

Bloomin’ good treats

/5 Reacties/in , /door

Bloomin' good treats - Planet Fur
Bloomin' good treats - Planet Fur
Vroegâh, tijdens mijn loondienst jaren, bracht ik mijn weekenden vaak door met het kopen van dingen. Omdat ik vond dat ik dat verdiend had, na het slijten van mijn tijd op een saai kantoor. Niet dat ik me er beter door ging voelen, want na Spendeer Zaterdag volgde zondag. Waarna (dra)maandag zich onvermijdelijk opdrong. Na mijn carrièreswitch in 2012 (en daarmee het onvermijdelijk opdrogen van maandelijkse loonbetalingen), realiseerde ik me pas hoe zeer ik al die spullen niet meer hoefde te bezitten. Ze maakten me niet gelukkiger ofzo. Wat me wel gelukkig maakte, zo bleek, was het feit dat ik eigen baas over mijn eigen tijd werd. Wat ik eerder verdiende in geld, verdiende ik nu in tienvoud terug in natura. Ik kan nog steeds amper beschrijven hoe gelukkig dat me maakt.

Een ander fijn aspect aan dit feit is dat ik tegenwoordig weer echt iets te wensen heb voor mijn verjaardag. En oi, ik ben dit jaar vreselijk verwend door de lieve mensen om mij heen. Niet alleen met een verrassingsdiner, maar ook met Nanoblocks, de Donna Wilson alfabetposter en Ferm Living opbergboxen.

Mijn carrièremove zal de economie geen kick-start geven (au contraire!). Maar was al dat teveel uitgeven van geld nu juist niet het hele probleem van die economische crisis?

Back in my paid employment years, I often spent my weekends buying stuff. ‘Cause after being in a dull office for a week, I felt I deserved that. Not that it made me feel better, ‘cause after Spenderday came Sunday and than Monday was there again to ruin all that spare time spending fun. My career switch in 2012 (and the inevitable termination of monthly paychecks) made me realise that possessing all those things had never made me happy. And becoming my own boss changed one single but essential fact: what I once earned in money, I now owned in time. There are no words to convey how happy that freedom made me. And still does, ’till this day.

Another great advantage of this whole thing is that I have a good ol’ birthday wishlist again each year. I’ve been spoiled rotten by the ones I love, not only with a real surprise dinner party, but also with cute Nanoblocks, the Donna Wilson alphabet poster and Ferm Living storage boxes. Like I said: bloomin’ good treats!

My career move won’t kick-start our economy (au contraire!). But wasn’t spending too much the cause of this whole economical breakdown in the first place?

She’s not there

/15 Reacties/in , /door

Sebra Kilibed - Planet Fur

De ijsjesmobile die mijn moeder haakte hangt eindelijk en ik deed een dappere poging om het Kilibed op te maken, wat niet meevalt met een buik die overal achter blijft haken. Omdat het bedje behoorlijk breed is, maakte ik met mijn moeder van tweedehands dekbedhoezen (weet je nog, waar alleen die ge-airbrushte eenhoorns op missen) smalle lakens ter vervanging van hydrofiele doeken. En de poppenwagen kreeg een nieuw stofje. Toch blijft het nog gek hoor, al die voorbereidingen voor iemand die er nog niet is.

The nursery up until now. It still feels strange to be busy preparing for someone who isn’t there yet.

Vintage stroller 2.0 - Planet Fur

The nursery..up until now

/13 Reacties/in , /door

Nursery - Planet Fur

Zoals de titel al zegt: dit is de babykamer, op dit moment. Een beetje interieurnerd heeft die kamer natuurlijk af láng voordat het kindje zich aandient en dat gaat in dit geval ook behoorlijk op. Of in ieder geval: de grote lijnen zijn er. Nu nog finetunen! Ik zal bij iedere foto de plek noemen wat ik waar kocht, voor het geval je dat leuk vindt of zelf iets zoekt. Disclaimer: Ik ben een Berbervrouw, dus ik heb zoveel mogelijk zaken met korting of tweedehands gekocht. Of we zijn, in het geval van bijvoorbeeld het bedje of aankleedkussen, voor een duur alternatief gegaan omdat ik niet tevreden was met wat er door Nederlandse merken aangeboden werd. Veel accessoires zijn van de kringloop.

It’s like what the title says: this is what the nursery looks like up until now. There’s still a lot of finetuning to do, but if you’re an interior geek like me, the room is of course long done before the baby is born. The major things are in place though, which is quite a relieving thought frankly. If you just like to know where I found things, or are on the lookout for certain things yourself, I have written down what products we found where. Disclaimer: since I’m a bit of a Berber woman, we bought most of the (big) items at sample sales, thriftshops or with discounts. We choose for expensive alternatives (in case of the crib and the nursing table for example) when we really, really couldn’t live with the regular products that were offered in The Netherlands.

Gordijnstof/Curtains – Ikea PS 2014 / ABC of Birds – Geninne / Commode/Dresser – Marktplaats / Draadstoel/Wire Chair – kringloop / Miss Dino – Noodoll / Kussen/Cushion – Donna Wilson

Nursery - Planet Fur

Kilibed – Sebra / Schapendeken/Woollen Blanket – Lapuan Kankurit / Flamingo theedoek/Teatowel – Jansje / Aankleedkussen/Nursing Table – Färg&Form / Trappelzakjes/Sleep Bags – Zeeman (dikke tip! Ze hebben ook handdoeken en rompertjes in mooie kleuren!) / Gebreid katoenen dekentje/Knitted Cotton Blanket – Marks&Spencer

Nursery - Planet Fur

Bourgie lamp/Light – Kartell / Roze Lack blokje/Soft Pink Lack Table – Ikea Brakig / IJsjeslamp/Ice Cream Cone Lamp – The Perpetual Kid / Metalen kasten/Steel Cabinets – Marktplaats en Kringloop / Plastic kleden/Plastic Rugs via Urbans&Indians / Muurverf – Paradijs

Nursery - Planet Fur

Kaart/Card – DickyBird

Reduced speed ahead

/3 Reacties/in , /door

Reduced speed ahead - Kilibed
Reduced speed ahead - Kilibed
Wij..nee, mijn Lief, verfde de gele muur in de babykamer in onze favoriete kleur hier in huis: dezelfde kleur groen als we ooit al in de hal gebruikten (Histor Collectie/Paradijs). Die gele muur was prachtig, maar kaatste ook een gelige waas over alles in de kamer. Dit groen maakt de kamer fris, wat voor weer het buiten ook is. Ook zijn we erg blij dat we toch voor Sebra’s Kilibed voor ons meisje kozen ondanks zijn gepeperde prijs. Het bedje stond al jaren op mijn kinderbeddenwensenlijstje (blijkbaar kan je zo’n lijstje hebben, ook als baby’s nog een erg abstract onderwerp in je leven zijn) en aangezien we de rest van de babykamer toch met tweedehands meubels vullen, mochten we uit de band springen. Dat was tenminste ons excuus. O en het is uitschuifbaar, dus het gaat ook lang mee. Excuus nummer twee. Nina schreef trouwens een heel leuk artikel over de geschiedenis van het bed, dat je hier lezen kan.

Afgelopen vrijdag publiceerde ik het laatste nummer van Oh Marie! voor mijn verlof. Je kan alles lezen over deze pauze en mijn toekomstplannen voor Oh Marie! in het openingsinterview van dit nummer (let vooral op de koddige selfies die ik en Molly erbij maakten, lang leve de zelfontspanner). Aangezien foto’s maken en schrijven mijn zuurstof zijn, zal ik mijn post hier en op het blog van Oh Marie! voorlopig zeker nog niet verlaten. Toch is het fijn om mijn tempo wat terug te kunnen schroeven, zo met die immer groeiende babykoala die om mijn nek hangt!

We…no, my Love, painted the yellow nursery wall in what became our favourite colour in our home: the same green as our hallway. We love how it worked out. Whereas the yellow seemed to cast a yellowish shade over everything in the room, the green gives the space freshness, no matter how grey the light outside is. I’m also still very happy we choose Sebra’s Kilibed for our little girl. It was on my children’s bed wishlist (can one have a list like that? Apparantly!) for like ever and after extentive consultations we eventually decided to buy it, despite its rediculous price. The rest of the nursery is furnished with second hand stuff anyway…at least that was our excuse. Nina wrote a very interesting piece about this particular bed, you can read it here.

Last Friday I published the last issue of Oh Marie! before my maternity leave. You can read everything about my break and future plans for Oh Marie! in the opening interview with me in this new issue. Since photographing and writing are my oxygen I won’t abandon my post here or over the Oh Marie! blog by the way. But it’s nice to be able to reduce my speed a bit, you now..with that little baby koala hanging around my neck. Reduced speed ahead