Some like it hot
De rechaud. Je kent hem vast nog wel van Chinees Indisch Restaurant ‘De Chinese Muur’ (of ‘De Lange Muur’, want het is altijd een variatie op die ene toeristische trekpleister).
De rechaud (of in de volksmond, het theelicht) houdt je eten warm. Of je thee. Ik denk dat Molly er ook wel op zou willen liggen (dan wordt het een ‘rechat’, harhar), ware het niet dat haar vachtje niet brandveilig is. Daarbij: ze is dan wel plat, maar niet gek.
Grappig hoe bepaalde voorwerpen een tijd uit de gratie zijn, maar ook weer een comeback maken. Zo ook het rechaud. Ik zie hem op allerlei aanrechten terugkeren, en niet alleen bij blogvrienden (die vaak voorop lopen qua interieurtrends). Deze rechaud in prachtige zalmkleur deed mijn hart ineens een huppeltje maken bij de kringloop. Ookal is het een onding, qua maat en vorm, ineens leek zo’n ding dat mijn theewater de hele dag warm gaat houden super handig. Niet dat ik ooit zoveel thee in mijn eentje ga drinken, maar die gedachte kreeg ik pas toen ik alweer thuis was. Het rechaud doet het bovendien goed onder het theepotje dat van mijn Lief’s oma is geweest. Een goede reden om de aanschaf alsnog te rechtvaardigen.
Alles wat fout&oud was wordt weer salonfähig. Al duurt het 30 jaar, het komt terug. Zo vernam ik uit betrouwbare bron (mijn kapper) dat de Vanilla Ice/mariniers blockhead weer terug gaat keren in het modebeeld. Wat ik toch een vrij schokkende revival vind. Voor nu.
Want wie weet maakt mijn hart over vijf jaar wel een huppeltje als mijn Lief met zijn versgeknipte blockhead terugkeert van een kappersbezoek.
About the rechaud I thrifted a while ago and some thoughts on trends and how everything seems to become hot&happening again after decades. (According to my hairdresser, even Vanilla Ice’s blockhead will get hot again. A pretty shocking revival if you ask me!)
