Berichten

Onorthodox Pasen vieren in Memphis stijl

Paastafel Memphis stijl - Oh Marie!
Hoe zou Ettore Sottsass, de oprichter van Memphis Group, aan de Paasbrunch gezeten hebben? Zou hij thee geschonken hebben uit een van zijn eigen bizarre theepotten, of paaseieren hebben beschilderd met door hemzelf bedachte psychedelische patroontjes? Of vond hij het misschien heerlijk om lekker truttig bij zijn moeder aan de Paastafel te zitten tussen de gehaakte eierwarmers, chocolade paashazen en Paasstol? Even lekker weg van al het ontwerpgedoe? Voor iemand die met zijn ideeën het mainstream design wilde uitdagen, vond hij Pasen vast veel te gewoontjes. Hoe dan ook, ik kan daar best een tijdje over dagdromen. (En mocht je nu toevallig een ver familielid van Ettore zijn en ooit met hem aan de Paastafel gezeten hebben, mail me dan natuurlijk.)

Over het uitdagen van mainstream gesproken: met de Paasdagen voor de deur, stylede ik een Paastafel in Memphis stijl. Met de mainstream paastafel elementen, maar toch net anders. Fijne Paasdagen!

Paastafel Memphis stijl - Oh Marie!
De Memphis theepotten liggen niet voor het oprapen bij de kringloop. Er zijn echter een heleboel andere spullen met een vleug jaren ’80 die prima als alternatief dienen kunnen. Ik gebruikte hier een eierhouder van Tupperware van de kringloop als groepsaccommodatie voor de eieren. Kijk in de kringloop altijd even bij de afdeling met kunststof keukenattributen, er zitten vaak hele gave of grappige items tussen. Het lepeltje komt er ook vandaan.

Ik maakte de gekleurde kunststof decoratie-eieren (Wibra) Memphisproof met een zwarte permanentmarker. Het tafelkleed komt uit de eco-lijn van HEMA.

Paastafel Memphis stijl - Oh Marie!
Ik vind foamboard echt heel erg jaren ’80. Ik versierde er haarclips (wie gebruikt die nog?!) mee of kettingen. Ik vond de voorgestanste gekleurde foamstickers op de knutselafdeling bij HEMA, net als de servetten en gekleurde uitdeeldoosjes (laatstgenoemde zijn een hel om te vouwen, maar als ze eenmaal in elkaar zitten, ben je dat natuurlijk meteen weer vergeten. Of in dit geval: is mijn Lief het weer vergeten, want die heb ik ongegeneerd voor mijn karretje gespannen voor dit klusje. En nee, hij spreekt niet in een vreemde Spaanse mengelmoes, heeft geen specifieke voorkeur voor bananen en draagt geen blauwe tuinbroek of een lasbril op zijn voorhoofd…Mocht dat veranderen, dan zet ik het op Instagram.)

Grote borden met zwart-witte strepen – Tickar van IKEA.
Kleine bordjes met gouden driehoekjes – Xenos.
Suikerstrooier, ronde onderzetter, theepot, bestek en mokjes – kringloop.

Paastafel Memphis stijl - Oh Marie!Paastafel Memphis stijl - Oh Marie!
De gestreepte boterhammen maakte ik met behulp van masking tape. Ik zei toch dat ik het overal voor gebruik? (Dat is een thema apart, mensen!) Leg (plakken doet het niet en dat is denk ik maar beter ook) een paar strookjes tape op een boterham en besprenkel hem daarna met hagelslag of gekleurde muisjes. Verwijder daarna de strookjes tape weer, natuurlijk. (Tenzij je ervoor koos om voor stroken eetpapier te gaan, als je voor de diehard Paasgedachte gaat.)

Vul de hagelslag rijkelijk aan als je gaat eten, het oog wil wat, maar je maag ook!

Paastafel Memphis stijl - Oh Marie!
Nog op zoek naar receptideeën? Ik maakte vorig jaar een hele lekkere quinoa fruit salade met honing-limoen dressing. En hier lees je hoe je heel gemakkelijk water met een smaakje maakt (en dan bedoel geen chloorsmaak ofzo..lolbroek!). Of maak Diana’s heerlijke Memphis soep met bacon wrapped banana bites!

Een fijn lang weekend gewenst!

Eén ei is geen ei

Pasen 2015 - Oh Marie!Pasen 2015 - Oh Marie!
Fijne Paasdagen!
Pasen 2015 - Oh Marie!Pasen 2015 - Oh Marie!

Drie redenen waarom ik liever naar Hema ga

Hema persdag - Planet Fur
Hema persdag - Planet Fur
Het gaat slecht met Hema. Tenminste, dat hoor ik in Mijn Omgeving. Ik heb het daarom maar eens gegoogled, hoe slecht dat slecht dan wel niet is.

Waar het op neerkomt: Hema heeft concurrentie gekregen van prijsvechters zoals Action en Primark. Die concurrenten snoepen klanten weg. Toch voel ik bij Action of Primark geen commitment aan het merk. Het zijn fastfoodketens waar je wordt verleid tot consumeren, ook als je niets nodig hebt. Het zijn van die winkels die me het gevoel geven alsof de zombie apocalyps heeft toegeslagen. Mensen proppen hun mandjes en karretjes vol met spullen waarvan je weet dat 80% ervan binnen een jaar bij het afval ligt. Als het het jaar al haalt.

Ik voel altijd een soort walging voor onze consumptiemaatschappij als ik in zulke winkels kom. Ik vind dat extreme consumeren niet meer van deze tijd.

Hema persdag - Planet Fur
Op de één of andere manier voel ik die consumeringsdrang niet bij Hema. Tenminste, ik heb niet het gevoel dat, als ik er iets koop, ik het binnen een jaar weg zal mieteren. Dat er in elkaar gelijmde rommel wordt verkocht. Als ik bij de kringloop bij de kinderkleertjes kijk, komt 60% van die kleertjes bij Hema vandaan. Nog in prima staat voor een tweede (of derde of vierde) leven. Eén van Jetje’s eerste pakjes was een heel oud Hema pakje. De schouderbandjes vermaakt door een ouder, zodat het nog aangepast kon worden aan de maat van de baby. Dat een merk zo ver teruggaat in ons collectief geheugen vind ik een mooie gedachte. En ook al is het misschien niet erg Nederlands om te zeggen, maar dat is iets om trots op te zijn.

Hema persdag - Planet Fur
Ik vind dat je als blogger een eerlijk verslag moet schrijven over je bevindingen tijdens persmomenten. Ik schrijf deze bloemlezing zeer zeker niet omdat ik vandaag voor de presentatie van de voorjaars- en zomercollectie van Hema uitgenodigd was, maar natuurlijk wel naar aanleiding ervan. Hema zocht, als een van de eerste grote Nederlandse merken, aansluiting bij de blogcommunity. Of deze zet nu omzet-gerelateerd is geweest of niet, ik vind het een sympathieke én slimme keuze. Met die commitment aan het merk Hema zit het bij mij dus wel goed. Ookal is Hema in mijn ogen zeker niet heilig, zoals ik al eens in een eerder verslag over de persdag schreef.

Hema persdag - Planet Fur
En dan nog hetgeen waar je misschien wel écht op zat te wachten: mijn favorieten uit de gepresenteerde collectie.

Bovenaan: Fuji Instax camera’s in snoepkleuren én prachtige camerastraps. Midden: moois voor de Paastafel. Hierboven: messageboards om cadeau te doen aan een jarige/zwangere of afscheidnemer ter vervanging van het obligate stapeltje afscheidstekstjes. (Wat een top idee. Maar echt!) Onderaan: mannensokken met ananassen (sowieso kun je straks ‘bananas’ gaan met ananassen. Ik zag ze overal terugkomen. Sorry voor de flauwe woordgrap). En tot slot: niet op de foto, maar wel heel gaaf: er komen stolpen in de collectie (vanaf 9 maart). Hoera!

Hema persdag - Planet Fur
A post about the new collection of Hema that was presented at today’s press day. 

The alternative Vitra tray

The alternative Vitra Tray - Planet Fur
Gevaarlijk, deze titel. Het schept nogal wat verwachtingen, namelijk. Helaas is dit geen tutorial om je eigen Vitra rotary tray te maken. Het lijkt er niet eens op. Misschien lig je nu zelfs wel hoonlachend achter je beeldscherm, nu je deze foto ziet na het lezen van de titel. Dan ben ik in ieder geval blij dat ik je aan het lachen hebt gemaakt, dat is één van de redenen waarom ik blog. (Want zoals Bassie van Adriaantje altijd zegt: “Een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd”.) Als blogger moet je, vind ik, af en toe met een prikkelende titel komen. Vandaar. Maar goed, kappen met die disclaimers nu, Fur. Maak je punt.

Ik hou toevallig erg van het stapelen en dat kan je echt fantastisch met die Vitra tray. Er kleven alleen twee nadelen aan dat dienblad: de prijs en dat je ‘m momenteel overal ziet. Wat ik heel goed snap, begrijp me niet verkeerd. Want hij is echt prachtig. Met oude meuk, zoals ik mijn kringloopschatten liefdevol noem (ook al kan ik me voorstellen dat die naam minder liefkozend klinkt  – maar goed dat die kringloopspullen geen oren hebben), stapelde ik iets wat uiteindelijk in de verte iets weg heeft van een dienblad met meerdere verdiepingen. Het blauwe serveerschaaltje komt uit een oude paascollectie van Albert Heijn, het dienblad van Ikea en dat grijze druppelvormige ding lijkt een onderdeel van een groter geheel te zijn..maar alleen dit deel lag bij de kringloop. Het vaasje is gemaakt door Ros Lee van Polkaros. Die trouwens net zo veelvoorkomend op dit blog begint te worden als de Vitra tray. Hij staat bijna iedere week wel ergens op een foto.

Het enige wat ik nu nog hoef te doen is een jaartje of 30 wachten tot de eerste mensen hun vintage Vitra rotary tray naar de kringloop brengen. Geduld is een schone zaak. (Voeg hier hoongelach in.)

The alternative Vitra Tray - Planet Fur
Maybe you opened this post with high expectations, considering its title. And maybe after seeing its contents, you bursted into Dr. Evil-like laughter. Vitra rotary tray? Seriously? If that’s is the case, I’m happy I made you laugh. It’s one of the reasons why I blog. Second, as a blogger, it’s one’s duty to choose poignant titles for one’s posts now and then. Which explains the choice of the tricky name of this post. But enough with the disclaimers, let’s get to the point I’m trying to make here.

The good thing about the Vitra tray is that it makes it possible to stack things. And I love stacking things. The downside of the tray is its price and the fact that everybody seems to have one these days. Which I totally understand by the way, ‘cause it’s beautiful. But I decided to make my own tiered tray, with a vintage piece (the grey droplet), an Ikea tray and my cute little Polkaros pot (which is starting to get as common as the Vitra tray here on this blog. It appears on at least one photo per week).

I’m strangely attracted to this pile. Even better, I stopped craving for the one from Vitra. For now.

The only thing that’s left for me to do now is wait thirty years until the first people bring their Vitra trays to my local thriftshop. (Insert scornful laughter here.)

The alternative Vitra Tray - Planet Fur

Happy kokeshi Easter eggs

Kokeshi eggs - Planet Fur
Niets zo rustgevend als het versieren van eieren. Voor deze eieren gebruikte ik heel simpel potloden en mijn kokeshi als inspiratie. En natuurlijk scharreleieren van kippen die een fijn leven hebben. Waar je ook bent en wat je dit Paasweekend ook gaat doen, ik hoop dat het fijne dagen zullen zijn!

There’s nothing more soothing than decorating eggs. For these kokeshi eggs I just used pencils and my kokeshi dolls for inspiration. And of course eggs from chicken that have a happy life. Wherever you are and whatever you’re planning to do this Easter weekend, I hope it’ll be a nice one!