Koffieleuten in een drukke kas
Man, man. De titel van deze blogpost komt met stip bovenaan de lijst “Meest flauwe blogtitels ooit”. Maar als de ruimte van je lanceerfeestje in een pand zit dat Druk heet en daar óók een brauhaus in zit dat Koffie Leute heet, dan is het bijna zonde om niet voor een dergelijke flauwigheid te gaan. Daarbij: ik word altijd een beetje melig van mijn eigen feestjes. Verklaart een hoop hè? Een kort verslag van de lancering van Oh Marie! en de bijzondere locatie waar we dat deden.
Op zondag 15 maart lanceerden we de nieuwe Oh Marie! in de kas van Druk in Utrecht. Jawel, in een echte glazen kas. Druk is gevestigd in een oude drukkerij, vandaar de naam. En druk was het, op ons feestje. Het geluid van bijna 50 vrouwen (en een handjevol mannen) galmt nog na in mijn oren.
Voordat je de werkplaats van Druk aan de Westerkade in Utrecht betreedt, passeer je de kleine koffiebar genaamd Koffie Leute. Of je nu van snelle of ‘slow’ koffie houdt, je blijft hier gegarandeerd even hangen. Al is het maar om de bedrijvigheid aan de knusse bar gade te slaan. En de liefde waarmee de drie eigenaren hun koffie zetten.
Koffie Leute wordt gerund door koffiepuristen, maar niet van het strenge soort. De bar ontstond na een heuse existentiële crisis van oprichter Martijn. Dergelijke crises leveren de mooiste initiatieven op. Het verhaal van Koffie Leute lijkt op dat van Oh Marie: de eigenaars hebben allemaal een andere professionele achtergrond en maakten de carrière switch naar de koffie makelaardij. Je kan lang discussiëren over de voor- en nadelen van koffie op het lichamelijk welbevinden, één ding staat als een paal boven water: de oprichting van dit fijne koffiehuis levert een positieve bijdrage aan het welzijn van haar klanten. Dikke tip: ga op zondag langs om te ontbijten met wentelteefjes én om door de heren Koffie Leute bediend te worden in ochtendjas. Je moet als ochtendhumeur wel van hele goeden huize komen, wil je tegen zoveel vrolijkheid opgewassen zijn.
Achterin Koffieleute zit een groene deur. Je zal je, als je daar doorheen stapt, voelen als Harry Potter die de Wegisweg voor het eerst betreedt. In de werkplaats achter Koffie Leute bevinden zich een heuse Kledingbibliotheek (de eerste van Nederland) en de glazen kas waarin workshops, vergaderingen en (lanceer)feestjes worden georganiseerd.
Met cactussen, wandkleden, rieten manden en maskers bracht Anne de kas in tribe sfeer. De zoete hapjes werden getooid (sorry voor de woordgrap) met plastic indianen, tipi’s, totempalen en paarden. Nikki en Lisa bakten stapels (veganistisch) gebak voor ons. Dank lieve dames!
Naast het geluid dat het gezelschap produceerde was dit de enige échte dissonant tijdens ons feestje: lekkende waterkannen. (Ik kan Anne hier horen knarsetanden over die gele theedoek ;-)) Anne vulde de kannen met water, rozemarijn en grapefruit en/of citroen en munt. Op de achtergrond de koffie en thee verzorgd door Koffie Leute.
Met zelfgeknoopte macramé wandkleden gaf Anne de glazen kas een intiemere sfeer.
Omdat de meeste gasten uit alle hoeken van Nederland komen (Groningen! Middelburg! Den Bosch! Rotterdam!) voelde deze samenkomst ook een beetje als een reünie. Geen reünie waar je wraak neemt op die ene pestkop die altijd aan je haar trok, maar waar je weer eens ouderwets van man tot man kan bijpraten met je (normaal gesproken) digitale vrienden. We hadden ons geen betere sfeer kunnen wensen om met onze nieuwe website te starten. Dank allemaal!
(Zoals het een echte Oscar-winnaar betaamt, had ik geen speech voorbereid. Daardoor vergat ik essentiële zaken te noemen als: “De website is al live en te bekijken” en “We zijn geen tweemaandelijks magazine meer, maar een weblog”. Het gaf de speech wel een lekker ambachtelijk tintje.)
Foto’s gemaakt door Danique van Kesteren.
