Berichten

…and nothing else matters

/2 Reacties/in , , , /door


Lichtjaren geleden solliciteerde ik op een stageplek (doe je dat, solliciteren op een stageplek? Ach, boeiend). Ik weet zelfs nog de naam van de man met ik het sollicitatiegesprek had. Zijn voornaam was namelijk Cor en dat vond ik een oneindig ouderwetse naam voor zo’n jonge vent. Hoe dan ook, het gesprek verliep goed en ik hoopte dan ook vurig dat de stageplek voor mij was. Dagenlang hoorde ik niks, ook niet op de dag dat hij me zou bellen om me al dan niet mee te delen dat ik de plek niet zou krijgen.


In die tijd was ik nog niet zo assertief dat ik dan zelf ging bellen. Ik mocht dan wel secretaresse willen worden, bellen vond ik doodeng. Maar na al dat wachten werd ik best een beetje boos. Waarom liet die man niks van zich horen? Toen ik hem dus uiteindelijk wel zelf belde, kwam hij met de slapste smoes in de geschiedenis van het universum: “Ja sorry, in gedachten heb ik je al tien keer gebeld. Helaas hebben we nu geen plek voor een stagiaire.” Gee, thanks! For nothing! Bij de bank, waar ik later een hele leuke stageplek kreeg, noemden we zulke situaties altijd leermomenten. Als er dan niks zinnigs uit een situatie kwam, had je er allicht iets van geleerd. Ik was in dit geval in een klap van mijn bel-angst af.


Waarom deze ellenlange introductie? Omdat ik in gedachten al tien keer een blogpost geschreven heb. Aan goede voornemens ontbrak het namelijk niet, die laatste weken van mijn zwangerschap. Ze uitvoeren bleek een te grote opgaaf, zo blijkt wel uit de radiostilte hier. Die weken waren dan ook druk. Met 36 weken moest het hele huis nog omgegooid worden, mijn nieuwe werkruimte ingericht, waarna Jet naar mijn oude werkkamer verhuisde en het aller- allerlaatst de babykamer klaargemaakt kon worden. Ja, iets met prioriteiten…maar aangezien we in mijn familie aan olifantendrachten doen, leek het me onwaarschijnlijk dat ik met 36 weken zou gaan bevallen. En dat klopte gelukkig ook. (En was het wel gebeurd, dan was ik genadeloos afgestraft voor mijn naïviteit. Nog een leermoment.)


Het doet er allemaal niet meer toe, zodra je dan eindelijk je kindje na al dat wachten vasthoudt. Op 29 januari werd ze geboren, ons mooie meisje en lieve zusje Cato. Het gaat goed, met haar en met ons. Jet refereert constant naar ‘hem’ in plaats van ‘haar’ (erg komisch) en vertelt iedereen die het wel en niet horen wil over haar zus.


Tijdens mijn allereerste uitstapje dat verder reikte dan de perceelsgrenzen van ons huis (zo erg was het op het laatst, gelukkig heb ik goed ontwikkelde kluizenaarsgenen) ging ik natuurlijk naar de kringloop. Ik vond er de Zweedse kast die perfect past op Cato’s kamer. Voor de rest alvast een foto van Jet’s nieuwe kamer. Er volgt nog meer. Maar echt. Maar nu eerst weer even terug naar de bel die Cato heet. Want voor ik het weet is ze op haar brommer weg voor ik goedemorgen zeg.

(En dan nog even dit: ‘mijn’ WOWN! crew lanceerde gisteren – na maanden keihard werken – hun volledige WOWN! collectie, die zij in samenwerking met Kwantum ontwikkelden. Wat een werk en wat een prachtig resultaat! Lees op wown.nl alles over de officiële lancering en over de collecties van Anki, Suzanne en Souraya die vanaf 19 maart in de winkels liggen!)

One rabbit hole leads to another

/5 Reacties/in , /door

Under construction

Over konijnenholen gesproken: recent viel ik, veel te lang en veel te vaak, in het konijnenhol dat Pinterest heet. Overigens had ik twee goede redenen om dat te laten gebeuren: het nieuwe nummer van Oh Marie! heeft als thema Alice in Wonderland en daarnaast valt er een hele nieuwe kamer in te richten voor onze Minion (yay!). Die laatste reden deed me recht in een ander konijnenhol vallen: die van Marktplaats. Ik denk dat ik wel 5.000 kledingkasten, ladekasten, commodes en ander kinderkamer gerelateerd meubilair heb zien langsschuiven de afgelopen tijd. Het ene konijnenhol leidt dus naar het andere, zoveel is duidelijk (en goh, die uitspraak zou het goed doen op een tegeltje!).

Mijn zoektocht was niet vruchteloos trouwens. We kochten deze prachtige vintage, voormalige medicijnkast voor de babykamer. Haar vorige eigenaars deden er met pijn in het hart afstand van, maar hadden er geen plek meer voor in hun nieuwe, kleinere woning. De man die ‘m verkocht vertelde ons ook dat hij erg van vintage design hield…waardoor ik nog een beetje meer van de kast ging houden. Het heeft vast zo moeten zijn, die kast en wij.

Mijn oude werkkamer wordt dus babykamer. Een gedaante die vast permanenter is dan degene die hem voorgingen. Kijk maar eens hier, hier en hier.

Speaking of rabbit holes: I’ve been down the Pinterest rabbit hole way too much and way to long the last couple of weeks. I had two very good reasons why I allowed myself to get sucked into it: the new issue of Oh Marie! themed with the Alice theme and of course, the decoration of the nursery of our little Minion (yay!). The last reason led me into that other rabbit hole called Marktplaats, our Dutch craigslist or e-Bay. I think I must have seen about 5.000 wardrobes, cupboards, cribs and other child-related furniture over the last weeks. One rabbit hole leads to another, that’s a thing for sure (and now I think of it: that’s a saying that would do it well on a poster).

The quest paid off by the way. We bought this beautiful vintage medicine cabinet on Marktplaats for the nursery. Its former owners loved it dearly, but they had to part with it because they had moved to a smaller place. The guy who sold it also told us he had a love for vintage design so I think us and the cabinet are meant to be together. We already love it as much as its previous owners anyway!

So, the room that used to be my workroom will be changed again, this time a bit more permanently I reckon. Curious how it looked earlier? Take a look here, here and here.

Under construction

The Severus Sneep among birds

/2 Reacties/in , /door

ABC of birds - Geninne

Deze print van Geninne moet een van de eerste items op Etsy zijn geweest die ik bij mijn favorieten heb gezet. Tegen de tijd dat ik besloot dat ik ‘m écht heel graag wilde bezitten was ie uitverkocht (misschien dat die laatste factor de begeerte alleen maar vergroot heeft!) en kwam ie ook niet meer terug in de shop. Tenminste, niet tot afgelopen herfst. Ik zat te wachten voor de eerste echo van ons kindje toen ik op Instagram (hoe doodden wij in hemelsnaam de tijd toen er nog geen Instagram was, mensen?!) zag dat Geninne haar ABC of birds weer in haar winkel had gezet. Ik kocht ‘m direct, daar in die wachtruimte. En kan daarbij ook bevestigen dat het verraderlijk makkelijk is om iets met je Smartphone op Etsy te kopen. Direct vergeten deze informatie, veel te gevaarlijk.

Ik hou van deze vogels. Regelmatig kies ik mijn favoriete vogel van de dag uit en grappig genoeg is dat heel vaak de gier. Hij ziet er namelijk bozig uit, maar stiekem, als je goed kijkt, kijkt ie heel vriendelijk. En hij kan er natuurlijk ook niets aan doen dat ie zo’n onaangenaam imago heeft in de vogelwereld, toch? Hij is een beetje de Severus Sneep onder de vogels. Ons kindje zal dus waarschijnlijk eerder de Engelse namen van deze vogels kennen dan de Nederlandse. En zal, als ie wat groter is, in onze tuin op zoek gaan naar gieren, papegaaiduikers en kwartels. Maar dat draagt alleen maar bij aan de magie van zijn of haar kinderwereld. Precies zoals de wereld van een kind eruit moet zien, toch?

This print by Geninne must be one of the first items I ever hearted on Etsy. Too bad it was sold out by the time I realised how much I wanted to own it (maybe because it was sold out!) and it never returned to her shop. At least, not until last fall. I was waiting to get the first ultrasound of our baby and checking my Instagram feed (oo, how did we ever kill time when there was no Instagram, people?) when I learned that Geninne added her ABC of birds to her shop again. I bought it there and then, in that waiting room. I can also confirm that it’s treacherously easy to purchase something with your Smartphone on Etsy…please forget the latter immediately. It’s dangerous information.

I love these birds. I often pick my favourite bird of the day. Funny enough, it’s often the vulture that I love most. He looks like he’s a bad guy, but if you take a good second look, he has quite a friendly face. And he can’t help vultures have such a bad name amongst their fellow feathered friends, can he? Our child will probably know the English names of these birds much sooner than their Dutch names. And will probably go look for vultures, puffins and quails in our back garden when it’s a bit older. But then again, isn’t a world filled with imaginary creatures exactly how a child’s world should look like?

ABC of birds - Geninne