Paper, please
Misschien omdat ik een digitaal magazine uitgeef en een blog schrijf, heb ik een onverwoestbare liefde voor papier. Begrijp me niet verkeerd, digitaal is voor iemand als ik, die zó een carrière als opruimgoeroe zou kunnen beginnen, de hemel (het hele concept ‘paperless office’- die fancy uitdrukking voor het digitaliseren van archieven – had uit mijn koker kunnen komen). Maar na een (werk)dag naar schermen staren verlang ik ontzettend naar papier. Papier schijnt niet in je gezicht, het heeft geen batterij die leeg kan lopen, het heeft iets knus, je kan erin knippen, het verwerken (op een andere plek dan achter een bureau), mooi neerzetten… en zo zijn er nog een heleboel voordelen aan te noemen. Mijn Lief is om die reden ontzettend blij met de e-reader die hij mij cadeau deed voor mijn verjaardag afgelopen jaar. Hij heeft er denk ik al zo’n 10 boeken op gelezen. (Ik verdenk hem ervan dat hij die e-reader stiekem voor zichzelf kocht trouwens.) Ironisch genoeg kreeg ik op mijn verjaardag ook een paar analoge boeken cadeau, die ik met heel veel liefde lees en rondzeul (Het Puttertje van Donna Tartt bijvoorbeeld weegt toch op z’n minst een kilo). Een boek als Wildwood (ik ontving afgelopen weekend het derde deel..oh yeah!!) ga je gewoon echt niet op een e-reader lezen. Dat is vloeken in de kerk.
Bij SissyBoy Homeland ruimen ze momenteel de halve (papier)collectie van de Noodolls op en als die-hard fan (ik kocht er zelfs een knuffel van voor onze baby), kon ik daar natuurlijk niet vanaf blijven. (Overigens ook niet van de opwind-zeehond op de bovenste foto…zulke poppetjes halen nog steeds een kinderlijk plezier in mij naar boven.) Nog zo’n voordeel aan papierwaren: het fotografeert zo lekker. Moet je je voorstellen dat je alleen nog maar e-readers zou kunnen fotograferen! Ik mag hopen dat de digitale revolutie voor die tijd door de papierliefhebbers onder ons tot een halt geroepen is.
About my love for paper, despite (or maybe because) of the fact that I publish an online magazine, blog and love the whole concept of a paperless office (since I’m also a bit of a neat-freak). Paper is just so photogenic, doesn’t have that flashing glare of pixels, nor does it cause a reduce in my attention span like my tablet and phone do. And did you already know the newest part of the Wildwood Chronicles is out? Who would want to read those gorgeous books on an e-reader? I reckon: nobody.
