Berichten

Clean slate

/0 Reacties/in , , , /door


Ik hou van kerst, maar decoraties en stillevens hebben voor mij een maximale houdbaarheidsdatum. Na 25 dagen ben ik ze spuugzat. No rest for the wicked. Ik hou van ons januari huis: opgeruimd en leeg.

We schoven Jet’s bedje uit (wist je dat het vinden van de juiste maat dekbed nog helemaal geen sinecure is?), ze slaapt nu letterlijk en figuurlijk onder een berg Nijntjes en onder haar eigen maan. Want hoe geweldig is het dat je, als fan van de maan, nu ook een eigen maan op je kamer hebt?

Ik installeerde de Bulbo lamp die ik voor mijn verjaardag kreeg (wat een geniaal concept), we hingen een Pivot op in de keuken en ik shuffelde zoals vanouds de stillevens in huis.

Januari begint voor mij de zondag van het jaar te worden: naarmate ik ouder word, ga ik die maand steeds meer waarderen. Er is weer wat ruimte in de agenda, lucht in mijn hoofd en huis. Tijd om soms zowaar eens even niets te doen. Om gewoon thuis te zijn zonder verplichtingen of ellenlange to do lijstjes. Happy days!


Januari at last. All the Christmas decor is back in the attic, we start with a clean slate. I love our empty and clean Januari home. Now that I’m getting older I start to love January in general, when my schedule is less crazy, when there’s sometimes even time to do nothing in particular. We extended our little girl’s bed and installed her Zilverblauw moon (she loves the real moon and her ‘own moon’ as she calls it). I also installed my birthday present: a Bulbo light. We mounted a Pivot in our kitchen and I shuffled around some still lives. All is well. 

Kerst voor kindjes

/5 Reacties/in /door

Kerst voor kindjes - Planet Fur
Niet dat onze kerstversiering veel verschilt van voorgaande jaren nu we een kindje hebben. Eigenlijk ben ik zelf nog een soort reuzenbaby. Misschien wel omdat ik me nog levendig herinner hoe fijn ik kerst als kind al vond. Die weken dat de kerstboom in de woonkamer stond thuis, konden me niet lang genoeg duren. Het ultieme gezelligheidsgevoel gaven die lampjes in de boom me. Dat kinderlijke enthousiasme voel ik nog steeds bij kerst. En daarbij vind ik dat een mens nooit te oud is voor speelgoedachtige decoraties, of het nu kerst is of niet.

Jaren geleden kon je rond kerst bij Bruna de Nijntje hangertjes sparen. Ik spaarde me een ongeluk, ondanks dat het er sterk op leek dat ik exact dezelfde Nijntjes leek te sparen (die zwarte op dat bezempje..daar heb ik er wel 15 van). Niet dat dat mijn enthousiasme stoppen kon. Na een tijdje boeken en kantoorspullen aanschaffen was ik echter wel een beetje door mijn bezoekjes aan Bruna heen en heb ik mijn verzameling nooit echt compleet (of eigenlijk diverser) kunnen maken.

Groot was dan ook mijn blijdschap toen ik tijdens afgelopen Verzamelaarsbeurs in Utrecht een kraam vond waar iemand de Nijntjehangertjes verkocht. Ik vind deze illustratie van Nijntje als spook meesterlijk en daar bleken dus ook hangertjes van te zijn gemaakt, destijds. De dame in die kraam had er opvallend veel van, vermoedelijk zat zij in de Nijntje-als-spook regio, destijds. De Nijntjekerstboom is nu officieel voor Jet, maar onofficieel ook gewoon helemaal voor ons.

Wat ik steeds vergeet te noemen als ik een foto van deze kast maak: de prachtposter is ontworpen door Ruth Hengeveld. Ik ben er zo blij mee, dat ie al bijna een jaar op deze plek staat. Ruth voegde recent een prachtige nieuwe kerstposter en – kaart aan haar winkel toe, je kan ze hier allemaal in haar shop bekijken (en, nog beter, kopen).

About this year’s Christmas decor for our little girl, that we secretly love ourselves too. (Because you’re never too old for happy, colourful decoration in my opinion!) The beautiful poster on the cupboard is designed by Ruth Hengeveld. She recently added another beautiful Christmas poster – and card to her shop that you can all buy in her webshop here.

Kerst voor kindjes - Planet Fur
Kerst voor kindjes - Planet Fur

Unphotographable

/3 Reacties/in /door

unphotographable - Planet Fur
Ik kocht dit perspex rek bij de verkoop van een winkelinventaris. Het was een hele toer om het ding thuis te krijgen, maar ik ben er nog steeds ontzettend blij mee. Het perspex is zo mooi bescheiden, waardoor je er redelijk veel meuk in zetten kan zonder meteen een epileptische aanval te krijgen als je de kamer in komt lopen. Waarschijnlijk is die hang naar niet-volgepropte ruimtes een bijwerking van mijn chaotische brein waarin gedachten constant over elkaar heen buitelen. Daar past geen visuele herrie meer bij. Zeker niet op de plek waar ik mijn blogposts typ.

Mijn rek en ik zijn dus dikke matties. Helaas heb ik al honderden (nouou, dat is misschien wat overdreven, maar het zijn er wel veel!) pogingen gedaan het ding vast te leggen, maar is hij niet-fotografeerbaar. Of, hij is het wel, maar ik ben nooit tevreden met het eindresultaat. Iedere foto oogt een beetje viezig, waarschijnlijk omdat het licht dat door het perspex valt breekt en schaduwen in alle kleuren van de regenboog veroorzaakt. Maar laat ik je niet vermoeien met mijn fotografische beslommeringen. Grappig genoeg zong Frank Sinatra reeds lang geleden al een lied over dit dilemma in het liedje ‘My funny Valentine’:

‘Your looks are laughable
Unphotographable
Yet you’re my favourite work of art’

Dat die man zo’n vooruiziende blik had. Wie had dat gedacht.

This translucent shelf makes me so happy. The best part of its transparent appearance is that you can display quite a lot of action figures (in my case) in it without making the room look stuffed. Me and my chaotic brain love it when things aren’t too visually challenging, at least not in the room where I write my blogposts. On the other hand: my workroom is also the place where I keep the items that inspire me. Bit of a contradiction there, yes. That why I say Yay for perspex.

There is one problem with this wall rack though: as it turns out, it is pretty unphotographable. The perspex casts these shadows over its contents and whereas this doesn’t bother me when I look at it, it turns out pretty ugly on pictures. Believe me, I’ve tried to photograph it a dozen times with all kinds of lighting circumstances..it just won’t work. The funny thing is, Frank Sinatra sang about this dilemma a long time ago in this song called ‘My funny Valentine’:

‘Your looks are laughable
Unphotographable
Yet you’re my favourite work of art’

Who would have thought that the man was such a visionary, eh?

It’s a girl!

/19 Reacties/in /door

Hello there little girl

Al die tijd dacht ik dat we een dochter zouden krijgen. En mijn gevoel klopte. We krijgen een meisje!

Over the past few months I was convinced I was carrying a little girl. My feeling was right. We are expecting a daughter!

Meet Denny

/5 Reacties/in /door

Meet Denny

Zoo…zoveel lieve reacties op mijn vorige blogpost, op Instagram en Facebook, ik werd er stil van (en, oké…ik moest ook bijna huilen. Haha). Het geeft me niet alleen heel veel nieuwe moed, het is fijn om te merken dat velen mijn gevoel delen…en dat het ook weer beter wordt. De moeite waard is. En, om met Mirjam te spreken, dat de wereld van het loslaten óók heel leuk is. Bedankt, bedankt, bedankt dus lieve allemaal, voor jullie gelukwensen, tips en steun. Wat kan een mens daarvan opknappen.

Aangezien humor het beste medicijn tegen zo’n beetje alles is en ik en mijn boze bolletje toch besloten dat er een kerstboom komen moest dit jaar, gingen Lief en ik op kerstbomenjacht. Of eigenlijk: langs bij de kerstbomenbeun, want het adres waar wij onze boom halen is het schoolvoorbeeld van een plattelands-kerstbomenbeunhaas, waardoor ons bezoek aan hem ieder jaar weer een hoogtepunt genoemd mag worden. Ik weet niet hoeveel auto’s die man contant kan afrekenen met zijn zwarte kerstbomenhandeltje, maar wij gokken: een stuk of drie. Hoe dan ook, ik stapte uit en zag meteen een stumperige boom staan. Juist, die op de foto. Hij is een beetje schonkig en net iets te smal, wat mijn door hormonen verweekte hersens niet kunnen weerstaan. Een beetje de Molly onder de kerstbomen. Toen mijn Lief voorstelde een andere te nemen, dekte ik nog net niet de imaginaire oren van mijn stumper af. Dus mocht ie met ons mee. We noemen ‘m Denny, naar de Mike&Thomas Kerstrevue (iemand die gezien? Als je de kans krijgt, kijk ‘m, hij is geweldig!).

De Nijntje boom mocht ook weer uit het vet, de Nijntjes waren ooit spaarbaar bij Bruna..geen idee of dat een jaarlijkse actie is! Ik heb zin in december, in december is gezelligheid geen abstract begrip, maar neemt het een bijna vaste, stoffelijke vorm aan. Tjonge, fokking diep man!

Ik werkte mijn photostream op Flickr weer eens bij, kijk hier voor meer kerst!

Thanks so much for all your sweet comments on the pregnancy post here and on social media. It warms my heart and gives me the strenght to get going again. Slowly I’m adding the annual Christmas decorations to our interior. December is such a lovely, ‘gezellige’ month, I’m trying to thoroughly enjoy it!

Hot pink Christmastree
Hot pink Christmastree