Berichten

She’s restless

/3 Reacties/in /door

Little Molly is restless
Little Molly is restless

We weten niet hoe het komt: misschien omdat de ellenlange knuffelsessies weer afgelopen zijn omdat de kerstvakantie voorbij is… of omdat het eigenlijk net lente is (de vogels fluiten buiten, wat ernstig verwarrend is voor de kleine poes).
Ze wilde pas ineens naar buiten, wat normaliter niet voorkomt tussen oktober en eind maart.
Het blijft gissen. Feit is dat kleine Molly rusteloos is.

We don’t know what causes it: the fact that the holidays (and endless cuddle sessions) are over…or the fact that it feels like Spring outside (singing birds in January are terribly confusing for a cat). Last week all of a sudden she wanted to go outside. That usually doesn’t happen between October and the end of March. We’ll probably never know what’s bugging her. Fact is: little Molly is restless.

Little Molly is restless

This is the life

/9 Reacties/in /door

Molly in de vensterbank

Molly heeft haar plekje in de vensterbank weer ontdekt nu de verwarming aan is. De gordijnen moeten echter dichtblijven (ze zijn wel lichtdoorlatend, maar ik heb ze toch echt liever open), dan voelt ze zich lekker veilig en onbespied. Ik zou niet weten wat zij voor dingen zou moeten doen daar die niet opgemerkt mogen worden, maar ze is ernstig beledigd als ik de gordijnen opendoe als zij daar ligt te ronken. Wij zitten dus voor Molly in een soort van schemerdonker. Alles voor de knuffel hè? Overigens noemen we haar tegenwoordig Uf, het geluid dat ze maakt als we haar kattenmelk niet snel genoeg inschenken. Kleine Uf komt de winter wel door en als ik haar zo zie liggen, op haar eigen plekje tussen de planten, dan ben ik best wel jaloers. Wat – een- leven…!

Now that the heat is on again Molly wants to sleep in the windowsill again. The curtains need to be closed though (and although they are translucent, I’d rather keep them open during the day), ‘cause apparantly she feels extra safe and concealed with the curtains closed – not that I can think of any secrative thing she could do there, but she gets terribly upset when I open them. So, we kinda agreed that, as long as Molly takes her windowsill nap, the curtains are closed. We do everything for that soft little plushy. We started to call her Uf by the way, it’s the sound she makes when she feels we don’t pour her catmilk fast enough into her bowl. Little Uf will certainly get through winter well and when I see her lying there in her own little green haven, I’m feeling quite jealous. What – a – life…!

Molly in de vensterbank

Lazy lazy lazy lazy

/3 Reacties/in /door

Lazy Sunday, lazy creature

Op een luie zondag foto’s van een Lui Dier. Geniet ervan lieve allemaal!

On this lazy Sunday an image of a very lazy creature. Enjoy dear friends!

The fun of photography

/3 Reacties/in , /door

Molly close-up

Een 50mm lens en één van mijn favoriete huisgenoten die in een rolgrage bui is. Fotograferen kan zo simpel en mooi zijn als dit.

A 50mm lens and one of my favourite housemates in a roll-happy mood. Taking pictures can be just as simple and beautiful as this.

The joy some fur can bring

/8 Reacties/in /door

Lieve konijnenvoetjes

Dieren. Ik hou van ze. Loop met mij over straat en iedere hond/kat/schaap/paard/hommel/noem maar op, wordt benoemd met “Aaach, kijk nouou…” (en dan volgt er een beschrijving van het naar mijn mening oneindig schattige aan dat dier. En geloof me, er is niet veel nodig om schattig te zijn). Ik kan het niet helpen, vachtjes zijn er om geaaid te worden en alles op vier poten vraagt erom op hysterisch hoge stem toegesproken te worden met frutti putti puh geluidjes (met dank aan Ronald Goedemondt voor die meesterlijke uitspraak). Wat mij blij maakt zijn zanderige konijnenvoetjes en een opgerolde knuffel aan mijn voeten. (Als Molly ooit nog eens de criminaliteit in gaat zal ze de kranten in gaan onder de naam Molly S. alias De Knuffel.) Dieren zijn de toneelspelers in mijn eigen privé theater. Je hoeft echt geen kind te zijn om je daar elke dag weer vrolijk om te maken.

Animals. I love them. If you walk with me down a street, every dog/cat/sheep/horse/bee/you name it, gets noticed with an “Aaaaaw, look at that…” (then follows a description of the animals’ cute characteristics and believe me, there’s a whole lotta cute about most animals). I just can not help myself: fur needs to be petted, all variations of four legs have to be addressed to with a squeaky voice. Sandy bunny feet and a curled up plushie at my feet make me extremely happy. (If Molly ever decides she wants to become a criminal she will be referred to in the papers as Molly S. a.k.a. The Plushie.) Animals are the actors in my own private theater. You do not have to be a child to get happy about that fact every single day.

Molly S. alias De Knuffel