Onze speurtochten op het internet leveren regelmatig parels van verhalen op. Tijdens mijn zoektocht naar Memphis onderwerpen, stuitte ik op het werk van de Engelse Ann van Totem Works, die recent een webshop opende met Memphis-geïnspireerde sieraden. Er zit een wereld aan gedachten, ideeën en inspiratie achter haar creaties. Ann vertelt haar verhaal, hoe Memphis ons iets leert over de kunstgeschiedenis, over de jaren ’80, over totempalen en over hoe haar kettingen ontstonden uit rebellie, net zoals Memphis Group in de jaren ’80.
Foto’s – Ann Man
Ha Ann! Vertel eens iets over jezelf?
Hoi, mijn naam is Ann en mijn bedrijf heet Totem Works! Overdag werk ik in een bijzondere muziekwinkel, een familiebedrijf, en ’s nachts maak ik mijn gekleurde, Memphis geïnspireerde sieraden. Beide banen zijn creatief en chaotisch, maar geven ook heel veel voldoening. Ik opende mijn winkel afgelopen oktober en opende recent (eindelijk!) een Instagramaccount om te kunnen polsen wat mensen van mijn ontwerpen vinden. Daarbij werk ik momenteel aan mijn eerste echte collectie van bij elkaar passende kettingen, oorbellen en pins.
Waarom de naam Totem Works?
Ik zie mijn ontwerpen als kleine gebouwtjes, gemaakt van verschillende kralen, kleuren en patronen. Iedere kraal heeft zijn eigen unieke persoonlijkheid, net zoals de dieren uit een totempaal. Er is trouwens een connectie tussen folkore, tribal art en Memphis design, in het bijzonder met de Afrikaanse prints van Nathalie Du Pasquiers (waar ik ontzettend van hou!). Tijdens mijn research naar de link tussen die twee kwam ik een tentoonstelling tegen die Totemism: Memphis Meets Africa heette en die samengesteld werd door trendforecaster Li Edelkoort. De keuze voor de combinatie van modern en primitief in materiaal en ontwerp was ineens een hele logische. ‘Totem’ somt, kortom, op waar mijn ontwerpen over gaan.
Verder is een werkplaats mijn favoriete plek om te zijn. Werkplaatsen zijn als een speelgoedwinkel voor me, met als verschil dat ik in een werkplaats met het speelgoed mag spelen (het gereedschap en de materialen), om daar nog gaver speelgoed mee te maken (het eindproduct). Dit proces komt terug in het woord ‘works’.
Het woord ‘works’ geeft ook een gevoel van een proces dat altijd gaande is. Dat is precies de manier waarop ik werk. Vandaar dus Totem Works!
Wanneer begon je met het maken van kettingen en hoe laat je je inspireren voor nieuwe ontwerpen?
Mijn kettingen zijn eigenlijk een vorm van rebellie. Jawel, rebellie! Mijn tutoren op de universiteit (waar ik onder andere mijn creatieve graad behaalde) waren superserieus en erg ouderwets. Toen ik geslaagd was, móest ik gewoon iets leuks, gewaagds en frivools doen…én het moest iets met kleur zijn. Nu ik erop terugkijk, begrijp ik heel goed waarom ik zo aangetrokken was tot Memphis Group. Het was totaal anders dan wat ik op mijn opleiding maakte. In feite was mijn motivatie dus dezelfde als van degene die die geweldige beweging startte.
Hier zie je een voorbeeld van de eerste ontwerpen die ik maakte:
Inspiratie evolueert, maar ik ga altijd terug naar de bron of het idee dat achter een ontwerp waar ik van hou zit. Ik stel vragen als: hoe is het creatieve proces ooit bij de ontwerper of kunstenaar begonnen? Dat typische friemelige Memphis printje bijvoorbeeld (ontworpen door Aleassandro Mendini en Ettore Sottsass), is gebaseerd op de vorm van bacteriën. Dat inspireert mij weer om ook na te denken over de vorm van virussen en bacteriën en daar weer mijn eigen draai aan te geven in mijn sieraden. Ik hoop zelfs dat mijn virussen zo geliefd worden dat mensen ze altijd bij zich willen dragen!
De ontwerpen van Memphis Group en andere postmoderne ontwerpen zitten vol met referenties naar oude stijlen, van jaren ’50 kitsch tot Neo Classicisme. Memphis is daarbij dus ook geweldig om te leren over de geschiedenis van kunst en om te leren hoe je ontwerpen die geen historische connectie hebben, toch samen kan voegen.
Ook vind ik inspiratie in de materialen waarmee ik werk. Ik heb bijna een jaar gespendeerd aan het zoeken naar interessante kralen en boorde zelfs gaten in bijvoorbeeld houten speeltjes om mijn eigen kralen te maken. Ik speelde ermee, stapelde ze op en verfde ze in verschillende kleuren om zo te kijken hoe hun vormen het mooiste samenspel vormde. De manier waarop ik nu mijn Totem Pow! kettingen maak, komt voort uit al die experimenten.
Waarom hou je zo van de jaren ’80?
Ik ben geboren in de jaren ’80, dus om te beginnen alleen al uit nostalgie. In de jaren ’80 leek alles gewaagd, kleurig en vrolijk te zijn, van kantoorgebouwen tot pennenblikjes en van auto’s tot kleding. Ik zou niet kunnen leven in een tijd of op een plek waar iedereen zich hetzelfde zou kleden of die ontzettend conservatief is. Het was een decennium waarin je op een bepaalde manier los kon gaan en ongebreideld expressief kon zijn (alhoewel ik de haarmode dan weer niet erg mis!).
Eén ding vat de jaren ’80 voor mij perfect samen en dat is het kinderprogramma Wacaday! Het werd gepresenteerd door een gekke vent genaamd Timmy Mallet, die zich gedroeg alsof hij iets teveel koffie had gedronken. Hoe regenachtig de dag ook was (en daar had je er toen ook al genoeg van in Engeland), als je naar een man keek die eruit zag alsof hij zó van de Bahama’s kwam en die iedereen op z’n hoofd timmerde met een gigantische hamer van schuimrubber, dan was je als kind volmaakt gelukkig.
De set van Wacaday was ontzettend jaren ’80: een clash van heldere kleuren en patronen. Ik realiseerde het me op dat moment niet, maar de tijdgeest leek prettig optimistisch, het leek alsof alles met een korrel zout genomen werd. In retrospectief ben ik de jaren ’80 om al die redenen nog veel meer gaan waarderen.
Wat is je allerbeste kringloopschat?
Deze coole vintage kralen uit Tsjechië (die waarschijnlijk ook nog eens uit de jaren ’80 komen). Ik kocht ze van iemand die er een hele doos vol van in zijn bezit had, allemaal nog in de originele verpakking! Ik hou van de gescreenprinte katten die erop staan. Een vriendin van mij die verpakkingen ontwerpt, had eens wat leer over van een project en gaf dat aan mij. Die donatie resulteerde in mijn Supreme en Totem Pow! kettingen. Ik maakte er de kwastjes mee die aan de kettingen hangen. Zonder die kwastjes hadden die kettingen gewoon niet gewerkt. Ik ben er Becky nog steeds dankbaar voor! (Bedankt Becky!)
Als je Ettore Sottsass één vraag mocht stellen, wat zou je hem dan vragen?
Wat heb je gisteren gegeten? Je kan een heleboel over iemand te weten komen als je weet wat diegene graag eet. Als het antwoord goed zou zijn, zou Ettore een man naar mijn maag zijn. Creatief als hij was, stel ik me zo voor dat hij iemand was die het zintuiglijke aspect van voedsel zou kunnen waarderen. Zaken zoals textuur, smaak en reuk. Geen creatieve vraag dus, maar een diner met Ettore zou zeker een heel interessant gesprek opleveren.
Wat is je favoriete film en waarom?
Oo, er zijn er zoveel! Maar oké, hier is de korte samenvatting van een film die ik recent zag en die ik heel erg goed vond. Een man reist, samen met een aantal andere mensen, naar een hotel om een partner te vinden. Als ze geen partner vinden binnen de gestelde termijn, veranderen ze in een dier naar keuze. Klinkt dit raar en intrigerend? Het was The Lobster met Colin Farrell en Rachel Weisz, een hele duistere, surrealistische en tegelijkertijd hilarische film. Veel films zijn erg voorspelbaar, maar hier wist ik geen seconde hoe het ging aflopen, wat ik erg verfrissend vond. Het eind was perfect, trouwens. Verwonderd en vrolijk verlieten mijn vrienden en ik de bioscoop.
Tot slot: wat is het beste advies dat je tot nu toe in je leven kreeg?
Twee dingen: heb doorzettingsvermogen en wees niet bang om fouten te maken (de laatste kan zelfs het uitgangspunt voor mooie nieuwe dingen zijn). Fouten zal je altijd blijven maken en doorzettingsvermogen heb je nodig om weer over die fouten heen te komen!
Waar kunnen we meer van je werk zien?
Op mijn website en op Instagram!
