Berichten

Holga Amerika

/5 Reacties/in , /door

Holga foto's - Oh Marie!Holga foto's - Oh Marie!In de afgelopen jaren maakte ik verschillende rondreizen door Amerika met mijn Lief. Tijdens één van de laatste reizen die we maakten, vanaf New York naar New England en Canada, maakte ik foto’s met mijn Holga. Amerika is namelijk echt bij uitstek een land om analoog te fotograferen. Het lijkt wel alsof je de cultuur (of ziel) van het land beter kan vangen als je dat analoog doet.

De Holga foto’s die ik maakte liet ik destijds ontwikkelen en afdrukken bij Hema, wat niet echt het allermooiste resultaat opleverde. Dergelijke fotolabs zijn immers ingesteld op digitale fotografie en niet op analoge filmrolletjes. De foto’s eindigden, tot recent, onderin een la.

Holga foto's - Oh Marie!Toen ik een tijdje geleden weer films liet ontwikkelen bij Color in Utrecht, herinnerde ik me die stapel oude negatieven weer en heb ik Color gevraagd om ze voor me te scannen. Ik ben ontzettend blij dat ik dat gedaan heb, want ook al zijn de films ontwikkeld middels een digitaal proces, de scans (waarop het analoge effect veel beter te zien is) zijn nog steeds prachtig.

Holga foto's - Oh Marie!
Holga foto's - Oh Marie!
Nog een leuk detail: met de Holga maak je supergemakkelijk double exposed foto’s. Omdat je namelijk supergemakkelijk vergeet of je de film doorgedraaid hebt. En je maakt ook supergemakkelijk foto’s met de lenskap er nog op, omdat je met de zoeker niet via de lens naar je frame kijkt (het is immers geen spiegelreflexcamera). Als ik na het fotograferen opkeek en mijn Lief meewarig zag glimlachen, wist ik dat ik wéér was vergeten mijn lenskap te verwijderen. Ik heb dus ook een heleboel zwart/paarse (mijn Holga is paars) foto’s op mijn Holga rolletjes staan. Amerikaanse zwart/paarse foto’s weliswaar, maar dat levert voor de rest geen direct voordeel op (maar wel goed blogmateriaal ;)).

Holga foto's - Oh Marie!
Holga foto's - Oh Marie!
Zoals je ziet, voor analoge foto’s heb je echt niet meteen een spiegelreflex camera nodig. Ik heb in ieder geval besloten om weer vaker met mijn Holga op stap te gaan.

Met deze Holga foto’s komt een einde aan deze analoge fotografie week op Oh Marie!

Vertel eens, ben je daar blij om, of heb jij nu ook zin gekregen om zelf foto’s te gaan maken met een analoge camera? Ik hoop het! (En anders: sorry! Haha) Ik ben benieuwd naar je ervaringen!

Tutorial – double exposure in Photoshop

/5 Reacties/in , , /door

Tutorial double exposure in Photoshop - Oh Marie!
Op dit blog en in het magazine is het effect van double exposure in foto’s al diverse malen aan bod gekomen. Zo ook weer in de blogpost over Family Thing.

Double exposure betekent simpelweg dat de film in je camera twee keer belicht is. Het is in feite een ongelukje dat optreedt als je je film niet opnieuw spant en komt vooral voor in de analoge fotografie. Het effect van double exposure is dat twee foto’s over elkaar heen op de film eindigen, waardoor ze met elkaar verstrengeld raken. Dit kan geweldige effecten geven. Kijk maar eens naar deze foto die Iris Vank van haar katten maakte of naar foto hieronder die ik maakte van mijn dochter in het bos. Andrea Maassen creëerde foto’s waarin monsters de pier bij Scheveningen beklimmen. Kijk hier maar eens.

Tutorial double exposure in Photoshop - Oh Marie!
Het effect van double exposure is echter ook digitaal met Photoshop te maken. Oké, het voelt iets minder ambachtelijk en het verrassingseffect is er ook een beetje af, maar je kan er hele gave dingen mee doen, zoals je bovenaan deze blogpost ziet. Ik maakte een Photoshop tutorial waarmee je zelf aan de slag kan met jouw eigen digitale double exposure.

Tutorial double exposure in Photoshop - Oh Marie!
Kies twee foto’s die je wil samensmelten en open de eerste foto in Photoshop. Kies voor deze onderliggende foto een vrij donker beeld. De tweede foto, die je er later als het ware overheen zal leggen, zal beter zichtbaar zijn op de donkere onderdelen van die foto.

Ik koos als ondergrond een foto van Tunnel View in Yosemite National Park waar net een enorme regenbui overheen trok toen ik de foto maakte. (Dikke tip: je krijgt dit donkere effect ook als je tegen de zon in fotografeert.) Je kan de foto ook wat donkerder maken door hem wat meer contrast te geven.

Tutorial double exposure in Photoshop - Oh Marie!
Kies nu in het menu ‘Bestand’ > ‘Plaatsen’. Selecteer het bestand van de tweede foto. Deze foto zal als een nieuwe laag over je eerste bestand geopend worden. De tweede foto die ik hiervoor koos, maakte ik vooraf zwart-wit. Dit vond ik persoonlijk beter werken, maar dat hoeft natuurlijk niet.

Tutorial double exposure in Photoshop - Oh Marie!
Selecteer de tweede foto in het lagen menu (rechtsboven) in beeld. Naast ‘Dekking’ zie je 100% staan. Dit kan je aanpassen via het pull-down menu. Pas dat percentage maar eens aan en zie wat er gebeurt! Door met dit percentage te spelen kan je zelf bepalen in hoeverre de onderste foto door de tweede heen mag schijnen.

Tutorial double exposure in Photoshop - Oh Marie!
Dat is alles! Licht verslavend ook, als je de smaak eenmaal te pakken hebt. Veel plezier!

Tutorial double exposure in Photoshop - Oh Marie!

Anderhalve man en een paardekop

/5 Reacties/in , /door

Anderhalve man en een paardekop - Planet Fur
Anderhalve man en een paardekop - Planet Fur
….eigenlijk alleen een halve paardekop.

O, wat is het geweldig als de film in je camera slipt. Ik ontdekte het effect al bij dit rolletje (weet je nog, die van de gebroken film?) en mijn hart maakte een sprongetje toen ik ontdekte dat het bij dit tweede rolletje weer gebeurd was.

In eerste instantie hoopte ik op een double-exposure zoals deze van onze dochter in ons lievelingsbos. Ik koos daarom redelijk bewust voor deze composities bij het schieten van de laatste foto’s op het rolletje. Vaak voel je bij het opnieuw spannen van de film namelijk dat je bij het ‘spannende gedeelte’ van het rolletje bent aangekomen, omdat dat op het eind wat stroever gaat. (Tenminste, dit gaat op voor mijn camera, dus niet huiliehuilie komen doen als de jouwe dat niet doet! Haha) Toch is het nooit zeker wat het resultaat van je inspanningen zal zijn. Of er überhaupt resultaat optreedt. Dat maakt analoog fotograferen ook zo leuk.

Met alle digitale technieken die er bestaan, is dit effect niet zo naadloos na te bootsen. Of je moet echt een Photoshop opperhoofd zijn, maar dan blijft het resultaat toch een beetje neppig. Al zou niemand de magie in deze foto’s zien (of slechts anderhalve man en een paardekop), ik kan ernaar blijven kijken. Wat ik ook ga doen, want ik heb plannen om deze in te lijsten. Fijn weekend allemaal!

Ontwikkeld en gescand door Color Utrecht.

Anderhalve man en een paardekop - Planet Fur
Anderhalve man en een paardekop - Planet Fur
A new batch of analogue photos, taken with my dad’s Canon Tlb. I already hoped the film would slip again, as happened with this film, and it did. The result makes me so happy. This is why analogue photography is a kind of magic to me: you never know how your efforts will turn out, but one way or the other, they always turn out well.

The broken off film part III

/3 Reacties/in , /door

Enchanted forest - Planet Fur
Dit is het slot (of de grande finale) van het verhaal van de gebroken film.

Om eerlijk te zijn (en ik geef mijn post-natale weekdierstatus hiervan de schuld): ik moest bijna huilen toen ik de foto’s van het gebroken filmrolletje zag. Zo mooi vond ik ze. Daarnaast ben ik een geweldig fotolab-adres rijker, dat nog in de buurt zit ook. De film is uiteindelijk uit de camera gered gehaald, ontwikkeld en gescand door de mensen van Color Utrecht. Zoals je ziet, is de film halverwege het rolletje niet goed doorgerold, waardoor foto’s naast elkaar terecht kwamen. Een soort double-exposure, maar dan anders. Ik schoot deze foto’s op een Agfa Vista Plus film met een ISO van 400. Extreem goedkoop en ‘prima films’ aldus het fotolab. Dat de film afbrak, is gewoon domme pech. Ik vind de zachtheid van deze foto’s juist door de relatief hoge ISO waarde schitterend. Daarnaast lijken deze films een roodzweem te hebben, waar deze foto’s die ik met een film van Fuji maakte, groener lijken. De kleuren zijn minder gesatureerd dan Ektar (zie hier), wat ik persoonlijk mooier vind.

Leefden ze toch nog lang en gelukkig, in dat toverbos.

Enchanted forest - Planet Fur
Enchanted forest - Planet Fur
This is the grande finale of the story of the broken film.

To be honest, I almost cried when I received the scans of these photos. They turned out so, so beautiful (if I may say so myself). Color Utrecht, a fabulous photolab in The Netherlands, eventually rescued the film from the camera, developed and scanned it. They did such a great job! I didn’t Photoshop the ones that show two photos next to each other, the film didn’t slide entirely (if that’s the right way to put it in English) which resulted in a couple of double-exposed photos. I shot these photos on a 400 Agfa Vista Plus film. They seem to have a red hue, contrary to Fuji whos photos seem to be more green or the very saturated Kodak Ektar films. The relatively high ISO gives these photos a kind of softness, which I particularly like. The fact that the film broke off doesn’t have anything to do with the quality of Agfa films. It’s just sheer bad luck. (At least, that’s what the people at the photolab told me.)

So, the story of my enchanted forest ends happily ever after, after all.

Enchanted forest - Planet Fur
Enchanted forest - Planet Fur
Enchanted forest - Planet Fur

Part of the job

/10 Reacties/in , /door

Bugger - Planet Fur

Tweewerf bugger.

Bugger 1.
De laatste tijd ben ik (licht) compulsief met Photoshop aan het experimenteren. Dat resulteerde afgelopen week al in deze post, die recht uit mijn hart kwam en waar vervolgens een dijk van een spelfout in bleek te zitten. Waardoor ik me zo klunzig voelde dat ik me voornam maar weer even over te gaan tot milde ironie.

Bugger 2.
De afgelopen week maakte ik analoge foto’s in dit magische bos. Serieus, het was magisch. Er was mist en er waren dauwdruppels en goudkleurig zonlicht… Eigenlijk ontbrak er alleen een regenboog (en eventueel een galopperende eenhoorn) aan het geheel. Wat ook brak was de film bij het terugrollen ervan in de cassette. Over huiliehuilie gesproken. Mijn Lief probeert, as we speak, in een donker gemaakte kamer de film op de één of andere manier terug in het rolletje te foefelen. Hoera voor de liefde. En voor wat betreft mijn liefde voor analoge fotografie: love hurts.

Deze luxeproblemen gaven wél nieuwe inspiratie voor bovenstaand Photoshop project. Gezien het licht ironische karaker ervan, is het er een zonder spelfouten geworden.

Two times bugger.

Bugger 1.
I’ve been playing around (a lot) with Photoshop lately, which already resulted in this post. The lines came straight from my heart but, as I found out later, contained a huge typo. Which made me feel like such an idiot that I decided to stick with mild irony for a while again. Damn you typo.

Bugger 2.
Last week I shot a ton of analogue photos on a beautiful walk through this enchanting forest. There was fog and dew and golden sunlight… The only thing that was missing was a rainbow (and a galloping unicorn if you wish). It was that beautiful, people. Unfortunately, when I rewinded the film, it broke off the reel. Bugger. My Love is, as we speak, trying to roll the film back into its cassette. Love hurts. Analogue love, that is.

On the bright side: these things did inspire me to edit another photo in Photoshop. And since I gave it quite an ironic character, there’s no typo in this one.