Berichten

Clean slate

/0 Reacties/in , , , /door


Ik hou van kerst, maar decoraties en stillevens hebben voor mij een maximale houdbaarheidsdatum. Na 25 dagen ben ik ze spuugzat. No rest for the wicked. Ik hou van ons januari huis: opgeruimd en leeg.

We schoven Jet’s bedje uit (wist je dat het vinden van de juiste maat dekbed nog helemaal geen sinecure is?), ze slaapt nu letterlijk en figuurlijk onder een berg Nijntjes en onder haar eigen maan. Want hoe geweldig is het dat je, als fan van de maan, nu ook een eigen maan op je kamer hebt?

Ik installeerde de Bulbo lamp die ik voor mijn verjaardag kreeg (wat een geniaal concept), we hingen een Pivot op in de keuken en ik shuffelde zoals vanouds de stillevens in huis.

Januari begint voor mij de zondag van het jaar te worden: naarmate ik ouder word, ga ik die maand steeds meer waarderen. Er is weer wat ruimte in de agenda, lucht in mijn hoofd en huis. Tijd om soms zowaar eens even niets te doen. Om gewoon thuis te zijn zonder verplichtingen of ellenlange to do lijstjes. Happy days!


Januari at last. All the Christmas decor is back in the attic, we start with a clean slate. I love our empty and clean Januari home. Now that I’m getting older I start to love January in general, when my schedule is less crazy, when there’s sometimes even time to do nothing in particular. We extended our little girl’s bed and installed her Zilverblauw moon (she loves the real moon and her ‘own moon’ as she calls it). I also installed my birthday present: a Bulbo light. We mounted a Pivot in our kitchen and I shuffled around some still lives. All is well. 

Baby Pivot

/4 Reacties/in /door

Baby pivot - Planet Fur

Met Iris Vank sprak ik Lex Pott op de Woonbeurs afgelopen jaar. Iris, design adept, sprak hem aan (wat ik dus nooit durf) en begon een gesprek met hem over zijn designs (waarbij ik me weer verbaasde over hoeveel Iris weet over design, ze is warempel een Groot Lexicon van Design Weetjes, die Vank). Ik luisterde aandachtig mee en stond ondertussen (omdat ik nu eenmaal met mijn handen kijk, zeker als ik omringt ben door moois) te plukken aan het front van een wandkastje dat achter me hing. Een wandkastje met hele dunne broze houten latjes op het front. Ik zag Lex steeds zenuwachtiger kijken naar dat gepluk, zeker nadat hij me er al een keer van had verzekerd dat het hout kwetsbaar was (en, ook niet onbelangrijk, die kast dúur). Bottom line is dat hij zich mij nu waarschijnlijk herinnert als “Dat mens dat bijna die peperdure wandkast gesloopt heeft. Die ene die meekwam met die dame die zoveel van design afwist.” (Dat dan weer wel.)

Áls hij het zich herinnert natuurlijk. (Ik maak me geen illusies.)

Ik moest weer denken aan deze best wel grappige situatie toen ik dit wandschapje tegenkwam van Serax. Dit schapje is in feite het babyzusje van de ‘Pivots’ die Lex Pott ontwierp voor Hay. Ik mag lijen dat Serax het ontwerp niet heeft gejat van Lex, want dan weet ik zeker dat hij me, na voornoemd incident, nu helemaal nooit meer aardig gaat vinden.

How this little shelf by Serax reminds me of the Pivot shelvings designed by Lex Pott for Hay. We now call it ’the baby Pivot’. (And hope Serax didn’t steal the design from Lex, that would break my heart.)

The DDW bloggers cafe

/13 Reacties/in /door

Hidden Treasures - DDW - Planet Fur
Crystal Pavilion - Sander Mulder - DDW - Planet Fur
Carolijn Slottje - DDW - Planet Fur
Gisteren mocht ik deel uitmaken van Anki’s bloggersteam tijdens de Dutch Design Week in Eindhoven. Omdat het de eerste keer was dat ik de DDW bezocht, heb ik bijna at random een aantal van de 84 (!) te bezoeken locaties bezocht.

Misschien vind je het flauw om tegen het zoveelste blogverslag van de Dutch Design Week aan te lopen. Dat begrijp ik en daar heb ik veel over nagedacht de laatste dagen. Maar weet je wat het is? Zonder de bloggers om mij heen zou ik wellicht nooit naar een evenement als de DDW gegaan zijn. De mensen die mijn vrienden zijn geworden hebben me ontzettend veel geleerd met hun grote liefde voor design, voor kunst en met hun kijk op die zaken. Iris bijvoorbeeld schreef de laatste jaren zo ontzettend gepassioneerd (jeukwoord, maar het dekt de lading wel!) over DDW dat het aanstekelijk werkt. En ook al kunnen kunst en design in je beleving ‘vaag’ of ’te conceptueel’ zijn (in mijn beleving kan dat zeker), ze halen je uit je normale gedachtegangen. Doen je verwonderen. Of een beetje ontroeren, zoals de collectie van Maaike Fransen (de witte jas met de ballonnetjes) die voortkwam uit een extreme (min of meer oncontroleerbare) verzamelwoede. Design en kunst rekken jouw ideeën over wat je mooi vindt en wat niet als het ware iedere keer een beetje op. Met andere woorden: je komt in beweging. Dat is wat design met mij doet. Het laat me groeien.

Op de foto’s de vele hoogtepunten van mijn bezoek. De Schellensfabriek was een grote verrassing voor mij, evenals de locatie ‘Hidden Treasures‘. Je kan nog een heel weekend genieten van al het moois!

Er is één iemand die een heleboel credits moet krijgen voor de enorme klus die het organiseren van het bloggerscafé was, en dat is Lonneke. Als voormalig secretaresse zet ik mijn petje voor haar af, ik denk dat ik gillend een ravijn in was gerend van zo’n monsterklus (wellicht dat ik daarom ook niet meer in die tak van sport werkzaam ben, haha).

Foto’s van boven naar beneden en van links naar rechts: Hidden Treasures / Crystal Palace / Sander Mulder / Carolijn Slottje / Van Abbemuseum / Maaike Fransen / Pikaplant / Lotty Lindeman en Wouter Scheublin / Piet Hein Eek

About my visit to the Dutch Design Week yesterday and how design makes me grow, creatively speaking.

Van Abbemuseum - Maaike Fransen - DDW - Planet Fur
Pikaplants - DDW - Planet Fur

Lotty Lindeman - Wouter Scheublin - DDW - Planet Fur
Piet Hein Eek - DDW - Planet Fur

A belated hello from the Woonbeurs

/4 Reacties/in /door

Woonbeurs 2014 - Planet Fur
Woonbeurs 2014 - Planet Fur

Zoals ik al voorspelde, hier dan mijn uitgestelde hallo vanaf de Woonbeurs. Uitgesteld, omdat ik er gisteren was, maar nu pas de rust in mijn hoofd heb om een blogpost te schrijven. Het is nogal lastig gebleken om duizend visuele impulsen, bijpraten met blogvrienden, foto’s maken en een geïnspireerde post te schrijven op één dag. Maar hier ben ik dan, met mijn impressie van de Woonbeurs 2014.

De standhouders hebben ons ook dit jaar niet teleurgesteld. Ook de organisatie van het blogcafé door Kirsten Jassies was weer ontzettend goed geregeld (dank daarvoor Kirsten!). Mijn favoriete huis was weer het 101 Woonideeën huis, waar stylist Anne-Marie Ross een prachtig geheel maakte van verschillende stijlen, patronen, texturen en kleuren. Ik was onder de indruk en de wetenschap dat dit de laatste keer was dat we een 101 huis mochten bezoeken, breekt nog steeds mijn hart. Ik was ook onder de indruk van Lex Pott’s werk (bovenaan links en de spiegel hieronder). Wat een aardige man ook (dat draagt nog eens extra bij aan de gunfactor)! VT Wonen vroeg haar lezers bij wie ze heel graag eens binnen zouden willen kijken (wij blijken en masse op de koffie te willen bij onze koning en koningin) en stylden een huis in koninklijke sfeer. Over the top, maar leuk over the top. Dat mag ik wel, haha. Je kan al het moois op de Woonbeurs zelf bekijken tot en met aanstaande zondag. Geen tijd maar wil je wel meer zien? Kijk dan eens bij Zilverblauw, Enigheid (in haar verslag ook alle andere Woonbeurs bloggers) of hou Kirsten in de gaten, zij maakt een samenvatting van alle Woonbeursverslagen!

Like I predicted, a belated hello from the Woonbeurs today. That is, I was supposed to be blogging from there yesterday, but it’s hard to proceed a thousand impulses, talk to long-time-no-see blogfriends, take pictures and be inspired to write something too. Because in my case, this combination of factors results in an information overload. But here I am with my impression of the Woonbeurs 2014.

The exhibitors didn’t let us down (like they never do), in terms of beautiful stands. My favourite stand was (again) the 101 Woonideeën house (last photo), where stylist Anne-Marie Ross perfectly blended a beautiful mixture of styles, patterns and colours together. Wow. I also was very impressed by Lex Pott’s work (you see his work at the top left and the mirror below). VT Wonen decorated a house in which they styled an imaginary interior for our king and queen. I loved that it was totally over the top (and as you know, I like a bit of hysteria every now and then ;)). You can enjoy all this beauty yourself until next Sunday or take a peek at Anki’s or Iris’ blog for more beautiful images!

Woonbeurs 2014 - Planet Fur
Woonbeurs 2014 - Planet Fur
Woonbeurs 2014 - Planet Fur