Berichten

Structures

Structures - Planet Fur
Structures - Planet Fur

Inmiddels heb ik vrede met het feit dat mijn stijl een samengeraapt zooitje is (ik typ dit in een jurk met Toile de Jouy patroon op een stippenlegging – dat). Gezien het voornoemde is het dus niet heel verbazingwekkend dat ik in de kringloop voor de watermeloenkleurige jaren ’80 vaas viel en tegelijkertijd voor een retro wit-met-blauwe melkkan. Toch verbaast het me hoe mooi mijn samengeraapte zooitje het doet, zo samen op één kast.

Over the years I accepted the fact that my style is best described as an odd-bod bunch of different styles (I’m writing this in a Toile de Jouy patterned dress on top of a dotted legging – that certainly illustrates it eh?). That’s why I can fall for a watermelon coloured 80s vase and a retro blue-and-white jug on one second-hand shopping day. Still, it amazes me how those different styles turn into a beautiful blend when I put them together on our cupboard.

All aboard the slow train

All aboard the slow train - Planet Fur

Nu mijn functie van magazine maker tijdelijk is omgezet naar ‘machinist van de cute train‘ (ergo: ik slechts de overzichtelijke zorg voor een huis gevuld met schattige wezens – al dan niet met vacht – heb) is er ook weer eens ruimte om aan zelfmaakprojecten te werken. Eerlijkheid gebiedt me daar wel bij te vermelden dat het idéé van een zelfmaakidee vaak al zo aantrekkelijk is (de voorpret, zogezegd), dat sommige ideeën alleen maar bij voorpret blijven. Een paar projecten zagen echter wél het levenslicht, mede dankzij mijn moeder, die handvaardigheidsskills heeft waar ik alleen maar van kan dromen. Zo gaven we samen het kussen in de Friedrich Stuckenbröker kruk die ik van Ingrid overnam een nieuwe hoes van gekringloopte stof en gaf ik een kandelaar van prachtig gedraaid blank hout een hageltjes jas en een Lenneke Wispelwey tooi met mini flamingo (die ik ook van die lieve Ingrid kreeg). Het voelt, kortom, fijn om even niet op die doordenderende trein van magazines maken te zitten, maar op een stapvoets rijdend boemeltreintje. Waar jullie ook jullie zomer doorbrengen, ik hoop dat ie net zo relaxed is!

About my relaxed Summer and how this current slow pace of life gives me time and energy to work on several DIY projects again, like painting a wooden candleholder or upholstering the cushion of a vintage Friedrich Stuckenbröker stool with my mum. Wherever or however you spend your Summer this year, hope it is as relaxed as mine!

All aboard the slow train - Planet Fur

Double-barelled

Double-barelled Sagaform - Planet Fur

Ik blijf versteld staan van de hoeveelheid energie die onze baby tijdens deze laatste fase van mijn zwangerschap opeist. Alsof ik een fatsuit gevuld met blikjes soep aan heb. De lijst van tegenstrijdigheden is echter ellenlang bij een zwangerschap: dus ook al ben je fysiek opgebrand aan het einde van de dag, geestelijk staan er constant teveel tabbladen open in je hoofd. Met als gevolg dat je ’s avonds in je bed stort om vervolgens de hele nacht een bepaald liedje van Jett Rebel in je hoofd te hebben (zijn muziek is erg fijn, maar niet na duizend keer op repeat) of om je zorgen te maken om Alles Wat Er Komen Gaat.

Je moet er dus uit. Op zoek naar prikkels. Niet teveel en ook niet iets met achtbanen ofzo. En je hebt de kans (of: de garantie) dat de dag erna het fatsuit nog wat zwaarder voelt, maar dat moet je er voor over hebben. Dus ging ik een dagje uit met mijn Lief. Ik kocht de prachtige bloempot van Sagaform en een cactus die er verraderlijk aaibaar uitziet. Streepte weer een dag van de laatste loodjes in de wachtkamer der zwangerschappen af. En sliep sinds weken weer acceptabel goed.

I dragged my pregnant body off the couch to go for a very modest shopping spree with my Love. I bought the beautiful Sagaform growing pot, a treacherously cuddly looking cactus and ticked off yet another day from waiting in the ‘last straw’ pregnancy waiting room.