Berichten

“Een beetje een psychedelische speeltuin” – vintage styling met Enter My Attic

Wij houden van Marij’s werk. Ze combineert moeiteloos pastelkleurig servies met fat lava West-Germany vazen en wijkt net zo gemakkelijk van die pastels uit naar donkergroen en weer terug (want oude liefde roest niet). Of ze duikt de bouwmarkt in om kussens te maken van isolatiemateriaal, zoals ze eens voor Oh Marie! deed (*klik*). Marij is zo iemand die je steeds weer verrast met haar stijl, die subtiel verandert, maar altijd haar stempel draagt. Zo viel het ons al een tijdje op dat er onmiskenbaar een vleug Memphis in haar werk te zien is. Ze vertelt hoe dat zo gekomen is en hoe je met eenvoudige kringloopvondsten zelf een beetje Memphis aan je interieur toevoegt!

Tekst en foto’s – Marij Hessel, Enter My Attic

Enter My Attic - Memphis styling - Oh Marie!
Mijn Memphis liefde is een tijdje geleden aangewakkerd. Wanneer en waardoor weet ik niet precies, alhoewel ik wel altijd al blij werd van grafische patronen en prints, in welke vorm dan ook. Daarnaast houd ik van kleur en dan met name pasteltinten. Deze twee elementen zijn overduidelijk aanwezig bij de Memphis stijl. Vaak ook gecombineerd met primaire kleuren, waar ik een iets minder grote fan van ben. Maar toch… in zijn geheel kan ik niet weerstaan. Memphis voelt een beetje als een grote psychedelische speeltuin. Wat ik fijn vind, het leven is soms al serieus genoeg, toch? Ik ben vooral gek op het “sprinkle” patroon dat je veel ziet bij Memphis design. Het patroon is super simpel, maar toch vind ik het een geniaal ontwerp. Je wordt toch blij van zo’n kriebelig printje?

Een tijdje geleden vond ik de blauwe vaas bij de kringloop, happy me! Helaas was er een stukje van een hoekje af, maar als hij eenmaal op een mooi plekje staat zie je dit niet meer. Er waren nog genoeg redenen om hem mee naar huis te nemen! Ik neem regelmatig dingen mee waar ik nog geen doel voor heb. Maar zo zie je maar, dat doel komt vanzelf een keer… Deze vaas en zijn bijzondere vorm was perfect voor dit thema en ik besloot hem te vullen met een mooi boeket in pastelkleuren. Om het af te maken, schilderde ik een Memphis “kriebel” patroon op een houten paneel en gebruikte dit als backdrop.

Enter My Attic - Memphis styling - Oh Marie!
Dit lampje vond ik een tijdje geleden tijdens het kringloopshoppen met een vriendin. We bezochten er een paar achter elkaar en ik had een goede dag! Dit mintgroene lampje viel al heel snel op tussen alle degelijke en ouderwetse lampen. Als iets pastel is, gaat er direct een lichtje branden op mijn pastelradar, zogezegd.. Het lampje had geen kap, dus kocht ik een simpel wit lampenkapje bij de bouwmarkt. Met een permanente marker tekende ik ook hier mijn favoriete kriebelpatroontje op. Ik verzamelde alle doosjes en papiertjes in huis met een grafisch patroon en kwam uit op deze combinatie. Het knalblauwe printje gaf het geheel net dat beetje pit dat het nodig had!

Enter My Attic - Memphis styling - Oh Marie!
Dit grafische bordje heb ik al best een tijd. Met de Memphis stijl in mijn hoofd keek ik er opeens met hele andere ogen naar. Het bordje ís Memphis, dat me dat nog niet eerder is opgevallen! Bij de snoepwinkel zocht ik nauwkeurig al het pastelkleurige snoepgoed uit. Ik werd wel een beetje raar aangekeken maar het was de moeite waard. Met de pastelroze ondergrond en de mierzoete snoepjes is het bordje getransformeerd naar een Memphis item van deze tijd. Ik weet niet of dit goed of slecht nieuws is (haha), maar ik heb nu écht de smaak te pakken. Ik droom nog even verder over behang, textiel en servies in Memphis stijl!

Wist je dat Marij een webshop met vintage heeft? Kijk maar eens hier! En volg je haar al op Instagram?

Binnenkijken: kleur, kringloopschatten en een cavia met sterallures

Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!
Toen Oh Marie! nog een magazine was (ook al zijn we nu in feite een blog, voeren we om die reden nog steeds de naam Oh Marie! magazine) ontwierp Ruth Pluijmers-Hengeveld de cover van onze Alice in Wonderland editie. Omdat haar werk een grote dosis authenticiteit verraadt (al vindt Ruth zichzelf dat desgevraagd niet per definitie, waar wij het op onze beurt weer niet mee eens zijn..jonge!) brandden we sindsdien van nieuwsgierigheid naar haar interieur. Nu hoor ik je denken: maar dan ga je toch effe op de koffie? Maar daar gooit de geografische afstand tussen ons hoofdkwartier en dat van Ruth roet in het eten. Tot voor kort!

Deze maand werd ons geduld namelijk beloond: we keken binnen in Ruth’s huis in hartje Middelburg. We kunnen rapporteren dat onze vermoedens juist waren: haar interieur is een prachtige, originele mix van kleur en kringloopschatten. Kijk zelf maar!

Tekst en foto’s – Marlous Snijder

Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!
Vertel eens iets over jezelf? Over je beroep, je illustratiewerk, je leven in het algemeen?
Ik ben Ruth, 28 jaar en illustrator en activiteitenbegeleidster van beroep. Getrouwd met Jeroen, mijn lievelingsgeluidstechnicus, opgegroeid in Veere (voor de kenners: schuin tegenover hét snoepwinkeltje, samen met mijn broer en broertje. Na mijn studie SPW4, heb ik gestudeerd aan de kunstacademie St. Joost in Breda. Ik werk als illustrator vanuit huis. Ik vind het leuk om mijn interesses (zoals kamperen, koken op houtvuur, interieurs en de natuur) terug te laten komen in mijn illustraties. Daarnaast werk ik gemiddeld 16 uur in de week als begeleidster in een atelier met verstandelijk gehandicapte kunstenaars. Mijn passie ligt bij het illustreren, maar het werken in het atelier doe ik er met veel liefde naast.

Aanrommelen in huis is mijn grootste hobby. En ik ben ook nog elke week bij mijn scoutinggroep te vinden, waar ik ondertussen al zo’n 13 jaar leiding geef en waar ik mijn man heb leren kennen.

Wanneer zijn jullie in dit huis komen wonen, wil je daar iets over vertellen?
Begin 2011 heeft Jeroen zijn ouderlijk huis gekocht. We wonen nu dus in het huis waar hij is opgegroeid. Na mijn afstuderen, in datzelfde jaar, ben ik weer terug naar Zeeland verhuisd en bij hem ingetrokken. Sindsdien proberen we er steeds meer ons eigen plekje van te maken.

Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!
Kan een interieur, of beter gezegd inrichten, therapeutisch werken?
Ik ben erg graag thuis, best wel een huismus. Ik ben nooit in therapie geweest, maar sinds ik hier woon, wel veel met ons interieur bezig geweest. Dit kan natuurlijk een hoop verklaren ;) Ik denk dat iedereen baat heeft bij een thuis, een omgeving waar je je helemaal fijn voelt.

Nog geen jaar na mijn afstuderen en samenwonen, kreeg ik in april 2012 de diagnose darmkanker. Een tijd van veel bestralingen, chemo’s en een pittige operatie volgde. In die tijd ben ik uiteraard heel veel thuis geweest. Van inrichten kwam toen niet zoveel, maar ik kon toen al heerlijk aanrommelen in huis. Toen mijn behandeling bijna klaar was hebben we de hal, overloop en mijn werkkamer laten verbouwen. Blijer kon je me niet maken. Het is een hele fijne frisse start geweest, waar ik nog steeds volop van geniet. Met mijn gezondheid gaat het gelukkig weer erg goed!

Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!
Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!
Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!
Wat is het verhaal achter de paarse hangplant?
Oh leuk is hij, hè! Onze beste plantjes komen van mijn oma, zo ook deze. Oma heeft haar eigen wijze van stekken en durft, wanneer een plant haar te groot wordt, gewoon lukraak de toppen eraf te knippen. Ik vermoed zelfs ongeacht welke plantensoort het is! Vervolgens steekt ze die toppen weer in de grond, waarop de geschrokken blaadjes het, verrassend genoeg, vaak nog weer gaan doen ook.

Als mini plantje met drie blaadjes is de plant uitgegroeid tot deze fijne woeste plant. (Ergens in mijn Instagramfeed vind je nog een foto van hoe het ooit begon, haha!) Bij te weinig zonlicht is de plant niet meer paars, daarom hangt hij lekker dicht bij het raam. Extra leuk is dat de plant niet overal te koop is, maar mocht je hem zoeken, dan is ‘Tradescantia Pallida’ je Google trefwoord.

Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!
Wat is jouw beste plantentip?

Ga op bezoek bij (een) oma, je vindt er de leukste plantjes én het is een win-win situatie voor oma, die het ontzettend leuk vindt als je op bezoek komt! De plantjes kosten hooguit een zakje pindarotsjes, zijn uniek, met liefde gestekt en als je geen groene vingers hebt, herhaal je je bezoekje aan oma! Planten die je vanuit het stekje door laat groeien, geven een goed gevoel en zijn waarschijnlijk nog sterker ook. (De oma in deze kwestie heeft enkel kleine stekjes, voor grote planten moet ik zelf aan de slag.)

Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!
Heb je altijd een liefde voor kleur gehad?
Ik denk het wel. Mijn illustraties zijn vaak kleurrijk, het maakt me vrolijk. Al zoek ik wel altijd naar een balans. Voor veel opdrachten worden er eisen gesteld aan bepaalde kleuren, daar hou ik dan uiteraard rekening mee.

In ons interieur zoek ik ook naar een balans en probeer ik vooral te ontkomen aan een bepaalde steun- of accentkleur, waarop alles is afgestemd. Voor mij werkt dat niet. Wat ook weer niet betekent dat ik zomaar elke kleur in huis haal.

Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!
Wat is de beste kringloopvondst die je ooit deed?
Ik ben heel blij met mijn Arabia Finel steelpannetje die ik voor € 1,50 meenam. Ook het groene hanglampje in mijn werkkamer is zeer geliefd! Deze aankopen zijn alweer van een tijdje terug, het wordt wel weer eens tijd voor een nieuwe vondst!

Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!
Memphis Group ontstond uit rebellie, een tegenbeweging tegen de gevestigde (design)orde. Aangezien wij jouw stijl ook heel authentiek vinden, vragen wij ons af: hoe onderscheid jij je met jouw stijl?
Oei, dit vind ik oprecht een hele lastige vraag. Ik laat me ontzettend beïnvloeden door wat ik on- en offline zie. Bewust en onbewust neem ik dingen over, waardoor ik niet overtuigd ben van een bepaalde authenticiteit. Misschien dat ik daar daarom in gedachten ook vaak mee bezig ben.

Ik denk dat ik wel gevoel heb voor compositie, wat ik in mijn illustratiewerk ook gebruik. Dat zorgt er denk ik voor dat ik niet gebonden ben aan een bepaalde serie meubels of accessoires, maar met verschillende, losse elementen een compositie kan maken.
In ons interieur en in mijn illustraties maak ik graag gebruik van verschillende materialen en technieken. Het kloppend maken van een compositie is een kwestie van gevoel en als ik iets mis, ga ik op zoek naar een oplossing. Vaak kan met het toepassen of wijzigen van een klein detail een probleem al opgelost zijn.

Nogmaals, authentiek durf ik mezelf niet te noemen, maar een zekere mate van creativiteit is denk ik nodig om inspiratie om te zetten naar een eigen sfeer.

Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!
Als we naar Middelburg afreizen (jemig, dat klinkt ook alsof het op vijf uur vliegen van de bewoonde wereld ligt, zeg!), waar móeten we dan naartoe?
Middelburg is zeker de moeite waard om naartoe af te reizen! Hieronder een aantal hotspots in willekeurige volgorde:
Boeken en veel meer bij de Drvkkery.
Op vrijdag: interieurwinkel SamLi.
Taartjes en lekkers bij de Juf.
Stadstuinwinkel Plantaardig.
Lekker eten bij De Herberg.

En wil je wat meer cultuur opsnuiven, vergeet dan zeker niet:
Het Abdijplein, waar je o.a. het Zeeuws Museum vindt.
Het St. Jansstraatje (De Juf) en de Vismarkt.
De Kuiperspoort (goed te combineren met een bezoekje aan SamLi op vrijdag)!

Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!
Wat heb jij met Buurman&Buurman?
Eigenlijk niet eens zo veel, haha! Ik denk dat ik nooit een complete aflevering gezien heb! Ik vind ze erg grappig, maar vooral grappig in combinatie met cavia’s/dieren in het algemeen. Het “Buurman, kom vanonder die auto vandaan!” effect, zal ik maar zeggen. Voordat Ajeto, onze cavia, bij ons kwam wonen, hadden we twee cavia’s: Buurman en Buurman. Toen een van de buurmannen het loodje legde, hebben we Ajeto in huis gehaald. Ajeto en Buurman waren gek genoeg geen goeie combi, waardoor we een poosje met twee kooien zaten. Tot ook andere Buurman naar de caviahemel vertrok.

Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!
Wat is Ajeto’s leukste eigenschap?
Ajeto’s tweede naam is ‘dikzak’, wat ook meteen zijn leukste eigenschap verklaart. Hij heeft al-tijd zin in eten, waardoor we hem ’s morgens vroeg al horen piepen. Maar ook tijdens het koken vraagt onze dikzak om aandacht! Aangezien wij daar geen weerstand aan kunnen bieden, heeft Ajeto nu nogal wat sterallures ontwikkeld. Zijn hok staat achter de eettafel, dus je begrijpt dat we geen moment rust hebben als we aan het avondeten zitten.

Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!
Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!
Als je een liedje was, welk liedje zou je dan zijn? En waarom?
Ik zou graag een liedje zijn met meerdere persoonlijkheden zodat ik af en toe kan wisselen van liedjesgedaante. Maar dan zou ik sowieso ‘Wat ook een ander zegt’ van Lucky Fonz III ft. Janne Schra willen zijn. Vooral om zo eigen te zijn als de makers, maar ook om het leuke dansje in de clip!

Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!
Meer zien van het werk van Ruth?
Website
Instagram
Facebook

 

Pop! Een DIY in Yayoi Kusama stijl

Polkadot DIY - Oh Marie!
Ken je de Japanse kunstenares Yayoj Kusama? Haar naam misschien niet, maar haar werk ken je waarschijnlijk wel. Ze bedekt ruimtes met polkadots. To the maxx. Ze heeft zelfs George Clooney een keer bedekt met stippen. Dat willen we allemaal wel, of niet dan?

Of misschien toch niet als je in ogenschouw neemt dat Yayoj’s kunst voortkomt uit hallucinaties waarin zij polkadots ziet. En dat al sinds haar jeugd. Ik wil George Clooney best opofferen in ruil voor een leven vrij van hallucinaties, al dan niet met polkadots.

Zo ver als het bedekken van een ruimte met stippen wilde ik niet gaan voor deze zelfmaker, maar het idee van het gebruik van polkadots spreekt me wel aan. Ik haalde er twee oude bekenden voor uit de kast: masking tape en een stolp. Karl Lagerfeld kan dan wel beweren dat ‘Trendy the last stage before tacky’ is, maar ik vind ze nog steeds leuk (en masking tape is ook gewoon heel erg handig: het houdt negen van tien keer mijn fotosets bij elkaar en je trekt niet meteen het stucwerk van de muur als je iets wil ophangen. Zo’n eigenschap wordt nooit tacky).

Polkadot DIY - Oh Marie!
De grote stolp kocht ik ooit bij Sostrene Grene, maar stolpen kan je tegenwoordig zelfs al bij het tuincentrum krijgen, dus dat moet geen probleem zijn! De ronde stickers van masking tape kocht ik bij Paperstories. De Konica Pop vond ik bij de kringloop en mocht mee omdat ik zijn kleur en naam zo goed vond. Het toestel werd in 1982 in verschillende kleuren (waaronder roze!) uitgebracht door Konica, heeft een vast brandpunt (je kan er niet mee zoomen), maar wel een instelbare ISO en ingebouwde flitser. Mocht je het je afvragen, haha.

Omdat ik de intelligentie van onze lezers zwaar zou beledigen als ik nu ging uitweiden over hoe ik de stickers op stolp en muur heb geplakt, laat ik dat achterwege. Ik wil alleen zeggen: je kan zo losgaan als je maar wil, met die polkadots. Zolang je er maar geen vreemde hallucinaties van krijgt. Wist je trouwens dat Yayoj Kusama een permanente stippenkamer heeft ingericht in het Boijmans van Beuningen?

Zo, dat was hem alweer. Onze zelfmakers worden er alleen maar gemakkelijker op. Ons volgende zelfmaakidee is er waarschijnlijk een waarin een Minion laat zien hoe je een banaan pelt en opeet.

Polkadot DIY - Oh Marie!
We kozen ook nog een winnaar van het krijtbordschrift. Dank voor al jullie leuke, grappige en mooie quotes! Laila Veerman postte een quote van haar vader: ‘Gedraag je. En als je je niet gedragen kan, geniet er van!’ Gefeliciteerd Laila, stuur je ons even een berichtje met je gegevens?

Het onmogelijke mogelijk gemaakt – stylen met Keulse potten

Vintage styling Keulse potten - Oh Marie!
De Keulse pot. Je ziet hem hier rechts in zijn meest voorkomende gedaante. Met van die lekker truttige bloempjes erin.

Ik blijf er ver van. Sterker nog, ik loop nog net niet gillend weg als ik ze in de kringloop zie staan. Ik associeer ze met popperige, beige (dank Suzanne, voor deze prachtuitdrukking) interieurs. Met van die vensterbanken die volgepakt staan met een Zeer Eclectische Mix aan bloempotten. Ik ben persoonlijk niet vies van een beetje eclectisch (integendeel), maar je kan er ook in doorslaan. Absolute horror is het als het hele geheel ook nog op een groen gemarmerde vensterbank staat. Ook met een vensterbank van groen marmer is niets mis, maar de optelsom van dit alles doet me gillend wegrennen.

In grote lijnen gaan dit soort gedachten door mijn hoofd als ik Keulse potten zie.

Vintage styling Keulse potten - Oh Marie!
Keulse potten vervulden eeuwenlang een belangrijke functie. Ze werden gebruikt voor het inmaken van voedsel. Omdat ze van binnen geglazuurd zijn, bleef de smaak van het ingemaakte voedsel behouden. Het is maar goed dat ik niet in die eeuwen leefde, want ik hou niet van opgewarmd voedsel. En ook niet van ingemaakt voedsel. Of gefermenteerd voedsel. Of restjes. Ik ben een grote zeikerd wat dat betreft, maar dat is weer een andere blogpost. Wist je trouwens dat Piggelmee in een Keulse pot woonde? Die van die tovervis? Dat is ook een andere blogpost. Ik zit nooit verlegen om gespreksstof, zoals je merkt. Ook niet om zijweggetjes, trouwens.

Vintage styling Keulse potten - Oh Marie!
Maar, genoeg gebrabbeld. Er staan toch echt Keulse potten op deze foto’s. Ik besloot mijn Keulse potten angst diep in de ogen te kijken om te kijken of er nu echt niet iets mee te maken viel, stijltechnisch gezien dan. Ik toog naar de kringloop voor een Keulsepotzoeksessie.

Je hoeft in de kringloop niet lang te zoeken naar Keulse potten. Ze staan er in alle soorten en maten (kleuren niet, want ze zijn altijd grijs met blauw). Voor een item dat in mijn ogen ontzettend niet-courant is, zijn Keulse potten verrassend duur. Ik heb er een heleboel laten staan. Het ging me wat ver om voor iets waar ik braakneigingen van krijg, ook nog eens € 7,50 neer te tellen. Zelfs een erelid van hoarders anonymous heeft zijn grenzen.

Uiteindelijk vond ik twee exemplaren die langs mijn zeer strenge toelatingseisen kwamen. Zo wilde ik potten zonder oortjes (hoe lief dat ook klinkt, die trek ik echt niet) en zonder al teveel andere tierelantijntjes.

Vintage styling Keulse potten - Oh Marie!
De crux is ten eerste om de Keulse pot, net als dat groepje rotjongens op school vroeger, weg te halen van andere Keulse potten. Daar knappen ze al een stuk van op. (Die jongens trouwens ook.) Gebruik er één, hooguit twee, en zet er een amaryllis in. Of een modern vetplantje. Of een schijnasperge, mijn allerliefste lievelingsplant van dit moment. Gecombineerd met een cactus wordt het weer zo’n massief geheel, dus die zou ik vermijden. (Maar hé: dat is ook maar een mening natuurlijk. Ik hou ook niet van opgewarmd eten, dus luister vooral niet naar mij.) Gecombineerd met blauw, rood en geel krijgen ze iets fris, met pastels werken ze ook verrassend goed.

Verwijder verder alles wat ook maar naar ouderwets riekt en je Keulse pot is ineens salonfähig geworden.

Vintage styling Keulse potten - Oh Marie!
Ik geef zelfs toe: ik vind de Keulse pot op deze wijze zo leuk dat ik hem nog steeds heb staan.

Mocht je dus in de kringloop lopen, koop hebben, niks kunnen vinden en ontdekken dat de Keulse potten vriendelijk geprijsd zijn…grijp dan je kans. Je zou zomaar iets mee naar huis kunnen nemen dat net zo houdbaar is als ingemaakt voedsel.

(Vind je het leuk om ook aan de slag te gaan met fotografie en styling? Op 15 april 2016 geef ik weer een minicursus productstyling en fotografie bij Immer Urlaub in Utrecht! Je leest er hier meer over. Vragen? Mail me gerust op info[at]ohmarie.nl.)

Een vintage houten kerstster in een nieuwerwetse jas

Vintage houten kerstster - Oh Marie!
Je kent ze wel, die kerststerren die mensen voor hun raam hangen. Ik associeer ze met de winters uit mijn jeugd. Waarom weet ik niet, want thuis hadden we er geen. Om eerlijk te zijn, ik vond ze altijd een beetje stom. Tenminste, die hele oude versies dan. Goh, wat klinkt dat aanmatigend zeg. Ik zou echter liegen als het niet zo was. Ik vond kerststerren vet stom. Oubollig. There, I said it.

Ik deed die sterren daar natuurlijk tekort mee. Sowieso heb ik geen ene f (fluit…ghè!) te zeggen over de kerstversiering van een ander. Beauty is immers in the eye of the beholder. De wereld zou een vreselijk saaie plek zijn als we allemaal voor dezelfde kerstversiering kozen. Daarbij, zoals dat bij mij zo vaak gaat, zijn die cliché-sterren langzaam maar zeker in mijn achting gestegen. Blijf je innerlijke hysterische kerstoma dus vooral koesteren tijdens het optuigen van die kerstboom en trek je vooral niets van mij aan.

Vintage houten kerstster - Oh Marie!
Tijdens mijn kringlooptochten dit jaar kwam ik die kerststerren ineens opvallend vaak tegen. Alsof de generatie die ze ooit aanschafte had afgesproken ze in 2015 en masse bij de kringloop te dumpen. Het leek wel een flashmob, zo erg was het. De meeste sterren waren echter niet compleet, kapot of veel te duur. En soms ook nog in die combinatie. Ik ga toch potjandosie geen 8 euro betalen voor een stukkende kerstster? Zelfs in de kerstgedachte is geen alinea opgenomen over dergelijke gevallen. Dat zegt genoeg.

Maar op de één of andere manier triggerde die sterren wel iets in mij. Want toen ik een complete, perfecte houten kerstster tegenkwam voor 3 euro, greep ik hem vast alsof het een lang verloren liefde was. Alsof het een gouden ticket was die mij toegang verschafte tot een magische snoepfabriek. Alsof het een vintage Jieldé lamp voor 3 euro was. In mijn favoriete kleur groen.

Daarbij stond er op de verpakking een toverwoord dat me bijkans nog veel verder over de streep trok. De sterren werden gemaakt in Zweden.

Zweden. Als ik dat woord lees, dan galopperen er eenhoorns naar een goudomrande horizon en begint een kamerorkestje Madame Butterfly te spelen.

Nodeloos om nog te noemen dat ik hem mee naar huis nam.

Vintage houten kerstster - Oh Marie!
Weet je hoe mooi die houten sterren eigenlijk wel zijn? Ze zijn gemaakt van onbehandelde vurenhouten latjes en zitten behoorlijk ingenieus in elkaar. Toch ging het me wat te ver om mijn houten ster zo één op één op te hangen. Dat zou te gemakkelijk zijn. Ik gaf hem een nieuwe jas, met wat matte verf in roze, kobaltblauw en zwart en een nieuw zachtgrijs snoer. Marktplaats staat er trouwens ook vol mee, mocht je er zelf mee aan de slag willen. Even zoeken op ‘houten kerstster’.

Onze buren hebben exact dezelfde hangen. Misschien moeten we eens een flashmob organiseren in 2050. Zo eens aanbellen of ze daar oor naar hebben.