Berichten

…and nothing else matters


Lichtjaren geleden solliciteerde ik op een stageplek (doe je dat, solliciteren op een stageplek? Ach, boeiend). Ik weet zelfs nog de naam van de man met ik het sollicitatiegesprek had. Zijn voornaam was namelijk Cor en dat vond ik een oneindig ouderwetse naam voor zo’n jonge vent. Hoe dan ook, het gesprek verliep goed en ik hoopte dan ook vurig dat de stageplek voor mij was. Dagenlang hoorde ik niks, ook niet op de dag dat hij me zou bellen om me al dan niet mee te delen dat ik de plek niet zou krijgen.


In die tijd was ik nog niet zo assertief dat ik dan zelf ging bellen. Ik mocht dan wel secretaresse willen worden, bellen vond ik doodeng. Maar na al dat wachten werd ik best een beetje boos. Waarom liet die man niks van zich horen? Toen ik hem dus uiteindelijk wel zelf belde, kwam hij met de slapste smoes in de geschiedenis van het universum: “Ja sorry, in gedachten heb ik je al tien keer gebeld. Helaas hebben we nu geen plek voor een stagiaire.” Gee, thanks! For nothing! Bij de bank, waar ik later een hele leuke stageplek kreeg, noemden we zulke situaties altijd leermomenten. Als er dan niks zinnigs uit een situatie kwam, had je er allicht iets van geleerd. Ik was in dit geval in een klap van mijn bel-angst af.


Waarom deze ellenlange introductie? Omdat ik in gedachten al tien keer een blogpost geschreven heb. Aan goede voornemens ontbrak het namelijk niet, die laatste weken van mijn zwangerschap. Ze uitvoeren bleek een te grote opgaaf, zo blijkt wel uit de radiostilte hier. Die weken waren dan ook druk. Met 36 weken moest het hele huis nog omgegooid worden, mijn nieuwe werkruimte ingericht, waarna Jet naar mijn oude werkkamer verhuisde en het aller- allerlaatst de babykamer klaargemaakt kon worden. Ja, iets met prioriteiten…maar aangezien we in mijn familie aan olifantendrachten doen, leek het me onwaarschijnlijk dat ik met 36 weken zou gaan bevallen. En dat klopte gelukkig ook. (En was het wel gebeurd, dan was ik genadeloos afgestraft voor mijn naïviteit. Nog een leermoment.)


Het doet er allemaal niet meer toe, zodra je dan eindelijk je kindje na al dat wachten vasthoudt. Op 29 januari werd ze geboren, ons mooie meisje en lieve zusje Cato. Het gaat goed, met haar en met ons. Jet refereert constant naar ‘hem’ in plaats van ‘haar’ (erg komisch) en vertelt iedereen die het wel en niet horen wil over haar zus.


Tijdens mijn allereerste uitstapje dat verder reikte dan de perceelsgrenzen van ons huis (zo erg was het op het laatst, gelukkig heb ik goed ontwikkelde kluizenaarsgenen) ging ik natuurlijk naar de kringloop. Ik vond er de Zweedse kast die perfect past op Cato’s kamer. Voor de rest alvast een foto van Jet’s nieuwe kamer. Er volgt nog meer. Maar echt. Maar nu eerst weer even terug naar de bel die Cato heet. Want voor ik het weet is ze op haar brommer weg voor ik goedemorgen zeg.

(En dan nog even dit: ‘mijn’ WOWN! crew lanceerde gisteren – na maanden keihard werken – hun volledige WOWN! collectie, die zij in samenwerking met Kwantum ontwikkelden. Wat een werk en wat een prachtig resultaat! Lees op wown.nl alles over de officiële lancering en over de collecties van Anki, Suzanne en Souraya die vanaf 19 maart in de winkels liggen!)

Ik dacht: weer eens wat anders.


Er is een hele oude ijs reclame over een kantine dame die de euvele moed heeft om tijdens de lunch vlaflip te serveren in plaats van het ijs dat het bedrijf waar ze werkt produceert. Als de directeur daarop reageert met: “Vlaflip?!”, dan zegt die dame: “Ja! Ik dacht weer eens iets anders.” Waarop ze ‘gepromoveerd’ wordt tot wc-juffrouw. Nou ja, het is allemaal heel zielig en ook bijzonder grappig en ik moet steeds aan die ene zin denken als ik nu langs deze muur in de hal loop. 

De muur in de hal is echt heel erg lang mintgroen geweest, dezelfde kleur die op de muur in de kamer van Jet zit. Ik combineerde hem in 2015 met kleur van het jaar okergoud van Flexa, waarmee de hal er min of meer uit kwam te zien als een ijssalon. Ik hou van ijs (en niet eens door die bewuste reclame!), dus kwam dat even mooi uit. Na ruim twee jaar ijssalon was het echter weer eens tijd voor iets nieuws. En viel dat even goed samen met de bekendmaking van de kleur van het jaar door Flexa. Die kleur heet Heart Wood en is – laat ik daar ook eerlijk over zijn – net zo ongrijpbaar als okergoud. Het is geen roze, geen paars, geen taupe…het houdt meer het midden tussen al die kleuren.


Flexa heeft, om je te helpen visualiseren hoe een bepaalde kleur op een muur werkt, de Flexa Visualizer app ontwikkeld. De app projecteert de kleuren uit hun collectie op je beeldscherm waarmee je kunt zien wat het effect ervan zou kunnen zijn. Ik zeg ‘kunnen zijn’, want ook dit effect is weer geheel afhankelijk van de lichtomstandigheden waaronder je dit doet. Onze hal is, afhankelijk van het seizoen en het moment van de dag, donker, licht of – tijdens de zomer – extreem licht, dit geldt dus óók voor de wijze waarop de kleur op die muur uitpakt. De app kan je dus helpen, maar test ook hier op verschillende momenten van de dag. Die app maakt een verfproject hoe dan ook minder zenuwslopend en de kans op verfgeluk groter dan wanneer je maar gewoon op de bonnefooi een muur verft en kijkt hoe het uitpakt.


Maar, Heart Wood dus. Ik ben het laatste jaar ontzettend van het bordeaux/taupe/roze-achtige palet gaan houden, zéker gecombineerd met pastels en die andere liefde van mij: donkergroen. Ik wilde Heart Wood dus combineren met een groen, het liefst een hele donkere (kleurnummer M4.28.19 uit de ColourFutures 2018 collectie). Vind je het nu moeilijk om kleuren te combineren (ik vind dat ook nog altijd lastig), kijk dan eens in tijdschriften of koop een mooie kaart met een kleurencombinatie die je mooi vindt. Ik gebruikte als uitgangspunt voor het palet van onze hal een flyer die ik van het laatste Snor Festival meenam. Je kan ook beeld van internet gebruiken, hou er alleen wel rekening mee dat kleuren enorm verschillen per beeldscherm. Op de kleuren van drukwerk kun je wat gemakkelijker vertrouwen. En anders zijn er altijd nog die oude vertrouwde kleurstalen van de bouwmarkt (als je bestand bent tegen keuzestress) én heeft Flexa van een aantal kleuren uit de collectie kleurtesters (zie foto boven) ontwikkeld.


Hoeveel ik ook van mijn ijssalonnetje hield, die muur oogt prettig rustig. Ik vind het resultaat daarbij fijn anders. Dat is blijkbaar iets waar ik aan toe was, iets rustigs anders-dan-anders. Jammer alleen dat de verf tijdens het verven tussen de tape is gelopen, dus de randjes van het verfwerk zijn nu net zo scheef als het kastje dat ervoor hangt. Daar moesten ze nu ook eens iets voor bedenken (niet voor scheve kastjes, daarvoor hebben ze immers waterpassen uitgevonden die blijkbaar zoek was ten tijde van het ophangen). Die scheve randjes ga ik gewoon lekker negeren. Geluk is namelijk nooit compleet. Ook verfgeluk niet. Al komt het er wel in de buurt!

Binnenkijken: kleur, kringloopschatten en een cavia met sterallures

Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!
Toen Oh Marie! nog een magazine was (ook al zijn we nu in feite een blog, voeren we om die reden nog steeds de naam Oh Marie! magazine) ontwierp Ruth Pluijmers-Hengeveld de cover van onze Alice in Wonderland editie. Omdat haar werk een grote dosis authenticiteit verraadt (al vindt Ruth zichzelf dat desgevraagd niet per definitie, waar wij het op onze beurt weer niet mee eens zijn..jonge!) brandden we sindsdien van nieuwsgierigheid naar haar interieur. Nu hoor ik je denken: maar dan ga je toch effe op de koffie? Maar daar gooit de geografische afstand tussen ons hoofdkwartier en dat van Ruth roet in het eten. Tot voor kort!

Deze maand werd ons geduld namelijk beloond: we keken binnen in Ruth’s huis in hartje Middelburg. We kunnen rapporteren dat onze vermoedens juist waren: haar interieur is een prachtige, originele mix van kleur en kringloopschatten. Kijk zelf maar!

Tekst en foto’s – Marlous Snijder

Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!
Vertel eens iets over jezelf? Over je beroep, je illustratiewerk, je leven in het algemeen?
Ik ben Ruth, 28 jaar en illustrator en activiteitenbegeleidster van beroep. Getrouwd met Jeroen, mijn lievelingsgeluidstechnicus, opgegroeid in Veere (voor de kenners: schuin tegenover hét snoepwinkeltje, samen met mijn broer en broertje. Na mijn studie SPW4, heb ik gestudeerd aan de kunstacademie St. Joost in Breda. Ik werk als illustrator vanuit huis. Ik vind het leuk om mijn interesses (zoals kamperen, koken op houtvuur, interieurs en de natuur) terug te laten komen in mijn illustraties. Daarnaast werk ik gemiddeld 16 uur in de week als begeleidster in een atelier met verstandelijk gehandicapte kunstenaars. Mijn passie ligt bij het illustreren, maar het werken in het atelier doe ik er met veel liefde naast.

Aanrommelen in huis is mijn grootste hobby. En ik ben ook nog elke week bij mijn scoutinggroep te vinden, waar ik ondertussen al zo’n 13 jaar leiding geef en waar ik mijn man heb leren kennen.

Wanneer zijn jullie in dit huis komen wonen, wil je daar iets over vertellen?
Begin 2011 heeft Jeroen zijn ouderlijk huis gekocht. We wonen nu dus in het huis waar hij is opgegroeid. Na mijn afstuderen, in datzelfde jaar, ben ik weer terug naar Zeeland verhuisd en bij hem ingetrokken. Sindsdien proberen we er steeds meer ons eigen plekje van te maken.

Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!
Kan een interieur, of beter gezegd inrichten, therapeutisch werken?
Ik ben erg graag thuis, best wel een huismus. Ik ben nooit in therapie geweest, maar sinds ik hier woon, wel veel met ons interieur bezig geweest. Dit kan natuurlijk een hoop verklaren ;) Ik denk dat iedereen baat heeft bij een thuis, een omgeving waar je je helemaal fijn voelt.

Nog geen jaar na mijn afstuderen en samenwonen, kreeg ik in april 2012 de diagnose darmkanker. Een tijd van veel bestralingen, chemo’s en een pittige operatie volgde. In die tijd ben ik uiteraard heel veel thuis geweest. Van inrichten kwam toen niet zoveel, maar ik kon toen al heerlijk aanrommelen in huis. Toen mijn behandeling bijna klaar was hebben we de hal, overloop en mijn werkkamer laten verbouwen. Blijer kon je me niet maken. Het is een hele fijne frisse start geweest, waar ik nog steeds volop van geniet. Met mijn gezondheid gaat het gelukkig weer erg goed!

Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!
Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!
Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!
Wat is het verhaal achter de paarse hangplant?
Oh leuk is hij, hè! Onze beste plantjes komen van mijn oma, zo ook deze. Oma heeft haar eigen wijze van stekken en durft, wanneer een plant haar te groot wordt, gewoon lukraak de toppen eraf te knippen. Ik vermoed zelfs ongeacht welke plantensoort het is! Vervolgens steekt ze die toppen weer in de grond, waarop de geschrokken blaadjes het, verrassend genoeg, vaak nog weer gaan doen ook.

Als mini plantje met drie blaadjes is de plant uitgegroeid tot deze fijne woeste plant. (Ergens in mijn Instagramfeed vind je nog een foto van hoe het ooit begon, haha!) Bij te weinig zonlicht is de plant niet meer paars, daarom hangt hij lekker dicht bij het raam. Extra leuk is dat de plant niet overal te koop is, maar mocht je hem zoeken, dan is ‘Tradescantia Pallida’ je Google trefwoord.

Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!
Wat is jouw beste plantentip?

Ga op bezoek bij (een) oma, je vindt er de leukste plantjes én het is een win-win situatie voor oma, die het ontzettend leuk vindt als je op bezoek komt! De plantjes kosten hooguit een zakje pindarotsjes, zijn uniek, met liefde gestekt en als je geen groene vingers hebt, herhaal je je bezoekje aan oma! Planten die je vanuit het stekje door laat groeien, geven een goed gevoel en zijn waarschijnlijk nog sterker ook. (De oma in deze kwestie heeft enkel kleine stekjes, voor grote planten moet ik zelf aan de slag.)

Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!
Heb je altijd een liefde voor kleur gehad?
Ik denk het wel. Mijn illustraties zijn vaak kleurrijk, het maakt me vrolijk. Al zoek ik wel altijd naar een balans. Voor veel opdrachten worden er eisen gesteld aan bepaalde kleuren, daar hou ik dan uiteraard rekening mee.

In ons interieur zoek ik ook naar een balans en probeer ik vooral te ontkomen aan een bepaalde steun- of accentkleur, waarop alles is afgestemd. Voor mij werkt dat niet. Wat ook weer niet betekent dat ik zomaar elke kleur in huis haal.

Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!
Wat is de beste kringloopvondst die je ooit deed?
Ik ben heel blij met mijn Arabia Finel steelpannetje die ik voor € 1,50 meenam. Ook het groene hanglampje in mijn werkkamer is zeer geliefd! Deze aankopen zijn alweer van een tijdje terug, het wordt wel weer eens tijd voor een nieuwe vondst!

Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!
Memphis Group ontstond uit rebellie, een tegenbeweging tegen de gevestigde (design)orde. Aangezien wij jouw stijl ook heel authentiek vinden, vragen wij ons af: hoe onderscheid jij je met jouw stijl?
Oei, dit vind ik oprecht een hele lastige vraag. Ik laat me ontzettend beïnvloeden door wat ik on- en offline zie. Bewust en onbewust neem ik dingen over, waardoor ik niet overtuigd ben van een bepaalde authenticiteit. Misschien dat ik daar daarom in gedachten ook vaak mee bezig ben.

Ik denk dat ik wel gevoel heb voor compositie, wat ik in mijn illustratiewerk ook gebruik. Dat zorgt er denk ik voor dat ik niet gebonden ben aan een bepaalde serie meubels of accessoires, maar met verschillende, losse elementen een compositie kan maken.
In ons interieur en in mijn illustraties maak ik graag gebruik van verschillende materialen en technieken. Het kloppend maken van een compositie is een kwestie van gevoel en als ik iets mis, ga ik op zoek naar een oplossing. Vaak kan met het toepassen of wijzigen van een klein detail een probleem al opgelost zijn.

Nogmaals, authentiek durf ik mezelf niet te noemen, maar een zekere mate van creativiteit is denk ik nodig om inspiratie om te zetten naar een eigen sfeer.

Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!
Als we naar Middelburg afreizen (jemig, dat klinkt ook alsof het op vijf uur vliegen van de bewoonde wereld ligt, zeg!), waar móeten we dan naartoe?
Middelburg is zeker de moeite waard om naartoe af te reizen! Hieronder een aantal hotspots in willekeurige volgorde:
Boeken en veel meer bij de Drvkkery.
Op vrijdag: interieurwinkel SamLi.
Taartjes en lekkers bij de Juf.
Stadstuinwinkel Plantaardig.
Lekker eten bij De Herberg.

En wil je wat meer cultuur opsnuiven, vergeet dan zeker niet:
Het Abdijplein, waar je o.a. het Zeeuws Museum vindt.
Het St. Jansstraatje (De Juf) en de Vismarkt.
De Kuiperspoort (goed te combineren met een bezoekje aan SamLi op vrijdag)!

Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!
Wat heb jij met Buurman&Buurman?
Eigenlijk niet eens zo veel, haha! Ik denk dat ik nooit een complete aflevering gezien heb! Ik vind ze erg grappig, maar vooral grappig in combinatie met cavia’s/dieren in het algemeen. Het “Buurman, kom vanonder die auto vandaan!” effect, zal ik maar zeggen. Voordat Ajeto, onze cavia, bij ons kwam wonen, hadden we twee cavia’s: Buurman en Buurman. Toen een van de buurmannen het loodje legde, hebben we Ajeto in huis gehaald. Ajeto en Buurman waren gek genoeg geen goeie combi, waardoor we een poosje met twee kooien zaten. Tot ook andere Buurman naar de caviahemel vertrok.

Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!
Wat is Ajeto’s leukste eigenschap?
Ajeto’s tweede naam is ‘dikzak’, wat ook meteen zijn leukste eigenschap verklaart. Hij heeft al-tijd zin in eten, waardoor we hem ’s morgens vroeg al horen piepen. Maar ook tijdens het koken vraagt onze dikzak om aandacht! Aangezien wij daar geen weerstand aan kunnen bieden, heeft Ajeto nu nogal wat sterallures ontwikkeld. Zijn hok staat achter de eettafel, dus je begrijpt dat we geen moment rust hebben als we aan het avondeten zitten.

Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!
Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!
Als je een liedje was, welk liedje zou je dan zijn? En waarom?
Ik zou graag een liedje zijn met meerdere persoonlijkheden zodat ik af en toe kan wisselen van liedjesgedaante. Maar dan zou ik sowieso ‘Wat ook een ander zegt’ van Lucky Fonz III ft. Janne Schra willen zijn. Vooral om zo eigen te zijn als de makers, maar ook om het leuke dansje in de clip!

Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!Binnenkijken Ruth Hengeveld - Oh Marie!
Meer zien van het werk van Ruth?
Website
Instagram
Facebook

 

Memphis Group wallpaper ontworpen door Martyna Wójcik-Śmierska

810
Martyna Wójcik-Śmierska…dat klinkt een beetje als een liedje. Of een gedicht. Haar naam klinkt in ieder geval net zo eclectisch en bijzonder zoals de interieurontwerpen van Memphis Group. En alhoewel ons rijtje illustratoren inmiddels een hele rits met bijzondere namen bevat (kijk ze er maar eens op na, je zou bijna denken dat we het erom doen!) is dat natuurlijk niet de reden waarom wij Martyna vroegen om een Memphis geïnspireerde wallpaper voor ons te ontwerpen.

We zijn ontzettend trots op de frisse, kleurige en grafische illustratie met een vleug Memphis die Martyna voor ons maakte. Traditiegetrouw vroegen we haar ook naar werk en, omdat al onze illustratoren ook een huisdier blijken te hebben, natuurlijk ook naar haar harige huisgenootje Gagarin. Een mini-hondje. Als dat niet als een match made in heaven klinkt, dan weten wij het ook niet meer!

Ha Martyna! Vertel eens, hoe zou jij jezelf in een zin beschrijven?
Als een beeldmakende workaholic.

Hoe heb je jouw geweldige speelse, grafische en kleurrijke stijl ontwikkeld?
Ik pak mijn werk graag op een systematische manier aan en al het speelse, grafische en kleurige om me heen inspireert me altijd!

Ligt het aan ons, of heeft jouw werk veel invloeden van de Memphis Group stijl? Wat trekt je aan in die stijl, als dat zo is, natuurlijk?
Nou en of ik de Memphis Group-stijl ken! Ik hou heel erg van de vreemde kleurencombinaties, de veelheid aan patronen en onverwachte composities van Memphis.

Hoe ziet een normale werkdag er voor jou uit?
Ik begin mijn dag altijd met een kop koffie en een wandeling met onze hond Gagarin. Daarna handel ik mijn e-mail af. En dan kan ga ik tekenen! Ik werk meestal tot een uur of 5 in de middag om daarna tijd door te brengen met mijn geliefde. We wandelen door de stad, kijken een film, of gaan lekker een stuk fietsen.

Als we naar Warschau zouden reizen, wat mogen we dan echt niet missen?
Mijn flat, haha! Als je in Warschau bent, moet je een typisch Pools, klein (en gezellige!) cafeetje (bijvoorbeeld ‘Resort’) bezoeken waar echte regionale lekkernijen op de kaart staan. En natuurlijk koffie drinken. In het Ujazdowski kasteel is een boekwinkel met kunstgalerie gevestigd die je ook niet wil missen. De boeken komen van over de hele wereld, dus ze zijn ook voor niet-Polen leesbaar ;-)

Vertel ons eens over Gagarin?
Mijn harige vriend Gagarin is een echte globetrotter! Hij is twee jaar oud, piepklein, super grappig en een grote mensenvriend.

Als je alle tijd van de wereld had, wat zou je dan doen? Of zou je doen wat je nu ook doet?
Yep, ik zou exact hetzelfde doen. Ik kan me geen leven zonder illustratie voorstellen.

Welke illustratie van jouw eigen hand is jouw favoriet en waarom?
Mijn illustraties voor Fathers Magazine zijn favoriet. Ik maakte twee verschillende illustraties bij een interessante tekst over slim reizen. Het resultaat is erg dynamisch en energiek. Ik ben erg tevreden over het resultaat.

Wat is het beste levensadvies dat je tot nu toe kreeg?
Als je doet wat je leuk vindt, hoef je nooit meer te werken!

Bekijk Martyna’s werk hier en volg haar op Instagram!

Download hieronder de wallpapers met Martyna’s collage. Wil je alle downloads van de afgelopen thema’s zien of downloaden? Klik dan hier!
PC
Tablet
Smartphone