Berichten

Kauniste x Molly


In maart van dit jaar was ik nota bene in Helsinki, waar ik me verheugde op een bezoek aan de winkel Kauniste in het Design District. Helaas, ze waren net die week de winkel aan het verbouwen. Ik kon niet eens smachtend naar binnen turen, zoals je weleens doet om jezelf nog meer te kwellen als je omgereden bent voor een bepaalde winkel die vervolgens dicht blijkt te zijn. Het pand was een bouwput en er was geen product uit de prachtige collectie te zien. Jammer dat het niet gelukt was, einde doei! zouden Kabouter Wesley en Kakhiel zeggen. 

Gelukkig mocht ik van het universum in de rewind, want recent benaderde Kauniste mij voor een samenwerking op dit blog. Je zou bijna gaan denken dat het voorbestemd was! Ik zei natuurlijk ‘ja’, stuurde een lijstje met mijn favoriete items uit hun webwinkel toe (dat was nogal een lang lijstje) om vervolgens bijna het complete lijstje opgestuurd te krijgen met zelfs nog excuses dat dat ene plaid uit de lijst niet meegezonden was omdat ze daar maar één sample van in huis hadden. Waarop ik me afvroeg hoe je ‘ik heb het schaamrood op mijn kaken staan’ vertaalt naar het Fins, want niet het plunderen van hun halve collectie of ordinaire hebberigheid, maar slechts een ongebreideld enthousiasme over hun merk lag ten grondslag aan dat lange lijstje. Zo zie je maar dat Babylonische spraakverwarringen ook gewoon via e-mail kunnen ontstaan, met alle (in dit geval prettige, verjaardagsgevoel oproepende) gevolgen van dien.

About this fabulous collaboration with one of my favourite Finnish brands Kauniste and a little about this photoshoot with my favourite furry model Molly (who of course didn’t want to model but just wanted to nap in her vintage doll carriage and be left alone.)


Hoe dan ook, ik en mijn favoriete, super eigengereide fotomodel togen aan het werk om al dat moois te fotograferen. Helaas wil Molly best op een lekker zacht dekentje poseren, maar niet als het op een wiebelig kussen ligt. Of als ze het niet zelf bedacht heeft. Of als dat plaid over een stoel met gaatjes gedrapeerd is, want dan moet ze steeds uitkijken dat haar (inmiddels weer) dikke prakpootjes niet door de gaatjes van de zitting zakken. Daarbij laat Molly momenteel een constant spoor, of beter gezegd een stofwolk, van kattenhaar achter op álles, dus het kwam er deze fotosessie op neer dat ik vooral bezig was om Molly te paaien om een dutje te doen op één van die prachtige Kauniste producten om daarna alles weer kattenhaarvrij te moeten maken, terwijl zij ondertussen alweer nuffig in haar poppenwagentje zat (gisterenavond vergiste ze zich en sprong ze in het poppenwagentje van Jet waarmee ze bijna een mini clash of the titans ontketende). Overigens is Molly, zoals jullie merken weer helemaal haar oude opdringerige eigenwijze zelf, na haar near death experience afgelopen zomer.


Kauniste betekent zoveel als ‘mooi maken’ in het Fins en oi, en óf hun producten je huis mooi maken. Het blauwe plaid met huisjes bijvoorbeeld, is ontworpen door één van mijn favoriete Finse ontwerpers Hanna Konola en net zo zacht, zo niet zachter dan Molly zelf. Voor de rest ben ik verliefd op het vogelkussen (vooral op die ene dikke vogel rechts die op zijn kop staat en zijn vleugels in de lucht steekt – humor!), had ik het kussen met strepen al tijden op mijn verlanglijstje staan (ook door Hanna Konola trouwens) en dan zwijg ik nog over het Mökkilä kussen (Mökkilä betekent ‘dorpje met huisjes’ – is dat een pleonasme?) dat me direct aan Scandinavië – mijn ultieme happy place – doet denken.


Kauniste lanceerde een splinternieuwe wintercollectie die je nu bewonderen – en beter nog – bestellen kan! Voor als je al dan niet op zoek bent naar zoiets zachts als Molly, maar dan zonder het gemiauw, geprak, eigenwijze gedrag of een dagelijks terugkerend rondje huis stofzuigen. Speaking of the devil: die ligt, as we speak, super fotogeniek en heel diep te slapen bovenop mijn nieuwe blauwe Kauniste plaid. Dat doet ze uiteraard wél als het haar eigen idee is.

Clean slate


Ik hou van kerst, maar decoraties en stillevens hebben voor mij een maximale houdbaarheidsdatum. Na 25 dagen ben ik ze spuugzat. No rest for the wicked. Ik hou van ons januari huis: opgeruimd en leeg.

We schoven Jet’s bedje uit (wist je dat het vinden van de juiste maat dekbed nog helemaal geen sinecure is?), ze slaapt nu letterlijk en figuurlijk onder een berg Nijntjes en onder haar eigen maan. Want hoe geweldig is het dat je, als fan van de maan, nu ook een eigen maan op je kamer hebt?

Ik installeerde de Bulbo lamp die ik voor mijn verjaardag kreeg (wat een geniaal concept), we hingen een Pivot op in de keuken en ik shuffelde zoals vanouds de stillevens in huis.

Januari begint voor mij de zondag van het jaar te worden: naarmate ik ouder word, ga ik die maand steeds meer waarderen. Er is weer wat ruimte in de agenda, lucht in mijn hoofd en huis. Tijd om soms zowaar eens even niets te doen. Om gewoon thuis te zijn zonder verplichtingen of ellenlange to do lijstjes. Happy days!


Januari at last. All the Christmas decor is back in the attic, we start with a clean slate. I love our empty and clean Januari home. Now that I’m getting older I start to love January in general, when my schedule is less crazy, when there’s sometimes even time to do nothing in particular. We extended our little girl’s bed and installed her Zilverblauw moon (she loves the real moon and her ‘own moon’ as she calls it). I also installed my birthday present: a Bulbo light. We mounted a Pivot in our kitchen and I shuffled around some still lives. All is well.