Dat verstilde moment voor de bruiloft echt begint
Voordat de bruid zichzelf toont aan haar bruidegom en daggasten, heeft er achter de schermen al een opeenvolging van rituelen plaatsgevonden. Rituelen die zijn voorbehouden aan de bruid en haar meest nabije familieleden en vriendinnen.
Het aantrekken van de jurk, dat eerste moment dat de bruid de kamer in komt lopen, de lichte spanning die in de ruimte hangt voor het aankomende grote moment..ze hebben iets intiems en horen daarom tot mijn (Marlous) favoriete persoonlijke herinneringen.
Floor Winter maakte ook dat ene bijzondere en ingetogen moment voor een bruiloft mee. Ze maakte er haar favoriete analoge foto en vertelt er op poëtische wijze over.
Tekst en foto’s – Floor Winter
“Voorzichtig halen we de bloemen een voor een uit de grote rommelige bossen waarin ze terecht zijn gekomen. Allen zijn ze vers geplukt van een daarvoor bestemd veld. We spreiden ze met veel aandacht uit over de tafel, ik neem een foto omdat ik het moment wil vangen. Ik voel dat het een bijzonder moment is, een moment dat ik mijn leven lang zal willen onthouden.
De spanning van de komende dag hangt in de lucht, al is het nog vroeg. Het is niet koud en niet warm, de lucht fris en de zon breekt af en toe door de wolken. De spanning heeft ons nog niet bereikt, met een intense concentratie gaan we door met het sorteren van de bloemen. Fluisterend overleggen we welke bij elkaar zullen passen. Dit vaasje? Ja, knikt ze. Onze handen gaan over de tafel en vullen vaasjes met water en bloemen. Harmonie in ons overleg en harmonie in de vaasjes op tafel. De tafel raakt steeds voller en voller met kleine vaasjes. Voorzichtig plaatsen we de vaasjes om het boeket heen dat er ligt.
Als alle bloemen in de vaasjes zitten brengen we ze rustig naar de houten tafels buiten. Een enkeling waait om en wordt weer rechtop gezet. Het water druppelt op de tafels, we vegen het weg. Het laatste vaasje wordt naar buiten gedragen, het boeket blijft liggen. Dat neemt de bruid zelf mee. De dag begint.”
Over de rest van de foto’s, van boven naar beneden:
1. Ik ben gek, maar dan ook echt gek, op wolkenluchten.
2&3. Genomen in Parijs, zomer 2014. Ze brengen me gelijk terug naar deze prachtige stad.
4. Van een gescheurd rolletje dat ik volschoot op Vlieland. Er waren maar een paar foto’s te redden… Juist ook de ‘mislukte’ foto’s van dit rolletje waardeerde ik zeer, omdat er veel foto’s (die vast ook heel prachtig waren) niet meer te redden waren.
4. Een pareltje tussen de oude planken van mijn – destijds – studentenkamer. Hoe lang lag die daar al?
6. Lichtvlekken in mijn kamer.
