Berichten

Beautiful stories against horrible times

Beautiful stories against horrible times - Planet Fur
Beautiful stories against horrible times - Planet Fur
Als je zoiets gruwelijks als een oorlog in een kinderboek kan gieten, dan ben je echt geniaal. En het is David Roberts, de illustrator van het boek ‘The Christmas Truce’, gelukt. Zijn illustraties lijken bijna doorzichtig op sommige pagina’s (zie onder), maar zijn nooit gruwelijk. Door de tekst van Carol Ann Duffy raak je echter wel doordrongen van de ernst van het materiaal. Tenminste, voor zover een kindje daar al van doordrongen moet zijn, natuurlijk.

The Christmas Truce gaat over de kerstbestanden tussen de Engelsen en Duitsers tijdens de 1e wereldoorlog. Op initiatief van de manschappen in de loopgraven vond tijdens deze bestanden ter gelegenheid van kerstmis een verbroedering plaats tussen de soldaten van de strijdende partijen. Daar zijn later soldaten om gefusilleerd, want volgens de legerleiding kon dat natuurlijk niet, verbroedering tijdens oorlog. Waanzin.

Daarnaast zag ik afgelopen week de film ‘The imitation game‘, over de wiskundige Alan Turing die de Enigma code van Nazi Duitsland kraakte (en daarmee waarschijnlijk de wereldoorlog met twee jaar verkortte). Een prachtige film, maar ook oneindig droevig. Gaat dat zien. En daarmee ben ik aan het einde gekomen van deze geschiedenisles. (*Voeg hier een knipoog in*)

Beautiful stories against horrible times - Planet Fur

About my current favourite wartime stories: The Christmas Truce, a children’s book by Carol Ann Duffy, illustrated by David Roberts and the movie ‘The imitation game‘ about the cracking of Naxi Germany’s Enigma code by mathematician Alan Turing.

 

There’s something about Alain

Alain Grée - Planet Fur
Mijn hart maakt nog altijd een sprongetje als ik een vintage exemplaar van een door Alain Grée geïllustreerd boek vind. Misschien komt het door onze tijdgeest (in tijden van crisis vinden we immers dat het leven vroeger een stuk beter was, ook al hebben die tijden ons regelrecht in onze huidige crisis doen belanden), maar Alain Grée’s boeken en illustraties zijn weer helemaal terug. Wat het vinden van een vintage exemplaar extra begeerlijk maakt.

Wat vroeger zeker beter was, is de kennis van kinderen wat betreft hun voedsel en waar het vandaan komt. Tenminste, als ik de landelijke media moet geloven. Er schijnen kinderen in dit land rond te lopen die denken dat hamburgers aan de bomen groeien en dat broccoli in een fabriek wordt gemaakt. Of dit nu schromelijk overdreven is of niet, als je een kind thuis hebt rondlopen die al maanden zeurt om een hamburgerboom, moet je hem of haar zeker deze nieuwe uitgave van Alain Grée cadeau doen. Bijkomend voordeel daarvan is dat je niet alle lokale kringlopen meer af hoeft voor een vintage exemplaar. Dat je kan stoppen met die zoektocht naar hamburgerboomzaad. Én dat de omslag van deze nieuwe uitgave een poster is. De boeken (vooralsnog de titels ‘natuur’ en ‘vervoer’) worden uitgegeven door Uitgeverij Gottmer. Nog één leuke tip: het Rijksmuseum verkoopt – in een exclusieve samenwerking met Anne-Claire Petit – gehaakte knuffels van Alain Grée’s karakters. Je kan ze hier bekijken.

Benieuwd naar al mijn andere favoriete kinderboeken? Klik dan hier.

My heart makes a little jump of joy when I bump into a vintage example of Alain Grée’s work. It might have something to do with our current ‘Zeitgeist’ that Alain is popular again. Because in a crisis, everything seemed better in the old days. But then again, the crisis started because of what we did in the old days, didn’t it? But I’m drifting off the subject.

For those who are in search of a vintage book of Alain Grée but can’t seem to find one, I have good news. His old books are republished again. The new books even have a better feature that the old ones don’t have: the reverse of the jacket has been printed to be used as a wall poster. How cool is that? There a loads of different republished titles available in English, as you can see here. Another nice Alain related thing I discovered on my internet searches: crochet goddess Anne-Claire Petit designed Alain Grée dolls exclusively for the Rijksmuseum. The best excuse ever to visit Amsterdam sometime!

Curious of my other favourite books? Take a peek here.

Alain Grée - Planet Fur
Alain Grée - Planet Fur
Alain Grée - Planet Fur

Bamse’s Peloton

Bill Bear's Peloton, Bamse Ontwerpt - Planet Fur

Ik heb een gloeiende hekel aan ‘fabrieksboeken’. Lelijk geïllustreerd, liefdeloos in elkaar geflanst en, als het een zeer slecht geval betreft, ook nog met een flinterdun verhaal. Wat kinderboeken betreft, ben ik dus best een beetje snobistisch. Een tijdje geleden stuurde Wijtze van Bamse Ontwerpt ons dit prachtige 8-luik ‘boekje’ op. Het gaat over Bill Beer en zijn peloton met fietsende dieren. De wezens in Wijtze’s wereld zijn bijna iconisch, maar dragen daarbij ook de onmiskenbare handtekening van hun maker. Prachtig. Van alle dieren uit het peloton stal de miereneter linksboven mijn hart. Als je van alle dieren uit het dierenrijk een miereneter kiest om te illustreren, dan kan je bij mij niet meer stuk.

Natuurlijk heb ik niet de illusie dat ons kind op een dag niet alleen nog maar Disney prinsessenboeken wil lezen (de horror). Maar voor het zo ver is, hoop ik haar – in ieder geval een beetje – aangestoken te hebben met mijn snobisme. Bill Beer en zijn peloton gaan me daar zeker bij helpen! Je kan het boekje hier bekijken en bestellen.

About this wonderful 8-panel booklet illustrated by Wijtze Valkema about Bill Bear and his peloton of funny (furry) bicycle friends. You can order it here.

Bill Bear's Peloton, Bamse Ontwerpt - Planet Fur

Paper, please

Paper, please
Paper, please
Misschien omdat ik een digitaal magazine uitgeef en een blog schrijf, heb ik een onverwoestbare liefde voor papier. Begrijp me niet verkeerd, digitaal is voor iemand als ik, die zó een carrière als opruimgoeroe zou kunnen beginnen, de hemel (het hele concept ‘paperless office’- die fancy uitdrukking voor het digitaliseren van archieven – had uit mijn koker kunnen komen). Maar na een (werk)dag naar schermen staren verlang ik ontzettend naar papier. Papier schijnt niet in je gezicht, het heeft geen batterij die leeg kan lopen, het heeft iets knus, je kan erin knippen, het verwerken (op een andere plek dan achter een bureau), mooi neerzetten… en zo zijn er nog een heleboel voordelen aan te noemen. Mijn Lief is om die reden ontzettend blij met de e-reader die hij mij cadeau deed voor mijn verjaardag afgelopen jaar. Hij heeft er denk ik al zo’n 10 boeken op gelezen. (Ik verdenk hem ervan dat hij die e-reader stiekem voor zichzelf kocht trouwens.) Ironisch genoeg kreeg ik op mijn verjaardag ook een paar analoge boeken cadeau, die ik met heel veel liefde lees en rondzeul (Het Puttertje van Donna Tartt bijvoorbeeld weegt toch op z’n minst een kilo). Een boek als Wildwood (ik ontving afgelopen weekend het derde deel..oh yeah!!) ga je gewoon echt niet op een e-reader lezen. Dat is vloeken in de kerk.

Bij SissyBoy Homeland ruimen ze momenteel de halve (papier)collectie van de Noodolls op en als die-hard fan (ik kocht er zelfs een knuffel van voor onze baby), kon ik daar natuurlijk niet vanaf blijven. (Overigens ook niet van de opwind-zeehond op de bovenste foto…zulke poppetjes halen nog steeds een kinderlijk plezier in mij naar boven.) Nog zo’n voordeel aan papierwaren: het fotografeert zo lekker. Moet je je voorstellen dat je alleen nog maar e-readers zou kunnen fotograferen! Ik mag hopen dat de digitale revolutie voor die tijd door de papierliefhebbers onder ons tot een halt geroepen is.

About my love for paper, despite (or maybe because) of the fact that I publish an online magazine, blog and love the whole concept of a paperless office (since I’m also a bit of a neat-freak). Paper is just so photogenic, doesn’t have that flashing glare of pixels, nor does it cause a reduce in my attention span like my tablet and phone do. And did you already know the newest part of the Wildwood Chronicles is out? Who would want to read those gorgeous books on an e-reader? I reckon: nobody.