Het bezoeken van kringlopen (of ‘het zoeken tussen oude meuk’ – reken ik ook goed) is therapeutisch voor mij. Want ook al verliep de aanloop naar de lancering van deze splinternieuwe website verrassend soepel, in de staart van het traject deed zich toch nog een stresspiek voor waardoor ik ineens ernstig toe was aan Iets Therapeutisch.
Zo ging ik op zaterdagmiddag half 5 nog even terra cotta potten scoren voor de launch (die de volgende dag plaatsvond) en-kon-ze-nergens-vinden. Tijdens deze steeds panischer wordende zoektocht heb ik geleerd dat er nog verrassend veel winkels sluiten om 17.00u op zaterdag. En dat er zoiets bestaat als een ‘potterie-seizoen’. En dat in maart dat potterie-seizoen nog niet geopend is. Wat filosofisch een hele interessante gedachte is, want terra cotta potten staan toch juist buiten en blijkbaar dicteren onze bouwmarkten dus dat wij niets te zoeken hebben in onze tuinen totdat zij hoogstpersoonlijk het potterie-seizoen geopend hebben. Tja…
For the record: het is uiteindelijk gelukt, met die bloempotten. En om mijn hartslag weer naar beneden te krijgen, dook ik ook nog even een kringloop in. Waar de twee bakjes en het prachtvaasje geduldig op mij stonden te wachten.
Wat fijn, om weer terug in het blogritme te zijn, hier op mijn splinternieuwe website. Ik ben echt trots op ons harde werk en gloei nog na van ons mooie lanceerfeestje van zondag (waarover vrijdag meer). Het leek wel een verjaardag, zoveel cadeaus kregen we van al onze blogvrienden. Het hangpotje kreeg ik van Suus, ik gaf ‘m een &Suus tintje met het zwart-witte touw. Het Figgjo bloempotje kreeg ik van Jane.
Mijn hartslag is weer normaal en zo ook mijn werkdagen. Bovendien ben ik een triviaal potterie-feitje rijker. Mijn geluk kan niet completer zijn.