Berichten

…and nothing else matters

/2 Reacties/in , , , /door


Lichtjaren geleden solliciteerde ik op een stageplek (doe je dat, solliciteren op een stageplek? Ach, boeiend). Ik weet zelfs nog de naam van de man met ik het sollicitatiegesprek had. Zijn voornaam was namelijk Cor en dat vond ik een oneindig ouderwetse naam voor zo’n jonge vent. Hoe dan ook, het gesprek verliep goed en ik hoopte dan ook vurig dat de stageplek voor mij was. Dagenlang hoorde ik niks, ook niet op de dag dat hij me zou bellen om me al dan niet mee te delen dat ik de plek niet zou krijgen.


In die tijd was ik nog niet zo assertief dat ik dan zelf ging bellen. Ik mocht dan wel secretaresse willen worden, bellen vond ik doodeng. Maar na al dat wachten werd ik best een beetje boos. Waarom liet die man niks van zich horen? Toen ik hem dus uiteindelijk wel zelf belde, kwam hij met de slapste smoes in de geschiedenis van het universum: “Ja sorry, in gedachten heb ik je al tien keer gebeld. Helaas hebben we nu geen plek voor een stagiaire.” Gee, thanks! For nothing! Bij de bank, waar ik later een hele leuke stageplek kreeg, noemden we zulke situaties altijd leermomenten. Als er dan niks zinnigs uit een situatie kwam, had je er allicht iets van geleerd. Ik was in dit geval in een klap van mijn bel-angst af.


Waarom deze ellenlange introductie? Omdat ik in gedachten al tien keer een blogpost geschreven heb. Aan goede voornemens ontbrak het namelijk niet, die laatste weken van mijn zwangerschap. Ze uitvoeren bleek een te grote opgaaf, zo blijkt wel uit de radiostilte hier. Die weken waren dan ook druk. Met 36 weken moest het hele huis nog omgegooid worden, mijn nieuwe werkruimte ingericht, waarna Jet naar mijn oude werkkamer verhuisde en het aller- allerlaatst de babykamer klaargemaakt kon worden. Ja, iets met prioriteiten…maar aangezien we in mijn familie aan olifantendrachten doen, leek het me onwaarschijnlijk dat ik met 36 weken zou gaan bevallen. En dat klopte gelukkig ook. (En was het wel gebeurd, dan was ik genadeloos afgestraft voor mijn naïviteit. Nog een leermoment.)


Het doet er allemaal niet meer toe, zodra je dan eindelijk je kindje na al dat wachten vasthoudt. Op 29 januari werd ze geboren, ons mooie meisje en lieve zusje Cato. Het gaat goed, met haar en met ons. Jet refereert constant naar ‘hem’ in plaats van ‘haar’ (erg komisch) en vertelt iedereen die het wel en niet horen wil over haar zus.


Tijdens mijn allereerste uitstapje dat verder reikte dan de perceelsgrenzen van ons huis (zo erg was het op het laatst, gelukkig heb ik goed ontwikkelde kluizenaarsgenen) ging ik natuurlijk naar de kringloop. Ik vond er de Zweedse kast die perfect past op Cato’s kamer. Voor de rest alvast een foto van Jet’s nieuwe kamer. Er volgt nog meer. Maar echt. Maar nu eerst weer even terug naar de bel die Cato heet. Want voor ik het weet is ze op haar brommer weg voor ik goedemorgen zeg.

(En dan nog even dit: ‘mijn’ WOWN! crew lanceerde gisteren – na maanden keihard werken – hun volledige WOWN! collectie, die zij in samenwerking met Kwantum ontwikkelden. Wat een werk en wat een prachtig resultaat! Lees op wown.nl alles over de officiële lancering en over de collecties van Anki, Suzanne en Souraya die vanaf 19 maart in de winkels liggen!)

Don’t be like the rest of them, darling

/7 Reacties/in , , /door

Easy DIY - Free embroidered banner - Planet Fur
Borduurwerken bij de kringloop, ik vind het altijd een beetje sneu. Zeker als ze met één draad geborduurd zijn op kaaslinnen, zoals deze bijvoorbeeld. Dat je met zoveel geduld en tijd zoiets maakt, vind ik heel knap (en dat komt dan misschien weer omdat ikzelf nooit de rust in mijn lijf heb om zo lang aan één project te werken). Dat zoiets dan eindigt bij de kringloop, is een beetje treurig. Maar goed, als je er een stuk of 80 van een oudtante erft, kan ik me ook voorstellen dat je je huis er niet mee gaat volhangen. Zelf ben ik van de tactiek ‘grote stappen snel thuis’, dus borduurde ik uit de losse pols deze banner van wolvilt met (dikke) zijdegaren (maar je kan ook gewoon ongesplitst borduurzijde gebruiken, net hoe fijn of grof je het patroon hebben wil). Ik zoomde de bovenkant om op de naaimachine. Stokje erdoor en je bent al klaar. Bijkomend voordeel: minder schokkend als het ooit eens bij de kringloop belandt. Ha!

Cross-stitched or embroidered (I’m still not entirely sure what’s the difference in English) wallhangings, I always find it a bit sad when I see them in a thriftshop. I have an enormous amount of respect for the time, patience and love that’s most likely put into the making of them (which must have something to do with the fact that I won’t ever find the piece to work on one project for so long), so it’s sad when all that had work ends up in a second hand store. On the other hand: if you inherit 80 embroideries from some great-great-aunt I can of course imagine you’re not going to mount ‘em all. I myself am a lazy crafter and an even lazier embroiderer. So I made this super-easy free-embroidered banner with a patch of woolfelt and embroidery thread. Make a simple hem on top for the stick and that’s that. There’s even a secret extra benefit about this one is: it’s much less shocking to stumble upon when it ends up at a thriftshop at some time. Oh yeah!

She’s not there

/15 Reacties/in , /door

Sebra Kilibed - Planet Fur

De ijsjesmobile die mijn moeder haakte hangt eindelijk en ik deed een dappere poging om het Kilibed op te maken, wat niet meevalt met een buik die overal achter blijft haken. Omdat het bedje behoorlijk breed is, maakte ik met mijn moeder van tweedehands dekbedhoezen (weet je nog, waar alleen die ge-airbrushte eenhoorns op missen) smalle lakens ter vervanging van hydrofiele doeken. En de poppenwagen kreeg een nieuw stofje. Toch blijft het nog gek hoor, al die voorbereidingen voor iemand die er nog niet is.

The nursery up until now. It still feels strange to be busy preparing for someone who isn’t there yet.

Vintage stroller 2.0 - Planet Fur

The nursery..up until now

/13 Reacties/in , /door

Nursery - Planet Fur

Zoals de titel al zegt: dit is de babykamer, op dit moment. Een beetje interieurnerd heeft die kamer natuurlijk af láng voordat het kindje zich aandient en dat gaat in dit geval ook behoorlijk op. Of in ieder geval: de grote lijnen zijn er. Nu nog finetunen! Ik zal bij iedere foto de plek noemen wat ik waar kocht, voor het geval je dat leuk vindt of zelf iets zoekt. Disclaimer: Ik ben een Berbervrouw, dus ik heb zoveel mogelijk zaken met korting of tweedehands gekocht. Of we zijn, in het geval van bijvoorbeeld het bedje of aankleedkussen, voor een duur alternatief gegaan omdat ik niet tevreden was met wat er door Nederlandse merken aangeboden werd. Veel accessoires zijn van de kringloop.

It’s like what the title says: this is what the nursery looks like up until now. There’s still a lot of finetuning to do, but if you’re an interior geek like me, the room is of course long done before the baby is born. The major things are in place though, which is quite a relieving thought frankly. If you just like to know where I found things, or are on the lookout for certain things yourself, I have written down what products we found where. Disclaimer: since I’m a bit of a Berber woman, we bought most of the (big) items at sample sales, thriftshops or with discounts. We choose for expensive alternatives (in case of the crib and the nursing table for example) when we really, really couldn’t live with the regular products that were offered in The Netherlands.

Gordijnstof/Curtains – Ikea PS 2014 / ABC of Birds – Geninne / Commode/Dresser – Marktplaats / Draadstoel/Wire Chair – kringloop / Miss Dino – Noodoll / Kussen/Cushion – Donna Wilson

Nursery - Planet Fur

Kilibed – Sebra / Schapendeken/Woollen Blanket – Lapuan Kankurit / Flamingo theedoek/Teatowel – Jansje / Aankleedkussen/Nursing Table – Färg&Form / Trappelzakjes/Sleep Bags – Zeeman (dikke tip! Ze hebben ook handdoeken en rompertjes in mooie kleuren!) / Gebreid katoenen dekentje/Knitted Cotton Blanket – Marks&Spencer

Nursery - Planet Fur

Bourgie lamp/Light – Kartell / Roze Lack blokje/Soft Pink Lack Table – Ikea Brakig / IJsjeslamp/Ice Cream Cone Lamp – The Perpetual Kid / Metalen kasten/Steel Cabinets – Marktplaats en Kringloop / Plastic kleden/Plastic Rugs via Urbans&Indians / Muurverf – Paradijs

Nursery - Planet Fur

Kaart/Card – DickyBird

Reduced speed ahead

/3 Reacties/in , /door

Reduced speed ahead - Kilibed
Reduced speed ahead - Kilibed
Wij..nee, mijn Lief, verfde de gele muur in de babykamer in onze favoriete kleur hier in huis: dezelfde kleur groen als we ooit al in de hal gebruikten (Histor Collectie/Paradijs). Die gele muur was prachtig, maar kaatste ook een gelige waas over alles in de kamer. Dit groen maakt de kamer fris, wat voor weer het buiten ook is. Ook zijn we erg blij dat we toch voor Sebra’s Kilibed voor ons meisje kozen ondanks zijn gepeperde prijs. Het bedje stond al jaren op mijn kinderbeddenwensenlijstje (blijkbaar kan je zo’n lijstje hebben, ook als baby’s nog een erg abstract onderwerp in je leven zijn) en aangezien we de rest van de babykamer toch met tweedehands meubels vullen, mochten we uit de band springen. Dat was tenminste ons excuus. O en het is uitschuifbaar, dus het gaat ook lang mee. Excuus nummer twee. Nina schreef trouwens een heel leuk artikel over de geschiedenis van het bed, dat je hier lezen kan.

Afgelopen vrijdag publiceerde ik het laatste nummer van Oh Marie! voor mijn verlof. Je kan alles lezen over deze pauze en mijn toekomstplannen voor Oh Marie! in het openingsinterview van dit nummer (let vooral op de koddige selfies die ik en Molly erbij maakten, lang leve de zelfontspanner). Aangezien foto’s maken en schrijven mijn zuurstof zijn, zal ik mijn post hier en op het blog van Oh Marie! voorlopig zeker nog niet verlaten. Toch is het fijn om mijn tempo wat terug te kunnen schroeven, zo met die immer groeiende babykoala die om mijn nek hangt!

We…no, my Love, painted the yellow nursery wall in what became our favourite colour in our home: the same green as our hallway. We love how it worked out. Whereas the yellow seemed to cast a yellowish shade over everything in the room, the green gives the space freshness, no matter how grey the light outside is. I’m also still very happy we choose Sebra’s Kilibed for our little girl. It was on my children’s bed wishlist (can one have a list like that? Apparantly!) for like ever and after extentive consultations we eventually decided to buy it, despite its rediculous price. The rest of the nursery is furnished with second hand stuff anyway…at least that was our excuse. Nina wrote a very interesting piece about this particular bed, you can read it here.

Last Friday I published the last issue of Oh Marie! before my maternity leave. You can read everything about my break and future plans for Oh Marie! in the opening interview with me in this new issue. Since photographing and writing are my oxygen I won’t abandon my post here or over the Oh Marie! blog by the way. But it’s nice to be able to reduce my speed a bit, you now..with that little baby koala hanging around my neck. Reduced speed ahead