Berichten

Waarom maken wij foto’s?

/6 Reacties/in , , /door

3verkl
(Analoge) fotografie is één van onze favoriete bezigheden. En gespreksonderwerpen. Fotografie is immers veel meer dan het schieten van plaatjes. Een foto slaat het verleden veilig voor je op. Zodat je, waar en wanneer je maar wilt, dat ene moment uit het verleden weer op kan roepen.

Op de website van Family Thing werden we betoverd door de analoge foto’s van Gents duo Liz en Jeroen. En door hun poëtische kijk op fotografie. Jeroen vertelt.
– Foto’s en tekst Family Thing

Over fotografie - FamilyThing
6verkl
“Foto’s zijn meestal vastgelegde ervaringen, een camera is ons perfecte wapen om onze veroveringsdrang te sussen. Maar waarom die veroveringsdrang? Waarom moeten wij foto’s nemen? Misschien omdat we bang zijn te vergeten?”

Over fotografie - FamilyThing
“Een foto evolueert steeds, verandert ook van betekenis met het verstrijken van de tijd. Op het moment zelf ontroert een foto ons vaak het meest vanwege zijn onderwerp. 10, 20 of 50 jaar later omdat het een beeld is van 10, 20 of 50 jaar geleden. Strikt persoonlijk vind ik dat de tijd iedere foto uiteindelijk op een soort kunstniveau brengt. Zelfs de meest amateuristische. De tijd blijft veranderen, evolueert. Een foto kan dat ene moment dan wel vangen, maar de foto zelf, het tijdsobject, blijft ook steeds evolueren omdat de context ervan, of beter gezegd: er omheen, steeds verandert. Dat aspect, daar draait het allemaal om. Is dat sterfelijkheid? Een foto pretendeert veelal het tegenovergestelde van sterfelijk te zijn. Je vereeuwigt immers een moment. Lang leve de fotografie!”

Over fotografie - FamilyThing
Over fotografie - FamilyThing
“Het ‘foto-avontuur’ brengt bij ons iets teweeg dat niet in woorden te vatten is. Letterlijk. Het is voor ons de beste manier om met de werkelijkheid te leren omgaan, die te onderzoeken. Foto’s lijken eigenlijk meer op stukjes werkelijkheid dan op notities erover of ervan, ze zijn een miniatuurwerkelijkheid die iedereen zelf kan maken. Je kan het bekijken hoe je zelf wil. Het is heel moeilijk om dit gevoel onder woorden te brengen. Dat is op de eerste plaats de reden waarom we foto’s nemen, het is een ander communicatiemiddel. Minder letterlijk, veel subtieler, intuïtiever. Fotografie is veel meer dan woorden kunnen omschrijven.”

Over fotografie - FamilyThing
Een paar van de foto’s van Liz en Jeroen zijn double-exposed, een ‘ongelukje’ uit de analoge fotografie met een groots effect. Dit effect is ook digitaal te creëren. Meer daarover in onze volgende blogpost!

Anderhalve man en een paardekop

/5 Reacties/in , /door

Anderhalve man en een paardekop - Planet Fur
Anderhalve man en een paardekop - Planet Fur
….eigenlijk alleen een halve paardekop.

O, wat is het geweldig als de film in je camera slipt. Ik ontdekte het effect al bij dit rolletje (weet je nog, die van de gebroken film?) en mijn hart maakte een sprongetje toen ik ontdekte dat het bij dit tweede rolletje weer gebeurd was.

In eerste instantie hoopte ik op een double-exposure zoals deze van onze dochter in ons lievelingsbos. Ik koos daarom redelijk bewust voor deze composities bij het schieten van de laatste foto’s op het rolletje. Vaak voel je bij het opnieuw spannen van de film namelijk dat je bij het ‘spannende gedeelte’ van het rolletje bent aangekomen, omdat dat op het eind wat stroever gaat. (Tenminste, dit gaat op voor mijn camera, dus niet huiliehuilie komen doen als de jouwe dat niet doet! Haha) Toch is het nooit zeker wat het resultaat van je inspanningen zal zijn. Of er überhaupt resultaat optreedt. Dat maakt analoog fotograferen ook zo leuk.

Met alle digitale technieken die er bestaan, is dit effect niet zo naadloos na te bootsen. Of je moet echt een Photoshop opperhoofd zijn, maar dan blijft het resultaat toch een beetje neppig. Al zou niemand de magie in deze foto’s zien (of slechts anderhalve man en een paardekop), ik kan ernaar blijven kijken. Wat ik ook ga doen, want ik heb plannen om deze in te lijsten. Fijn weekend allemaal!

Ontwikkeld en gescand door Color Utrecht.

Anderhalve man en een paardekop - Planet Fur
Anderhalve man en een paardekop - Planet Fur
A new batch of analogue photos, taken with my dad’s Canon Tlb. I already hoped the film would slip again, as happened with this film, and it did. The result makes me so happy. This is why analogue photography is a kind of magic to me: you never know how your efforts will turn out, but one way or the other, they always turn out well.

The broken off film part III

/3 Reacties/in , /door

Enchanted forest - Planet Fur
Dit is het slot (of de grande finale) van het verhaal van de gebroken film.

Om eerlijk te zijn (en ik geef mijn post-natale weekdierstatus hiervan de schuld): ik moest bijna huilen toen ik de foto’s van het gebroken filmrolletje zag. Zo mooi vond ik ze. Daarnaast ben ik een geweldig fotolab-adres rijker, dat nog in de buurt zit ook. De film is uiteindelijk uit de camera gered gehaald, ontwikkeld en gescand door de mensen van Color Utrecht. Zoals je ziet, is de film halverwege het rolletje niet goed doorgerold, waardoor foto’s naast elkaar terecht kwamen. Een soort double-exposure, maar dan anders. Ik schoot deze foto’s op een Agfa Vista Plus film met een ISO van 400. Extreem goedkoop en ‘prima films’ aldus het fotolab. Dat de film afbrak, is gewoon domme pech. Ik vind de zachtheid van deze foto’s juist door de relatief hoge ISO waarde schitterend. Daarnaast lijken deze films een roodzweem te hebben, waar deze foto’s die ik met een film van Fuji maakte, groener lijken. De kleuren zijn minder gesatureerd dan Ektar (zie hier), wat ik persoonlijk mooier vind.

Leefden ze toch nog lang en gelukkig, in dat toverbos.

Enchanted forest - Planet Fur
Enchanted forest - Planet Fur
This is the grande finale of the story of the broken film.

To be honest, I almost cried when I received the scans of these photos. They turned out so, so beautiful (if I may say so myself). Color Utrecht, a fabulous photolab in The Netherlands, eventually rescued the film from the camera, developed and scanned it. They did such a great job! I didn’t Photoshop the ones that show two photos next to each other, the film didn’t slide entirely (if that’s the right way to put it in English) which resulted in a couple of double-exposed photos. I shot these photos on a 400 Agfa Vista Plus film. They seem to have a red hue, contrary to Fuji whos photos seem to be more green or the very saturated Kodak Ektar films. The relatively high ISO gives these photos a kind of softness, which I particularly like. The fact that the film broke off doesn’t have anything to do with the quality of Agfa films. It’s just sheer bad luck. (At least, that’s what the people at the photolab told me.)

So, the story of my enchanted forest ends happily ever after, after all.

Enchanted forest - Planet Fur
Enchanted forest - Planet Fur
Enchanted forest - Planet Fur

Part of the job

/10 Reacties/in , /door

Bugger - Planet Fur

Tweewerf bugger.

Bugger 1.
De laatste tijd ben ik (licht) compulsief met Photoshop aan het experimenteren. Dat resulteerde afgelopen week al in deze post, die recht uit mijn hart kwam en waar vervolgens een dijk van een spelfout in bleek te zitten. Waardoor ik me zo klunzig voelde dat ik me voornam maar weer even over te gaan tot milde ironie.

Bugger 2.
De afgelopen week maakte ik analoge foto’s in dit magische bos. Serieus, het was magisch. Er was mist en er waren dauwdruppels en goudkleurig zonlicht… Eigenlijk ontbrak er alleen een regenboog (en eventueel een galopperende eenhoorn) aan het geheel. Wat ook brak was de film bij het terugrollen ervan in de cassette. Over huiliehuilie gesproken. Mijn Lief probeert, as we speak, in een donker gemaakte kamer de film op de één of andere manier terug in het rolletje te foefelen. Hoera voor de liefde. En voor wat betreft mijn liefde voor analoge fotografie: love hurts.

Deze luxeproblemen gaven wél nieuwe inspiratie voor bovenstaand Photoshop project. Gezien het licht ironische karaker ervan, is het er een zonder spelfouten geworden.

Two times bugger.

Bugger 1.
I’ve been playing around (a lot) with Photoshop lately, which already resulted in this post. The lines came straight from my heart but, as I found out later, contained a huge typo. Which made me feel like such an idiot that I decided to stick with mild irony for a while again. Damn you typo.

Bugger 2.
Last week I shot a ton of analogue photos on a beautiful walk through this enchanting forest. There was fog and dew and golden sunlight… The only thing that was missing was a rainbow (and a galloping unicorn if you wish). It was that beautiful, people. Unfortunately, when I rewinded the film, it broke off the reel. Bugger. My Love is, as we speak, trying to roll the film back into its cassette. Love hurts. Analogue love, that is.

On the bright side: these things did inspire me to edit another photo in Photoshop. And since I gave it quite an ironic character, there’s no typo in this one.

Ray of light

/3 Reacties/in , /door

Ray of light - Planet Fur
Ray of light - Planet Fur
Tijdens één van die laatste gouden herfstdagen sprak ik af met Hanke om een dag analoge foto’s te maken bij Radio Kootwijk, op de Veluwe. Radio Kootwijk is niet alleen fotogeniek omdat het op de Veluwe ligt, het is ook een bizar gebouw op een bizarre plek. Het zou zó uit een film hebben kunnen komen en in mijn beleving dan maar meteen als schuilplaats van de schurk uit een James Bond film ofzo. (Heb je Skyfall gezien? Met dat huis in die laatste scenes? Wat een indruk heeft dat op mij gemaakt! Ik kan die scene wel tien keer terugzien. Wat ik ook heb gedaan, trouwens. Maar die sfeer, dus.) In het echt was Radio Kootwijk de plek waar de eerste (Nederlandse) radiosignalen de wereld in werden gezonden. Door dat midden op de Veluwe te doen, hadden de signalen het minst te lijden van ruis van omliggende bebouwing. Tegenwoordig heeft de locatie vooral te lijden aan een gebrek aan toiletten (haha), zoals je ook in Hanke’s prachtpost over onze dag kan lezen.

A new batch of analogue photos for you guys today. I took these analogue photos on a little trip with my friend Hanke, at a very pretty and bizarre location in The Netherlands called Radio Kootwijk. Back in the days, the first (Dutch) radio signals were sent from this particular building. I think, however, that this location would also work very well as the bad guy’s layer from a James Bond movie. (If you’ve seen the last scenes of Skyfall, you know what I mean!) The building is located at this particular plain because of the lack of cultivation around it. The only thing this beautiful location today lacks are toilets (haha!), as you can also read in Hanke’s beautiful post about our field trip.

Ray of light - Planet FurRay of light - Planet Fur
Het weer had een scala aan licht voor ons in petto. Zo vind ik de foto helemaal bovenaan bijna een schilderij, zo bijzonder is het kleurenpalet. Nu ik besmet ben met het analoge fotografie virus, begrijp ik nog beter waarom onze oude meesters zo’n fan waren van ons Nederlandse licht. Het werkt verslavend, de voldoening die het geeft als je dat licht hebt weten te vangen in je foto’s. Analoge foto’s hebben de x-factor, zogezegd. Wat grappig is, want zonder digitale fotografie had die x-factor niet kunnen ontstaan. Nog nooit postte ik zoveel foto’s tegelijk in een bericht en vond ik het spijtig dat ik er niet nog tien bij kon plaatsen. Hoe meer analoge foto’s ik maak, hoe gaver ik Hanke’s volledige overstap naar analoge fotografie vind. Wat leuk is het toch om dat gevoel te kunnen delen. En om er een hele dag over te kunnen praten.

Deze foto’s maakte ik met Ektar 100 films van Kodak. Ik ga nu experimenteren met Agfa Vista Plus films met een ISO van 400. Stiekem omdat ik een grotere korrel bijna nog mooier vind. Daarnaast zijn de films van Agfa onwaarschijnlijk goedkoop, dus ik ben erg benieuwd hoe die uit gaan pakken. Wordt vervolgd!

I’m so happy I managed to capture the beautiful Dutch light on these images. It’s kind of addictive, the taking and waiting for that one good photo. That is probably why analoge pictures have the x-factor to me. A factor that, funny enough, could not exist without digital photography. There’s nothing better than to share this feeling with a like-minded person like Hanke. Ten years ago I never expected that I could fill a whole day just talking about photography.

I shot these photos with Ektar 100 by Kodak. For my next photos I’m gonna use Agfa Vista Plus films, with an ISO of 400. Secretly because I particularly love a bigger grain in my images. On top of that, Agfa films are extremely cheap, so I’m curious how they’ll turn out. To be continued!

Ray of light - Planet Fur
Ray of light - Planet Fur
Ray of light - Planet Fur
Vijf mensen wakkerde mijn liefde voor analoge fotografie aan. Hun (analoge) foto’s zijn zo mooi dat je ze niet mag missen (als je dat al niet deed): Hanke, Danique, Nikki, Iris en Anki. Deze films zijn ontwikkeld door Carmencita Film Lab.

These five people sparked my love for lomography. Definitely check out their work if you haven’t already: Hanke, Danique, Nikki, Iris and Anki. Films developed by Carmencita Film Lab.

Ray of light - Planet Fur
Ray of light - Planet FurRay of light - Planet Fur