Up close and personal met een alpacafamilie
Wist je dat het scheerpatroon van de vacht van een Alpaca aan mode onderhevig is? En dat ze niet in het échte wild bestonden, maar door de mens gefokt zijn voor hun vacht? Dat ze lief zijn voor kinderen en dat de oudste merrie de baas van de kudde is? En dat het prima waakdieren zijn?
Ik ook niet. Terwijl: ik hóu van Alpaca’s en aangezien dit thema een hoog warm and fuzzy gehalte heeft, leek het me tijd om wat meer over ze te leren en om ze van dichtbij te bekijken…
Dat werd meteen héél dichtbij, want Milan – een van de gangmembers van De Alpaca Hoeve – nam dit Zeer Letterlijk en bekeek me alsof hij een brilletje nodig had: neus aan neus. Blijkbaar vond hij het op zijn beurt hoog tijd om een blogger van dichtbij te bekijken. Een blogger die licht extatisch werd van zoveel zachte vachtjes om te aaien. Vachtjes waarin de banen die het scheerapparaat maakte nog te zien zijn, want de zeven Alpaca’s van Judith’s kudde zijn net geschoren.
Judith, oprichter en hoeder van deze alpaca kudde, studeerde biologie en besloot na haar studie een alpaca kudde te beginnen. Ze begon de kudde met twee ruinen: Sammy en Milan en breidde het met de jaren uit tot een groep van zeven, waarvan vijf merries. Ieder jaar worden de dieren op diervriendelijke wijze geschoren, waarbij er per dier wel 3 kilo haar afkomt. Toch prettig als je daarvan afgeholpen wordt als het buiten warm wordt. Alpacawol heeft veel goede eigenschappen. Zo is het niet alleen hypo-allergeen, maar ook heel zacht en sterker dan bijvoorbeeld merinowol. 1-0 voor de alpaca’s. (Sorry schapen.)
Over schapen gesproken, achter die grote glimmende ogen schuilt geen karakter dat over zich heen laat lopen. Alpaca’s worden ook wel ingezet bij het beschermen van schaapskuddes. Een vos die zin heeft in een vers schaap kan beter een kudde zonder alpacabewakers zoeken: ze worden rücksichtslos vertrapt als ze zich in de buurt van de kudde wagen. Gruwelijk, maar effectief. 2-0 voor de alpaca’s.
Tenzij je dus een vos bent met hongerklop, zijn alpaca’s vriendelijk en nieuwsgierig. Oké, vooruit, ze tuffen weleens naar elkaar als ze geïrriteerd zijn (maar hé, dat doen kinderen die ruzie hebben ook!). Voor ze hun speekselsalvo beginnen vouwen ze hun oortjes al in hun nek, dus kan je nog op tijd dekking zoeken als je de toorn van de alpaca over je afgeroepen hebt. (Daar moet je trouwens behoorlijk je best voor doen, tenzij je zelf een alpaca bent en je het niet eens bent met de pikorde van de kudde. Voor het gemak ga ik er echter vanuit dat Oh Marie! alleen mensen onder haar lezers heeft.)
Om een lang verhaal kort te maken: de alpaca’s en Judith’s verhalen deden me de regen van die dag op slag vergeten. Ben jij ook toe aan iets vrolijks? Je kan zelf ook van dichtbij kennismaken met Judith’s kudde. Ze organiseert regelmatig alpaca wandelingen waar je je voor kan inschrijven op haar website (wees er snel bij, er is alleen nog een weekend in augustus beschikbaar!). Judith verwerkt en verkoopt de wol van haar kudde zelf, daarover lees je hier meer. En bekijk, tot slot, ook nog even de mediapagina van De Alpaca Hoeve en dan de filmpjes. Als je niet direct naar Noord-Brabant kan afreizen, maar wel in desperate need of some comic relief bent: er staat helemaal onderaan de pagina een filmpje van twee alpaca’s in een opblaasbadje. Graag gedaan! ;-)
