Rondkijken in een verlaten zwemparadijs
Als je je door het verkeer op de Coolsingel worstelt en in oostelijke richting het centrum van Rotterdam uitrijdt, vervliegen al je frustraties over éénrichtingswegen, moeilijke rotondes en weg-blokkerende vrachtwagens in een oogwenk. Aangekomen op de Maasboulevard is er namelijk weidsheid, water, een stevige bries en een prachtig uitzicht over Rotterdam. De beloning voor al je verkeersinspanningen.
Het gebouw van voormalig zwemparadijs Tropicana aan de Maasboulevard springt ook direct in het oog. Ik ben er tijdens mijn Rotterdamtrips honderden keren langsgereden, altijd denkend dat het een club was of een disco. Ik ben daarin zo ongeveer de enige, want Tropicana was een begrip in Nederland. Beter gezegd: Tropicana was van 1988 tot 2010 hofleverancier spetterplezier. Met andere woorden: één van de meest epische zwemparadijzen van Nederland.
In 2010 sloot Tropicana haar deuren wegens teruggelopen bezoekersaantallen. Sinds die tijd wordt er gesteggeld over wat er met het pand gebeuren moet. De huidige stand van zaken is dat het misschien wel gesloopt gaat worden. Hoog tijd dus voor Oh Marie! om er eens langs te gaan. Je hebt nu eenmaal een Club Tropicana thema in te vullen of niet.
Tropicana’s 7.500 vierkante meters zijn momenteel (deels) in gebruik als stadskas (RotterZwam) en bar (de Aloha Bar). En ook al kan je er niet meer meegesleurd worden in de Wildwaterbaan, je kindje er laten sploetsjen in het pierenbadje, je van één van de super glijbanen laten glijden, of je voor even in de tropen wanen, voor mij is Tropicana nog steeds een epische plek. Omdat die oude bestemming en al die herinneringen nog steeds verscholen liggen achter barren, strandstoelen en parasols. Omdat een zwembad zonder water iets spookachtigs heeft en omdat Tropicana de magie heeft van een ‘abandoned place’ zonder écht verlaten te zijn.
De mensen van de Aloha Bar waren zo aardig om ons het zwembad en bar te laten fotograferen (veel dank daarvoor!). Ga je met ons mee?
Van boven naar beneden: de buitenkant van het gigantische complex met haar glijbanen, marmeren toegangstrappen en overwoekerde toegangsdeuren.
Van boven naar beneden: het interieur van de Aloha Bar (waar je volgens Anne geweldig lekker eten kan, dus grijp je kans nu het nog kan!).
Van boven naar beneden: vroeger kon je je door deze jungle laten drijven. Ze staat nu droog. Eronder de zeehond uit het voormalige pierenbadje.
Boven: die typische zwembadkleerhangers waar je zo handig je hele outfit aan weghangen kon, inclusief schoenen! Erachter de bar waarlangs je naar het buitenterras (het voormalige buitenbad) loopt.
Plafonddetails.
Langs de bar loop je naar het buitenterras, vroeger het voormalige buitenbad dat nu met vlonders is afgedekt. Op het terras heb je een prachtig uitzicht over de Maas, de zuidoever en de Erasmusbrug. Nog steeds een heerlijke plek om af te koelen op warme dagen, door de wind die de Maas meevoert.
Boven naar beneden: de voormalige wildwaterbaan (“Afstand houden!” en “Alleen voor geoefende zwemmers!”) en typische (jaren ’80) zwembaddetails op het buitenterras.
De voormalige dompelbaden vormen naar mijn idee nogal een gevaar voor de dronken bezoeker. (Ik: “Mán, als ik dronken was, zou ik zéker in zo’n oud dompelbad knikkeren.” Anne: “Met jouw motoriek hoef je daar niet dronken voor te zijn.” Ik moet schoorvoetend toegeven dat mijn collega hier de spijker op zijn kop slaat.) Verder: de zonbedjes langs het voormalige buitenbad liggen er nog. Het onkruid rukt langzaam op.
Boven naar beneden: uitzicht op het buitenterras met erachter het enorme binnenbad waar tegenwoordig een stadskas gevestigd is. De tropische beplanting is voor een groot deel verwijderd, hier en daar hangen nog wat uitgedroogde takken langs de bladderende plafonds. Het ‘kasdeel’ van het zwembad is voor het grootste gedeelte gesloten voor bezoekers. O, wat hadden we daar graag nog wat rondgedwaald!
Tijdens onze zoektochten op het internet naar de geschiedenis van Tropicana kwamen we een paar leuke filmpjes tegen. Zoals deze die werd gemaakt op de laatste dag dat het zwembad open was (ter vergelijking!) en dit filmpje waar iemand met een drone over het verlaten zwembad vliegt. Heel gaaf en, zoals dat gaat met verlaten gebouwen, ook een beetje triest.
Het bezoeken van Tropicana is een ervaring die je niet wil missen, een waarvan niet zeker is hoe lang hij nog beschikbaar blijft. Ga naar de Aloha Bar, vier er je vrijgezellenfeest, verjaardag, 60-jarig trouwjubileum of ga er gewoon lekker eten tijdens een dagje uit. Wij zeggen: grijp die kans zo lang het nog kan!
Heb jij herinneringen aan Tropicana? Heb je er je kinderfeestje gevierd, of een schoolreisje? Een tand door je lip gekregen in de wildwaterbaan (toch niet zo’n geoefende zwemmer) of je misselijk gegeten aan de sundaes? Deel je verhalen met ons, we kijken ernaar uit!
Tekst en beeld: Marlous Snijder
Met veel dank aan de mensen van de Aloha Bar
