A super vintage mobile and a very busy week

/5 Reacties/in , , /door

PHE Kananchoë

Man o man wat een week was dat. Stiekem een beetje te druk, tenminste..blijkbaar wel als je ruim 7 maanden zwanger bent. Maar ja, van stilzitten word ik nu eenmaal heel erg Ongelukkig (juist, met een hoofdletter O) en een beetje bozig, dus op een manier heb ik met mijn bezigheden ook nog bijgedragen aan een vrolijker wereld. (Haha) Ik leerde maar liefst twee hele leuke nieuwe mensen kennen: Holly Marder van Avenue Lifestyle die foto’s van ons huis kwam maken en Lonneke van dat ontzettend leuke blog Bubblemint. Met Lonneke sprak ik af bij Piet Hein Eek in Eindhoven, waarvan ik tot mijn schaamte moet bekennen dat ik er nog nooit geweest was. Wat in dit geval voor me pleit: het is heen en terug ruim 200 kilometer rijden..maar het was zeker de moeite waard. Ik kocht er -geheel tegen mijn krentige principes, maar o zo mooi- het Studio Job mokje. Heb ik zowaar een hele bescheiden versie van dit kamerscherm in mijn bezit! En ach, na die obscene hoeveelheid verstookte brandstof kon dat er ook nog wel af. Verder vond ik een hele vintage FisherPrice mobiele met boerderijthema voor ons meisje bij de kringloop. (Hoe toevallig dat beide producten een boerderijthema hebben, trouwens.) Ik weet niet hoe kaasbros ie is, dus wellicht sloopt ze ‘m zodra ze ‘m in haar knuisten krijgt…maar dan heb ik toch een heleboel voorpret gehad voor die ene euro!

Man o man, what a busy week I had. A bit too busy for someone who’s over 7 months pregnant, that is. But you know, I get very cranky of doing nothing, so in a way I was helping mankind with my busyness. I met two wonderful new people last week: Holly Marder of Avenue Lifestyle who came by to photograph our home and Lonneke of that wonderful blog called Bubblemint. I met up with Lonneke at Piet Hein Eek in Eindhoven, a place I never visited before (I reluctantly admit). To my credit, I hadn’t visit this wonderful place yet since it’s a 200 kilometer drive for me, but it was definitely worth the journey. And since I had already burned an obscene amount of fuel I figured I could as well treat myself with the beautiful Studio Job mug there. I now I finally own my own modest example of this beautiful Bavaria screen.  Happy days. Futhermore, I thrifted a beaufiful vintage FisherPrice mobile for our little girl. (Coincidentally, both products have a farm theme!) I don’t know how strong its construction still is and how quickly it will brake down once our little girl gets her little hands on it, but hey! at least mummy has already had her share of anticipatory pleasure for that one Euro she paid for it!

Vintage FisherPrice mobile
Vintage FisherPrice mobile

A new highlight in my thrifting career

/3 Reacties/in , /door

A new highlight in my thrifting career

Misschien moet ik de immense populariteit van tweedehands (winkelen) de schuld geven, feit is dat mijn scope in de kringloop is veranderd van ‘extreem goedkoop en zeldzaam vintage’ naar ‘extreem goedkoop en grappig spul, leeftijd en mate van zeldzaamheid geen bezwaar zolang het me maar aan het lachen maakt’. Of iets in die sfeer. Het is, kortom, de enige verklaring voor het feit dat ik recent thuiskwam met een keramische olifant met spiegel op zijn buik. Ik hoor je nu denken: “Waarom zou je in hemelsnaam voor zo’n ding vallen?!” Tja… Ik vind hem zo lief kijken. En die spiegel is toch best een vondst. Zo maken ze spiegels niet meer tegenwoordig. Deze olifant valt ook een beetje in de categorie ‘plastic zwanenbloempot‘, ‘Jonathan Adler rip-off‘ en ‘plastic prêt-à-porter speelhuisje‘. Dus welbeschouwd is het dus helemaal niet zo gek dat ie mee mocht! Nog een fijne conclusie: om deze reden blijft het zoeken tussen oude meuk leuk. Je hoeft alleen maar je spelregels aan te passen en je hebt weer net zoveel plezier als je had in de afgelopen jaren!

Maybe I have to blame the immense popularity of second hand shops (and shopping) for it, but since utter fabulous (cheap) vintage finds are hard to find these days, my thrifting scope has moved from ‘utterly rare, cheap and very vintage’ to ‘utterly quirky, cheap finds no matter how common, old or new as long as they make me smile in some kind of way’. Or something like that. It is, in short, the only explanation I have for coming home with a ceramic elephant with a mirror in his belly and be happy about it too. Of course I can hear you think “Why on earth did you fall for this 80s elephant, woman?!” now. Well, I liked his facial expression. And secretly also the fact that there’s a mirror on his tummy. They don’t make ‘em like that anymore these days. This elephant can also be categorised in the series ‘plastic swan planter‘, ‘Jonathan Adler rip-off‘ and ‘plastic prêt-à-porter playing house‘. All of a sudden it isn’t that strange that I took it home! And it’s the reason why I still love to thrift. I just changed my rules and I’m having as much fun with thrifting as a decade ago!

Vintage flamingos

/6 Reacties/in , /door

Vintage flamingos
Nee…ik heb geprobeerd om te stoppen met flamingo’s, maar ik vind ze te leuk. Zeker als ze in vintage chinoiserie achtige stijl komen, zoals deze die ik recent bij de kringloop vond. Op de achterkant zit een kaartje, in ouderwets handschrift, geniet met daarop een nummerreeks en ‘flamingo’s’. Zo’n kaartje maakt een vondst als deze nog magischer voor mij: het komt blijkbaar uit een winkel waar je prenten van flamingo’s kopen kan? Of iets dergelijks? De lijst is ooit al wit geverfd door iemand…wat nog meer vragen oproept. Wie weet in hoeveel verzamelingen deze flamingo’s al gezeten hebben. Allemaal verzamelingen die ooit stopgezet werden. Misschien wel omdat ze uit de hand aan het lopen waren. Fantastisch. Wist je trouwens dat flamingo’s roze zijn omdat ze garnaal-achtige schaaldieren eten? Hoe vet is dat! Daarom zijn ze in de dierentuin ook nooit zo roze als degene die je op National Geographic ziet. Ik pleit om die reden dat flamingo’s ook in de dierentuin die garnalen te eten moeten krijgen. Alhoewel….eigenlijk horen ze gewoon lekker in het wild te leven. Om écht vrij en rozer dan roze te kunnen zijn.

I’ve really tried to stop collecting flamingos…but they’re too beautiful not to collect. Especially when they come in vintage chinoiserie-y style, like this couple that I recently thrifted. On the back of the frame someone (with a very old-fashioned handwriting) stapled a piece of cardboard with a serial number and the word ‘flamingos’ on it. It gives a find like this a kind of extra-dimension: maybe it was for sale in an old-fashioned poster shop, who knows? Its dark wooden frame is already painted white once, which raises even more questions. Who knows in how many (dissolved) flamingo collections these guys already have been. I love little second hand puzzles like this. Did you know by the way that the shrimplike crustaceans that wild flamingos eat give them their pink colour? How cool is that! That’s why the ones in the zoo are often much paler than the ones you see on National Geographic. For that reason I would like to plea that flamingos in captivity should get to eat the same diet as their wild brothers and sisters. But then again, I think there shouldn’t be flamingos held in captivity in general. They should roam free and become as pink as they can be.

Vintage flamingos

Danish flowers, gibberish and some thrifting

/1 Reactie/in , /door

Larie!
Ik was al eigenaar van een Larie! armband, maar deze vosjes (en één kip – arme kip!) kon ik niet weerstaan. Hij komt uit Alja’s winkel en is gemaakt van echt leer wat alleen maar mooier wordt als je het draagt. Nog een reden om ‘m te kopen dus vond ik, ha! Samen met Diana, Michelle en Alja ging ik een dag kringlopen en bijpraten..heel fijn. Door de drukke waan van ieders dag doen we dat structureel te weinig (wie niet?), wat zulke dagen eigenlijk alleen maar specialer maakt. Ik vond het tafellopertje en placemats (met, als ik me niet vergis) Lis Paludan bloemen en nog wat babyzooi waar ik jullie niet mee zal vermoeien. We aten bij De Hip in Deventer, waar je voor € 11,50 heerlijk biologisch eet ‘wat de pot schaft’. Ik heb in duurdere restaurants stukken minder lekker gegeten…echt een aanrader!

I was the proud owner of a Larie! (freely translated as gibberish) bracelet already, but I simply couldn’t resist this beautiful one with fox heads (and one chicken – that poor chicken!). It’s made of real leather which gets this beautiful wear over time, another reason why I really felt I wanted to own it, heehee. It is designed and handmade by Alja and available here along with a lot of other great stuff. I met up with her and my other dear friends Diana, Michelle to catch up again and to go on a little thrift tour together. We should do that way more often, but our busy schedules often don’t allow us to, which gives days like these something extra-special. I thrifted the placemats and tablerunner with (if I’m not mistaken) embroidered Lis Paludan flowers along with some baby-related bits and bobs (with which I won’t bore you this time). We had dinner at De Hip in Deventer, a restaurant where you eat their biological regular daily menu for just € 11,50. I’ve had meals in way more expensive restaurants that didn’t taste as delicious so if you ever visit the city of Deventer I can strongly recommend it!

Larie!

White ware

/5 Reacties/in , /door

White ware
White ware

Twee recente vondsten: een bloemige bloempot (om de zaken extra verwarrend te maken) en een bubbelige schaal van melkglas. Ik las eens dat wij het woord ‘bubble’ waarschijnlijk aan Shakespeare te danken hebben, net als de woorden ‘gloomy’ en ‘hobnob’. O, ik hou van taal. Maar laat ik eens niet van het hoofdonderwerp afdwalen. De prachtige pentekening van de mollige nurkse vogel is gemaakt door Gwen Stok, die ook de cover van het Oh Marie! Moonrise Kingdom nummer ontwierp. Het was een cadeau van mijn lieve collega Zita, ze vond ‘m goed bij mij passen. Heel goed ingeschat, want ik hou ontzettend van nurkse dieren..vooral als ze wèl een feestmuts en -strik dragen. Ik stel me zo voor dat deze vogel zich op een super stom feestje bevindt, of iets in die strekking. Je ziet hem denken: “Hoe dan ook, ik ben tegen.” Ik word er vrolijk van.

Two recent finds: a flowery flowerpot (to make things a little confusing) and a milk glass bowl with a beautiful bubbly pattern. (Did you know that we probably own the word ‘bubble’ to Shakespeare? Just like the words hobnob and gloomy – but let’s not wander off shall we?) The beautiful and funny drawing of the plump, gruff bird is made by Gwen Stok (the artist that designed the cover of the Oh Marie! Moonrise Kingdom issue). It was a Christmas present by my dear collegue Zita. I love its facial expression combined with the party-hat and festive bow..like it’s attending a super-stupid party or something. Smiles all around.