Een hart van steen

/6 Reacties/in , , , /door

Vintage Moomin - Oh Marie!
Het kopen van knuffels is wel zo’n beetje de laatste haven van het kringloopbezoek. Met andere woorden: de enige knuffel die ik van de kringloop meenam was een Nijntje knuffel die ik kocht toen ik zwanger was en totaal verweekte hersens had. Om me bij thuiskomst te realiseren dat ik tweedehands knuffels echt heel goor vind. Waarschijnlijk omdat ik weet waar ik die dingen zelf allemaal mee naartoe gesleepte toen ik klein was. Zelfs oude, zelfgebreide knuffels komen er niet in. Hoe aandoenlijk ik ze ook vind. Ik heb een hart van steen wat kringloopknuffels betreft.

Vintage Moomin - Oh Marie!
Ik ben dus, zoals je aan de foto’s ziet, Zeer Diep Gezonken. Ik heb namelijk, zonder zwangerschapsexcuus dit keer, een knuffel bij de kringloop gekocht. Maar het was dan ook een roze Moomin knuffel. In nog zeer respectabele staat. Hij heeft wel op 60 graden in een was meegedraaid (living on the edge) en kwam warempel weer helemaal fris en fruitig uit. Het feit dat er in een Nederlandse kringloop in effing Lutjebroek een Finse Moomin is beland, was voor mijn genoeg reden om mijn hart van steen voor even te negeren.

Against all my principles of buying second hand plush dolls, I recently took this vintage Moomin doll home. I’m a bit grossed out by second hand plush animals since I still (very lively) remember where I dragged mine to when I was little. The fact that a Swedish (pink!) Moomin in mint condition ended up in a Dutch thriftstore, made me set aside all my reservations, though. I did wash it (about 600 times, haha), it’s now in our little girl’s room along with other second hand treasures.

Vintage Moomin - Oh Marie!
Achter die Nijntje knuffel uit de inleiding zit trouwens nog best een lief verhaal. Het was er namelijk een uit de serie ‘Nijntje in de sneeuw’. Ik herinner me dat nog omdat mijn Lief mij dat, nadat ik hem over mijn zeer afwijkende kringloopkoopactie had verteld, met een heel blij hoofd kwam vertellen. Had hij even op internet opgezocht. Die knuffel heeft nooit het pand verlaten, omdat ik dat zo snoezig vond. Hij is wél een keer of 600 in de wasmachine gegaan.

Toen Jet geboren werd, vertelde onze kraamverzorgster dat baby’s erg van contrast houden. Nijntje, en dan vooral ook haar gezichtje, voldoet perfect aan die eis. Het allereerste wat Jet zag toen ze in haar bedje lag, was Nijntje in de sneeuw. Ze was en is er gek op, ‘Nijntje’ was haar allereerste woordje. Nijntje in de sneeuw gaat overal mee naartoe.

Ze heeft mijn stenen hart dus duidelijk niet geërfd. Zoals het nu uitziet, wel mijn liefde voor tweedehands. Al dan niet onbewust, natuurlijk.

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Stages of decay

/3 Reacties/in , , , /door

Hortensia - mooiwatbloemendoen.nl - Oh Marie!
En langs het tuinpad van m’n vader
zag ik de hoge bomen staan.
Ik was een kind en wist niet beter,
dan dat nooit voorbij zou gaan.

Wat leefden ze eenvoudig toen
in simp’le huizen tussen groen
met boerenbloemen en een heg.
Maar blijkbaar leefden ze verkeerd,
het dorp is gemoderniseerd
en nu zijn ze op de goeie weg.

Het Dorp – Wim Sonneveld

Een mooi weemoedig liedje over vroeger, ik moet er vaak aan denken als ik de hortensia’s langzaam zie verkleuren tot er slechts nog de uitgedroogde blaadjes over zijn, zo fijn als kant. De hortensia was lange tijd niet erg hip of happening en een typische boerenbloem: goed genoeg voor een boerenerf, maar je ging die plompe dingen niet in je zorgvuldig aangelegde tuin zetten. Toen er ook nog zijdevarianten van op de markt werden gebracht, tikte dat de reputatie van die arme hortensia definitief over het randje.

Hortensia - mooiwatbloemendoen.nl - Oh Marie!
Maar dat was vroegâh. Ik heb er mijn tuin mee vol staan, in al mijn naïviteit (oké, tegen beter weten in) ook op plekken waar ze het in de zomer best zwaar hebben. Zo was een deel van hun prachtige kronen al meteen verbrand na de eerste hete dagen van dit jaar. Omdat ze ook nog vrij laat bloeiden door het koude voorjaar was het mooie er dus al snel vanaf. Ik kan daar oprecht een beetje ziek van zijn.

Aan de andere kant: geen plant die gracieuzer vergaat dan de hortensia. Zo heb ik een struik die bloeit in diep blauw, waarna hij donkerroze wordt om vervolgens in zacht grijsgroen te eindigen voor hij helemaal bruin wordt. Hortensia’s zijn geweldig als snijbloem en als je ze tegen het einde van de zomer afknipt (als het blad al aan het verkleuren is), verdrogen de bloemen in plaats van te verwelken en heb je er binnen nog wat langer plezier van. Ik ben aartslui wat betreft de aanvoer én afvoer van bossen bloemen in huis, dus die hortensia’s besparen me – tot ik ze weer spuugzat ben – een hoop tijd. (En oké, ook geld.)

Hortensia - mooiwatbloemendoen.nl - Oh Marie!
Ik vond op deze pagina een paar slimme tips voor het onderhoud van hortensia’s, over hun bloei en hoe je ze het beste kan snoeien. Op mooiwatbloemendoen.nl staat onder andere deze DIY met hortensiablaadjes, een alternatief voor het Holly Hobby briefpapier van vroeger. Zo zie je maar, zelfs het imago van briefpapier is weer aan het opkrabbelen!

No plant on earth that fades more graceful than the hydrangea. The ones I have in my garden fade from bright blue to purple to greyish greens before they turn brown and fragile as lace during winter. But did you know they also work perfect as dried flowers? When their colours start to fade or during early fall it’s the perfect time to clip them and put them in a vase. I’m a bit lazy when it comes to buying or maintaining flowers around the home, so dried hydrangeas are a perfect and lazy alternative for me. At least for a couple of weeks, until I’m done looking at the same bouquet over and over, that is!

Hortensia - mooiwatbloemendoen.nl - Oh Marie!Hortensia - mooiwatbloemendoen.nl - Oh Marie!

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

He ain’t heavy, he’s my hippo

/11 Reacties/in , , , /door

Zweedse vondsten - Oh Marie!
Hij staart me vanaf de vensterbank aan met zijn uitpuilende, glazen oogjes. Het nijlpaard dat ik in Zweden op een loppemarked vond en die een soort van per ongeluk ook nog eens design bleek te zijn.

Dat laatste was meer geluk dan wijsheid, want ik viel in eerste instantie gewoon alleen maar voor dit nijlpaard omdat ik hem zo aandoenlijk vond. De Zweden maken de gekste dingen van glas, wat me afgelopen vakantie ook de vondst van een glazen boomstronk-kandelaar opleverde (zie hieronder op de gele kast). Ik hoef natuurlijk allang niet meer uit te leggen dat dat soort curieuze spullen eigenlijk altijd met me mee naar huis mogen. (Mits ze binnen de afmetingen van 50×50 centimeter vallen, anders moet ik met mijn Lief gaan overleggen, die een groot hart heeft, maar aan wiens tolerantie ook grenzen zitten).

Het nijlpaard is ontworpen door Lisa Larson, een bekende Zweedse keramist die met dit nijlpaard een uitstapje maakte naar glaskunst. Ik kende haar werk al en had al tijden de stiekeme hoop dat ik iets betaalbaars uit haar dierencollectie zou vinden in Zweden. Niet wetend dat ze ook glazen objecten heeft gemaakt, liep ik, op een vlooienmarkt in the middle of nowhere, dit nijlpaard van haar hand tegen het lijf. Het lijkt wel een sprookje, ware het niet dat ik er wel 30 euro voor betaalde. Voor haar werk een koopje, maar niet echt meer een kringloopprijs te noemen. De Zweden zijn ook niet gek.

Voel je het nog niet, met dit nijlpaard? Snap ik. Foto’s doen hem eigenlijk geen recht, want alleen voor een raam vallen de nuances in het glas op, waardoor hij echt tot leven komt. (Gelukkig figuurlijk en niet letterlijk, want nijlpaarden schijnen er vrij ranzige toilet-etiquetten op na te houden. Om nog maar te zwijgen over het feit dat alle nijlpaarden op aarde een anger-management training kunnen gebruiken).

Zweedse vondsten - Oh Marie!
Na Zweden is Nederland qua kringlopen maar een saaie bedoening. Een beetje het verschil tussen kijken naar een documentaire over nijlpaarden of echt op safari gaan. Ik vraag me altijd af of iemand uit het buitenland naar onze kringlopen kijkt zoals ik naar de Zweedse. Vast wel. Zo vond ik de Emmaüs in Frankrijk ook een avontuur, puur omdat er spullen te koop waren die daar op iedere straathoek te vinden zijn, maar hier niet. Wat van ver komt, is nu eenmaal lekker. Zeker als het uit een land als Zweden komt waar esthetiek zo hoog in het vaandel staat.

En waar je voor een goede prijs een design nijlpaard kan kopen met goede toiletmanieren zonder anger-management problemen.

Zweedse vondsten - Oh Marie!
I accidentally thrifted a glass design hippo on our holiday in Sweden. Initially I fell for its facial expression, then I learned from its seller that it was made by Swedish ceramic designer Lisa Larson. These photos doesn’t really do him justice, he’s at his best when light is shining through, showing all the beautiful details in the glass. On the other photos more thrifted treasures from Sweden, like the glass tree trunk-candleholder (the Swedish make the most funny objects from glass), the sea painting, the ceramic horse and bird. Pretty needless to say I love Swedish thriftshops!

All The Luck In The World

/0 Reacties/in , , , , /door

1
Het hebben van een stenen winkel, anders dan een tijdelijke pop-up variant, lijkt zijn aantrekkingskracht een beetje verloren te hebben. Want tenzij je Zalando heet (je bedrijf natuurlijk..alhoewel het wachten is tot de eerste baby geboren wordt die Zalando genoemd gaat worden), Amazon of Bol en miljoenen aan investeringsgeld tot je beschikking hebt, lijkt ondernemen als kleine winkelier bijna een operation certain failure te zijn. Bijna, want het kan ook anders, gelukkig.

13All the luck in the world - Oh Marie!
Er zijn namelijk ook winkeliers die zich staande houden tussen al het megaconcerngeweld. All The Luck In The World, het concept van Jane Schouten, is inmiddels in samenwerking met haar dochter Nina uitgegroeid tot drie succesvolle stenen winkels in Utrecht en Amsterdam. Nina, 25 lentes jong, heeft een droom die ze najaagt en dat doet ze, met een team van jonge mensen, met groot succes. Jane verzorgt op haar beurt de styling van de winkels. Haar herkenbare stijl, een zacht kleurenpalet en een onovertroffen mix van vintage meubels en accessoires uit verschillende decennia met kleine labels, én Nina’s ondernemerschap zorgen voor een winkelconcept dat je nergens anders ziet.

All The Luck In The World is een plek waar mijn hart sneller van gaat kloppen. Ik wil niet blasé klinken (maar goed, dat doe ik nu wel), maar dat gebeurt niet zo vaak meer sinds ik blogger ben. Het kán dus wel, die succesvolle winkelformule, als je maar van het gebaande pad afwijkt. *) En een droom hebt die je met hart en ziel na wil jagen.

101576
All The Luck In The World, kortweg ATLITW, heeft dus drie vestigingen, waarvan die aan de Linnaeusstraat 20 in Amsterdam-Oost de grootste is. Voorin de winkel bevindt zich een café (mét goede koffie!), in de rest van het pand ben je zoet met het bewonderen van de door Nina ontworpen sieraden, kleine cadeautjes en (vintage) spullen voor je interieur, van woon- tot kinderkamer. Boven de winkel bevindt zich het zenuwcentrum van de concept-store, waar gebrainstormd wordt over verpakkingen, planningen, nieuwe producten en plannen.

2 en 3All the luck in the world - Oh Marie!4 en 5
Als vintage liefhebber ben ik al jaren fan van Jane’s stijl. Ze heeft het combineren van op het eerste gezicht ‘moeilijke’ items tot een kunst verheven en is ontzettend stijlvast. (Wie dit blog al een tijdje leest, weet hoeveel bewondering ik heb voor stijlvaste mensen). Wie had gedacht dat rotan zo goed werkt in combinatie met glimmende bijzettafeltjes en barokke, goudkleurige accessoires? Of dat een salontafel met een blad van natuursteen prima past bij een jaren ’50 kast en het dan ook nog eens een zachte uitstraling kan hebben? Ik kan nog wel even doorgaan, maar mijn punt is: Jane kan dat. Sterker nog, je wil die hele salontafel zó op je rug mee de deur uitslepen, gewoon omdat het er zo goed uitziet bij elkaar.

Wil je naast All The Luck In The World meer mooie locaties in Amsterdam-Oost bezoeken? Ik vond deze Amsterdam-Oost guide voor je. Dikke tip: in parkeergarage Oostpoort geldt tot het eind van dit jaar een parkeerkorting van 50%. Vraag ernaar in de winkel!

89
*) …de beste stuurlui staan in dit geval natuurlijk wel aan wal. ;-)

Pioen

/8 Reacties/in , , /door

Pioenroos - Mooiwatbloemendoen - Oh Marie!
De pioenroos is een bloem voor mensen met geduld. Niet alleen omdat we ieder jaar lang op ze moeten wachten en ze relatief kort verkrijgbaar zijn, maar ook omdat ze pas na 5 tot 10 jaar in de vaste grond willen bloeien.

Helaas, dit wordt weer niet ‘gewoon’ een bloemlezing op één van mijn lievelingsbloemen, ik ga je ook weer lastigvallen met allerlei zinvolle en – loze weetjes over pioenrozen. Misschien vind je het saai, maar wacht maar tot je je familie de volgende keer inmaakt met Triviant omdat jij wel wist hoe lang het duurt voor pioenrozen bloeien. BAM

Pioenroos - Mooiwatbloemendoen - Oh Marie!
Pioenrozen bloeien over een breedte van Japan tot Noord-Afrika en Siberië (!). Haar naam is afgeleid van Paieon, een god die in een pioenroos werd veranderd door Zeus om hem te redden van de jaloerse Asclepius, de god van genezing. Ik weet niet in hoeverre je iemand helpt van wat dan ook door hem in een pioenroos te veranderen, maar de goden uit het oude Griekenland waren nu eenmaal niet vies van een groot gebaar hier of daar.

Pioenen zijn symbool voor welvaart, geluk en een goed huwelijk en worden daarom vaak cadeau gedaan bij 12-jarige huwelijksjubileums. Misschien dat Asclepius Paieon in de hoedanigheid van pioenroos wel in een bosje ruikers aan zijn geliefde heeft gegeven…de geschiedenis zwijgt helaas over dit detail. Als hij hem maar wel in een schone vaas met veel water heeft gezet, zijn stengel schuin heeft afgesneden en hem niet naast de fruitschaal heeft gezet, want anders heeft Paieon het ben ik bang niet lang volgehouden als pioen.

Pioenroos - Mooiwatbloemendoen - Oh Marie!
Aan de zaden van de Paeonia wordt geneeskrachtige werking werd toegeschreven, onder andere bij het tegengaan van nachtmerries. Ik heb geen idee hoe wetenschappelijk onderbouwd voornoemde eigenschap is, maar met een bos pioenen naast je bed val je allicht beter in slaap dan zonder.

Maar, alle gekheid en triviale feiten op een stokje: ikzelf hou ontzettend van pioenrozen. Ook omdat ze bloeien rondom mijn oma’s verjaardag en zij gek op ze was. Pioenen hebben niet veel opsmuk nodig, al hou ik er ook van ze in een overdadige setting neer te zetten. Ik geloof dat het de enige bloemen zijn die mijn gouden snoepjesvaas complementeren zonder dat het geheel er goedkoop of plat uit komt te zien.

Pioenroos - Mooiwatbloemendoen - Oh Marie!
En dan nog één gouden tip die ik lang geleden van iemand kreeg toen ik klaagde dat de knoppen van mijn pioenrozen maar niet open gingen: als je een zogenaamde ‘gevuldbloemige’ pioen koopt waar de knop nog heel erg van dichtzit: spoel de knop heel voorzichtig af onder de kraan. Er zit vaak een laagje hars omheen, waardoor hij zichzelf niet goed kan openvouwen.

Zo loont het toch om dit hele verhaal uit te zitten. Succes met Trivianten de volgende keer! ;-) (En zit je om meer bloemweetjes en -inspiratie verlegen? Kijk dan eens op mooiwatbloemendoen, met wiens samenwerking ik deze blogpost maakte. Klik dan ook even door naar het nieuwe nummer van The Green Gallery, wat een ontzettend tof digitaal magazine is dat!)