Archief voor categorie: Persoonlijk

This little ark makes me smile. I thrifted it on our trip to Antwerp. The giraffes are actually two rulers, the elephant a tape measure, the hatch on the side holds the tiniest stapler ever and I even had a roll of tape that matched the steering wheel. Now, isn’t that cute!

I’ve started blogging over at Oh Marie! also, it’s still under construction (gosh, why do I have to be such a perfectionist), but it’s surely worth to take a peek, I’ll be there the days that I’m not here! ;-)

Deze grappige ark vond ik bij de kringloop in Antwerpen. De giraffen zijn linialen (hoe goed is dat?), de olifant een meetlint, achter het luikje aan de zijkant zit een piepkleine nietmachine en ik had zelfs een rolletje plakband dat om het stuur heen paste. Geweldig, dit soort ontwerpen!

En dan nog in de categorie ‘dienstmededelingen’ (haha): Ik blog sinds vorige week ook op Oh Marie! Schrik niet als de pagina’s er steeds weer net anders uitzien, ik ben een vreselijke perfectionist en al dagen aan het schaven. Het is altijd weer even zoeken, de inrichting van zo’n nieuwe website (nu klink ik net alsof ik dat al zeker tien keer gedaan heb, wat zeker niet het geval is). Ondanks dat zeker de moeite waard om er te kijken, al was het maar om alvast heel erg enthousiast te worden voor het eerste nummer uitkomt! Ik blog daar als ik niet hier ben en andersom…yay!

Me and Bjorn Wiinblad go back a long time. Not that I ever met the man (which is a shame ;-)). One of his seasons plates hung above my grandparents’ fireplace and as a child, the design struck me as a little peculiar. But, as always, over the years I became to appreciate the cartoon-y figurines and the ‘scribbly’ illustrations. Eventually I even became to love them. Things got even better when last year, a woman in a thriftshop in Roskilde, Denmark, learned me how to pronounce his name right: Bjorn WIEnblad instead of Bjorn… Whatsoever. I feel like I’m part of the Bjorn Wiinblad incrowd now: I know how to pronounce his name right. It’s getting better and better.

This newly thrifted candleholder really makes my day and it made me throw overboard all my principles about candleholders in my interior in Summer. Bjorn is now definitely my homeboy, literally.

Bjorn Wiinblad en ik zijn al jaren kennissen van elkaar. Nou ja, niet dat ik de man ooit ontmoet heb (wat best jammer is ;-)). Eén van zijn seizoens-tabletten (hoe noem je die dingen in het Nederlands?!) hing boven mijn grootouders’ haard. Jaren en jaren. Als kind vond ik het maar een vreemd plaatje. Ik was dan ook nog klein en had al niet zulke beste ogen..het ontging me allemaal een beetje. Maar, met een bril en de jaren die volgden begon ik die stripfiguurachtige mannetjes en vrouwtjes en de krabbelige tekeningen te waarderen. En uiteindelijk, zoals dat zo vaak gaat, ging ik ervan houden. Het verhaal werd vorig jaar nog mooier toen een dame in een kringloop in Roskilde, Denemarken me uitlegde hoe je zijn naam nu werkelijk uitspreekt: Bjorn WIEnblad. Nu voel ik me helemaal incrowd zeg, ik zijn naam goed uitspreken. Het wordt alleen maar mooier.

Deze kandelaar ‘kringloopte’ ik recent (de wonderen zijn de wereld nog niet uit) en ik vind hem een partij mooi. Hij heeft me zelfs mijn principe over kandelaars in huis tijdens de zomer overboord doen gooien. Bjorn is dus definitief mijn huisvriend geworden, in de letterlijke zin van het woord.