The Green Goblin

I’m such a lucky basterd. My Love bought me a baby Cambridge Satchel for my birthday, in my favourite green colour. It smells delicious (I love the smell of leather) and I barely dare to use it, it’s so perfect in all it’s baby Green Gobliness ;-)!

Ik ben echt een ‘lucky basterd’. Ik kreeg voor mijn verjaardag een baby Cambridge Satchel van mijn Lief, in mijn meest favoriete kleur groen. Hij ruikt heerlijk (ik ben gek op de geur van leer) en ik durf ‘m bijna niet in gebruik te nemen, zo mooi en schattig vind ik ‘m.

Why don’t they make these in my size?

A sentence I often cry when I bump into a cool piece of clothing on a kid’s clothing department: “Why-don’t-they-make-these-in-my-size?”. Why do clothes need to be so serious when you’re a grown-up? I hate that. I don’t want to look like a big Annie or something, but I don’t want have to dress in black, brown or grey just because I’ve passed a certain age. I want my clothes like I want my interior: colourful and happy.

I think someone at H&M heard me and wanted me to shut up. Or make me happy. Eitherway, I found this fab blue sweater with Septimus the Rat (for Wildwood insiders ;-)) on it at the Divided department of H&M. (The fact that the average age in that particular part of H&M is 16 doesn’t bother me. It’s my way of denying that I’ve turned 31 last Sunday, haha.) So, thanks H&M, for making a kids’ sweater in my size! (And in case you wonder what that pink wall behind the sweater is: it’s my new workroom cabinet. Yes, I’m going to turn the place upside down…big time! More about that later!) Before I forget: thanks so much for all you birthday wishes, dear all! It made me feel extra special!

Wat ik regelmatig roep als ik een gaaf kledingstuk zie…in een kindermaat: “Waarom-maken-ze-die-niet-in-mijn-maat?”. Waarom moet kleding zo serieus zijn als je volwassen bent? Ik haat dat. Ik wil er echt niet uit zien als een uit de kluiten gewassen Annie ofzo, maar om mij nu volledig in zwart, bruin of grijs te moeten hullen omdat ik een bepaalde leeftijd heb, gaat me te ver. Mijn kleding moet zijn zoals mijn huis: kleurrijk en vrolijk.

Ik denk dat iemand bij H&M me heeft horen roepen en wilde dat ik mijn klep hield. Of ze wilden me gewoon blij maken. Hoe dan ook, ik vond deze geweldige blauwe trui met Septimus de Rat (voor Wildwood insiders ;-)) op de Divided afdeling van H&M. (Het feit dat op die afdeling de gemiddelde leeftijd ook zo’n 16 is weerhoudt me niet, het is mijn manier van negeren dat ik 31 werd afgelopen weekend, haha). Dus, bedankt H&M voor het maken van een kindertrui in mijn maat! (Mocht je je afvragen wat het roze gevaarte is waar die trui aan hangt: dat is mijn nieuwe werkkamerkast, waar mijn Lief bloedig op aan het verven is geweest de afgelopen weken. De werkkamer gaat op z’n kop en niet zo’n beetje ook! Later meer daarover.) En voor ik het vergeet: bedankt lieve allemaal voor alle lieve verjaardagswensen, ik voelde me extra speciaal daardoor!

Thirtysomething

It’s my birthday! That’s all I have to say today :-D
Back next Tuesday!

Ik ben jarig! En dat is eigenlijk alles wat ik vandaag wil zeggen :-D

Dinsdag weer terug!

Oh junk, I love thee

During my quests for junk I have resisted dozens of typewriters. But when I stumbled on this cute, ‘pocket size’ baby blue one in mint condition I decided I needed a typewriter. That same day I found the beautiful glass English jam jar and the cute home crafted pouch. Oh junk, I love thee.

Tijdens mijn vele kringlooptochten kwam ik dozijnen oude typemachines tegen die ik geen van allen mee naar huis nam. Maar toen ik deze lieve, baby-blauwe, handzame, in perfecte conditie verkerende lieverd tegenkwam, besloot ik dat ik toch een typemachine nodig had. Diezelfde dag vond ik de Engelse jampot van melkglas (mijn opa en oma bewaarde de suiker in zulke potten…jeugdsentiment) en de buidel, een mooi stukje huisvlijt. O oude rommel, ik hou van u.

The Berlin loot

When someone returns from a holiday I can’t restrain myself from asking: “Did you buy anything cool?”. I know it’s shallow to ask for material things first en for experiences second (like: “Did you see whales/snakes/other wild animals/spectacular temples?”) but the joy of buying a present for yourself in a foreign country is a feeling I just can’t hear enough about. So I am going to tell you which pressies I indulged myself with in Berlin ;-) In an awesome supermarket with a great assortment of biological products I found the cute tea with Janosch packaging. I’ve been a fan of his work since I was little. At Kathe Wohlfahrt (fart-hahaha..oo childish woman) I found the – very hysterical – glass squirrel. And I bought my diary for 2013: a Petit Prince Moleskine. I must be a very serious business woman now that I own a Moleskine to plan my projects in! Did you buy anything cool during your holiday lately? Please share!

Als vrienden of familie terugkeren van vakantie kan ik mijzelf er niet van weerhouden om te vragen of ze er nog iets leuks voor zichzelf kochten. Het is natuurlijk ontzettend oppervlakkig om eerst naar stoffelijke zaken en dan pas naar ervaringen te vragen, (zoals: “Heb je nog walvissen/slangen/andere wilde dieren/spectaculaire tempels gezien?”) maar ik beleef veel plezier aan fijne aankopen in het buitenland en hoor het dus graag als andere mensen hier ook plezier aan beleven. Bij deze ga ik jullie dus ook vervelen met mijn Berlijn-aankopen ;-) Ik vond bij een supermarkt met geweldig biologisch aanbod thee met Janosch verpakking (ik van kleins af aan fan van zijn werk), de hysterische glazen eekhoorn kocht ik bij Kathe Wohlfahrt (de winkel is overigens net zo hysterisch). Daarnaast kocht ik mijn agenda voor 2013: de Petit Prince Moleskine. Ik moet nu wel een serieuze zakenvrouw worden, nu ik mijn werk in een echte Moleskine ga plannen, haha. Hé, vertel eens? Wat voor moois vond jij recent in het buitenland?