Awning

/5 Reacties/in /door

Awning

Wat een meesterlijke naam (‘luifel’) voor deze stickers. De schuine wanden op de bovenverdieping van ons huis zijn echt de hel voor wat betreft licht&ruimte: het is eronder moeilijk fotograferen door de permanente schaduw die ze werpen (foto’s worden respectievelijk roze, grijs of geel) en je komt zo een paar meter ruimte tekort doordat er geen kast is die eronder past. Gelukkig is daar Ikea met haar flexibele oplossingen (nu volgt een reclameblok ;-)) en uiteindelijk bleken hun keukenkasten er wél precies onder te passen. Om terug te komen op de luifelstickers: puur witte kasten zijn wel best saai, maar met dat groene randje krijgen ze nét een subtiel, grappig detail. Ik kocht ze hier en er zitten zoveel velletjes in een pakje dat ik het hele huis, inclusief Molly een gezellig luifelrandje kan geven (gesteld dat ze dat toe zou laten).

What a brilliant name (‘awning’) for these stickers. The sloping ceilings in our home are quite hell-ish qua light&space: every picture I take in those rooms turn pink, grey or yellow and there’s not cabinet in the world that seem to fit underneath them. Lucky for us, Ikea is an expert in flexibel storage (here follows a commercial break ;-)) and their kitchen cabinets turned out to fit perfectly onderneath them. To get back to the awning stickers: plain white cabinets áre a bit of a bore and these stickers give them a funny but subtile detail. I bought them in this shop and there are so many sheets in one package that I could awn our entire home, including Molly (if she would let me).

Awning

Ranunculus

/15 Reacties/in /door

Ranonkels

Ranonkels

Mijn oma hield ontzettend van lentegoed, net als ik. Toen mijn oma overleed, kocht ik ranonkels voor mijn opa, die drie weken gestaan hebben. Het leek wel alsof ze toen extra hun best voor mijn opa deden, want ik heb daarna nooit meer ranonkels in huis gehad die zó lang goed bleven. Ondanks dat ze meestal aan hun eigen succes ten onder gaan en hun prachtige waterhoofdjes hun tere stengels doen knakken, vind ik ranonkels zo’n wonderschone bloem dat ik mijn huis ermee vol zet, zodra en zolang ze beschikbaar zijn.

My beloved grandmother loved Spring flowers and I take after her. When my grandmother passed away, I bought a bouquet of ranuncules for my grandfather. That bouquet kept fresh for three weeks, as if they were doing everything they could to keep my grandfather company as long as possible. I have never seen such long-living ranonculus after that anymore. Despite the fact that almost all ranuncules become the victim of their own success and their beautiful big heads make their delicate stems snap, I love them and put them in vases around the house, as soon and as long as they’re available.

Images of a lazy Sunday

/8 Reacties/in /door

Lazy Sunday
Lazy Sunday
Lazy Sunday

Candy Floss

/11 Reacties/in , , /door

Candy Floss
Ik vond dit prachtige Engelse boekje bij de kringloop. Het doet me denken aan de kinderkamers uit ‘Atonement’ of andere films en series uit dat tijdperk. Alleen de foto van de schrijfster is fantastisch, om nog maar te zwijgen over de potloodtekeningen in het boekje zelf. En wist je dat candy floss de Engelse benaming voor suikerspin is?

I found this drop-dead gorgeous little book at a second-hand store. It reminds me of the children’s spaces from ‘Atonement’ or other movies or series from that particular era. The very image of the writer is to die for, not to mention the beautiful drawings throughout the book itself.

Candy Floss
Candy Floss
Candy Floss
Candy Floss

Colourblocking

/1 Reactie/in /door

Draken en Lange Lijzen

Draken en Lange Lijzen

Ik heb al heel wat museums op aarde bezocht (ahem, in Europa en Amerika, maar toch ;-)), maar eigenlijk amper in mijn eigen land. Geheel toevallig bezocht ik er de laatste tijd een aantal achter elkaar en wat me opviel was dat al die tentoonstellingen zo prachtig Anders dan Anders zijn vormgegeven, vaak in tegenstelling tot hun buitenlandse voorbeelden. Ik was al erg onder de indruk van de expositie van Pastoe in de Rotterdamse Kunsthal, afgelopen weekend blies de tentoonstelling ‘Draken en Lange Lijzen’ in het Groninger Museum me uit mijn schoenen. Ondanks het feit dat we de verkeerde zondag kozen voor ons bezoek (we werden bijna onder de voet gelopen door een kudde pensionado’s die gebruik maakten van de boekenweek actie van de Nederlandse Spoorwegen), was de sfeer van voornoemde tentoonstelling bijzonder rustgevend door het gebruik van alleen between-gordijnen, glas en licht. Simpel en briljant.

Marc Bijl’s Urban Gothic en het museum zelf hadden geen groter contrast kunnen vormen met voornoemde tentoonstelling. Gelukkig hou ik van een goede portie colourblocking (zeker als het op een gebouw wordt toegepast!) en (bijvoorbeeld) een variatie op een Mondriaan in graffiti. (Klik op onderstaande thumbnails voor foto’s.)

Dus, ik kan veilig stellen dat Nederlandse musea Vét Cool zijn. Like!

I’ve seen quite a lot of musea around the globe (ahem, in Europe and the U.S. ;-)) and not quite as much in my own country. By coincidence, I’ve recently seen a couple of Dutch museums in quick successions. What struck me at all these exhibitions was the awesome way they were styled. I was stunned by the display of the Pastoe collection in the Rotterdam Kunsthal and last weekend I got swepped of my feet by the ‘Dragons and Lange Lijzen’ exhibition in the Groninger Museum. Beside the fact that we choose the wrong day to visit the museum (we were stampeeded by a herd of pensionado’s who took benefit of some kind of free-train-ticket-campaign) this particular exhibition had an atmosphere of tranquillity. The use of between curtains, glass and a soft lights is simple as well as brilliant.

This in contrast to Marc Bijl’s Urban Gothic collection and the museum building itself, I looove some good ol’ colourblocking or the idea of a Mondriaan painting in graffiti. (Please click on the thumbnails below to start a slideshow of aforementioned.)

So, I can safely conclude: Dutch museums are cool too. Me likey!

Draken en Lange Lijzen