Met zijn gebreide trui

/1 Reactie/in , , /door


Afgelopen weekend, terwijl man en kind aan het kamperen waren en ik me verheugde op een weekend met een zee aan tijd voor mezelf, werd Popje ineens ernstig ziek. Ze bleek kanker te hebben, haar longen vol vocht. Het was binnen twee uur bekeken. Ik ben 35, ik ben voor de wet al jaren volwassen. Maar om de dood van een huisdier zal ik nog altijd als een kind huilen. Het verbaast me ook steeds weer dat de mens in staat is om zoveel om een dier te geven. Een liefde die helemaal niet wederkerig – eerder opportunistisch – is, maar die je hart net zo goed breekt als hij abrupt beëindigd wordt. Het is een overzichtelijk verdriet, maar het is niettemin verdrietig.

We gaan dus in het asiel weer op zoek naar een nieuwe vrouw voor Gerrit, onze overgebleven zachtaardige vriend met helikopter-oren. Konijnen zijn namelijk, in tegenstelling tot wat veel mensen denken, geen solitaire dieren. Tot die tijd mag hij lekker in de tuin rondhopsen. Of in de woonkamer (hij weet al precies hoe hij de hordeur open moet duwen, want konijnen zijn ontzettend nieuws- en leergierig). Op de foto probeerde hij net een hap uit de bank te nemen. The things we do for love.


Molly ziet het allemaal met lede ogen aan. Ze vond het gisteravond zelfs nodig om Gerrit’s waterbakje dan maar soldaat te maken, die ín zijn ren staat. Toen hij eens kwam checken wat dat platte dier in zijn huis deed, kreeg hij geblaas op de koop toe. Onder dat goedmoedige uiterlijk schuilt een bijkans nog grotere opportunist.

(Er zijn niet veel foto’s van Popje, ze was op z’n zachtst gezegd nogal bang. Een konijn met een oorlogsverleden noemde ik haar, haar vorige eigenaar vond het nodig haar oren te tatoeëren en haar met een berg soortgenoten in houten kratten te houden. Ze had een prachtige hertenkleur en de laatste maanden mochten we haar soms zelfs voorzichtig aaien. Ze mogen opportunistisch zijn, hun vertrouwen kan je met veel geduld winnen. Dat blijf ik ook bijzonder vinden.)

Ik neem de komende weken mijn jaarlijkse blogpauze. Niet hierom (dat zou wat ver gaan), maar gewoon omdat het zomer is en omdat het kan. Tot snel en fijne zomer gewenst lieve allemaal!

We had to say goodbye to Popje, one of our bunnies. She appeared to have cancer and past away all of a sudden last Saturday. We have to find a new wife for Gerrit (her signifiant other) now, since bunnies are no solitary creatures (although a lot of people seem to think they are). Until we’ve found him a new friend, we allow him to roam free in the garden and (his favourite) the living room.

I’m taking my annual blogbreak to next couple of weeks. See you soon and happy Summer lovelies!

Helsinki stedentriptiplijst (10x woordwaarde)

/0 Reacties/in , , /door


In Helsinki is het nog hartje winter. Het meteorologische voorjaar zal er heus – net als in Nederland – al begonnen zijn, het psychologische voorjaar laat er nog even op zich wachten. Waar ik mee wil zeggen: de luchten zijn er nog zwaar en loodgrijs, de bomen kaal, de mensen gehuld in dikke skipakachtige jumpsuits en overal wordt de verwarming binnen nog opgestookt tot 22 graden. Dat afgezet tegen ons vroege, warme, lichte Nederlandse voorjaar maar onze neiging om toch te zeuren over onze lange winters, maakt mijn respect voor de Scandinavische volken nog wat dieper. Als je in Finland woont heb je pas écht reden tot klagen over lange winters. Gesteld dat je daar nog de moed voor zou hebben na een 8 maanden winter. 

We went to visit Helsinki, Finland last weekend. Although Helsinki is still pretty winter-y this time of year, we had a great time. I’ve summed up my favourite addresses below. Make sure to take a peek at the great cityguides of Judith, Lonneke (Helsinki cityguide part 1 and part 2) and Anki (all in English) as well!


Ik deed deze inzichten op na een lang weekend Helsinki. Wat voor ons vooral gewoon heerlijk was, omdat we 1. op vakantie waren en 2. we weer zouden terugkeren naar ons land waar het voorjaar al hartstikke aan is. En omdat ik me een weekend lang te buiten kon gaan in de Moomin winkels die er te vinden zijn. Misschien was dat wel de hoofdreden. Misschien.



Ik ben overigens niet zo goed in het maken van shopping- of stedengidsen. Ik ben namelijk ronduit slecht in het vinden van bijzondere adresjes, tenzij het kringlopen zijn. Als wij uit eten gaan in een buitenlandse stad, dan vragen we meestal het personeel van ons (super degelijke, niet-hippe) hotel of zij nog tips hebben. Ik ben gewoon niet zo ontdekkerig als ik in het buitenland ben. Op reis ben ik zelfs ronduit inert. Een tegenreactie op het drukke leven thuis vermoed ik. Maar, ik ga bij deze een gooi doen naar een Helsinki stedentriptiplijst. Je bent immers nooit te oud om te veranderen.

Wij gebruikten voor onze trip naar Helsinki als uitgangspunt de cityguides van Judith, Lonneke (Helsinki cityguide deel 1 en deel 2) en Anki. Het lijstje hieronder is een samenstelling uit die cityguides met een paar toevoegingen. Precies genoeg adressen voor een bezoek van tweeënhalve dag.

Om te beginnen: Helsinki is een vriendelijke, rustige stad. Haar inwoners ingetogen en vriendelijk. Als je echt geen wintermens bent, bezoek Helsinki dan vanaf mei. Dan heb je iets meer kans op een zonovergoten stedentrip. Of wacht tot de klimaatverandering nog harder toeslaat. Dan kan je zelfs in januari gaan. (Onze taxichauffeur had zijn eigen apocalyptische ideeën over Finland: “No, I won’t take tips. This country is so bloody expensive, it will bring us to our knees.”)


Eten en drinken
Drinks and bites

Meripaviljonki – Säästöpankinranta 3
Traditioneel Fins menu (veel vis, wij aten er fantastische mosselen) op een prachtige locatie aan het water. En kies, als je avontuurlijk bent ingesteld, het toetje van Finse duindoorn bavarois met dropmousse.
Traditional Finnish meals at a beautiful location alongside the water. We ate delicious mussels and if you’re of the adventurous kind: take their Finnish buckthorn bavarois with liquorice mousse as dessert.

Sis.Deli – onder andere Kalevankatu 4 (meerdere locaties)
Sis.Deli is mooi ingericht, ze schenken goede koffie en je betaalt een vaste prijs om onbeperkt gebruik te maken van het lunchbuffet. (Buffetten zijn iets typisch Scandinavisch en wij zijn van mening dat dat een gat in de markt is. Net als het gratis water dat in iedere horecagelegenheid geschonken wordt.)
Beautiful interior, good coffee and a lunch buffet (we love buffets) for a fixed price. 

Sandro Kallio – Kolmas Linja 17 (meerdere locaties)
Denk Marokkaans eten, denk een hamburger en vergeet direct alles wat je je daarbij voorstelt. Wij aten bij Sandro de lekkerste hamburger sinds…ooit.
Think Moroccan food, think hamburgers and immediately forget everything you’d ever imagine combining the two. We had the best burger since…ever there.

Piece ’n Love pizza – Uudenmaankatu 9
Heerlijke, betaalbare pizza’s met flinterdunne bodem en verse ingrediënten.
Delicious thin crusted pizza’s with fresh ingredients for a good price.

Mumin kaffe – Liisankatu 21 (verschillende locaties)
Als je kindermayhem trekt (de cafés zijn volledig op kinderen gericht) en van Moomin houdt, dan is dit gewoon leuk om mee te maken. Daarbij zijn de cafés prachtig ingericht. Onze dochter bleef het weekend thuis, dus wij waren helemaal vertederd door al die Finse, tussen Moomin parafernalia rondbanjerende, tuinkabouters. Ik hoop niet dat ze dachten dat we kinderlokkers waren, maar gewoon ouders die al twee dagen verstoken waren van de knuffels en strapatsen van hun eigen dochter.
If you can handle a bit of child-related mayhem and/or if you’re a huge Moomin fan like me, do visit one of these beautifully decorated cafés.


Bijzondere locaties
Interesting locations

Kaisaniemi Botanic Garden
De perfecte plek om eens lekker foto’s te maken. En omdat een botanische tuin altijd lekker warm is. ;-)
The perfect place to take photos and a good spot to warm up if you visit Helsinki during winter. ;-)

Suomenlinna eiland
Suomenlinna is een oude vestingstad gelegen op een eiland 20 minuten varen vanaf Helsinki. Het staat sinds 1991 op de lijst van het UNESCO werelderfgoed. Denk huizen in prachtige kleuren, zee én prachtige uitzicht op Helsinki. Een tripje naar Suomenlinna is prima te doen tijdens een korte stedentrip. Er vertrekt iedere 20 minuten een boot vanaf de markt bij het Presidentiële Paleis (maar check natuurlijk altijd even de dienstregeling). Een retourtje voor twee personen kost ongeveer 10 euro.
This 1748 sea fortress is inscribed into the UNESCO World Heritage List in 1991 and lies a 20 minute boat trip away from Helsinki. Beautiful pastel buildings and beautiful sights of Helsinki from the sea. 



Winkelen
Shopping

Muumin shop – Helsinki Airport, Mannerheimintie 20 (shoppingmall Forum), Itäkatu 1-5 (shoppingmall Itis)
Need I say more?

Artek – Keskuskatu 1B
Voor je broodnodige Scandinavisch design fix. Mede opgericht door Alvar and Aino Aalto.
For your daily Scandinavian design fix. Founded by Alvar and Aino Aalto.

Aarikka – Pohjoisesplanadi 27
Fins design (interieuraccessoires en anders dan andere sieraden). Ronde vormen, eenvoudig design en (blank) hout.
Finnish design (interior accessoiries and not so average jewelry). Round shapes, clean lines and wood.

Marimekko outlet – Kirvesmiehenkatu 7
Voor kortingen oplopend tot 70%. Heel veel kleding, maar ook kussens, servies en heel veel Marimekko stoffen. Bij de outlet zit ook een restaurant en gewone Marimekko winkel, dus je kan er behoorlijk wat tijd doorbrengen. Let wel op! Dit adres ligt buiten het centrum. Je kan een metro pakken naar het Itis winkelcentrum, maar vanaf daar is het nog een eind lopen, of je moet een taxi nemen vanaf het Itis winkelcentrum.
The outlet is located outside the city centre, so you’ll have to take a cab to get there (or take the metro to the Itis mall and take a cab from there). Discounts vary from 20-70%. There’s also a restaurant and a regular shop, so you can easily spend a couple of hours there.



Design District
Vraag om het Design District kaartje met alle DD winkels als je bijvoorbeeld bij Nide (hier beneden) bent. Dan heb je direct een mooi overzicht van alle adressen (die soms best een stukje uit elkaar liggen).
Ask for a Design District map with all the adresses when visiting Nide (below) for example.

Nide – Fredrikinkatu 35
Boeken en tijdschriften. Ik kocht er onder meer het Green Home Book van Susanna Vento en Riikka Kantinkoski.
Books and magazines. I bought Susanna Vento an Riikka Kantinkoski’s Green Home Book there.

Papershop – Fredrikinkatu 18
Prachtige poster- en kaartenwinkel.
Beautiful posters and cards.


Tweedehands
Second hand

Helsinki Second Hand – Korkeavuorenkatu 5
Veel te duur, maar heel veel Scandinavisch vintage om je gewoon eens aan te verlekkeren. Je kan ook een wedstrijd doen wie het eerst het goedkoopste item van de zaak vindt. (Ik won, met 15 euro. Je gelooft het niet.)
Way too expensive for my taste, but for a thrifting-freak like me it’s just nice to be surrounded by vintage classics for a bit. 

Emmaus Helsinki – Mäkelänkatu 54
Dit adres lag vrij ver van ons hotel af en zoals veel kringlopen hebben ze in het weekend vrij exotische openingstijden. We zijn er echter op weg naar ons hotel langsgekomen en het zag er vrij episch uit. Dus als je meer tijd hebt, ga erheen. Doe het voor mij.
We didn’t have time to visit this address, but it sure looked good (we passed it in our taxi to the airport). Do make sure to visit. If anything, do it for me. 

Kalm aan en rap een beetje

/2 Reacties/in , , /door


Twee jaar geleden (manmanman, waar blijft die tijd) volgde ik een workshop weven bij Nom. Na veel vragen van lezers over de weeftechniek, maakte ik er zelfs een aantal instructiefilmpjes over. Om het daarna zo beu te zijn dat ik de hele rotzooi onderin een kast smeet en er twee jaar niet naar omkeek.

Die filmpjes kwamen weer van pas toen ik het weven weer op wilde pakken. Zo snel als mijn dochter namelijk nieuwe vaardigheden leert, zo snel zakken nieuw geleerde vaardigheden weg als je boven de 30 bent. En dan blijkt zo’n compleet verwaarloosd YouTube kanaal toch nog ergens goed voor te zijn. (Niet dat ik ook maar een seconde de ambitie heb gehad om fulltime vlogger te worden, dat laat ik aan de generaties na mij over. Ik weet hoe bejaard dit klinkt, maar het houdt de zaken lekker overzichtelijk. Bloggen kan je in je pyjama, voor een vlog moet je je jezelf toch íets van een kapsel aanmeten en – erger nog – jezelf aankleden. Dus voor iedereen die dacht dat bloggers altijd in een keurig opgeruimd huis wonen met hun gezicht strak in de lak: guess again. Wij zetten álles in scene. Als je een blogger tegenkomt die het tegendeel beweert, dan liegt ie. Neem dat maar van mij aan.)


Weven is een geweldige handvaardigheid want je kan het zo moeilijk maken of makkelijk houden als je zelf wil. Ik hou zaken graag gemakkelijk, ik wil alleen maar een beetje ontspannen en rommelen met bolletjes wol (alleen het bij elkaar zoeken van de kleuren is eigenlijk al leuk, een beetje zoals voorpret ook bijna leuker is dan het moment zelf) en daarna iets in elkaar zetten waar ik direct tevreden mee ben. (Ik stond helaas vooraan bij het uitdelen van het ongeduld én het perfectionisme…dat had ik beter niet kunnen doen.) Ik ga dit weefwerkje met pompoms combineren, een idee dat ik zag bij WednesdayWeaving en allerlei andere fantastische wevers wiens werk je niet te vaak moet bestuderen omdat je er dan acuut weer mee wil stoppen.


Pompoms maak je natuurlijk niet meer met een kartonnetje, maar met een pompommaker. Een apparaatje dat zo slim is uitgevonden dat ik ieder basisschoolkind dat nog met kartonnetjes moet klooien adviseer direct in staking te gaan tot er pompommakers worden aangeschaft. Degene die die dingen heeft uitgevonden stond vast achter mij in de rijen van ongeduld en perfectionisme. Maar besloot van zijn of haar vloek een zegen te maken.

Zover ben ik nog niet, vandaar dat weven. Het is de perfecte manier om eens even een beetje rustig te worden. En wel rap een beetje.

In desperate need of some relaxation, I picked up weaving again after a two year break. My own super neglected YouTube channel with homemade weaving instruction videos came in pretty handy again, since everything I learned about weaving was entirely erased from my memory (short-term memory loss is one of the many perks of having been pregnant once. The only thing I will never forget is our child, which is quite a relief!). I love weaving. It’s a low-profile craft (once you know what you’re doing ;)) and without too much effort, the result is pretty satisfying. And on top of things: it’s meditating. That’s something I can really use these days!

Clean slate

/0 Reacties/in , , , /door


Ik hou van kerst, maar decoraties en stillevens hebben voor mij een maximale houdbaarheidsdatum. Na 25 dagen ben ik ze spuugzat. No rest for the wicked. Ik hou van ons januari huis: opgeruimd en leeg.

We schoven Jet’s bedje uit (wist je dat het vinden van de juiste maat dekbed nog helemaal geen sinecure is?), ze slaapt nu letterlijk en figuurlijk onder een berg Nijntjes en onder haar eigen maan. Want hoe geweldig is het dat je, als fan van de maan, nu ook een eigen maan op je kamer hebt?

Ik installeerde de Bulbo lamp die ik voor mijn verjaardag kreeg (wat een geniaal concept), we hingen een Pivot op in de keuken en ik shuffelde zoals vanouds de stillevens in huis.

Januari begint voor mij de zondag van het jaar te worden: naarmate ik ouder word, ga ik die maand steeds meer waarderen. Er is weer wat ruimte in de agenda, lucht in mijn hoofd en huis. Tijd om soms zowaar eens even niets te doen. Om gewoon thuis te zijn zonder verplichtingen of ellenlange to do lijstjes. Happy days!


Januari at last. All the Christmas decor is back in the attic, we start with a clean slate. I love our empty and clean Januari home. Now that I’m getting older I start to love January in general, when my schedule is less crazy, when there’s sometimes even time to do nothing in particular. We extended our little girl’s bed and installed her Zilverblauw moon (she loves the real moon and her ‘own moon’ as she calls it). I also installed my birthday present: a Bulbo light. We mounted a Pivot in our kitchen and I shuffled around some still lives. All is well. 

It’s going to be legen…wait for it…merry!

/7 Reacties/in , , , /door


Op vtwonen.nl schreef ik al over de kerstversiering in ons huis, die foto’s mogen op dit blog natuurlijk niet ontbreken. Daarom hier en daar hetzelfde verhaal én wat nieuwigheden. For shits and giggles baby, yeah!

Kerstversiering is altijd een beetje een heikel punt voor mij. De plek van de kerstboom is, door de vorm van onze woonkamer, bijvoorbeeld een dilemma. Op de plek bij de achterdeur ziet hij eruit alsof hij naar binnen is geslopen en ieder moment weer kan vertrekken. En aan de voorkant naast de verwarming vergaat hij wel érg snel door de warmte. Het knaagt ook ieder jaar weer aan me dat al die opgekweekte kerstbomen na vier weken bij het vuil terechtkomen. Ik zette onze bomen de afgelopen jaren steeds in de achtertuin, maar aangezien ik zelf geen kerstbomenhandel wil beginnen, is dat ook niet houdbaar.

Nee, ik zat meestal niet in een goede kerstversieringsvibe.


Een kleine, houdbare kerstboom wilde ik dus. En ik vond er ook een dankzij Lisanne, die me de naam van dit naaldboompje tipte. De kamerden of het tafeldennetje (alleen die naam al!) komt oorspronkelijk uit Australië en is een van de enige naaldbomen die je binnen kan houden (dit klinkt alsof het over een huisdier gaat, aaach). Dit boompje speelt nu voor kerstboom en de rest van het jaar is het gewoon een kamerplant. Ik vind het een topoplossing. Ik vond de mijne trouwens gewoon bij Intratuin, mocht je er een zoeken.


Achter de kruk waar mijn tafeldennetje op staat zit ook een leuk verhaal. Iris, mijn (zo bleek wel) Zeer Onverschrokken blogvriendin, trok hem voor mij, na een avond uit, uit een zeecontainer met grof vuil. Zo’n container waar je op moet klimmen om überhaupt te kunnen zien wat erin ligt. Nu vraag je je natuurlijk af waarom we dat wilden weten. We hadden geen Lara Croft ambities of iets dergelijks, maar er hing een stoel over de rand die onze nieuwsgierigheid wekte. En nee, we waren zeer zeker niet dronken. Drank en dumpster diven gaan nooit samen. Onthou dat. (Of maak er anders een YouTube filmpje van. Dan levert die combinatie in elk geval nog potentiële wereldfaam op.)

Ik verfde de kruk donkergroen en roze. De strikken in de boom zijn van HEMA, net als de gouden ‘merry’ letters en de witte pinwheels boven de eetkamertafel. Achter de kerstboom (voor zover je het kan zien, hoera winterlicht!) hangt een analoge foto die ik, geheel geïnspireerd op deze prachtige analoge foto van Anki, een zomer geleden maakte. Over Anki gesproken, zij en haar Lief Casper ontwierpen de kerstboomposter hieronder. Je kan hem hier kopen.

Naast het tafeldennetje staat ook traditiegetrouw de roze boom met Nijntjes in de woonkamer. Die had ik al voor onze dochter geboren werd, want stiekem ben ik zelf ook gek op roze kerstbomen met Nijntjes. De Nijntjes kon je ooit eens sparen bij Bruna. Op raadselachtige wijze heb ik destijds wel 20 Nijntjes verkleed als heks op een bezemsteel bij elkaar gespaard, maar niet veel andere figuurtjes (is dat een wetmatigheid ofzo?). Ik heb mijn verzameling uiteindelijk uitgebreid op de Verzamelaarsbeurs die twee keer per jaar in Utrecht plaatsvindt.


De adventshuisjes kocht ik bij Yay in Antwerpen. Ze zijn van MeriMeri. Ik stopte in ieder huisje een klein cadeautje en iedere ochtend weer probeert Jet er weer meer dan één uit te pakken. Oooh, de onbeschaamdheid van een tweejarige, het is jammer maar ook heel nuttig dat je dat schaamteloze ergens voor je 18e kwijtraakt. Op de foto rechts zie je mijn Duitse Erzgebirge kerstpyramide. Als je de kaarsjes aansteekt, gaat het molentje draaien door de warmte van de kaarsjes. Ik kan daar kinderlijk blij van worden. Jet trouwens niet. Zij vindt dat draaiende molentje op de een of andere manier nogal angstaanjagend. (Het beweegt uit zichzelf maar het is geen mens en ook geen dier: geef het kind eens ongelijk.) Hopelijk verliest ze die angst ook voor haar 18e.


Mijn moeder maakte over de jaren tientallen kerststallen van hout, in alle maten en kleuren voor zo’n beetje de hele familie. Ik heb diepe bewondering voor de vele uren werk die er in die stallen zitten…zeker als je bedenkt dat ze er minimaal 30 gemaakt moet hebben. Degene op de foto’s ‘erfde’ ik dit jaar van haar “omdat ze nu eenmaal liever met warme dan met koude hand geeft” (of dat een officiële uitdrukking is weet ik niet, ik ben op dat vlak een beetje verknipt geraakt…maar ze bedoelt ermee dat ze het liever bij leven en welzijn geeft dan dat we het later erven). Voorafgaand aan die gift ontspon zich trouwens nog een hilarisch gesprek:
Mamma: “Ik moet echt gaan opruimen, ik heb denk ik wel 16 kerststallen in huis staan.”
Ik: “O, dan wil ik héél graag die stal in pastelkleuren adopteren!”
Mamma: “Maar jij hebt toch al een stal?!”

Dat maakt deze tijd misschien wel het allerleukst (en voor hen die hun geliefden moeten missen daarom ook zo moeilijk): deze maand is volgepakt met oude en nieuwe herinneringen en gezelligheid. Het is allemaal zo simpel, maar ik word er heel erg blij van.


Kortom: ik kan rapporteren dat het versieren van het huis dit jaar naar wens verloopt. Jij ook heel veel versierplezier en gezelligheid toegewenst!

A recap of my blogpost for vtwonen.nl about this year’s Christmas decorations in our home. If you want me to share any source, please drop me a line! And of course: have a merry December!