A chair for the nursery

A chair for the nursery
Een stoel voor de babykamer, ook dat kan een zoektocht van maanden opleveren. Wat ik mezelf geheel vrijwillig aandoe en welke zoektocht echt geen straf is. Ik ging van de Eames rocker (wel erg duur) naar Hay (minder duur) via vage kuipstoelen en ouderwetse rookstoelen (ieuw…ik weet niet, daar ben ik een beetje vies van) op Marktplaats naar van die houten schoolstoelen (zie je jezelf al zitten, midden in de nacht met een baby op zo’n rechtop stoel?). Het was het allemaal niet. Tot ik recent bij iemand langsging bij wie aan het eind van de straat kringloop zit. (Dat zou voor mij dé reden zijn om een huis te kopen.) Die kringloop is eigenlijk te duur, het personeel oneindig onvriendelijk en ze verkopen amper accessoires (tenzij je een gedeukte, half verbrande pan zoekt, dan moet je er zéker heen) maar ze hebben zo ontzettend veel meubels in die hal staan dat er wel iets tussen móest staan dat allicht goedkoper was dan een Eames rocker chair. Ik vond er deze stoel met heule smerige matraskussens erin (die mochten ze houden – die kunnen ze dan weer lekker verpatsen voor veel te veel geld) voor 15 euro. Voor 15 euro versnipper ik ineens die hele wensenlijst waar De Stoel inmiddels aan moest voldoen. Overigens zit ie prima, ook zonder kussens, en ik kocht ‘m niet alleen voor de prijs: de vorm vind ik prachtig. Project nummer twee is nu in aantocht: matraskussens maken. Of leuke vinden in de goede maat en kleur. Zo hou ik mezelf lekker bezig. Je kan trouwens meekijken met mijn weg door babykamermeubilairland en aanverwante babyzaken op dit Pinterestbord (gesteld dat je daar trek in hebt natuurlijk..).

A chair for the nursery, that too can become quite the quest when you’re me. Which isn’t a punishment at all. I went from the Eames rocker (too expensive) to Hay (less expensive) via scruffy club chairs (ew…) on eBay to those old-school school chairs (I could already imagine us sitting in the middle of the night with a baby on our lap on a hard chair like that…not). The Chair just wasn’t there for me. When I recently visited someone who lives in a street with a thriftshop around the corner I decided to take a peek there. The personnel there is extremely unfriendly, their prices too high and they hardly sell accessoiries (unless you’re looking for burned, dented pans..then you should definitely pay a visit) but they do have the mother of all second hand furniture collections. I reckoned if I couldn’t find my chair there, I wasn’t going to find it anywhere. And I found one, for only 15 euros. There were two extremely filthy matrass cushions in it (I kindly allowed the shop to keep those – they are probably trying to sell them for the exact same price) but it’s comfortable even without cushions and I love its shape. Which brings me to my next project: making matrass cushions for this baby (pun not intended). Or finding the right ones in the right colour on the internet. That’s how I keep myself busy people. You can follow my search for the perfect nursery decor and other baby-related things on this Pinterestboard by the way. (But if you’re not that into babystuff, feel entirely free to ignore this last link of course..)

Flowers, hormones and swamps

Flowers, hormonesFlowers, hormones
Zo typisch voor zwangerschapshormonen: dat je wit Gipskruid wil kopen bij de bloemist, paarsige aanwijst en het dan zielig vindt voor de bloemist om te switchen naar witte terwijl je hersens ondertussen roepen: “Paarse?!……..Neeee! Ik wil witte! Zeg het! Zeg het! Zeg het!” En naar buiten lopen met paars gipskruid. Mijn gedachten lijken regelmatig in een moeras weg te zinken. Ik maak lijstjes maar vergeet consequent de elementairste zaken op te schrijven. Pastasaus zonder pasta. Een workshop geven en geen naalden inpakken. Hele stukken conversatie missen (en dan bij voorkeur het stuk waar de meest belangrijke informatie gegeven wordt). Die ene belangrijke vraag vergeten te stellen aan de verloskundige (en je hébt maar 10 minuten per maand om dit ‘life changing event’ te bespreken). Mijn blad pitchen bij iemand kan ik momenteel vergeten en recent heb ik bijna onze percolator ‘genuked’ in de magnetron. Alles verdwijnt in het Moeras. Wat irritant en soms ook stiekem best lekker rustig is.

Typical how these pregnancy hormones turn your brain into some sort of swamp. I went to the florist for white baby’s-breath (I like that name!) but came home with purple ones. While purchasing them my brain screamed: “Purple?!…….. Noooo! You wanted white ones! Say it! Say it! Say it!” I make a list and forget to write down that one elemental thing, the reason why I made that list in the first place. I buy pasta sauce but no pasta. I host a workshop but forget to bring needles. I miss whole chunks of elementary information in a conversation. Or forget to ask that one important question to my midwife. I can not, I repeat: not pitch my company in a understandable manner to anyone at the moment and recently I almost nuked our coffee maker in the microwave. Everything disappears into The Swamp. Which is quite annoying, but being as it is, in a funny way, also reassuring.

Flowers, hormones

En natuurlijk omdat ik dat bijna vergeet: de theedoek met de flamingo’s kreeg ik van Femke en komt van Jansje.

And of course I almost forgot: the flamingo teatowel was a present from Femke and comes from Jansje.

Paper, please

Paper, please
Paper, please
Misschien omdat ik een digitaal magazine uitgeef en een blog schrijf, heb ik een onverwoestbare liefde voor papier. Begrijp me niet verkeerd, digitaal is voor iemand als ik, die zó een carrière als opruimgoeroe zou kunnen beginnen, de hemel (het hele concept ‘paperless office’- die fancy uitdrukking voor het digitaliseren van archieven – had uit mijn koker kunnen komen). Maar na een (werk)dag naar schermen staren verlang ik ontzettend naar papier. Papier schijnt niet in je gezicht, het heeft geen batterij die leeg kan lopen, het heeft iets knus, je kan erin knippen, het verwerken (op een andere plek dan achter een bureau), mooi neerzetten… en zo zijn er nog een heleboel voordelen aan te noemen. Mijn Lief is om die reden ontzettend blij met de e-reader die hij mij cadeau deed voor mijn verjaardag afgelopen jaar. Hij heeft er denk ik al zo’n 10 boeken op gelezen. (Ik verdenk hem ervan dat hij die e-reader stiekem voor zichzelf kocht trouwens.) Ironisch genoeg kreeg ik op mijn verjaardag ook een paar analoge boeken cadeau, die ik met heel veel liefde lees en rondzeul (Het Puttertje van Donna Tartt bijvoorbeeld weegt toch op z’n minst een kilo). Een boek als Wildwood (ik ontving afgelopen weekend het derde deel..oh yeah!!) ga je gewoon echt niet op een e-reader lezen. Dat is vloeken in de kerk.

Bij SissyBoy Homeland ruimen ze momenteel de halve (papier)collectie van de Noodolls op en als die-hard fan (ik kocht er zelfs een knuffel van voor onze baby), kon ik daar natuurlijk niet vanaf blijven. (Overigens ook niet van de opwind-zeehond op de bovenste foto…zulke poppetjes halen nog steeds een kinderlijk plezier in mij naar boven.) Nog zo’n voordeel aan papierwaren: het fotografeert zo lekker. Moet je je voorstellen dat je alleen nog maar e-readers zou kunnen fotograferen! Ik mag hopen dat de digitale revolutie voor die tijd door de papierliefhebbers onder ons tot een halt geroepen is.

About my love for paper, despite (or maybe because) of the fact that I publish an online magazine, blog and love the whole concept of a paperless office (since I’m also a bit of a neat-freak). Paper is just so photogenic, doesn’t have that flashing glare of pixels, nor does it cause a reduce in my attention span like my tablet and phone do. And did you already know the newest part of the Wildwood Chronicles is out? Who would want to read those gorgeous books on an e-reader? I reckon: nobody.

My French children’s book… in Czech

Blexbolex Romance
Blexbolex Romance

Exemplarisch: ik die een prachtig boek in een buitenlandse boekenwinkel koop om er vervolgens achter te komen dat het niet uit dat specifieke land blijkt te komen. Volg je me nog? Ik kocht dit boekje in Praag en aangezien ik geen fluit begreep van de taal waarin het geschreven is, besloot ik het te googlen. Om erachter te komen dat het van oorsprong een Frans boek is dat ook gewoon vertaald is naar het Nederlands. Har de harhar. Nu begrijp ik ook meteen de gezichtsuitdrukking van de boekverkoper bij het afrekenen. Ik geef voor deze actie uiteraard gewoon mijn zwangerschapshormonen de schuld en ik ben daarnaast blij dat de boekverkoper nu ook weer een gave anekdote te vertellen heeft aan zijn vrienden. Iedereen blij.

Laat ik wel wezen: of het nu geschreven is in Tjechisch, Frans of Nederlands, dit boekje is prachtig om doorheen te bladeren. En aangezien ik een van die afgestompte zielen ben die bijna alleen nog maar door boeken bladert, is het niet eens echt erg dat het geschreven is in een taal die ik niet begrijp. (Alhoewel er zoveel op die pagina’s gebeurt dat ik er wel nieuwsgierig naar word!) Het boekje is gemaakt door Blexbolex (wat niet bepaald Tjechisch klinkt hè? Of Frans! Eerder als de naam van een Transformer ofzo!) en je kan het overal op het internet krijgen, in iedere taal die je maar wenst.

That’s just so typically me: buying a beautiful book in a foreign country in a language that is not its original language. Do you still follow? I bought this beautiful book in a bookstore in Prague, but since I of course didn’t understand a word of it I googled it and found out that it’s a French book…that’s also translated in Dutch. Har de harhar. Now I also understand the bookshop owner’s funny face at check-out. I decided I’m just going to blame my pregnancy hormones for this silly move and I’m happy I provided that book shop owner with a good story to tell at his next housewarming/birthday party. Smiles all around.

Whether written in Czech, French or Dutch..this book is gorgeous and since I’m one of those people who nowadays only flips through books it doesn’t really matter that it’s written in a language I don’t understand (although there’s so much going on on those pages that the story behind them does make me a bit curious!). It’s created by Blexbolex (which doesn’t sound Czech at all, does it? Nor French! It sounds more like the name of a Transformer or something!) and you can probably buy it in any language (even your own ;)) on the internet.

Blexbolex Romance
Blexbolex Romance

Cafe Neustadt

Cafe Neustadt Prague

Tijdens onze wandelingen door Praag afgelopen weekend vonden we dit gave café verborgen in een hofje in de Nieuwe Stad (wat in 1348 toen het gesticht werd een goede naam was, maar inmiddels zou ‘Oude Stad’ beter voldoen, ware het niet dat de huidige wijk ‘Oude Stad’ dan ook op zoek kan naar een nieuwe naam – fokking verwarrend jongûh!). Op zaterdag (en het was zaterdag, dus we vielen met onze neus in de boter) speelt er een DJ hele fijne muziek (soul en een beetje Kraak&Smaak-achtig) en bestaat het menu uit twee simpele keuzen: Engels ontbijt of choco-bananen-pannenkoeken. En verder: goede koffie. Waar ik als koffiepurist ook blij van word. Verborgen locaties zoals deze geven we ontzettend veel energie, omdat het er fijn anders is en omdat ik me over het algemeen thuisvoel in ‘fijn anders’. Ik bleef dus foto’s maken (tot vermaak van mijn Lief en hopelijk niet al te veel irritatie van de rest van de klanten).

Fijn adres dus, mocht je naar Praag gaan. Je vindt ze hier: Café Neustadt, Karlovo náměstí 1/23, Nové Město. Ze hebben ook een Facebookpagina die ik heel enthousiast likede..jammer alleen dat ik geen klap van Tsjechisch begrijp! Ah jaa.

When walking through Prague last weekend, we discovered this very cool offbeat cafe called Neustadt, hidden in a yard in New Town (which is a very funny name since New Town was founded in 1348). Inside, a DJ played our kind of music (soul and a bit Kraak&Smaak like) and on the menu were two simple plates to choose from: English breakfast or chocolate and banana pancakes. Hidden gems like this give me so much energy, I couldn’t stop snapping pictures. Wanna visit? You find them here: Karlovo náměstí 1/23, Nové Město. (I liked their Facebook too which turned out to be quite silly since it’s entirely in Czech. Ah well!)

Cafe Neustadt Prague
Cafe Neustadt Prague