Blur

/6 Reacties/in , /door

Blur - Planet Fur
Blur - Planet Fur
Als de natuur haar seizoensveranderings-trukendoos weer tevoorschijn haalt, word ik erg onrustig als ik buiten ben. Ik wil niet constant mijn loodzware camera meezeulen, maar ik weet hoe hoe snel de pracht van een seizoenswisseling weer voorbij kan zijn en daarmee de kans om het vast te leggen. Dus maakte ik een wandeling door het bos (wat met die korte dagen en een dutjes makende baby nog best een uitdaging is). Uiteindelijk maakte ik de mooiste foto’s toen ik alweer bijna thuis was. De stoplichten aan het einde van de weg en de passerende auto’s veranderen in een prachtig bokeh-effect als je de lens van je camera van auto-focus op handmatig zet en niet scherp stelt. De paarse zweem in de bovenste foto is een heel klein stukje lichtreclame. Het is geweldig hoe fotografie me steeds blijft verrassen met al haar mogelijkheden. Zo jammer dat je niet met het begrip fotografie trouwen kunt. Ik zou het direct doen.

When nature starts to do its season changing tricks again I always get jittery when I’m outside and do not carry my camera. I feel this urge to secure these moments of beauty, especially since I know they can be over in the wink of an eye. So I took my camera en little Jet for a little stroll through the woods to capture autumn’s beauty. The photos I snapped just before I got home are the ones I love most. You get the bokeh effect by simply changing your lens’ auto-focus to manual and not focussing on your subject. The dots of lights are traffic lights and cars passing a crossroad. It amazes me how photography keeps surprising me in such a beautiful way.

Blur - Planet Fur
Blur - Planet Fur
Blur - Planet Fur

Fur real friends on film

/6 Reacties/in , /door

Fur real friends on film - Planet Fur
Fur real friends on film - Planet Fur
Ik heb ontzettend veel plezier met mijn vader’s oude Canon. Deze foto’s (ontwikkeld door het geweldige Carmencita Film Lab) maken me zo blij, dat ik er weken op teren kan. Daarnaast ben ik verrast dat al deze foto’s scherp zijn geworden, aangezien dieren meestal niet mee willen werken aan stil zitten (daarom hou ik ook zo van ze). Vooral de oranje vriendjes (bovenaan) hebben mijn hart gestolen. (Die linker woont in de Hortus in Utrecht en ik hoop niet dat dat boompje een zeldzame exoot is, want zijn bast is volledig afgekrabt door voormelde oranje onverlaat.) Bekijk hier en hier meer van mijn favoriete analoge foto’s.

Er zijn vijf vrouwen die mijn liefde voor analoge fotografie hebben aangewakkerd en wiens (analoge) foto’s zo mooi zijn dat je ze niet mag missen (als je dat al niet deed): Hanke, Danique, Nikki, Iris en Anki.

I’ve had so much fun with my dad’s old Canon the last couple of months and these photos (developed by the lovely people of Carmencita Film Lab) make me walk on sunshine. My favourite subjects are furry and feathered friends and I’m pretty stoked these all turned out sharp, since most of these creatures don’t do posing nor sitting still. Check out a couple of my other favourite photos here and here.

There are five women who sparked my love for lomography and whos photos you should definitely check out if you haven’t already: Hanke, Danique, Nikki, Iris and Anki.

Fur real friends on film - Planet Fur
Fur real friends on film - Planet Fur

Powerless

/15 Reacties/in , /door

Powerless - Planet Fur
powerless
/ˈpaʊəlɪs /

adjective

    without ability, influence, or power.
    synonyms: impotent, helpless, without power, ineffectual, inadequate, ineffective, with no say, useless, defenceless, vulnerable, weak, feeble, paralysed

Inmiddels denken jullie misschien dat onze dochter imaginair is. De hoeveelheid foto’s van haar op dit platform (en andere digitale platforms) is immers te vergelijken met een maanlandschap. Leeg.
Dit is echter een hele bewuste keuze.

Toen ik een paar weken geleden blogde vanaf de Woonbeurs, vroeg een van mijn blogcollega’s waarom ik geen foto’s van Jet op het internet postte. Ik moest daar even over nadenken en begon mijn antwoord met: “Nou ja, zij is zo klein en het internet is zo groot….” Waarop zij zei: “Daar heb je je antwoord al!” En inderdaad, dat korte antwoord dekt de lading wat mij betreft prima.

Toen ik bij The Hive in Berlijn was vorig jaar, werd er (uiteraard) heel veel over bloggen gesproken. Eén opmerking tijdens een van de presentaties is me altijd bijgebleven en is praktisch mijn mantra geworden wat bloggen (en het delen van andere content op internet) betreft: “Als het niet goed voelt om bepaalde content te delen, dan moet je dat niet doen. Je lezers zullen je ongemak voelen en jij zal je rot voelen omdat je je eigen grens bent overgegaan.”

Wat ons kind betreft voel ik dat ongemak. Omdat ik weet dat niet alleen de ontzettend leuke, lieve en integere mensen die mij volgen haar dan zien. Maar dat zij min of meer toegankelijk wordt voor iedereen op deze aarde. Met andere woorden: ik ben compleet machteloos over wie wat met de beelden van ons kind doet. Zolang ik daar geen controle over zal hebben, zal ik ongemak voelen.

Geloof me, ik zal nooit iemand veroordelen die zijn of haar kindje wél deelt op het internet. Omdat het misschien gek voelt om níet over ze te schrijven omdat ze zo’n ontzettend belangrijk deel in je leven innemen. Omdat je zo trots op ze bent. Omdat je vreselijk veel van ze houdt, ondanks hun grillen en nukken. Omdat ze, in hun onbevangenheid, zo ontzettend grappig, aandoenlijk of slim zijn. En omdat je dat je heel graag wil delen met de wereld. Hell, je zou het op een spandoek aan de gevel van je huis willen hangen. Zo voel ik me namelijk ook. Maar ja, dat ongemak…

Bij deze deel ik dus, bij hoge uitzondering, een foto van onze oneindig lieve, vrolijke, grappige en ontzettend beweeglijke baby. Ik maakte deze foto tijdens een wandeling en vergat blijkbaar het rolletje van mijn analoge Canon TLb goed door te draaien. Met per ongeluk dit prachtresultaat.

Vertel eens: deel jij bepaalde content niet omdat je je daar niet fijn bij voelt? Ik ben erg benieuwd naar je antwoord!

About the fact that we’re powerless when it comes to the content we share on the internet, since we do not know who reads it or (ab)uses it and how that’s the reason why I don’t share photos of our child on the internet. (Despite the fact that I find that difficult since she’s the cutest baby in the world!) I shot the image of her with my dad’s analogue Canon TLb, it was double-exposed by accident, but I love the result.

Bloomin’ good treats

/5 Reacties/in , /door

Bloomin' good treats - Planet Fur
Bloomin' good treats - Planet Fur
Vroegâh, tijdens mijn loondienst jaren, bracht ik mijn weekenden vaak door met het kopen van dingen. Omdat ik vond dat ik dat verdiend had, na het slijten van mijn tijd op een saai kantoor. Niet dat ik me er beter door ging voelen, want na Spendeer Zaterdag volgde zondag. Waarna (dra)maandag zich onvermijdelijk opdrong. Na mijn carrièreswitch in 2012 (en daarmee het onvermijdelijk opdrogen van maandelijkse loonbetalingen), realiseerde ik me pas hoe zeer ik al die spullen niet meer hoefde te bezitten. Ze maakten me niet gelukkiger ofzo. Wat me wel gelukkig maakte, zo bleek, was het feit dat ik eigen baas over mijn eigen tijd werd. Wat ik eerder verdiende in geld, verdiende ik nu in tienvoud terug in natura. Ik kan nog steeds amper beschrijven hoe gelukkig dat me maakt.

Een ander fijn aspect aan dit feit is dat ik tegenwoordig weer echt iets te wensen heb voor mijn verjaardag. En oi, ik ben dit jaar vreselijk verwend door de lieve mensen om mij heen. Niet alleen met een verrassingsdiner, maar ook met Nanoblocks, de Donna Wilson alfabetposter en Ferm Living opbergboxen.

Mijn carrièremove zal de economie geen kick-start geven (au contraire!). Maar was al dat teveel uitgeven van geld nu juist niet het hele probleem van die economische crisis?

Back in my paid employment years, I often spent my weekends buying stuff. ‘Cause after being in a dull office for a week, I felt I deserved that. Not that it made me feel better, ‘cause after Spenderday came Sunday and than Monday was there again to ruin all that spare time spending fun. My career switch in 2012 (and the inevitable termination of monthly paychecks) made me realise that possessing all those things had never made me happy. And becoming my own boss changed one single but essential fact: what I once earned in money, I now owned in time. There are no words to convey how happy that freedom made me. And still does, ’till this day.

Another great advantage of this whole thing is that I have a good ol’ birthday wishlist again each year. I’ve been spoiled rotten by the ones I love, not only with a real surprise dinner party, but also with cute Nanoblocks, the Donna Wilson alphabet poster and Ferm Living storage boxes. Like I said: bloomin’ good treats!

My career move won’t kick-start our economy (au contraire!). But wasn’t spending too much the cause of this whole economical breakdown in the first place?

Come to the dark side. We’ve got cookies.

/10 Reacties/in , /door

Come to the dark side. We've got cookies - Planet Fur
Poe, dat was een drukke week. 24/7 zorgen voor een ziek kindje omdat je Lief weg is voor zijn werk is behoorlijk intensief, moet ik zeggen. Vooral op de momenten dat je denkt: “Zo, nu ga ik lekker die baby in haar bedje leggen en even met Molly kroelen” en dat de baby vervolgens alles onderkotst. Jou, haarzelf en alles wat binnen een straal van 1 meter rond haar staat. Arme stakker. (En op dat moment ook een beetje arme ik, eerlijk toegegeven. En sorry voor de expliciete details.) Ze voelt zich inmiddels weer een stuk beter en dat is het allerbelangrijkste. Bedankt voor jullie wat-te-doen-bij-verkoudheid-tips!

Ik kon nog wel een piepklein kringloop uitstapje inplannen en ook al was ie kort, hij was goed, omdat ik er dit Darth Vader masker vond. Oo, de lol die ik hiermee ga hebben. Ook al had mijn Lief natuurlijk liever gezien dat ik een Prinses Leia masker had gevonden. Maar hé, mijn haar is te kort om het in vlechten te dragen, dus dat gaat toch niet goed uitpakken. Hij zal het moeten doen met Darth Vader met een hipster knotje. ;)

Pfew, that was a busy week. Taking care of a sick baby while my other baby was away for his work is quite intense, I can tell you that! And just when you think: “Let’s pop that baby in bed and have some quality time with Molly”, she decided to puke over me, herself and everything else that was within her perimeter. Poor little thing (and poor little ma too, I must admit). (Sorry for the explicit details.) She’s finally feeling much better now though and that’s the most important thing.

I did manage to go on a teeny tiny thrift adventure and even though it was short, it was sweet since I found this Darth Vader mask there. Oo the fun I’m gonna have with this thing. My Love probably wished I had thrifted a Princess Leia mask, but since my hair is way too short to wair it in braids, that wasn’t gonna work anyway. He’s going to have to settle for Darth Vader with a hipster knot. ;)