Solstice

/4 Reacties/in , /door

Solstice - Planet Fur
Ik had deze post ook ‘hoe het winterlicht het kerstfeest doodde’ kunnen noemen, ruim naar het liedje ‘video killed the radiostar’. Want mensen, het licht gaat gewoon uit om half 3 ’s middags. Kunnen ze in Stockholm huiliehuilie doen omdat de zon daar om 3 uur ’s middags ondergaat, wij staan in de zonsondergang top 3 toch zeker op een derde plek. Wat ik wil zeggen: hoe fotogeniek het kerstfeest ook is, fotografeerbaar is het niet. Of je moet je er in ieder geval de vinketering voor werken. Maar goed dat een goed humeur en fotograferen bij mij samen gaan.

Ik koos er dit jaar voor de kerstversiering wat bescheiden te houden. Ik heb niet altijd zin om al die meuk van zolder te slepen en daarbij komt dat de inventaris die met Jet meekwam al behoorlijk wat ruimte in de woonkamer in beslag neemt. Ik sleepte derhalve een tweedehands boompje naar binnen (sowieso vind ik het wegsmijten van bloedig opgekweekte bomen een doodzonde) en versierde die met pastelkleurige kerstballen van Albert Heijn (nota bene). Die echt prachtig zijn in het volle licht, ware het niet dat zoiets als ‘vol licht’ niet bestaat in ons land in december. In eerste instantie hing ik de ballen op met van die simpele kerstbalhaakjes, maar vond het resultaat té lelijk. Uiteindelijk maakte ik mijn eigen ophangsysteempjes door gouddraad (gevonden bij Flying Tiger) om het handvat van een knoflookpers (want de goede diameter) te draaien en daarna af te knippen met een tangetje. Ik versierde de boom verder met wat simpele versieringen, waaronder gordijnringen die ik bij de kringloop vond. Macklemore sprak immers al wijs: ‘One man’s trash is another man’s treasure’.

Ik ga die heidenen steeds beter begrijpen. Voor hen betekende kerst immers de terugkeer van het licht (solstice is de Engelse benaming voor zonnewende). En mán, ik me straks toch die terugkeer vieren. Dat de vonken ervan af vliegen.

I decorated this year’s christmastree with thrifted curtain rings, other simple wooden ornaments and pastel coloured baubles. I hung them in the tree with little loops made of gold wire (below a little tutorial) since I do not like regular tree hooks. I will be very happy when the light returns at the end of December (solstice!) since it’s already getting dark by 2.30 PM here in The Netherlands. Which makes it almost impossible to make pretty pictures of my christmas decor!

Solstice - Planet Fur

Siirtolapuutarha

/2 Reacties/in , /door

Siirtolapuutarha - Planet Fur
Siirtolapuutarha - Planet Fur
Toen ik dit kannetje van Thomas keramiek bij de kringloop vond, moest ik direct aan het Siirtolapuutarha patroon van Marimekko denken. Niet dat de naam mij zó te binnen schoot, ik moest er wel even de Marimekko website op naslaan. Meesterlijk vind ik dat trouwens, dat Fins. Eén van die talen waar je ongestoord tien (mede)klinkers achter elkaar kan zetten. Dat de Finnen niet allemaal een kaakfractuur hebben van het uitspreken van onuitspreekbare woorden, is me een raadsel.

Siirtolapuutarha betekent zoveel als ‘stadtuin’, wat de inspiratie was van het Siirtolapuutarha design. Als de ontwerpster van het patroon niet zo jong had geoogd, had het me niet verbaasd als Thomas zich erdoor had laten inspireren. Toch lijkt deze kan me ouder dan het patroon, misschien is het dus wel omgekeerd. Of gewoon helemaal niet. Zulke dingen kunnen me – op een leuke manier – bezighouden. Als je trouwens je eigen stadtuin (al dan niet binnen) wil creëren, kijk dan eens op het weblog van Urban Jungle Bloggers Judith en Igor. Ze delen regelmatig (styling-/zelfmaak-/cadeau-) ideeën met groen in huis. Omdat ik van mening ben dat er nooit genoeg groen op de wereld kan zijn, draag ik hun initiatief een heel warm hart toe!

When I stumbled upon this Thomas Ceramics jug in a second hand store, it immediately reminded me of the Siirtolapuutarha pattern by Marimekko. Not that I reminded the actual word ‘Siirtolapuutarha’ since it’s not a word that’s easily reminded. I had to look it up on the Marimekko website.

Siirtolapuutarha means ‘city garden’ in Finnish and a ‘journey through a bustling city to a lush garden allotment overflowing with flowers and vegetables’ inspired the designer of this particular pattern. By the look of the pattern on this jug, it’s not that crazy to think Thomas got inspired by this classic Marimekko design. It couldn’t have happened though, since the designer of the Marimekko pattern is probably much younger than the Thomas jug is. These kind of things can keep my mind occupied (in a fun way) for quite some time. If you want to create your own city garden, do take a peek at Judith and Igor’s blog Urban Jungle Bloggers. They share a lot of ideas to create your own urban jungle. Since I think a greener world is a better world, you can image how much I love their initiative!

Siirtolapuutarha - Planet Fur

Merry, bright, etc

/3 Reacties/in /door

Merry and Bright - Planet Fur & Zilverblauw
Natuurlijk doe ik mee aan de kerstposteractie van lieve vriendin Anki. Tijdens het fotograferen is mijn zwanenbloempot jammerlijk overleden (en hij staat niet eens op de foto – het was de moeder der lompe acties!), maar ik ben tevreden met dit prachtige bokeh resultaat. Je kan hier meer lezen over Anki’s kerstposteractie en hoe je meedoet!

Naturally, I joined in on my sweet friend Anki’s Christmas poster gallery. During the photographing process, I managed to damage/kill my plastic zwan planter, but I am very happy with this beautiful bokeh result. You can read all about Anki’s Christmas gallery and how to join here.

Vintage gardens through a vintage camera

/4 Reacties/in , /door

Vintage botanic gardens - Planet Fur
Vintage botanic gardens - Planet Fur
Ik maakte deze foto’s met mijn vader’s Canon precies een jaar nadat we op deze locatie de bruiloft vierden van twee mensen van wie ik heel veel hou. Om er een jaar later te zijn, met ons kindje, wat we toen niet hadden durven dromen, was bijzonder en ook een beetje gek. De tijd gaat zo ontzettend snel en voor mijn gevoel was het gisteren dat we er die prachtige bruiloft beleefden. Jet vond de bomen en het groen geweldig, zoals ze alle bomen en groen geweldig vindt. (We hebben al een polletje gemaakt of ze later bomenknuffelaar wordt. Zo grappig hoe de natuur zo’n rustgevende invloed heeft op baby’s.) Het terrein valt onder het universiteitsmuseum van Utrecht, de botanische tuin stamt uit 1639 en is daarmee de oudste van Nederland. Het kleurenpalet van de kassen combineren prachtig met de honderden schakeringen groen van de planten. Een hele fijne plek om (analoog) vast te leggen.

Prachtig, zo’n verborgen juweel middenin de stad.

I shot these images precisely one year after we celebrated the wedding of two people I love very much. This time our visit was extra special since we visited these gardens with our little girl, who thoroughly enjoyed the trees and greens around her. (Because of this fondness we think she’s going to become some kind of treehugger when she grows up. So funny how trees and the soft movement of leaves have this soothing effect on babies.) These botanic gardens are incredibly beautiful and I really wanted to take some photos there with my dad’s old Canon. I love how these turned out, especially since this place holds such dear memories for us.

Vintage botanic gardens - Planet Fur
Vintage botanic gardens - Planet Fur
Vintage botanic gardens - Planet Fur
Vintage botanic gardens - Planet Fur

Poly (methyl methacrylate)

/6 Reacties/in , /door

Double exposure - Planet Fur
Deze analoge foto maakte ik tijdens een van onze vaste en meest geliefde boswandelingen. Omdat het de laatste foto op het rolletje was, ontstond deze prachtige dubble-exposure, van Jet en ‘ons’ bos. Ik vind de diepte die de bomen geven zo gaaf, ik blijf er nieuwe details in ontdekken.

Digitale foto’s lijden wat mij betreft aan een milde vorm van waarde devaluatie. Niet omdat ze niet mooi zijn of iets dergelijks. Integendeel. Het resultaat dat uit je camera komt is in wezen hetzelfde gebleven. Maar omdat foto’s digitaal zijn en we er nu 10 per onderwerp maken in plaats van 1 of 2, zoals vroeger, eindig je met zo’n enorm digitaal archief dat je eigenlijk niet meer kan kiezen welke foto je zou willen uitlichten op een plek aan de muur. Naast het feit dat er bijna dagelijks tientallen foto’s aan dat archief toegevoegd worden.

Op de een of andere manier heb ik die keuzestress niet bij analoge foto’s. Door hun ambachtelijkheid en traagheid (je moet immers letterlijk en figuurlijk maar afwachten hoe ze eruit komen te zien), lijken analoge foto’s unieker te zijn. En neig ik er eerder naar om analoge foto’s af te drukken en neer te zetten dan digitale. Zoals ik bijvoorbeeld met polaroids deed die ik in Berlijn en van de lentebloesem maakte. Om mijn polaroids te ‘exposeren’ gebruik ik een perspex magneetlijst van Muji. Deze nieuwe analoge favoriet liet ik op plexiglas drukken bij Webprint. Toen ik de print uitpakte, kreeg ik een kleine hartverzakking door de groenzweem die er overheen lag. Dat bleek gelukkig de beschermfolie te zijn. Wat wel weer een fantastische anekdote bij het avondeten opleverde, dat dan weer wel. (Je zult begrijpen: mijn Lief is inmiddels niet meer zo onder de indruk van mijn hartverzakkingen. Hopen dat ik er nooit écht een krijg, want dan hoef ik niet op zijn hulp te rekenen.) Recent schreef ik al kort waarom ik perspex zo fijn vind. Het is namelijk opsmukloos, waardoor het altijd mooi mixt met de rest van zijn omgeving. De kleuren en diepte van de foto zijn behouden gebleven, zelfs op deze grootte. Waar ik hoogglans in foto’s niet zo mooi vind, vind ik die glans in dit geval niet vervelend. Analoog en digitaal zijn in dit geval, letterlijk, samengesmolten tot een prachtresultaat.

I shot this analogue photo on one of our favourite walks through the woods. I exposed the film twice by accident, with this beautiful photo of ‘our’ forest and our daughter as a result. I love how the trees create a kind of depth in this image and I keep discovering other beautiful new details when looking at it. Since I love this ‘accidental photo’ so much, I decided to order an acrylic photo mounting of it at Webprint. They also sent parcels outside The Netherlands. Or google for this particular printing technique, ‘cause the results are overall stunning. I really love how the analogue and digital came together in this product! 

Double exposure - Planet Fur