Ch-ch-changes

/13 Reacties/in /door

Ch-ch-changes - Planet Fur
Het is tijd voor een update, hier. Want over precies één maand (of nou ja, ietsje minder dan een maand), staat er een Grote Digitale Verandering op stapel. Als je me op sociale media volgt, heb je misschien het broodkruimeltjesspoor naar die verandering al gevolgd. Tijd dus om het hier ook eens te benoemen. (Want dit weblog is toch, uiteindelijk, het moederschip van alle digitale platforms waar ik op te vinden ben.)

Alles blijft hetzelfde en alles gaat veranderen. Dat klinkt Cruijffiaans en dat is het in zekere zin ook. Je zou het ook een paradox kunnen noemen. Planet Fur gaat namelijk verdwijnen, maar ook helemaal niet. Planet Fur is namelijk veel te belangrijk voor me om stil te leggen. Maar het is wel tijd voor iets nieuws en overzichtelijkers. Het is tijd voor één naam. Omdat ik een kindje heb gekregen en mijn werktijden iets (*kuch*) krapper zijn dan voorheen. Omdat het voeren van twee bedrijfsnamen altijd ingewikkelder is dan één (om maar eens een voorbeeld te noemen: ‘welke naam voer ik op sociale media?’) en omdat Oh Marie! en Planet Fur gewoon bij elkaar horen.

Vanaf 15 maart aanstaande ga ik op ohmarie.nl mijn Planet Fur blogsposts delen. Kortom: Planet Fur wordt Oh Marie! En er is meer: het magazine Oh Marie! komt ook terug. Niet meer als tweemaandelijks tijdschrift, maar als online platform. Aan het Oh Marie! concept veranderen we niet veel, we voegen er hooguit meer gave elementen aan toe. Vanaf 15 maart vind je op ohmarie.nl nieuwe content over vintage, fotografie, styling, zelfmakers en lifestyle. Hoef je niet steeds twee maanden te wachten op nieuw materiaal, hoe vet is dat!

We hebben al een paar hele gave Oh Marie! thema’s op stapel staan (want ook de thema’s blijven). Het thema waarmee we Oh Marie! 2.0 in gaan luiden is ’tribe’. Bekijk hier alvast het Pinterestbord met de sfeer die wij daarbij voor ogen hebben. Valt het je trouwens ook op dat ik het steeds over ‘wij’ heb? Recent is Anne van Inspire Styling als creatief partner aangesloten bij de Oh Marie! tribe. Als je met iemand kan lachen om katten, duiven en Kune Kune varkentjes, dan kan je bergen met elkaar verzetten. En dat is wat we momenteel doen, zo vlak voor de lancering van Oh Marie: bergen verzetten.

Er verandert dus eigenlijk niks voor jou als lezer. Behalve dan dat je straks maar één URL hoeft te bezoeken voor dagelijkse nieuwe inspiratie. (Alhoewel, als het zo simpel is, waarom ben ik dan zo kats-over-mijn-kokosmacroon over alles wat er nog gebeuren moet?! ;))

De klok tikt. Ook op Oh Marie! (kijk maar!). Tot 15 maart ben ik nog gewoon hier te vinden, op mijn planeetje. Daarna hoop ik jullie weer aan de overkant te ontmoeten!

Ch-ch-changes - Planet Fur

Within a month, a lot of things are changing – digitally speaking – for me. It’s high time I give you guys an update about that here.

From March 15 everything is going to be different and yet everything will stay the same. And yes, that’s as paradoxical as it sounds. Planet Fur will disappear from the internet, but it won’t stop existing. Of course it won’t, the blog is way too dear to me. I will stop blogging on this particular URL though and move the posts about my creative endeavours to my other URL ohmarie.nl.

That is also where Oh Marie! Magazine 2.0 will launch from March 15. Oh Marie! won’t return as a bimonthly magazine, but as an online platform where we’ll share daily content about our favourite topics: vintage, photography, styling, DIY and lifestyle. The only thing we change to the old formula is that we’ll add much more goodness to it! At March 15 we kick off with a sparkin’ new theme called ’tribe’. (‘Cause, boy, we loved working with themes. Never change a winning team, eh?) You can already take a peek at our Pinterest board to get in the tribe-y mood. And speaking of tribes: Anne from Inspire Styling joined the Oh Marie! tribe as our creative partner. Anne is a true asset to Oh Marie! That’s what she is in a nutshell. Happy days.

Working with another creative mind and under one name will make things much more uncomplicated for me. Since I have a kid and way less work hours, it’s nice to be able to put all my energy in one online platform. Nothing really changes for you as a reader though: the only thing you have to do is visit one URL instead of two to get your daily eyecandy.

The clock is ticking. Literally (as you can see here!). Until March 15 I will be blogging here, at my furry planet. After that I’m hoping to see you again on the other side!

A midsummer night’s dream

/4 Reacties/in /door

Studio Snowpuppe en Tas-ka - Planet FurEen beetje een flauwe woordgrap, maar ik werd als een mot naar een vlam aangetrokken naar deze Moth lamp van Studio Snowpuppe en Tas-ka. Het patroon erop is een beetje vreemd…maar wel lekker, net zoals het credo van die geweldige Rivella reclame van vroegâh. (In dit geval zou ik dan echter wel voor ‘mooi’ gaan in plaats van ‘lekker’). Het patroon komt uit een collectie die ‘midzomernachtsdroom’ heet, nog zo’n detail waar ik gevoelig voor ben. Het is zo mooi poëtisch. Thumbs up voor de marketing bij Snowpuppe en Tas-ka, kortom!

We vervingen met dit Motje (aach, dat klinkt lief) de vintage hoeklamp die al heel lang boven de bank hing. De bedrading van dat ding was zo slecht dat onze rookmelders al stonden te springen van opwinding omdat het er alle waarschijnlijkheid naar had dat ze binnenkort ‘voor het echt’ in actie moesten gaan komen. Best een goede reden om tot vervanging over te gaan. We hingen de nieuwe lamp op aan een oude gordijnring (ja sorry, ik blijf maar doorzagen over die gordijnringen, maar die dingen maken me op de één of andere manier erg blij. Een kinderhand is gauw gevuld) en lieten het snoer verder gewoon hangen. Goede zaak, dat snoeren tegenwoordig gezien mogen worden. Scheelt ook bakken met wegwerk-werk.

Studio Snowpuppe en Tas-ka - Planet Fur
We replaced the vintage lamp in this corner of our living room with the origami Moth lamp designed by Dutch brands Studio Snowpuppe and Tas-ka. I was drawn to its design like a moth to a flame (hopefully you can pardon me for that extremely lame pun). This lamp was born from a cooperation between the two brands which they called ‘A Midsummer night’s dream‘. We mounted the lamp with a thrifted wooden curtain ring and just left the cord to hang. Yay for coloured power cords!

Anderhalve man en een paardekop

/5 Reacties/in , /door

Anderhalve man en een paardekop - Planet Fur
Anderhalve man en een paardekop - Planet Fur
….eigenlijk alleen een halve paardekop.

O, wat is het geweldig als de film in je camera slipt. Ik ontdekte het effect al bij dit rolletje (weet je nog, die van de gebroken film?) en mijn hart maakte een sprongetje toen ik ontdekte dat het bij dit tweede rolletje weer gebeurd was.

In eerste instantie hoopte ik op een double-exposure zoals deze van onze dochter in ons lievelingsbos. Ik koos daarom redelijk bewust voor deze composities bij het schieten van de laatste foto’s op het rolletje. Vaak voel je bij het opnieuw spannen van de film namelijk dat je bij het ‘spannende gedeelte’ van het rolletje bent aangekomen, omdat dat op het eind wat stroever gaat. (Tenminste, dit gaat op voor mijn camera, dus niet huiliehuilie komen doen als de jouwe dat niet doet! Haha) Toch is het nooit zeker wat het resultaat van je inspanningen zal zijn. Of er überhaupt resultaat optreedt. Dat maakt analoog fotograferen ook zo leuk.

Met alle digitale technieken die er bestaan, is dit effect niet zo naadloos na te bootsen. Of je moet echt een Photoshop opperhoofd zijn, maar dan blijft het resultaat toch een beetje neppig. Al zou niemand de magie in deze foto’s zien (of slechts anderhalve man en een paardekop), ik kan ernaar blijven kijken. Wat ik ook ga doen, want ik heb plannen om deze in te lijsten. Fijn weekend allemaal!

Ontwikkeld en gescand door Color Utrecht.

Anderhalve man en een paardekop - Planet Fur
Anderhalve man en een paardekop - Planet Fur
A new batch of analogue photos, taken with my dad’s Canon Tlb. I already hoped the film would slip again, as happened with this film, and it did. The result makes me so happy. This is why analogue photography is a kind of magic to me: you never know how your efforts will turn out, but one way or the other, they always turn out well.

Mottige oude doos

/1 Reactie/in , /door

Mottige oude doos - Planet Fur
Met ‘mottig’ doe ik het houten kistje hier op de foto eigenlijk vreselijk tekort. Hij is helemaal met de hand gemaakt, met zwaluwstaartverbindingen en aantekeningen van de maker op de onderkant en al. Degene die de kist maakte, was echter niet te zuinig op zijn werk. Het hout is uitgebeten (misschien lag hij wel in de regen, naast die olifantenstof), de scharnieren wiebelig en het slotje incompleet. Toch kan ik spullen die door iemand zelf zijn gemaakt nooit laten staan. (Tenzij het dit soort miskleunen zijn – maar die spaart Diana dan weer. Tragikomische vondsten noem ik dat. Fantastisch.)

Mijn hart smelt een beetje van zulk huisvlijt. De verbindingen van dit kistje bijvoorbeeld lijken verraderlijk eenvoudig in elkaar te zitten, maar als je ze zelf moet maken, is dat hele andere koek. Krijg al die klote-geultjes maar eens passend. Een Ikea kast zit sneller in elkaar (wat meteen het succes van Ikea verklaart). Het ligt in dezelfde lijn als borduurwerken die bij de kringloop liggen: een beetje sneu, al dat handwerk dat in de pré-vuilnisbak is beland. Het vraagt er gewoon om om gered te worden.

Als patroonheilige van tweedehands huisvlijt nam ik de mottige doos dus mee. Maar hoe fotografeer je zo’n ding in al zijn mottigheid?

Door hem te omringen met zoveel moois, dat hij zelf ook een beetje gaat shinen. Natuurlijk krijgt hij een make-over en heeft hij straks al die opsmuk niet meer nodig. Iets met een lelijk eendje en een mooie zwaan enzo. Nu alleen nog even tijd vinden om hem ook echt die make-over te geven. Man, wat gaat er toch veel tijd zitten in huisvlijt. Wordt vervolgd!

Wil je meer leren over de basisprincipes van het fotograferen? Er zijn nog een paar plekjes vrij bij de cursus fotografie die ik geef bij Immer Urlaub. Je kan je hier inschrijven.

I thrifted this scruffy wooden box a while ago. It was pretty hard to style and photograph it in a beautiful way, because of its scruffyness. I’m planning to give it a make-over, I just need to find time to give it that make-over though. To be continued!

Vintage cushion cover love

/8 Reacties/in , , /door

Kussens I verkl
Misschien heb ik hier ooit de indruk gewekt dat ik heel handig ben met de naaimachine, maar niets is minder waar. Als naaimachine hoef je niet al te ambitieus te zijn als je bij mij woont. Af en toe moet je wat rechte steken zetten (heftiger dan rechte steken wordt het niet) waarna je weer lekker verder kan dutten onder je plastic hoes op zolder.

Alhoewel ik het soms weleens jammer vind dat ik niet meer kan halen uit de vintage stoffen die ik vind, is er de andere kant niets wat meer voldoening geeft dan het maken van een kussenhoes. Het zit extreem snel in elkaar (over het algemeen zonder al te veel vloeken en tieren) en het resultaat ziet er semi-professioneel uit. Een klassieke win-win situatie, mensen.

De olifantenstof linksboven lag onderin een kar met textiel die net uitgepakt werd in een kringloop die ik bezocht. Toen ik de man die ernaast stond vroeg of het te koop was, gaf hij het beste antwoord ooit gedaan door een kringloopmedewerker: “Ah, die kan je beter niet kopen, die heeft in de regen gelegen.” Als hij had gezegd: “Die kan je beter niet kopen, want daar heeft mijn hond net overheen lopen kakken”, had ik een dergelijke waarschuwing kunnen begrijpen. Maar aangezien ik daarvoor net door diezelfde regen was gelopen en daar niet extreem veel viezer (haha) van was geworden, leek me dat ik met de aanschaf ervan weinig risico zou nemen. En daarbij: zelfs hondenpoep zou je in theorie nog met een wasmachine uit je vintage stof kunnen wassen.

About thrifted fabrics I turned into cushion covers (because I’m not handy enough to make anything else on my sewing machine).

Kussens II verkl