Holga Amerika

/5 Reacties/in , /door

Holga foto's - Oh Marie!Holga foto's - Oh Marie!In de afgelopen jaren maakte ik verschillende rondreizen door Amerika met mijn Lief. Tijdens één van de laatste reizen die we maakten, vanaf New York naar New England en Canada, maakte ik foto’s met mijn Holga. Amerika is namelijk echt bij uitstek een land om analoog te fotograferen. Het lijkt wel alsof je de cultuur (of ziel) van het land beter kan vangen als je dat analoog doet.

De Holga foto’s die ik maakte liet ik destijds ontwikkelen en afdrukken bij Hema, wat niet echt het allermooiste resultaat opleverde. Dergelijke fotolabs zijn immers ingesteld op digitale fotografie en niet op analoge filmrolletjes. De foto’s eindigden, tot recent, onderin een la.

Holga foto's - Oh Marie!Toen ik een tijdje geleden weer films liet ontwikkelen bij Color in Utrecht, herinnerde ik me die stapel oude negatieven weer en heb ik Color gevraagd om ze voor me te scannen. Ik ben ontzettend blij dat ik dat gedaan heb, want ook al zijn de films ontwikkeld middels een digitaal proces, de scans (waarop het analoge effect veel beter te zien is) zijn nog steeds prachtig.

Holga foto's - Oh Marie!
Holga foto's - Oh Marie!
Nog een leuk detail: met de Holga maak je supergemakkelijk double exposed foto’s. Omdat je namelijk supergemakkelijk vergeet of je de film doorgedraaid hebt. En je maakt ook supergemakkelijk foto’s met de lenskap er nog op, omdat je met de zoeker niet via de lens naar je frame kijkt (het is immers geen spiegelreflexcamera). Als ik na het fotograferen opkeek en mijn Lief meewarig zag glimlachen, wist ik dat ik wéér was vergeten mijn lenskap te verwijderen. Ik heb dus ook een heleboel zwart/paarse (mijn Holga is paars) foto’s op mijn Holga rolletjes staan. Amerikaanse zwart/paarse foto’s weliswaar, maar dat levert voor de rest geen direct voordeel op (maar wel goed blogmateriaal ;)).

Holga foto's - Oh Marie!
Holga foto's - Oh Marie!
Zoals je ziet, voor analoge foto’s heb je echt niet meteen een spiegelreflex camera nodig. Ik heb in ieder geval besloten om weer vaker met mijn Holga op stap te gaan.

Met deze Holga foto’s komt een einde aan deze analoge fotografie week op Oh Marie!

Vertel eens, ben je daar blij om, of heb jij nu ook zin gekregen om zelf foto’s te gaan maken met een analoge camera? Ik hoop het! (En anders: sorry! Haha) Ik ben benieuwd naar je ervaringen!

Witter dan dit wordt het niet

/7 Reacties/in , /door

Witter dan dit wordt het niet - Oh Marie!
Bij het uitmesten van mijn kasten (wat ik echt regelmatig moet doen om aan het principe ‘iets erin, iets eruit’ te voldoen) bleek ik in het bezit te zijn van een verrassend grote collectie wit vintage keramiek. Prachtig keramiek met mooie patroontjes erop. Ik besloot ze eens te fotograferen. Al voelde ik me wel een beetje onhandig, met al dat wit. Want alleen maar wit, dat is gewoon niet haalbaar in mijn boek.

Precies om die reden heb ik ook bewondering voor de monochrome bloggers, die hun interieur in zwart-wit uitvoeren. Ik zou dan toch altijd denken: “Ach, die kleur groen…die kan er heus bij. En een geel accent, daar is ook niks mis mee. O en dát is een goede kleur blauw zeg. Die mag er ook bij”. Waarmee ik vervolgens alsnog zou eindigen in een interieur zoals ik dat nu heb. Respect dus, voor hen die zich strikt aan één kleurenpalet houden.

Een paar weken geleden gaf ik een workshop styling bij Immer Urlaub. Tijdens die workshop kwam ook mijn eigen stijl ter sprake. Eén van de deelnemers merkte daarbij op dat mijn foto’s met de jaren steeds leger geworden leken te zijn. Ik kon dat direct beamen. Het zal vast iets te maken hebben met een behoefte aan rust. In mijn huis en in mijn hoofd. Vandaar ook die regel uit de eerste alinea waar ik mezelf aan probeer te houden. Al die zooi is maar ballast. En blijkbaar heb ik dat gevoel ook in mijn foto’s doorgevoerd.

De ruis is dus overboord gemikt, maar de kleuren zullen altijd blijven. Klink ik nu erg als een wasmiddel reclame? Ja hè? (“Kleuren inspireren me énorrm. Wat een práchtig gewaad. Nieuw? Nee, Robijn intensief.”) Maar vandaar dus toch groene en gele accenten in deze foto’s. Witter dan dit wordt het niet.

Als we dat in de rewind zouden bekijken, dan verliep het maken van deze foto’s ongeveer als volgt: “Ach, die kleur groen…die kan er heus bij. En o, geel, daar is ook niks mis mee…”.

Witter dan dit wordt het niet - Oh Marie!

De Pippi Langkous eenhoorn

/8 Reacties/in , /door

De Pippi Langkous eenhoorn - Oh Marie!
Met iedere centimeter waarmee ik deze ets uit het schap in de kringloop trok, werd ie mooier. Dat ging ongeveer zo: “Hé, het is een ets. O, met een mooi landschapje erop. Ach, met een Pippi Langkous paard…néé, hij heeft een hoorn. Het is een eenhoorn! Een Pippi Langkous eenhoorn!” Dat is wat ik dus vond: een ets met een Pippi Langkous eenhoorn erop. Zulke goede kringloopvondsten (en daarmee ook goed blogmateriaal) zijn zeldzaam geworden.

Van deze ets zijn er 40 gemaakt, dit is de 6e in de serie. Lief detail: ik dacht dat hij € 11,50 moest kosten. Dat moest € 1,50 zijn. De dame achter de kassa was geschokt: iemand van het personeel had de ets veel te laag geprijsd. “Maar,” zei ze, “dan heeft u geluk.” Ondanks mijn aandringen om er 10 euro voor te geven (ik had ‘m immers voor € 11,50 ook meegenomen!), wilde ze het afronden naar 5 euro. Er heeft vast iemand strafwerk gekregen bij die kringloop.

Ik heb een beetje een zwak voor etsen. Al rond mijn 18e kreeg ik een prachtige ets van mijn ouders voor het behalen van mijn diploma. Misschien een belegen cadeau voor een 18-jarige, maar ik koos het zelf. De bewerkelijkheid van de ets-techniek en de enorme hoeveelheid details die de meeste etsen bevatten hebben me altijd gefascineerd. Als er alleen een landschap op deze ets had gestaan, had ik ‘m waarschijnlijk ook meegenomen.

Maar, even terug naar die vintage stipjes-eenhoorn. (En vintage is hij, want hij werd in 1977 gemaakt!) Hij is gemaakt door Ank Spronk, helaas overleden in 2010. Haar dochter heet Jet, wat ik weer een ontzettend grappig toeval vind. Ank Spronk haalde haar inspiratie uit haar reizen naar Rusland en is vooral bekend om de etsen die ze maakte van katten. Haar werk kenmerkt zich door een sprookjesachtige sfeer en dat kan ik volledig beamen (hallooooo…een eenhoorn! Sprookjesachtiger wordt het niet!).

Jammer voor Tolstoj, Dostojevski en alle andere Russische grootheden, maar deze Russische eenhoorn van 5 euro komt toch echt met stip op 1 in míjn galerij der Russische groten.

De Pippi Langkous eenhoorn - Oh Marie!De prachtige diamantslinger is gemaakt door Ruth Hengeveld. Het vaasje links is van Polkaros en de roze vaas rechts is van Sagaform.

Molly op/in…

/0 Reacties/in /door

Molly op/in - Oh Marie!
Toen Molly bij ons kwam wonen had ik nog erg romantische ideeën over de slaapplek van een kat. Inmiddels heb ik geleerd dat katten (of Molly’s) door het jaar heen verschillende (vreemde) slaapplekken hebben. Zo heeft Molly een tijd in een weekendtas in een trapkast geslapen, in het poppenbedje van Jet en als een worstje tussen een slablaadje in een lelijke kartonnen doos. Om die reden zou ik de blogposts over Molly dan ook beter ‘Molly op/in…’ kunnen gaan noemen, omdat ze ons iedere keer weer verrast met haar exotische slaaplocatiekeus. Eigenlijk nog vreemd dus dat ze pas na 9 maanden het wipstoeltje van Jet als slaapplek heeft uitgekozen.

Maar ze heeft ‘m gevonden hoor. Echt ideaal, zo’n stoeltje. Hij vormt zich perfect naar haar zachte ronde lijfje en daarbij kan ze de vliegbewegingen in de woonkamer perfect gade slaan, omdat de zitting iets boven de grond hangt. Barricaderen met het hysterisch gekleurde activity center is zinloos. Ze gaat er gewoon tussen liggen.

Jet heeft haar stoeltje grootmoedig afgestaan. Zitten in een kinderstoel aan tafel is immers veel fijner. Wipstoeltjes zijn trouwens echt voor baby’s…..tot 6 maanden. Je weet toch.

Molly doet haar bijnaam ‘de poezenbaby’ volledig eer aan. En we staan deze slaapplek maar oogluikend toe. Ze heeft het toch al zwaar, nu ze onze liefde met een andere baby delen moet.

Molly op/in - Oh Marie!Molly op/in - Oh Marie!

Kijk beer!

/4 Reacties/in , /door

Kijk! Beer - Oh Marie!
Voor uitgeverij Gottmer mochten Jet en ik het kinderboekje Kijk beer! van Ingela P. Arrhenius recenseren. Ik hield al erg van kinderboeken, dus wat is er leuker om ze nu ook daadwerkelijk met de doelgroep te kunnen bekijken?

De doelgroep vond het boekje bijzonder aantrekkelijk. Om op te bijten bijvoorbeeld, met je net doorkomende tandjes. Gelukkig is het boekje van stevig karton gemaakt. Daarbij begrijp ik nu eindelijk, als beginner op moedergebied, waarom die kartonnen peuterboekjes ronde hoeken hebben. Dat maakt ze geschikt voor de doelgroep, die graag met de hoeken van die boekjes op een harde ondergrond ramt.

Kijk beer! is een prachtig geïllustreerd, hufterproof boekje, concludeerde ik. Jet concludeerde dat, als je een boekje bovenin je stoel loslaat, het beneden op de grond terecht komt. Ook nog wat geleerd over de zwaartekracht dus!

Kijk! Beer - Oh Marie!
Kijk! Beer - Oh Marie!Kijk! Beer - Oh Marie!