Heeft die beer daar nu een emoticon ge-rooksignaald?

Tribe - Le Diorama voor Oh Marie!
Menig kind bouwde tafereeltjes. Met Transformers, Barbies, Play Mobil, Lego of My Little Ponies. Hoe heerlijk was het gevoel heer en meester te zijn van je zelfgebouwde mini-maatschappij. Om Barbie met een Teenage Ninja Turtle te laten trouwen. Om Lego poppetjes te laten werken in een manege met My Little Pony-paardjes. Gewoon omdat het kón.

Nu je opgegroeid bent, is de kerststal waarschijnlijk het enige tafereel dat je nog bouwt. Ben je in het echt met een Ninja Turtle getrouwd. En blijken er niet eens Transformers in The Sims te zitten.

Voor ieder thema van Oh Marie! bouwt Martine van Le Diorama en Omstebeurt één van haar waarachtig prachtige mini-taferelen voor ons. Om je aan te vergapen. Of om je weer even dat kind van toen te voelen, die zo graag taferelen bouwde. Weet je nog hoe het voelde, dat álles mogelijk leek? Dat de wereld nog een magische plek was? Misschien wel een goede gedachte, zo op de maandagmorgen. Want waarom zou je dat gevoel moeten kwijtraken als je volwassen wordt?

En hé, heeft die beer daar nu een emoticon ge-rooksignaald?

Tutorial – double exposure in Photoshop

Tutorial double exposure in Photoshop - Oh Marie!
Op dit blog en in het magazine is het effect van double exposure in foto’s al diverse malen aan bod gekomen. Zo ook weer in de blogpost over Family Thing.

Double exposure betekent simpelweg dat de film in je camera twee keer belicht is. Het is in feite een ongelukje dat optreedt als je je film niet opnieuw spant en komt vooral voor in de analoge fotografie. Het effect van double exposure is dat twee foto’s over elkaar heen op de film eindigen, waardoor ze met elkaar verstrengeld raken. Dit kan geweldige effecten geven. Kijk maar eens naar deze foto die Iris Vank van haar katten maakte of naar foto hieronder die ik maakte van mijn dochter in het bos. Andrea Maassen creëerde foto’s waarin monsters de pier bij Scheveningen beklimmen. Kijk hier maar eens.

Tutorial double exposure in Photoshop - Oh Marie!
Het effect van double exposure is echter ook digitaal met Photoshop te maken. Oké, het voelt iets minder ambachtelijk en het verrassingseffect is er ook een beetje af, maar je kan er hele gave dingen mee doen, zoals je bovenaan deze blogpost ziet. Ik maakte een Photoshop tutorial waarmee je zelf aan de slag kan met jouw eigen digitale double exposure.

Tutorial double exposure in Photoshop - Oh Marie!
Kies twee foto’s die je wil samensmelten en open de eerste foto in Photoshop. Kies voor deze onderliggende foto een vrij donker beeld. De tweede foto, die je er later als het ware overheen zal leggen, zal beter zichtbaar zijn op de donkere onderdelen van die foto.

Ik koos als ondergrond een foto van Tunnel View in Yosemite National Park waar net een enorme regenbui overheen trok toen ik de foto maakte. (Dikke tip: je krijgt dit donkere effect ook als je tegen de zon in fotografeert.) Je kan de foto ook wat donkerder maken door hem wat meer contrast te geven.

Tutorial double exposure in Photoshop - Oh Marie!
Kies nu in het menu ‘Bestand’ > ‘Plaatsen’. Selecteer het bestand van de tweede foto. Deze foto zal als een nieuwe laag over je eerste bestand geopend worden. De tweede foto die ik hiervoor koos, maakte ik vooraf zwart-wit. Dit vond ik persoonlijk beter werken, maar dat hoeft natuurlijk niet.

Tutorial double exposure in Photoshop - Oh Marie!
Selecteer de tweede foto in het lagen menu (rechtsboven) in beeld. Naast ‘Dekking’ zie je 100% staan. Dit kan je aanpassen via het pull-down menu. Pas dat percentage maar eens aan en zie wat er gebeurt! Door met dit percentage te spelen kan je zelf bepalen in hoeverre de onderste foto door de tweede heen mag schijnen.

Tutorial double exposure in Photoshop - Oh Marie!
Dat is alles! Licht verslavend ook, als je de smaak eenmaal te pakken hebt. Veel plezier!

Tutorial double exposure in Photoshop - Oh Marie!

Waarom maken wij foto’s?

3verkl
(Analoge) fotografie is één van onze favoriete bezigheden. En gespreksonderwerpen. Fotografie is immers veel meer dan het schieten van plaatjes. Een foto slaat het verleden veilig voor je op. Zodat je, waar en wanneer je maar wilt, dat ene moment uit het verleden weer op kan roepen.

Op de website van Family Thing werden we betoverd door de analoge foto’s van Gents duo Liz en Jeroen. En door hun poëtische kijk op fotografie. Jeroen vertelt.
Foto’s en tekst Family Thing

Over fotografie - FamilyThing
6verkl
“Foto’s zijn meestal vastgelegde ervaringen, een camera is ons perfecte wapen om onze veroveringsdrang te sussen. Maar waarom die veroveringsdrang? Waarom moeten wij foto’s nemen? Misschien omdat we bang zijn te vergeten?”

Over fotografie - FamilyThing
“Een foto evolueert steeds, verandert ook van betekenis met het verstrijken van de tijd. Op het moment zelf ontroert een foto ons vaak het meest vanwege zijn onderwerp. 10, 20 of 50 jaar later omdat het een beeld is van 10, 20 of 50 jaar geleden. Strikt persoonlijk vind ik dat de tijd iedere foto uiteindelijk op een soort kunstniveau brengt. Zelfs de meest amateuristische. De tijd blijft veranderen, evolueert. Een foto kan dat ene moment dan wel vangen, maar de foto zelf, het tijdsobject, blijft ook steeds evolueren omdat de context ervan, of beter gezegd: er omheen, steeds verandert. Dat aspect, daar draait het allemaal om. Is dat sterfelijkheid? Een foto pretendeert veelal het tegenovergestelde van sterfelijk te zijn. Je vereeuwigt immers een moment. Lang leve de fotografie!”

Over fotografie - FamilyThing
Over fotografie - FamilyThing
“Het ‘foto-avontuur’ brengt bij ons iets teweeg dat niet in woorden te vatten is. Letterlijk. Het is voor ons de beste manier om met de werkelijkheid te leren omgaan, die te onderzoeken. Foto’s lijken eigenlijk meer op stukjes werkelijkheid dan op notities erover of ervan, ze zijn een miniatuurwerkelijkheid die iedereen zelf kan maken. Je kan het bekijken hoe je zelf wil. Het is heel moeilijk om dit gevoel onder woorden te brengen. Dat is op de eerste plaats de reden waarom we foto’s nemen, het is een ander communicatiemiddel. Minder letterlijk, veel subtieler, intuïtiever. Fotografie is veel meer dan woorden kunnen omschrijven.”

Over fotografie - FamilyThing
Een paar van de foto’s van Liz en Jeroen zijn double-exposed, een ‘ongelukje’ uit de analoge fotografie met een groots effect. Dit effect is ook digitaal te creëren. Meer daarover in onze volgende blogpost!

Koffieleuten in een drukke kas

Launch Oh Marie! Druk Utrecht
Man, man. De titel van deze blogpost komt met stip bovenaan de lijst “Meest flauwe blogtitels ooit”. Maar als de ruimte van je lanceerfeestje in een pand zit dat Druk heet en daar óók een brauhaus in zit dat Koffie Leute heet, dan is het bijna zonde om niet voor een dergelijke flauwigheid te gaan. Daarbij: ik word altijd een beetje melig van mijn eigen feestjes. Verklaart een hoop hè? Een kort verslag van de lancering van Oh Marie! en de bijzondere locatie waar we dat deden.

Launch Oh Marie! Druk Utrecht
Op zondag 15 maart lanceerden we de nieuwe Oh Marie! in de kas van Druk in Utrecht. Jawel, in een echte glazen kas. Druk is gevestigd in een oude drukkerij, vandaar de naam. En druk was het, op ons feestje. Het geluid van bijna 50 vrouwen (en een handjevol mannen) galmt nog na in mijn oren.

Launch Oh Marie! Druk Utrecht
Voordat je de werkplaats van Druk aan de Westerkade in Utrecht betreedt, passeer je de kleine koffiebar genaamd Koffie Leute. Of je nu van snelle of ‘slow’ koffie houdt, je blijft hier gegarandeerd even hangen. Al is het maar om de bedrijvigheid aan de knusse bar gade te slaan. En de liefde waarmee de drie eigenaren hun koffie zetten.

Koffie Leute wordt gerund door koffiepuristen, maar niet van het strenge soort. De bar ontstond na een heuse existentiële crisis van oprichter Martijn. Dergelijke crises leveren de mooiste initiatieven op. Het verhaal van Koffie Leute lijkt op dat van Oh Marie: de eigenaars hebben allemaal een andere professionele achtergrond en maakten de carrière switch naar de koffie makelaardij. Je kan lang discussiëren over de voor- en nadelen van koffie op het lichamelijk welbevinden, één ding staat als een paal boven water: de oprichting van dit fijne koffiehuis levert een positieve bijdrage aan het welzijn van haar klanten. Dikke tip: ga op zondag langs om te ontbijten met wentelteefjes én om door de heren Koffie Leute bediend te worden in ochtendjas. Je moet als ochtendhumeur wel van hele goeden huize komen, wil je tegen zoveel vrolijkheid opgewassen zijn.

Achterin Koffieleute zit een groene deur. Je zal je, als je daar doorheen stapt, voelen als Harry Potter die de Wegisweg voor het eerst betreedt. In de werkplaats achter Koffie Leute bevinden zich een heuse Kledingbibliotheek (de eerste van Nederland) en de glazen kas waarin workshops, vergaderingen en (lanceer)feestjes worden georganiseerd.

Launch Oh Marie! Druk Utrecht
Launch Oh Marie! Druk Utrecht
Met cactussen, wandkleden, rieten manden en maskers bracht Anne de kas in tribe sfeer. De zoete hapjes werden getooid (sorry voor de woordgrap) met plastic indianen, tipi’s, totempalen en paarden. Nikki en Lisa bakten stapels (veganistisch) gebak voor ons. Dank lieve dames!

Launch Oh Marie! Druk Utrecht
Naast het geluid dat het gezelschap produceerde was dit de enige échte dissonant tijdens ons feestje: lekkende waterkannen. (Ik kan Anne hier horen knarsetanden over die gele theedoek ;-)) Anne vulde de kannen met water, rozemarijn en grapefruit en/of citroen en munt. Op de achtergrond de koffie en thee verzorgd door Koffie Leute.

Launch Oh Marie! Druk Utrecht
Met zelfgeknoopte macramé wandkleden gaf Anne de glazen kas een intiemere sfeer.

Launch Oh Marie! Druk Utrecht
Omdat de meeste gasten uit alle hoeken van Nederland komen (Groningen! Middelburg! Den Bosch! Rotterdam!) voelde deze samenkomst ook een beetje als een reünie. Geen reünie waar je wraak neemt op die ene pestkop die altijd aan je haar trok, maar waar je weer eens ouderwets van man tot man kan bijpraten met je (normaal gesproken) digitale vrienden. We hadden ons geen betere sfeer kunnen wensen om met onze nieuwe website te starten. Dank allemaal!

Launch Oh Marie! Druk Utrecht
(Zoals het een echte Oscar-winnaar betaamt, had ik geen speech voorbereid. Daardoor vergat ik essentiële zaken te noemen als: “De website is al live en te bekijken” en “We zijn geen tweemaandelijks magazine meer, maar een weblog”. Het gaf de speech wel een lekker ambachtelijk tintje.)

Launch Oh Marie! Druk Utrecht
Foto’s gemaakt door Danique van Kesteren.

Wollige zaken met Marloes Pieper

Wollige zaken met Marloes Pieper
Marloes is 23 lentes jong, complexe-bouwsel-expert en all-round enthousiasteling. Daar houden we van. Op haar blog troffen we alles aan wat bij ons thema ’tribe’ past: moderne plantenhangers, een zelfgelast terrarium én geweefde wandkleedjes.

We spraken met Marloes over wollige onderwerpen zoals akoestiek, een ruimte voor dementerende oude van dagen en, natuurlijk, weven!

Wollige zaken met Marloes Pieper

Vertel eens iets over jezelf, je studeert bouwkunde?

Ja, ik studeer in Delft en ben net begonnen met afstuderen! De richting waarin ik afstudeer heet Architecture of the Interior. Dit betekent niet dat ik interieur architect wordt, maar met een net wat ander perspectief complete gebouwen ontwerp. Veel ontwerpen beginnen vaak met het analyseren van een hele grote context. Het land waarin gebouwd gaat worden wordt als eerste bekeken, daarna de desbetreffende stad, buurt, straat, het ontwerp zelf en als allerlaatste komt dan de binnenkant. Als je op deze manier ontwerpt krijg je vaak een generiek en niet goed toegespitst interieur.

Ik probeer dit om te draaien en begin bij het begrijpen van de doelgroep waarvoor ik ontwerp. Hoe ziet hun dagelijks leven eruit? Van welke dingen houden ze? Wat voor activiteiten horen daarbij? Hoe zouden de meest optimale ruimtes voor deze activiteiten eruit zien? En zo begin je met het vormen van een binnenruimte waar de doelgroep een hele specifieke invloed op heeft. Daarna kijk je naar de buitenkant en hoe je het ontwerp kan laten aarden in de bestaande omgeving. Deze benadering werkt vooral heel goed voor speciale doelgroepen zoals ouderen, mensen met een bepaalde ziekte of bijvoorbeeld kinderen. Ik vind dit een hele inspirerende richting omdat het zo maatschappelijk betrokken en actueel is.

Als afstudeerproject ga ik waarschijnlijk een kliniek voor dementerende ouderen ontwerpen. Een beetje wollig en suf hoor ik je denken? Nou, echt niet! Het is heel erg interessant om na te denken over wat voor soort ruimtes deze mensen een gevoel van veiligheid en rust kunnen geven. Denk bijvoorbeeld aan het hoe bepaalde kleuren of lichtinvallen, toegang tot een weelderige tuin of het gebruik van speciale materialen een effect kunnen hebben op hun herinneringen en gemoedstoestand. Juist dit soort kwetsbare doelgroepen verdienen het om in een bijzondere omgeving te leven, waar niet is gebouwd op basis van efficiëntie maar op basis van zorg.

Naast mijn studie dans ik veel – van ballet tot hiphop – en steek ik veel tijd in mijn geliefde huisje waar ik samen met mijn vriend woon. Elke dag een potje of een plantje anders neerzetten…nieuwe kleine composities maken vind ik geweldig. Ook vinden we het beiden leuk om bezig te zijn met het zelf maken van meubels of decoratieve dingen. Zo laste mijn vriend ooit een geweldig terrarium in elkaar en probeer ik, met bijvoorbeeld het weven, af en toe wat nieuwe dingen voor aan de muur te maken.

Wollige zaken met Marloes Pieper
Dus je weeft! Was je toe aan iets stressreducerends?

Ik heb een hele lange lijst van allemaal kleine creatieve projecten die ik nog wil uitproberen. Vaak gaat het om spontane ideeën en haal ik genoeg voldoening uit een enkel project, weven is echter een blijvertje gebleken! Het is zeker stressreducerend. De simpele en herhalende handelingen zorgen ervoor dat je op een hele rustige en systematische manier werkt. Toen ik begon had ik heel snel even een simpel weefraam in elkaar gezet met wat latjes en spijkertjes, maar hij doet het nog steeds prima! Je hebt echt niet veel nodig namelijk, sommige mensen gebruiken zelfs alleen maar een kartonnetje om hun draad over te spannen. Ik zou nog wel eens een heel erg groot werk willen maken maar daarvoor zal ik wel eerst een nieuw raam moeten bouwen.

Zo’n weefwerk ziet er verdorie behoorlijk ingewikkeld uit. Is dat het ook? En heb je nog tips of trucs voor ons als leken?

Simpele handelingen met een groots effect, dat is weven. Laat je dus vooral niet afschrikken! Er zijn talloze filmpjes op het internet te vinden over hoe je verschillende technieken en knopen maakt. De basis van het boven-onder-boven-onder-steken is echter doodsimpel. De truc is om met kleurvlakken en verschillende texturen te werken. Hele pluizige en dikke wol geeft een bollend effect tegen een normale draad die plat zal lijken. Ze zijn op dezelfde manier geweven maar het ziet er totaal anders uit!

Wollige zaken met Marloes Pieper
Wollige zaken met Marloes Pieper
Stel, je hebt even geen weef-mojo, waar haal je de inspiratie vandaan? Heb je voorbeelden of weef-idolen?

Instagram en Pinterest zijn echt mijn grootste inspiratiebronnen. Als je op hashtags zoals ‘weaving’ of ‘woven wall hanging’ zoekt krijgt je een overvloed van mooie beelden. Ik heb niet echt idolen, maar het werk van bijvoorbeeld Robert Dougherty and Janelle Pietrzak van studio All Roads vind ik geweldig. Zij brengen het echt tot een kunstniveau, zo mooi. Hoe geweldig zou het zijn om een muurstatement te maken met een enorm weefwerk!

Hangen jouw weefwerken later in gebouwen die jij ontworpen hebt?

Haha, wat een leuke vraag! Ik heb er nog nooit zo over nagedacht maar als ik er nu aan denk lijkt het me wel wat! Textiel werkt geweldig goed voor de akoestiek van grote ruimtes. Ik stel me meteen een grote hoge openbare hal voor, van bijvoorbeeld een bibliotheek, of stadhuis, waar wit de overheersende kleur is en vooral gladde en strakke materialen zijn gebruikt. En dan één van de rechte muren, van boven naar beneden zo’n acht meter hoog, helemaal bedekt met het kleurspektakel van een weefwerk. Een weefwerk van allerlei verschillende stoffen, wollen en texturen die de stadsplattegrond uitbeeldt. Ja! Cool!

Wollige zaken met Marloes Pieper
Wollige zaken met Marloes Pieper
Wat wil je zeggen tegen iedereen die weven vooral associeert met seventies zitkuilen en stoffige hoekjes in de kringloopwinkel?

Juist in onze strakke en schone interieurs van tegenwoordig kan textiel een subtiele zachtere kant toevoegen. Je hebt zelf helemaal de controle over hoe je werk eruit komt te zien, strakke geometrische patronen zijn bijvoorbeeld ook gemakkelijk te maken. De afwerking zegt ook veel over je werk. Kies bijvoorbeeld voor een metalen stang in plaats van een tak om je werk aan op te hangen en het geeft meteen een hele andere sfeer. Het ambachtelijke voelt wellicht een beetje oubollig, maar zodra het aan de muur hangt en je ziet hoe mooi het is, vergeet je alle bezwaren!

Marloes’ blog
en Instagram account.
Meer weefinspiratie op haar Pinterestbord.
Foto’s gemaakt door Marloes Pieper.