Stijlbreuk en een theetuin

14
Je kan werkelijk álles onder dit thema scharen. En ook al is deze blogpost qua beeld een totale stijlbreuk met ons moodboard, regels zijn er om gebroken te worden. Ook je eigen regels. Of misschien júist wel je eigen regels. Een blog is immers toch een soort vrijplaats, alhoewel het soms weleens meer voelt als een keurslijf. Wat allemaal helemaal losstaat van het onderwerp of thema, maar wat wel iets is wat me bezighoudt de laatste dagen. Word vervolgd, maar eerst terug naar het moraal van dit verhaal: een bezoek aan Theetuin Eemnes.

105 en 69
De insteek van dit artikel had een veel bloemiger/dromeriger insteek moeten hebben, we troffen echter een theetuin aan waar veel groeide…maar geen bloemen. Wat vast iets met het koude voorjaar te maken heeft. En waar het trouwens ook nog niet zulk prachtig weer was als vandaag, dus dat dromerige konden we ook wel vergeten.

203 en 47
Om de stijlbreuklijn van de dag door te trekken vergat ik mijn telelens in te pakken en kwam ik er bij aankomst achter dat er niet alleen een ooievaar zijn intrek bij de theetuin had genomen, maar dat ze ook nog kuikens had. Als een verre ooievaarsvormige stip leek ze boven iedere foto die ik maakte uit te torenen, als subtiele herinnering aan mijn eigen stomme vergeetachtigheid. Toch gaaf dat een ooievaar je zo subtiel op de feiten drukken kan. Die lens vergeet ik niet meer. Voorlopig.

1 en 21119
Allemaal champagne problems natuurlijk. De combinatie mooie-plek-waar-dieren-rondscharrelen in combinatie met fotografie maakt mij zó gelukkig dat die feiten er uiteindelijk allemaal helemaal niet toe deden.

171312
Het ontbreken van bloemen maakt Theetuin Eemnes er namelijk niet minder leuk of mooi om. Je kan er bijvoorbeeld trouwen (dat hebben wij er niet gedaan, trouwens), kinderen kunnen er geweldig spelen (noemde ik de overdekte mega-zandbak al? Ooo, Jet zou er helemaal loss gaan!), er is een uitgebreide lunch- en gebaktaart en de koffie is lekker. Niet dat je tijd hebt om uitgebreid te gaan zitten fijnproeven, want de beschutte terrassen worden bevolkt door nieuwsgierige roodborstjes, eksters en kipjes die vurig hopen dat je met een ongecontroleerde beweging je Red Velvettaart van je bordje slaat en zij zich op moeten offeren om de ravage op te ruimen pikken.

158
Als je toch in de theetuin én een liefhebber van oude meuk bent, rij dan na afloop ook even langs De Evenaar Nostalgie, alleen al voor de ervaring. De Evenaar is een groothandel in landlevensfeer, maar laat je niet verleiden door de naam. Het terrein staat helemaal nokkienokkie met oude meuk, van zonnewijzers tot 50 jaar oude wespenvangers, tot grote glazen flessen, spuitflessen, marmeren eieren, oude broodplanken….noem het maar. Op zich niet per definitie helemaal mijn sfeer (al kocht ik er een strik van beton..ja, zulke dingen vind je daar), om er rond te lopen is al fantastisch. En ik loop nu eenmaal heel graag rond tussen oude meuk, wat voor meuk boeit me niet eens zo. (Vind je het leuk om mee te kijken als ik dat doe, dan kan je me tegenwoordig ook op Snapchat volgen. Je vindt me via ohmariemag.)

1816

Up close and personal met een alpacafamilie

Alpacahoeve - Oh Marie!
Wist je dat het scheerpatroon van de vacht van een Alpaca aan mode onderhevig is? En dat ze niet in het échte wild bestonden, maar door de mens gefokt zijn voor hun vacht? Dat ze lief zijn voor kinderen en dat de oudste merrie de baas van de kudde is? En dat het prima waakdieren zijn?

Ik ook niet. Terwijl: ik hóu van Alpaca’s en aangezien dit thema een hoog warm and fuzzy gehalte heeft, leek het me tijd om wat meer over ze te leren en om ze van dichtbij te bekijken…

Alpacahoeve - Oh Marie!
Dat werd meteen héél dichtbij, want Milan – een van de gangmembers van De Alpaca Hoeve – nam dit Zeer Letterlijk en bekeek me alsof hij een brilletje nodig had: neus aan neus. Blijkbaar vond hij het op zijn beurt hoog tijd om een blogger van dichtbij te bekijken. Een blogger die licht extatisch werd van zoveel zachte vachtjes om te aaien. Vachtjes waarin de banen die het scheerapparaat maakte nog te zien zijn, want de zeven Alpaca’s van Judith’s kudde zijn net geschoren.

Alpacahoeve - Oh Marie!De Alpaca Hoeve - Oh Marie!
Judith, oprichter en hoeder van deze alpaca kudde, studeerde biologie en besloot na haar studie een alpaca kudde te beginnen. Ze begon de kudde met twee ruinen: Sammy en Milan en breidde het met de jaren uit tot een groep van zeven, waarvan vijf merries. Ieder jaar worden de dieren op diervriendelijke wijze geschoren, waarbij er per dier wel 3 kilo haar afkomt. Toch prettig als je daarvan afgeholpen wordt als het buiten warm wordt. Alpacawol heeft veel goede eigenschappen. Zo is het niet alleen hypo-allergeen, maar ook heel zacht en sterker dan bijvoorbeeld merinowol. 1-0 voor de alpaca’s. (Sorry schapen.)

Alpacahoeve - Oh Marie!Alpacahoeve - Oh Marie!
Over schapen gesproken, achter die grote glimmende ogen schuilt geen karakter dat over zich heen laat lopen. Alpaca’s worden ook wel ingezet bij het beschermen van schaapskuddes. Een vos die zin heeft in een vers schaap kan beter een kudde zonder alpacabewakers zoeken: ze worden rücksichtslos vertrapt als ze zich in de buurt van de kudde wagen. Gruwelijk, maar effectief. 2-0 voor de alpaca’s.

De Alpaca Hoeve - Oh Marie!De Alpaca Hoeve - Oh Marie!
Tenzij je dus een vos bent met hongerklop, zijn alpaca’s vriendelijk en nieuwsgierig. Oké, vooruit, ze tuffen weleens naar elkaar als ze geïrriteerd zijn (maar hé, dat doen kinderen die ruzie hebben ook!). Voor ze hun speekselsalvo beginnen vouwen ze hun oortjes al in hun nek, dus kan je nog op tijd dekking zoeken als je de toorn van de alpaca over je afgeroepen hebt. (Daar moet je trouwens behoorlijk je best voor doen, tenzij je zelf een alpaca bent en je het niet eens bent met de pikorde van de kudde. Voor het gemak ga ik er echter vanuit dat Oh Marie! alleen mensen onder haar lezers heeft.)

Alpacahoeve - Oh Marie!Alpacahoeve - Oh Marie!Alpacahoeve - Oh Marie!
De Alpaca Hoeve - Oh Marie!
De Alpaca Hoeve - Oh Marie!De Alpaca Hoeve - Oh Marie!De Alpaca Hoeve - Oh Marie!De Alpaca Hoeve - Oh Marie!
Om een lang verhaal kort te maken: de alpaca’s en Judith’s verhalen deden me de regen van die dag op slag vergeten. Ben jij ook toe aan iets vrolijks? Je kan zelf ook van dichtbij kennismaken met Judith’s kudde. Ze organiseert regelmatig alpaca wandelingen waar je je voor kan inschrijven op haar website (wees er snel bij, er is alleen nog een weekend in augustus beschikbaar!). Judith verwerkt en verkoopt de wol van haar kudde zelf, daarover lees je hier meer. En bekijk, tot slot, ook nog even de mediapagina van De Alpaca Hoeve en dan de filmpjes. Als je niet direct naar Noord-Brabant kan afreizen, maar wel in desperate need of some comic relief bent: er staat helemaal onderaan de pagina een filmpje van twee alpaca’s in een opblaasbadje. Graag gedaan! ;-)

De Alpaca Hoeve - Oh Marie!

Restaurant Van Aken – maatschappelijk verantwoord in een prachtige jas

Restaurant Van Aken - Oh Marie!
Jaren geleden ontmoette ik een ontzettend knappe vrouw. Dat was nog niet alles, ze was ook nog eens ontzettend aardig en grappig. Vooringenomen als ik was, verwachtte ik dat natuurlijk niet. Er moest wel een onprettig karakter achter die prachtige façade schuilen. Niets was minder waar. Deze vriendin (want dat is ze inmiddels) stond zowel vooraan toen de schoonheid én de leuke persoonlijkheden werden uitgedeeld. Ze is – en vergeef me de volgende afschuwelijk platte uitspraak die rechtstreeks uit een ‘meer voor mannenzender’ had kunnen lopen – mooi en lekker.

Beetje vreemde intro? Ik ga het uitleggen. Als je restaurant Van Aken in Den Bosch hebt bezocht, wordt het bruggetje duidelijker. Hoop ik. Het restaurant is namelijk niet alleen prachtig vormgegeven (want roze – maar daar kom je er niet alleen mee, waarover verderop meer), het eten is er ook ontzettend lekker. En om het geheel nog eens extra af te toppen: het restaurant is gevestigd in het Werkwarenhuis van Social label, een plek waar kwetsbare groepen door samenwerking met ontwerpers een podium geboden krijgen voor hun talent. Naast eten en drinken bij Van Aken zijn er Social label producten te koop en worden er diverse culturele events georganiseerd.

Restaurant Van Aken - Oh Marie!Restaurant Van Aken - Oh Marie!
Restaurant Van Aken is zeker geen uit de kluiten gewassen zoetige meisjeskamer (tenzij je de meisjeskamer uit Bunschoten mee zou tellen – voor de Escape Room fans onder ons). Het is een inspirerende plek, gevestigd met haar blik op de toekomst. Wie dacht dat een plek met een dergelijke achtergrond alleen maar kan bestaan uit formica tafels, automatenkoffie, kleffe broodjes en geitenwollensokkentypes, moet snel eens naar Den Bosch afreizen en zien hoe het ook kan.

Restaurant Van Aken - Oh Marie!Restaurant Van Aken - Oh Marie!Restaurant Van Aken - Oh Marie!
Je vraagt je af waarom niemand eerder op het idee is gekomen om een restaurant in roze onder te dompelen. En dan nog wel roze gecombineerd met industriële elementen, houten banken en klimrekken langs de wanden. De ruimte, een voormalige werkplaats, leent zich prima voor dergelijke grote gebaren, koren op de molen van Studio Boot die de ruimte vormgaf en inrichtte met de designcollectie van Social label. Grote gebaren met humor, wat weer koren op míjn molen is. Zo wordt de Vitello Tonnato op het menu toegelicht met ‘waterkers, kappertjes, pesto en nog iets’ en staat er op de papieren tasjes bij de werkplaatswinkel ‘winkeldief’.

Maar ach, het voelt nu alsof ik een goede grap aan het uitleggen ben. Of uit moet leggen hoe lekker de appeltaart van mijn moeder is. Of hoe gaaf het oplossen van een Escape Room is. Deze locatie aan de Tramkade moet je, met andere woorden, ervaren, zien en proeven. Dát is de moraal van mijn verhaal.

Restaurant Van Aken - Oh Marie!Restaurant Van Aken - Oh Marie!Restaurant Van Aken - Oh Marie!Restaurant Van Aken - Oh Marie!Restaurant Van Aken - Oh Marie!Restaurant Van Aken - Oh Marie!Restaurant Van Aken - Oh Marie!Restaurant Van Aken - Oh Marie!

Soep als een wolk met een gouden randje

Als doorgewinterde (en op muziekgebied volstrekt in het duister rondtastende) randstedelijke kantoornomade ben ik fan van ‘Coffeehouse’ – niet van de feitelijke plek waar je terecht kan voor een double latte caramel, maar van de Spotify playlist-variant ervan. Heerlijke witte ruis vind ik het, die een isolerend wolkje rond mij optrekt waardoor ik doof (en vreemd genoeg ook blind) word voor het anders zeer hinderlijke geluid van mekkerende kinderen (thuis), de vorsende blikken van al te vaak langslopende serveersters (in het café) en het gebakvis van studerende tieners (in de bieb).

Tekst – Diana van Ewijk
Fotografie/styling – Marlous Snijder

Soep als een wolk met een gouden randje - Oh Marie!
Zo komt het dus dat ik dag in dag uit met dopjes in mijn oren zit en luister naar liedjes van mij verder totaal vreemden met namen als Ruth B, Leo Stannard en de gezusters Söderberg – twee Zweedse meiden die samen het bandje First Aid Kit vormen en het ongekend aanhoudend in je hoofd rondzingende liedje ‘Silver Lining’ ten gehore brengen.

Om de één of andere reden blijft dat liedje behoorlijk hangen. Want, zo luidt mijn motto: wolken met gouden randjes – daar kun je er nooit genoeg van hebben. Toegegeven, sinds ik het roer radicaal omgooide is mijn lucht bijna altijd blauw, maar toch… er zijn van die dagen dat de oude vertrouwde innerlijke stresskip haar kaalgeplukte kopje opsteekt.

Op dat soort dagen laat ik mijn laptop in de steek en duik ik de keuken in om soep te maken.

Want echt, niets werkt zo ontspannend als eindeloos in een pan met soep roeren, proeven, roeren, onderwijl mompelend: “Zo, nu een beetje van dit… en vooruit, een beetje van dat… mmm, misschien nog wat zout, of, eh… chili flakes? … Oh nee, nu is het wel erg pittig… kokosmelk dan…” en dat ad infinitum – of nou ja, tot er een fantastische pan soep op het fornuis staat.

Deze soep is als een wolk met een gouden randje – een randje dat even wat extra moeite kost, maar dat die moeite helemaal waard is. No pain, no gain – en ja, dat geldt ook voor aspergesoep. Dus: nodig je vrienden uit, duik de keuken in en vier het stressloze leven met je eigen Magic Parade-soep!

TIP:
Deze techniek werkt, je verwacht het níet, ook met andere groentes. Door de eidooiers op voorhand te mengen met room zal deze niet stollen en krijg je een mooie, gladde soep met een volle, romige smaak. Probeer ‘m na het aspergeseizoen eens met bloemkool. Of met spinazie. Of met… nou ja, gewoon: jouw favoriete groenten. In het ergste geval mislukt de soep en dineer je met tosti’s!

Soep als een wolk met een gouden randje - Oh Marie!
Magic Parade soep

Ingrediënten:

  • 750 gram witte asperges, vanaf +/- 2 cm onder de kopjes geschild (houd de schillen en kontjes apart, hier ga je zo bouillon van trekken!)
  • 2 witte uien, gesnipperd
  • 2 stelen bleekselderij, in stukjes
  • 2 stelen prei, in stukjes
  • 1,5 liter aspergebouillon (zelfgemaakt met de schillen en de kontjes, of van een blokje)
  • 60 gram roomboter
  • 60 gram bloem
  • zout en peper
  • snufje nootmuskaat
  • 2 dl. room en 2 eierdooiers, samen losgeklopt (van de eiwitten kun je nog een mini-merengue bakken als je wil :-))

Voor de topping:

  • Bieslook, in fijne ringetjes (hoe dunner, hoe beter!)
  • Rode bietjes-confetti (nee, dat kun je niet kant&klaar kopen. Maar je kunt het wel heel eenvoudig zelf maken: snijd een biet in plakjes van 5 mm, en steek uit die plakjes, met behulp van een rietje, mooie confetti-rondjes. C’est simple!)

Bereidingswijze:

  • Snijd de kopjes van de asperges af, en snijdt de rest van de asperges in stukjes. Bewaar de kopjes voor later.
  • Verhit de boter in je soeppan, en sauteer de uitjes met de bleekselderij en prei (geduld is een schone zaak – dit duurt ongeveer 10 minuten!)
  • Voeg de asperges en de helft van de (zelfgetrokken asperge-)bouillon toe, breng aan de kook en laat zo’n 20 minuten pruttelen.
  • Blender de soep tot een smeuïg geheel.
  • Smelt  in een andere pan de boter en meng met de bloem tot een gladde pasta.
  • Voeg de aspergekopjes en de helft van de overgebleven helft van de bouillon toe en breng het geheel al roerend aan de kook. Laat zo’n 10 minuten pruttelen en giet dan bij de aspergesoep. Je bent nu bijna klaar…

Finishing touch:

  • Meng in een aparte kom de laatste kwart bouillon door het eidooier/roommengsel en giet dit ook bij de aspergesoep.
  • Laat de aspergesoep nog een paar minuten pruttelen, maar niet meer aan kook komen.
  • Breng op smaak met zout, peper en nootmuskaat en versier met de bieslookringetjes en bietenconfetti. Eetze!

Binnenkijken: een huis om op te eten

Binnenkijken Lonneke Bubblemint - Oh Marie!
Het zou me niet verbazen als er ooit eens iemand heeft geprobeerd om een hap te nemen uit iets in het interieur van Lonneke Huijbregts. Je kan het immers niet weten, met die snoepkleurtjes. De spullen uit Lonneke’s huis komen uit alle windstreken, maar stammen qua uiterlijk allemaal af van de familie van de ‘Sundae Dulcis‘, oftewel: het ijsje. Om die reden kan je in haar huis zomaar een piepklein Hello Kitty autootje tegenkomen, een schuursponsje met een gezichtje, of mokjes die zo zoet zijn dat je geen suiker in je koffie meer nodig hebt. Een aantal jaar geleden verzette Lonneke haar bakens van voormalig gymdocent naar creatief conceptontwikkelaar en opereert nu onder de naam Bubblemint. Die naam zegt ons dat de liefde voor pastels bijzonder diep zit!

Binnenkijken Lonneke Bubblemint - Oh Marie!
Ha Lonneke, vertel eens iets over jezelf?
Ik ben Lonneke, 34 jaar en ik woon in Eindhoven. Ik ben getrouwd met Dragan en heb 2 kinderen: Noa van 5 en Max van 3. Mijn bedrijf heet Bubblemint en ik bedenk concepten en producten voor bedrijven.

Binnenkijken Lonneke Bubblemint - Oh Marie!
Binnenkijken Lonneke Bubblemint - Oh Marie!
Hoe ben je van de sportacademie bij Artemis terecht gekomen?
Ik heb altijd proberen te doen waar ik het meest gelukkig van werd. Zo koos ik na de HAVO voor de sportacademie. Een te gekke opleiding waar ik van genoten heb en die me gevormd heeft als mens. Na mijn diploma heb ik ongeveer 6 jaar gewerkt als gymdocent. Ik heb basisscholen geholpen om hun bewegingsprogramma’s op orde te krijgen en verder te denken dat blokjes voetbal en trefbal. Ik merkte dat voor mij de uitdaging lag in het bedenken van nieuwe dingen en de beleving voor de kinderen. Ik vond in Artemis een opleiding die me zou helpen om ideeën vorm te geven en anders te leren kijken naar dingen. Er werd een stuk creativiteit in mij aangewakkerd en sindsdien ben ik conceptueel bezig.

Binnenkijken Lonneke Bubblemint - Oh Marie!Binnenkijken Lonneke Bubblemint - Oh Marie!
En wat doe je tegenwoordig? Je bedenkt concepten?
Ja, dat klinkt misschien vaag, het is ook heel breed. Maar in de praktijk komt het erop neer dat ik altijd bezig ben met om me heen te kijken en te zien wat er gebeurt in onze veranderende maatschappij. Wat willen mensen? Wat ligt er in de winkels? Welke dingen gaan belangrijk worden in de toekomst? Deze informatie kanaliseer ik voor bedrijven. Ik adviseer ze waar het in hun marktsegment naar toe gaat en hoe ze daarop in kunnen spelen met nieuwe producten, diensten of campagnes. De  laatste tijd ligt de focus vaak op het verbinden van online en offline. Dat wil zeggen: het op creatieve manier verbinden van bedrijven met creatieve online influencers. Een toffe uitdaging omdat het een nieuwe weg is die nog niet veel bewandeld is, maar een die in de toekomst heel belangrijk gaat worden.

Binnenkijken Lonneke Bubblemint - Oh Marie!Binnenkijken Lonneke Bubblemint - Oh Marie!
Wat zou jouw droomproject zijn?
Het liefste ga ik voor kwaliteit. Een paar te gekke eigen projecten met inspirerende mensen en mooie merken, naast het spotten van trends, het geven van advies, coaching en productontwikkeling. Hiervoor ben ik pro-actief bezig en bedenk concepten die ik via mijn netwerk voor kan leggen aan mooie bedrijven. Zo heb ik bijvoorbeeld vorig jaar een toffe samenwerking gedaan met de Efteling. Het lijkt me te gek om samen te werken met merken als Adidas, Smeg of KLM.

Binnenkijken Lonneke Bubblemint - Oh Marie!Binnenkijken Lonneke Bubblemint - Oh Marie!Binnenkijken Lonneke Bubblemint - Oh Marie!
Wat is je favoriete interieur item?
Mag het er maar één zijn? Uhm…dan denk ik onze Eames stoelen, of onze mintkleurige Kitchen Aid. Maar eigenlijk hou ik gewoon heel erg van de enigszins chaotische mengeling in ons huis van design, Ikea en het moois dat ik meenam uit het buitenland.

Binnenkijken Lonneke Bubblemint - Oh Marie!
Wat is de grootste uitdaging van wonen met kinderen?
Dat het altijd een rommeltje is. Nu vind ik een beetje rommel niet zo erg en zelfs wel gezellig, maar het feit dat er altijd overal wel iets op de grond ligt (hoe vaak je het ook opruimt) kan me wel storen. Het feit dat je interieur zich vult met kinderspullen vind ik trouwens niet zo storend. Ik hou van kleur en vind het sfeertje van een huishouden met kinderen heel gezellig. Natuurlijk is het wel prettig als ook de kinderspullen mooi zijn!

Binnenkijken Lonneke Bubblemint - Oh Marie!Binnenkijken Lonneke Bubblemint - Oh Marie!
Jullie interieur heeft de kleur van ijsjes! Wij houden van ijsjes. Wat is je favoriete kleur en wat is je favoriete ijsje?
Van oudsher is mijn favoriete kleur (heel verrassend) mint geweest. Zelfs als kind moest mijn kamer in die kleur. Inmiddels is roze ook behoorlijk favoriet en geel, blauw…wit…haha. Vooral heldere, vrolijke kleuren doen mijn humeur goed. Ik hou ook van ijsjes: after eight, citroenijs, raketjes en caramel…ik kan nooit kiezen.

Binnenkijken Lonneke Bubblemint - Oh Marie!
Noem eens de drie leukste dingen die normaliter op een dag gebeuren?
Koffie. Ik hou van koffie en kan echt genieten van een kop zwarte koffie in de morgen of een heerlijke cappuccino met mijn kids of op een terrasje. Koffie uit een mooie beker, koffie met mijn moeder of vriendin, eigenlijk gewoon koffie in het algemeen.
Mijn kinderen. Het hebben van kinderen is zo’n verrijking voor mijn leven. Het relativeert alles en hoe druk ik ook ben, ik kan intens genieten van een knuffel, kletspraat of gewoon tijd met mijn gezin.
Vrijheid. Sinds ik volledig zelfstandig ondernemer ben geniet ik elke dag van de vrijheid die me dat geeft. Dat ik zelf kan bepalen wanneer ik naar buiten ga, afspreek of achter de computer zit. Dat dat betekent dat ik vaak ’s avonds of ’s nachts werk neem ik voor lief. Wat een geluk!

Binnenkijken Lonneke Bubblemint - Oh Marie!1918Binnenkijken Lonneke Bubblemint - Oh Marie!
Hoe is jouw stijl geëvolueerd?
Ik was voor Artemis niet zo bezig met design en stijl, maar heb altijd van kleur gehouden. Ik zocht kleuren en items die me vrolijk maakten of een vakantiegevoel gaven. Door Artemis ben ik anders gaan kijken en een perspectief gaan vormen. Hoe meer je ziet, hoe beter je weet waarom je iets wel of niet mooi vindt en hoe dat komt. Zo kan ik me storen aan slechte imitaties van design, maar vind ik het wel tof dat merken inspelen op trends en iets unieks op de markt brengen. Ik geef toe dat ik verwend ben door het reizen voor mijn werk. Ik heb veel gezien en ben niet zo snel meer onder de indruk van dingen. Aan de andere kant is dat maar goed ook, ik merk dat ik nu liever iets unieks koop dan dat ik alles wil hebben dat in de winkels ligt.

Binnenkijken Lonneke Bubblemint - Oh Marie!Binnenkijken Lonneke Bubblemint - Oh Marie!
Wat was een magisch moment in jouw leven?
Dat zijn er meerdere, onder magisch versta ik dingen die me verwonderen. Zoals meisjes met roze haren en pastelkleurige huizen in Tokyo, gekleurde unicorn-bagels in Brooklyn, New York en het zonnetje dat schittert op het water in Stockholm. Het bezoeken van steden in het buitenland zorgen voor magische ervaringen. Maar ook mijn kinderen zorgen daarvoor, hun ontwikkeling gaat zo snel dat ik me bijna dagelijks wel verwonder over een uitspraak of iets wat ze ineens blijken te kunnen. Misschien niet helemaal magisch, maar bijzonder is het wel. De kunst is om genoeg rust in je leven te houden om al die dingen te blijven zien en dat is met een druk huishouden en een eigen bedrijf nog best een uitdaging.

Binnenkijken Lonneke Bubblemint - Oh Marie!Binnenkijken Lonneke Bubblemint - Oh Marie!Binnenkijken Lonneke Bubblemint - Oh Marie!
Wat is het beste advies dat je ooit in je leven kreeg?
Doe wat je leuk vindt. Mijn ouders hebben me altijd gestimuleerd om mijn hart te volgen. Gelukkig zijn is het hoogst haalbare in het leven. Zoek uit wat je blij maakt en werk er hard voor om daar verder mee te komen. Het volgen van je hart en passie leidt naar geluk en het benutten van je talenten.

Binnenkijken Lonneke Bubblemint - Oh Marie!Binnenkijken Lonneke Bubblemint - Oh Marie!
Een pot goud aan het eind van de regenboog of een ontmoeting met een pratende eenhoorn. Welke zou je kiezen?
Een pratende eenhoorn natuurlijk. Mijn dochter zou alles willen horen over wat die dan te vertellen zou hebben!