Gradi’s werk past geweldig past bij de sfeer van de Addams Family: het heeft een zweem van vervlogen jaren, maar is niet oubollig, het is donker, maar niet duister, het heeft humor maar is niet kolderiek en het neemt je in mee naar een wereld die alleen bestaat in je dromen. Gradi ontwierp speciaal voor Oh Marie! (en voor jouw mobiele apparaten) deze geweldige wallpaper. We vroegen haar waarom het surrealisme haar zo inspireert, over dromen, over haar katten, over het kunstenaarschap en over blah-dagen.
Naam: Gradi Nitert
Leeftijd: 28
Huidige missie: missie 232.5: Zoektocht ‘Beste Uit Werk & Zelf’ // bestemming onbekend.
Hoe zou je jezelf in een zin beschrijven?
Een verdwaalde retro futuristische ontdekkingsreiziger in eigen geest.
Heb je altijd iets gehad met het surrealistische?
Ja dat heb ik altijd al gehad. Ik liet me bijvoorbeeld inspireren door M.C. Escher of Hieronymus Bosch. Maar ook door Rien Poortvliet, die doorgaans hele realistische en prachtige tekeningen maakt, maar dan vooral zijn kabouterboeken. Hele boekwerken over hoe zo’n niet-bestaand wezen zou kunnen leven. Hoe ze woonden, aten, leefden, jaagden…met rassen, vijanden, welke vakantiewagens ze gebruikten. Nog steeds boeit me dat enorm, een encyclopedie over een wereld die niet bestaat. Je herkent het als echt, maar het klopt niet. Het zou waar kunnen zijn, maar het bestaat niet. Net als dromen, waar ik ook enorm veel inspiratie uit haal.
Als klein meisje schiep ik al “wereldjes” waar ik en anderen vervreemding en verwondering konden vinden, vaak met verstopte grapjes. Of het nu in mijn beeldend werk is of in ruimtes, ik wil altijd graag een bepaalde sfeer creëren waarin iemand zich prettig voelt en waar hij steeds iets nieuws kan ontdekken. Ik vind het zelf heel erg prettig om uit de realiteit te stappen en in een andere te kruipen. Om een nieuwe wereld te scheppen. Binnen het surrealisme kan ik dit doen tot in het oneindige, maar daarbij tevens een soort verbondenheid behouden.
Collage, illustratie, ets of schilderen? Welke kies je en waarom?
Ai, dat is net als kiezen tussen je kinderen. Of je katten in mijn geval. Schilderen geeft mij een bepaalde vrijheid in het creëren die ik nergens anders vind. Omdat het handwerk is, het gevoel van de verf, de kwast, snel en groot, klein en fijntjes, het spelen daarmee…dat maakt denk ik dat ik vaker voor schilderen kies dan een andere vorm.
Hoe vertaal je hetgeen dat je inspireert naar je werk?
Vaak probeer ik te achterhalen wat hetgeen is dat me inspireert uit iets, maar dat is in de meeste gevallen niet te vangen. Het zijn heel uiteenlopende dingen als ik zo naar mijn verzameling kijk. (Al zit er overal wel een nostalgisch sausje overheen).
Het zit hem denk ik meer in gevoel, dat iets me prettig laat voelen en dat ik in dat gevoel beelden ga maken. Daarom vind ik geluid zo fascinerend, je kan van geluid direct beeld maken dat nog niet bestaat, waar je bij het scheppen van een nieuw beeld altijd iets maakt dat geïnspireerd is op bestaand beeld. Maar of het nou geluid of beeld is, ik omring me ermee en kom daarmee in een soort sfeer of gevoel, waar ik vervolgens beeld mee maak.
Wat is het meest favoriete object in je atelier? Naast je katten natuurlijk!
Ik heb twee enorme (lieve) tutta’s thuis. Maar naast katten heb ik ook een enorme verzameling spullen. Het is onder controle, maar dat is ook weleens anders geweest (en tevens het onderwerp van mijn afstudeerscriptie.)
Mijn verzameling van plaatjes, fijne boeken, papier (heel.veel.papier) maar ook “oude meuk” zoals velen het noemen is een groot rariteitenkabinet waar ik inkruip als ik aan het werk ga. Maar mijn aller- aller- allerlievelings van dit moment zijn de twee plakboeken die ik heb gevonden op een rommelmarkt waar hele mooie prenten en platen in staan.
Nu we het toch over je katten hebben: wat is hun grappigste eigenschap?
Ze zijn allebei zo verschillend, dat geeft vaak al hilarische situaties. Jari “de dikke” is een beetje dom, snurkt heel hard en wil alleen maar aaisels van iedereen die bestaat. En Dino “de diva” wil alle aandacht en ligt het liefst in mijn nek. Zij wil ook van ieder mens aaisels en aandacht. Of…oh nee toch niet. Toch wel. Toch niet. Nee. Niet.
Hoe ziet een normale werkdag er voor jou uit?
Eigenlijk heb ik geen normale werkdag. Geen dag is hetzelfde. Dat is heel fijn maar soms vraag ik me af of iets meer structuur in de dagen beter voor me zou zijn.
Deels werk ik bij een hele leuke koffiebar in Zwolle, maar niet op vaste tijden of dagen en als ik niet met mijn neus tussen de kopjes en taart zit begin ik vaak de dag thuis alsnog met koffie. Met een kat op schoot even de mailbox bekijken, een broodje eten en even een rondje internet. Dan omring ik me met een verzameling inspiratievoer, zet ik fijne muziek op (of nog liever een film met fijne muziek: sommige films heb ik al twintig keer beluisterd maar nog nooit goed gezien) en ga ik beelden maken. Halverwege de dag probeer ik altijd een stukje te lopen om even afstand te nemen en een frisse neus en fris hoofd te halen. Soms lukt dat, maar soms ook niet. Dan zit ik te lekker in mijn werkflow. Tja, inspiratie werkt niet van 9 tot 5. Soms ben ik tot in de late of vroege uurtjes nog aan het werk.
En laat ik niet de dagen dat het niet lukt vergeten te benoemen, de blah-dagen. Die komen helaas ook regelmatig voor. Dan lukt het niet. Balen, maar dat hoort erbij.
Als je een lid van de Addams Familie was, wie zou je dan willen zijn en waarom?
Gomez, de heer des huizes. Naast dat hij er heel dandy uitziet – met snor – is hij nooit volwassen geworden. Een klungelig blij ei. Heel leuk.
Download hier de wallpapers met Gradi’s illustratie! Wil je alle downloads zien? Klik dan hier!
PC
Tablet
Smartphone
Gradi werkt onder de naam Studio Sacre Bleu. Bekijk haar werk op haar website hier. Of volg haar op Instagram!
