So-called chaos

Today I have tried to turn this chaos into something neat. I’m well aware of the fact that a lot of people wouldn’t even call this a chaos, but I’m not very good at rooms where things aren’t in place. In fact, in a perfect world, I would have a house where everything would be categorized and tagged in boxes and baskets: books with books, pencils with pencils, clothes with clothes, Mollies with Mollies etc. etc. My Love is happy we don’t live in a perfect world for that would mean that he would have to live in a museum-like home, with me as an attendent that would freak out if he laid a pencil in the wrong drawer (or even better: where an alarm would go off if he did that!). So, I’ll just have to settle with reorganising and categorising the contents of my own workroom. I’ll let you know how far I’ve come next Thursday!

Vandaag ben ik bezig geweest om van deze chaos een wat opgeruimder geheel te maken. Nu zullen een hoop mensen deze situatie absoluut niet als chaos kwalificeren, maar ik ben érg slecht in kamers waar niks op zijn plek ligt. In een perfecte wereld zou ik in een huis wonen waar alles perfect gerangschikt en gemerkt in bakken en dozen zou liggen: boeken bij boeken, kleding bij kleding, pennen bij pennen, Mollies bij Mollies etc. etc. Jullie begrijpen dat mijn Lief bijzonder blij is met het feit dat wij niet in een utopie leven. Het zou namelijk betekenen dat hij in een museum-achtig huis zou moeten leven, met mij als suppoost die over de rooie gaat als hij een pen in het verkeerde laatje terug legt (of beter nog: waar er een alarm af zou gaan als hij dat deed!). Ik beperk mijn opruimdrift dus tot mijn eigen werkkamer en kies voor een leefbare, losse, gulden middenweg. Ik laat donderdag weten hoever ik gekomen ben!

10 antwoorden
  1. Elle Bee
    Elle Bee zegt:

    Ik moet hier wel om lachen…ben al ruim 25 jaar bezig met de “perfecte rangschikking” doorzichtige bakken met duidelijke briefjes wat erin zit, bakjes waar spullen inzitten die echt bij elkaar horen en ga zo maar door….het lukt nog steeds niet echt.Ik heb daarnaast nog 3 huisgenoten ( nu nog maar 2) die als alles op z’n plek ligt niets meer kunnen vinden…Hoor regelmatig, “Ik had dat vorige week daar op tafel gelegd, waar is het nu?” Mijn antwoord:” op de plek waar het hoort”. “Waar is die plek dan?”
    Dus denk dat het verstandig is om de orde die je eigenlijk wilt, te beperken tot de ruimten die echt jouw domein zijn. Ben benieuwd om te horen/zien tot hoever je donderdag met je eigen plek bent gekomen.Groetjes,
    Letty

    Beantwoorden
  2. Martine vianen
    Martine vianen zegt:

    Succes ermee, als ik begin is het echt een bende, zit er een tijd achterlijk naar te staren. Ruim tenslotte wat kasten op, doe wat weg om het vervolgens weer netjes terug te plaatsen. En altijd denk ik, waarom bewaar ik dit. Waarom leg ik het weer terug. En ja eigenlijk moet het gewoon netjes in doosjes, dozen, etc. Is eigenlijk niet zo moeilijk, maar dan wel in leuke dozen. Groetjes Martine.

    Beantwoorden
  3. Daphne
    Daphne zegt:

    Haha, ik zou dat ook wel willen hoor! Om de een of andere reden wordt ik echt heel übergelukkig van al m’n spulletjes sorteren en een plekje geven.
    Helaas werkt dat thuis voor geen meter, te weinig ruimte, te veel spul (heel eerlijk gezegd volledig mijn schuld omdat ik zo’n verzamelaar ben) en te weinig tijd er voor. Ik spendeer m’n vrije momenten nog liever aan lekker dingen maken in plaats van opruimen. Die verslaving kan ik gewoon niet zonder. En ja, dan leef je in een aardige chaos.

    Maar ik moet wel zeggen, op m’n werk in m’n eigen werkplaats heb ik het wel helemaal voor elkaar! Pennen bij pennen (in gelabeld laatje), leesten op kleur en soort in de kast, alles op z’n plek. Het kán dus wel! ;-)

    Beantwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *