Cloak, dagger, amaryllis
Het is jammer dat de amaryllis niet het hele jaar door als snijbloem verkrijgbaar is. Het is namelijk de perfecte vervanger van de lelie met als groot voordeel dat ze niet stinken.
Afgelopen voorjaar probeerde ik het weer eens met een bos lelies. Ik knipte zelfs hun meeldraden uit de knoppen in de hoop dat dat die penetrante geurstekkerlucht zou voorkomen. Maar lelies zijn gewoon tot in iedere vezel doordrongen van die lucht. Je zou, als je lelies koopt, in feite een soort hoofdpijntoeslag betaald moeten krijgen. Want dat krijg ik van hun lucht.
Amaryllissen daarentegen, verspreiden geen lucht. Die stoppen al hun energie in mooi zijn. En ik vind ze toch echt heel erg op lelies lijken (zoals straks zal blijken, ben ik niet de enige die dat vind) dus ze zijn het perfecte, doch slechts beperkte tijd beschikbare, alternatief. Aan de andere kant: dan waardeer je ze ook weer meer, net zoals al die andere seizoensbloemen.
Van het Bloemenbureau kreeg ik een bos amaryllissen zonder bol toegezonden. Want dat vind ik wel weer een nadeel van de amaryllis, die bol. Ik herinner me nog vrij levendig die ene nacht dat we dachten dat er ingebroken werd en dat we, gewapend met een megazaklantaarn en een adrenalinegehalte waar je ‘u’ tegen zegt, de trap afslopen om er in de woonkamer achter de komen dat de amaryllis die op de kast stond zo topzwaar was geworden dat hij ervan af gevallen was. We hebben naar aanleiding van dat incident wel besloten om het aantal detectives dat we op dat moment volgden wat terug te schroeven.
Grappig genoeg is de amaryllis zoals wij hem kennen in feite geen Amaryllis, maar een Hippeastrum. Hippeastrum is de officiële naam van de bloemen die wij hier op het noordelijk halfrond rond kerst in huis zetten. De échte amaryllis komt uit Afrika, houdt van warmte en bloeit in het voorjaar. Die amaryllissen lijken als twee druppels water op lelies en worden ook vaak zo genoemd (‘Jersey Lily‘, ‘Easter Lily‘), maar zijn slechts verre neven en nichten van de échte lelie (Lilium). Ja, een jaar lang verdiepen in bloemsoorten maakt één ding wel duidelijk: botanisten én de overlevering hebben een potje gemaakt van die bloemennamen.
Als je wél voor een amaryllisbol gaat, kies dan voor een bol die stevig aanvoelt, mooi groen met wit is en die mooie wortels heeft. Let ook op met kinderen en huisdieren, want het sap van de amaryllis is giftig. Hij is namelijk direct verwant aan de narcis. En zet hem dus ergens naar waar hij niet om kan vallen. Tenzij je wel van een beetje spanning en sensatie houdt natuurlijk.
Meer bloemweetjes en -inspiratie? Kijk dan eens op Mooiwatbloemendoen, met wie ik deze blogpost maakte.
The Dutch Flower council sent me this beautiful bouquet of amaryllis flowers. They’re commonly seen here in The Netherland with their bulb still attached to them, but I like them more without the bulb. Not just because they look pretty spectacular when they’re with so many, but also because I still vividly remember that night when we thought there was a burglar in our living room, but what turned out to be a top heavy amaryllis that had toppled off a cupboard. After that night we concluded we really had to cut back our detective binge watching habit.
If you’re looking for more flower related inspiration, take a peek at the website of Mooiwatbloemendoen, whom I collaborated with for this blogpost.
Wat een prachtige foto’s!
Vroeger in de kleuterklas hadden we ook een bol van de Amaryllis en gingen we kijken hoe zo’n bol uitkwam en de bloem ging groeien. De juf zei dat je een Amaryllis aan je moeder moest geven: de mamaryllis. Slaat nergens op, maar ik vond het vroeger zo grappig dat ik de uitspraak ben blijven koesteren.