Salonfähig

Nee, ik ben niet gek geworden. Niet gekker dan ik al ben. Maar schrok jij ook zo van deze lamp? Ja hè? Hij is lélijk hè? Weet je waarom ik op hem viel? Om dat geschulpte randje aan zijn dekseltje. Ik ben gek op zulke randjes. Vandaar dat onze hal er ook uitziet als een ijscokraam. Waar je dan weer geen ijs kopen kan. (Als ik een echte ijscokraam in mijn hal had staan, ging ik écht niet voor die ijsjes betalen trouwens. Dan werd het zo’n sundae automaat waar ik ieder uur ijs ging tappen. Maar dat terzijde.)

Die golfjes deden me stoppen bij deze lelijke lamp. En het feit dat de lamp deels van koper is. Het glimt zo mooi warm. En het past zo mooi bij roze, ook. Ik realiseerde me dat deze wanstaltige lamp, die in zijn huidige vorm niet zou misstaan in de kerkers van Zwadderich, gemakkelijk omgetoverd kon worden tot iets mooiers. (Of, minder lelijks – want over smaak valt te twisten.)

Ik verwijderde de ketting, het metalen lint en het glas. Het snoer verving ik door koperkleurig strijkijzersnoer. Verder poetste ik het koper met HG koper glans polish. (Dikke tip als je iets van koper hebt en je rustig wordt van het poetsen van spullen: koper gaat geweldig glimmen van dat spulletje. Als je je afvraagt hoe ik aan al die kopergerelateerde spullen kom, we hebben op de nieuwe werkkamer van mijn Lief de koperen Lloop van Vij5 hangen die, toen we hem kochten, meerdere malen te grazen was genomen door een schoonmaker met een vieze zeem.)

Zonder al dat beslag blijft er een prachtige, lieve lamp over. Nu nog een mooi plekje voor hem zoeken. Of natuurlijk toch gewoon die ijssalon beginnen.

I deconstructed this super ugly thrifted lamp that, in its old shape, wouldn’t go amiss in the dungeons of Slytherin. I really like the scalloped edges of the hood, the reason why I bought it in the first place. I removed the glass and the steel chains, polished the copper hood and replaced the plain cord with copper coloured cord. Don’t you just love how it turned out?

Bewaren