De tijd heelt alle wonden – een klokje om zelf te maken
Een tijdje geleden was ik in een kringloop met een gigantische afdeling wekkers. (Wat echt een stuk minder bijzonder is als je rekening houdt met de plank met plastic kreeften die ernaast stond.) Tussen die rijen en rijen klokjes viel mijn oog op een mintgroen, extreem hysterisch, plastic klokje in de vorm van een moskee met gouden koepels. Waarschijnlijk kostte het ding oorspronkelijk minder dan waarvoor hij daar in die kringloop stond, maar ik vond hem goed.
Toch nam ik hem niet mee. Ik kwam namelijk een tijd om in de vintage wekkertjes. Wekkertjes die vooral stof stonden te verzamelen en stilstonden omdat ik 1. niet tegen hun nerveuze getik kan en ik 2. potjandorie toch niet iedere dag zo’n ding ga lopen opwinden.
Hier maakte mijn brein echter een denkfout. Dat doet mijn brein wel vaker sinds mijn zwangerschap.
Ze sloeg namelijk een vrij essentieel stukje informatie over en bleef steken bij: “Ah, leuk klokje. Maar ik heb al zoveel klokjes. Laten staan dus, Snijder.”
De wekkertjes hadden om voornoemde redenen allang het veld geruimd. Het moskee-klokje was zelfs meer dan welkom geweest in onze herberg omdat het Ikea klokje dat al een tijd op ons dressoir staat ernstige vormen van desintegratie begint te vertonen. De plastic behuizing heeft rare slijtplekken (?!) en na een valpartij is de grote wijzer geknakt. Wat het nogal moeilijk maakt om de exacte tijd af te lezen.
Helaas realiseerde ik me dit allemaal pas toen ik al lang en breed thuis was. Eigenlijk zelfs pas toen ik een zelfmaker aan het bedenken was voor ons thema. Nog zo’n erfenis van mijn zwangerschap: ik vergeet niet alleen essentiële stukjes informatie, ik vergeet ook de negatieve gevolgen van het vergeten ervan. (Ik wind me nergens meer over op, simpelweg omdat ik vergeet waarover ik me druk maakte. Maar dat terzijde.)
Ik maakte dus een nieuw klokje om ‘mijn’ moskee-klokje te vergeten. En wat was het gezegde ook alweer? O ja: tijd heelt alle wonden.
Hieronder volgt de werkbeschrijving.
Benodigdheden:
MDF plaat (max. 10 mm dik), met een diameter van 13 centimeter. (Ik zelf gebruikte het deksel van een voorraadpot van HEMA, maar dit bleek minder goed te werken omdat hij iets te dik is voor het uurwerkje.)
Een roerhoutje (zo’n plat stokje dat je gratis bij de bouwmarkt krijgt om verf mee te roeren)
Potlood
Zaag
Boor
Verf (ik gebruikte 4 kleuren: kobaltblauw, grijs, roze en okergeel)
Een fijn kwastje (bijvoorbeeld een ronde Rembrandt penseel 110/3) en een iets grotere ronde kwast voor de grotere vlakken (ik gebruikte een Talens 150/4 – ik blijk in het bezit te zijn van een zeer eclectische verzameling kwasten).
Houtlijm
Uurwerkje (bijvoorbeeld te koop bij Pipoos, of het uurwerkje van een klokje van de kringloop, wat veel goedkoper is. Let er wel op dat de wijzers binnen de randen van je klok vallen.)
Eventueel:
Vierkant of driehoekig blokje (bijvoorbeeld uit een oude de blokkendoos) voor als de klok moet kunnen staan. (Om hem dat zelf te leren gaat waarschijnlijk decennia duren. Ghè!)
Hoe ga je te werk?
Klok
Zaag een cirkel uit het hout, bepaal waar het midden zit en boor het gat voor het uurwerk. Ontvet de wijzerplaat goed voordat je gaat verven. Natuurlijk kan je hier ook een lokale Minion voor inzetten (lees: geliefde/kind/leerling/buurvrouw/echte Minion).
Trek de tekening voor de wijzerplaat over met potlood. (Download hier het patroon dat op de klok op de foto zit. Printen op een grootte van 12 cm.) Trek de potloodlijntjes met je kleine penseel over en kleur daarna de rest van de vorm in. Gebruik 2 tot 3 verflagen, tot de kleur mooi dekt.
Verf met het fijne kwastje een stip op de plek waar de 12 zit.
Losse onderdelen
Zaag het roerstokje op 10 cm schuin af, schuur de randjes zodat ze mooi rond en glad worden. Zaag hierna nog een klein driehoekje af, schuur deze ook.
Verf de losse onderdelen en eventueel ook het blokje dat je achter de klok lijmt zodat hij blijft staan.
Lijm, als alle verf droog is, de losse onderdelen vast aan de klok en bevestig als laatste het uurwerk.
Tijdens het maken realiseerde ik me hoeveel zin ik ook heb in het Memphis Group thema. Geen idee waarom ;-D Veel maakplezier!
Ah wat een fijn artikeltje. Heel leuk geschreven. Ik ken dit wel hoor, wat je zegt. Al heb ik nog nooit me erg sip gevoeld over iets dat ik niet had gekocht. Maar ik zeg (of denk eigenlijk) ook steeds vaker ‘Nee Sanne, dit kan je best laten staan’ om vervolgens toch een soort van spijt te hebben dat ik het niet heb gekocht.
Ik vind het zo mooi hoe je dit hebt gemaakt! Echt heel knap en goed ontworpen, gaaf dat je dat kan!
Liefs
Waaa, kei mooi gemaakt! Vind ‘m heel veel leuker dan het ikea-klokje, wat hier ook treurig staat te wezen. Dus als je ze in productie gaat nemen weet ik je te vinden :)