Stay (ochre) gold ponyboy

Het is alweer even geleden dat ik over ons huis schreef hier op Oh Marie! Te druk met Oh Marie! (dat klinkt een beetje schizofreen, ik weet het). Voor de zomer produceerde ik samen met Anne gemiddeld zes blogposts per week en het begon te voelen alsof we aan het bloggen waren om het bloggen en niet omdat we nu zo ontzettend veel te melden hadden. Daarom verdween afgelopen zomer de aparte Planet Fur blogroll en kwam de focus meer op Oh Marie! en de thema’s te liggen. We besloten, kortom, om weer ouderwets voor kwaliteit boven kwantiteit te gaan. Dat krijg je met twee perfectionistische kapiteins aan het roer.

Misschien heb je hier helemaal niks van gemerkt. Mooi zo. Misschien heb je mijn Planet Fur posts sinds die tijd best gemist: sorry daarvoor. Hopelijk kan ik het goedmaken met deze splinternieuwe blogpost die absoluut niet Addams Family gerelateerd is, maar wel gaat over mijn pastelkleurige vintage interieur en over een heel leuk project waar ik geen nee tegen kon zeggen. (En geloof me, bij gesponsorde blogposts maak ik daar een afweging in alsof het om het behoud van wereldvrede gaat. Zonder dollen.) Op Instagram ben ik trouwens wel dagelijks te vinden, met vintage- interieur- en kattenfoto’s. (Molly deed recent een supergoede bloempot-imitatie. Sensationeel!)

Hé, laat ik anders eens bij mijn punt komen.

Flexa maakte recent bekend dat okergoud de kleur van het jaar 2016 is geworden. De kleur van het jaar wordt niet zomaar met lootjes uit een hoge hoed getrokken, maar komt in wereldwijde samenspraak tot stand. Nu lijkt een kleur van het jaar verkiezing misschien wat overdreven, of zo frivool als een Miss Verkiezing, maar de gedachte achter het concept vind ik erg interessant. De kleur van het jaar vertegenwoordigt namelijk de tijdgeest van dit moment. Hoe oppervlakkig zoiets als kleur ook mag lijken, het wordt gekozen op basis van het grote geheel: de wereld waarin wij op dit moment leven. De wereld met al zijn meningen, schoonheid en lelijkheid, voors en tegens, goed en kwaad. Dat uit die optelsom okergoud gekomen is, vind ik hoopvol. Iets met een mooi einde, een regenboog en goudomrande horizon. Zonder hoop op een betere wereld is het leven wat mij betreft zinloos. Een hoopvolle kleur dus, dat okergoud. Waren onze wereldleiders maar zo eensgezind over een onderwerp.

Maar voordat ik verder doordraaf: als je geïnteresseerd bent in dit onderwerp, lees er dan hier meer over (of download het Colour Futures boek).

Dit verfproject moest natuurlijk niet standaard worden. En gelukkig: okergoud blijkt goed hand in hand te gaan met de mintgroene muur in onze hal. Want als het níet mooi was geworden, werd mijn humeur bij iedere thuiskomst verpest bij de aanblik van die muur. Had ik me letterlijk groen en geel geërgerd. (Ghèghè!) Ook geen bijdrage aan de wereldvrede.

Voor het okergouden gedeelte paste ik het traditionele Oosterse patroon ‘Seigaiha ocean wave toe. Ik hou van dit eenvoudige golfpatroon en gebruikte het al verschillende malen in ons huis, zoals in deze en deze zelfmaker. We namen voor onze golven eerst de maat van de breedte van de muur en rekenden aan de hand daarvan de diameter van de halve cirkels uit. Daarna trokken we met een kartonnetje in de juiste maat de halve cirkels over op de muur. Met een klein kwastje trok ik potloodtekening over en kleurde daarna de rest van de muur in.

Als de zon nu in de hal schijnt breekt bij ons letterlijk het gouden uur aan. Waarmee deze kleur wat mij betreft het volste recht heeft om okergoud genoemd te worden.