Zomerherinnering van Vera Bertens

Vera is het creatieve brein achter het label Franje Design. Ze heeft een passie voor lama’s en het Amerika van de jaren ’50. Haar zomerherinnering stamt uit een later decennium, al is hij eigenlijk tijdloos (en wordt hij, zoals dat met goede herinneringen gaat, met de jaren mooier).

Zomerhuisje aan zee, maar dan anders
– Tekst en foto Vera Bertens

Altijd wanneer mij wordt gevraagd naar een favoriete herinnering kan ik het niet helpen en ik grijp terug op één van de gelukkigste periodes in mijn leven. Het speelt zich af in de periode dat mijn ouders net uit elkaar waren (wat op zich niet bijzonder gelukkig is, zoals je zult begrijpen) en mijn vader tijdelijk een houten chalet in de bossen huurde. Ondanks dat de aanleiding om gedeeltelijk in een chalet te wonen niet om over naar (het ouderlijk) huis te schrijven was, was het recreatiepark waar de houten kolos stond voor mij toen (ik was een jaar of zeven) een waar toevluchtsoord. Het stond voor een nieuw begin.

Dat chalet was bijzonder pittoresk, gezellig en in de zomer voornamelijk bijzonder warm. En dat laatste is waarover ik het wil hebben.

In de categorie zomer heb ik drie opties in de aanbieding: warm, heet en ‘niet te doen’. Het ‘chaletje’, zoals we ons tijdelijke onderkomen liefkozend noemden, viel overduidelijk in de laatste categorie. Als het zomer was, dan wilde je overal zijn, behalve daarbinnen. Kwam je terug van een dagje uit, dan trof je zonder overdrijven de kaarsen slap hangend in hun kandelaars aan op het dressoir. Airco was nog niet uitgevonden en ’s nachts lagen mijn zus en ik te smelten in ons stapelbed.

’s Morgens werden we echter wakker van het gekwetter van vogels. In de tuin van het chalet stond een pruimenboom. Aan de oogst van deze boom aten we ons misselijk. Na het avondeten maakten we een wandeling door de bossen en kwamen we ‘per ongeluk’ langs een camping met een snackbar die de beste jaren negentig naam ooit draagt: ‘Bulletje’. Bij Bulletje haalden we ’s avonds een ijsje of soms ’s middags een kroket en speelden we even in de speeltuin. Om vervolgens terug te keren naar het chalet en zelf gefrituurd te worden. Oh, de nostalgie.

Eén van de beste herinneringen aan de zomer in kwestie is misschien nog wel wat je op deze foto ziet. Het was weer zo’n warme dag die alleen door te komen was buiten de vier houten muren van het chaletje. Pap knipte de heg, ik assisteerde door fris te drinken in de kruiwagen en aan te wijzen waar nog uitstekende takken gesnoeid dienden te worden. Ach, het verschil moet er zijn. Je hebt werkpaarden en luxepaarden.

Tegenwoordig word ik wakker met het geluid van voorbij tuffende brommers die proberen de geluidsbarrière te doorbreken. De rust van het bos is in vrijwel alle aspecten van mijn leven ver te zoeken. Soms maak ik ‘ons wandelingetje’ nog wel eens. Dan stap ik Bulletje binnen en koop ik een ijsje. Ik kijk uit over de speeltuin en probeer te voelen ‘hoe het toen was’. Maar echt lukken doet dat niet. En eigenlijk is dat niet erg; een goede herinnering laat zich niet nabootsen of herhalen. Die wordt naarmate de tijd verstrijkt in je hoofd alleen maar beter.

Alle zomerherinneringen lezen?
Back to the Breakfast Club door Jonas van der Zeeuw
Herinneringen aan een Amerikaanse zomer door Zita Bebenroth
Het mysterie van de verdwenen kwallen door Wendel Visser
Een les popgeschiedenis door Casper Boot
Feestjes, etentjes, Papiaments en blonde kraaltjesharen door Iris Vank
Herinnering met een Zeer Onverwacht Einde door Marloes de Vries
Op vakantie in Oostenrijk? Vermoord een paraglider! door Jasper Smit
Spaanse Pablo’s en een harpoenincident door The Holy Kauw Company (a.k.a. Mireille&Arno)