De Kleine Prins – editorial

“Jij bent voor mij maar een klein jongetje als alle andere kleine jongetjes’, zei de vos. En ik heb je niet nodig. Ik ben voor jou een vos als alle andere vossen. Maar als je me tam maakt, dan zullen we elkaar nodig hebben. Dan ben je voor mij enig op de wereld en ben ik voor jou enig op de wereld. […] Je blijft altijd verantwoordelijk voor wat je tam hebt gemaakt.”

Ik typ deze editorial met ons getemde dier Molly op schoot. Ze mag dan wel veel overeenkomsten met een theemuts hebben, ze is wel een hele assertieve theemuts. Die letterlijk haar ruimte claimt. Ik heb zelfs nog geluk, want het komt vaak voor dat ze over mijn beide armen in slaap valt. Probeer dan maar eens een editorial te typen.

Molly is dusdanig getemd dat ze bijna niet meer op een kat lijkt, maar eerder op een levende knuffel. Die evenveel liefde nodig heeft als de favoriete knuffel van de gemiddelde kleuter, trouwens.

De enige stille getuige van Molly’s ongetemde voorouders is de wijze waarop ze iets besluipt. Soms besluipt ze per ongeluk een blaadje of een steen, maar de wijze waarop ze ze besluipt is onbetwistbaar wild te noemen.

Molly klimt niet en zit het liefst op haar kontje in de tuin een beetje om zich heen te kijken. Of te dutten. Zet je de tuindeur open, wandelt ze rustig naar buiten, de tuin van de buren in. Op een gegeven moment zijn we daar maar mee gestopt. Want het wordt toch een beetje gênant, om steeds weer bij de buren aan te bellen met de vraag of je je kat mag komen ophalen. Wat trouwens ook zielig is voor de buurtkinderen die Molly op dat moment al rondrijden in hun poppenwagentje en zich al aan haar gehecht hebben. Getemd of niet, opportunistisch zal ze altijd blijven.

Hoe meer knuffels je haar geeft, hoe groter de kans dat jij vanaf dat moment haar beste vriend bent. Tot ze iemand tegenkomt die nog kroelbaarder is. Bijvoorbeeld iemand waar ze bovenop kan liggen omdat diegene met griep op de bank ligt. Er gaat niets boven 24 uur warmhoudgarantie.

Molly loopt ook graag kasten in. Ze is altijd in mijn buurt, dus zodra ze ineens in rook opgegaan lijkt te zijn, dan weet je dat je de kasten die je in het laatste half uur open hebt gehad even na moet lopen. Grote kans dat ze erin zit. En dan kijken met zo’n gezicht van: “O, maar ik zit hier gewoon even te chillen hoor, niets bijzonders. En ik zat al helemaal niet te wachten tot je me kwam bevrijden, maar toevallig was ik wel net klaar met mijn dutje hier, dus stap ik nu weer uitgerust naar buiten.”

Molly is ooit getemd. Ze is zelfs gecreëerd door de mens. En hoe. Ze weet niet beter, maar ik had toch een snuit voor haar gewenst. En een iets groter gereedschapskistje om overlevingstechnieken uit op te diepen in noodsituaties. Alhoewel je misschien ook als wilde kat niet zo heel veel anders kan doen dan een dutje als je per ongeluk opgesloten raakt in een stapel truien.
Alhoewel, zoveel kledingkasten zullen er niet staan op de Afrikaanse savannen. Laat staan kasten met truien.

Molly is voor ons de enige, allerliefste poes op de wereld. We zijn verantwoordelijk voor haar, zo lang ze leeft. Of dat wederzijds is? Dat ligt er maar net aan of er geen kindjes met poppenwagentjes in de buurt zijn. Of of er iemand in dit huishouden getroffen wordt door een griepvirus. Toch maar voor alle zekerheid een slot op de tuindeur kopen…

De komende zes weken is onze website een Kleine Prins planeetje. De website is al omgetoverd in Kleine Prins sfeer, dankzij Nana Sakata die de prachtige illustraties bovenaan verzorgde. Wil je je eigen planeetje in Kleine Prins sfeer brengen? Dat kan! Je kan Nana’s wallpapers hier downloaden. Op zoek naar een andere sfeer? Bekijk dan al onze downloads hier.