Poly (methyl methacrylate)

Deze analoge foto maakte ik tijdens een van onze vaste en meest geliefde boswandelingen. Omdat het de laatste foto op het rolletje was, ontstond deze prachtige dubble-exposure, van Jet en ‘ons’ bos. Ik vind de diepte die de bomen geven zo gaaf, ik blijf er nieuwe details in ontdekken.

Digitale foto’s lijden wat mij betreft aan een milde vorm van waarde devaluatie. Niet omdat ze niet mooi zijn of iets dergelijks. Integendeel. Het resultaat dat uit je camera komt is in wezen hetzelfde gebleven. Maar omdat foto’s digitaal zijn en we er nu 10 per onderwerp maken in plaats van 1 of 2, zoals vroeger, eindig je met zo’n enorm digitaal archief dat je eigenlijk niet meer kan kiezen welke foto je zou willen uitlichten op een plek aan de muur. Naast het feit dat er bijna dagelijks tientallen foto’s aan dat archief toegevoegd worden.

Op de een of andere manier heb ik die keuzestress niet bij analoge foto’s. Door hun ambachtelijkheid en traagheid (je moet immers letterlijk en figuurlijk maar afwachten hoe ze eruit komen te zien), lijken analoge foto’s unieker te zijn. En neig ik er eerder naar om analoge foto’s af te drukken en neer te zetten dan digitale. Zoals ik bijvoorbeeld met polaroids deed die ik in Berlijn en van de lentebloesem maakte. Om mijn polaroids te ‘exposeren’ gebruik ik een perspex magneetlijst van Muji. Deze nieuwe analoge favoriet liet ik op plexiglas drukken bij Webprint. Toen ik de print uitpakte, kreeg ik een kleine hartverzakking door de groenzweem die er overheen lag. Dat bleek gelukkig de beschermfolie te zijn. Wat wel weer een fantastische anekdote bij het avondeten opleverde, dat dan weer wel. (Je zult begrijpen: mijn Lief is inmiddels niet meer zo onder de indruk van mijn hartverzakkingen. Hopen dat ik er nooit écht een krijg, want dan hoef ik niet op zijn hulp te rekenen.) Recent schreef ik al kort waarom ik perspex zo fijn vind. Het is namelijk opsmukloos, waardoor het altijd mooi mixt met de rest van zijn omgeving. De kleuren en diepte van de foto zijn behouden gebleven, zelfs op deze grootte. Waar ik hoogglans in foto’s niet zo mooi vind, vind ik die glans in dit geval niet vervelend. Analoog en digitaal zijn in dit geval, letterlijk, samengesmolten tot een prachtresultaat.

I shot this analogue photo on one of our favourite walks through the woods. I exposed the film twice by accident, with this beautiful photo of ‘our’ forest and our daughter as a result. I love how the trees create a kind of depth in this image and I keep discovering other beautiful new details when looking at it. Since I love this ‘accidental photo’ so much, I decided to order an acrylic photo mounting of it at Webprint. They also sent parcels outside The Netherlands. Or google for this particular printing technique, ‘cause the results are overall stunning. I really love how the analogue and digital came together in this product!