About a the only clown I do not hate
Mijn liefde voor kinderboeken is redelijk onstopbaar geworden sinds ons kleine meisje geboren is. Jet heeft al een verzameling (prenten)boeken waar ze zoet mee zal zijn tot ze alleen nog maar geïnteresseerd is in jongens, brommers en disco’s. (Jeetje, noem je dat nog zo? Ik klink nu al ouderwets!)
‘Het Clowntje’ heb ik al een hele tijd in mijn bezit, het stamt uit de tijd dat De Slegte nog goede zaken deed (zó lang geleden). De geluksvogel (ook al zo’n vintage woord) die dit boek mocht vertalen had een extreem relaxte dag aangezien de titel alle tekst is die het boek bevat. In het Engels heet het boek ‘Clown’ en ja, ik bezit beide versies en ja, zo mooi vind ik het dus. Bijkomend voordeel is nu dat, zodra onze dochter in een boekenslopende peuter is veranderd, ik altijd nog een onbeschadigd exemplaar in mijn collectie heb.
Het boek gaat dus over een clown (joh!) en laat het nu het geval zijn dat ik clowns haat. Tenzij ze getekend zijn door Quentin Blake, de man die onder andere de boeken van die andere held, Roald Dahl, illustreerde. Quentin Blake’s werk hoort op een voetstuk, niet tussen de ramsj. Als ik iets van hem tegenkom in de kringloop, neem ik het daarom mee.
‘Het Clowntje’ gaat over een clown die samen met zijn andere (speelgoed) vrienden bij het grofvuil wordt gezet. Hij weet uit de afvalbak te komen en gaat op zoek naar iemand die hem kan helpen zijn vrienden te redden, maar helaas luistert er in eerste instantie niemand naar hem. Uiteindelijk wel, gelukkig. Nog steeds raak ik een beetje ontroerd als ik het boek doorkijk, zelfs nu ik niet meer geloof dat knuffeldieren leven (al zal je mij nooit mijn oude knuffels naar de kringloop zien brengen, ik zou niet kunnen leven met het schuldgevoel). Ik kan de wanhoop van het clowntje bijna voelen en iedere keer ben ik weer opgelucht dat hij uiteindelijk zijn vrienden redden kan. Als je dat gevoel bij een 32-jarige kan oproepen, dan versta je naar mijn mening je vak. Het Clowntje is de reden waarom ik nooit meer rustig langs de bakken met knuffeldieren in de kringloop kan lopen zonder het gevoel te moeten onderdrukken dat ik ze allemaal redden moet.
Het boek is nog steeds te koop via Bol.com en Amazon. Benieuwd naar al mijn andere favoriete kinderboeken? Klik dan hier.
It’s been a while since I discussed a (vintage) children’s book with you guys, so here’s another gem I’d like to share with you.
This must have been the easiest book to translate since it only contains one word and that’s its title. The translator of this book must have had an awfully relaxed day when he took this job. I actually own the English and Dutch version of this book because I love it so much. And since we have a baby girl that one day will turn into a book rampaging toddler, I’ll always have a spare one in my collection.
So, what is it about then? About a clown (hey, that’s a surprise. NOT). And boy, I hate clowns. But not this one. If somebody can make me love a clown, he or she is very good at his job. And Quentin Blake is, people. He may be known best for illustrating books written by Roald Dahl, but he did a lot of other books too so when I bump into his work in a thriftshop I always take it home.
So, Clown is about a clown. In short: clown and his toy friends are thrown into a dumpster, he manages to get out and then tries to find someone to take care of his friends, but no one listens. Eventually of course someone does, fortunately. Until this day I’m still touched by this story, even though I don’t believe my toys are alive anymore. (You still won’t see me throwing around or throw away my old, cuddly childhood friends though – you can never be too sure!) I can almost feel the clown’s desperation and every time I flip through the book I’m relieved when he eventually finds someone who helps him rescue his friends. This book might be the reason why I will always walk pass the cuddly toys section in a thriftshop and feel like I have to rescue them all.
It is still available at Amazon. Curious of my other favourite books? Take a peek here.
Ik vind clowns doodeng! Behalve idd deze, wij hebben ‘m ook…
Bij de Slegte vond ik ooit het boekje van Freek de eekmuis door hem geïllustreerd, blijft leuk! Vroeger zelfs mijn boeken door hem laten signeren :-).
Jullie dochter boft!
Oe, die ken ik nog niet, dank voor de tip! (En gesigneerd door Quentin? Wauw, dat is gaaf!)